2018.02.20 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-2.4012.546.2017.2.AP
z 20 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 listopada 2017 r. (data wpływu 11 grudnia 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 stycznia 2018 r. (data wpływu 31 stycznia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu. Przedmiotowy wniosek uzupełniono w dniu 31 stycznia 2018 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Województwo utworzone zostało w 1999 roku w ramach reformy administracyjnej. Samorząd Województwa działa na podstawie:

ustawy o samorządzie województwa z dnia 5 czerwca 1998 roku (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 2096);
uchwały w sprawie przyjęcia Statutu Województwa;
uchwały Województwa w sprawie uchwalenia zmian w Statucie Województwa;
uchwały Sejmiku Województwa w sprawie zmian w statucie Województwa.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 Organy samorządu województwa działają na podstawie i w granicach określonych przez ustawy.

Do zakresu działania samorządu województwa należy wykonywanie zadań publicznych o charakterze wojewódzkim, niezastrzeżonych ustawami na rzecz organów administracji rządowej.

Natomiast zgodnie z art. 14 ust. 2 ustawy mogą określać sprawy należące do zakresu działania województwa jako zadania z zakresu administracji rządowej, wykonywane przez zarząd województwa.

W oparciu o art. 40 ust. 1 ustawy Prawo geodezyjne i Kartograficzne (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 1629, ze zm.) Państwowy zasób geodezyjny i kartograficzny służy gospodarce narodowej, obronności państwa, ochronie bezpieczeństwa i porządku publicznego, nauce, kulturze, ochronie przyrody i potrzebom obywateli. Składający się z centralnego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, wojewódzkich zasobów geodezyjnych i kartograficznych oraz powiatowych zasobów geodezyjnych i kartograficznych, stanowi własność Skarbu Państwa i jest gromadzony w ośrodkach dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej. Obowiązek gromadzenia i prowadzenia państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, weryfikacja opracowań przyjmowanych do zasobu oraz udostępnianie tego zasobu zainteresowanym podmiotom należy do marszałków województw – w zakresie wojewódzkich zasobów geodezyjnych i kartograficznych.

Organy prowadzące państwowy zasób geodezyjny i kartograficzny udostępniają materiały z zasobu odpłatnie, jednak nie stanowi to działalności gospodarczej, a jest to ustawowe wypełnianie obowiązków wynikających z ustaw regulujących powyższe kwestie.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o infrastrukturze informacji przestrzennej (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1382) Organy administracji prowadzące rejestry publiczne, które zawierają zbiory związane z wymienionymi w załączniku do ustawy tematami danych przestrzennych, tworzą i obsługują, w zakresie swojej właściwości, sieć usług dotyczących zbiorów i usług danych przestrzennych, do których zalicza się usługi:

wyszukiwania;
przeglądania;
pobierania;
przekształcania;
umożliwiające uruchamianie usług danych przestrzennych.

2.Usługi, o których mowa w ust. 1. są powszechnie dostępne za pomocą środków komunikacji elektronicznej.

W 2017 roku zostało zawarte Porozumienie pomiędzy Związkiem Powiatów Województwa – Partnerem Wiodącym Projektu, a Województwem – Partnerem Projektu. Porozumienie określa zasady partnerskiej współpracy Stron porozumienia, przy realizacji projektu pozakonkursowego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020.

Projekt ma na celu utworzenie wysokiej jakości, aktualnych, wiarygodnych i kompletnych baz danych rejestrów publicznych prowadzonych przez jednostki samorządu terytorialnego w ramach Państwowego Zasobu Geodezyjnego i Kartograficznego, w szczególności ewidencji gruntów i budynków (EGIB, kataster nieruchomości), bazy danych obiektów topograficznych (BDOT500) oraz geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu (GESUT). W ramach projektu Województwo planuje opracowanie i wdrożenie aplikacji umożliwiających wykorzystanie zasobów geodezyjnych drogą elektroniczną. Budowę nowych elektronicznych usług Wojewódzkiego Ośrodka Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej w węźle wojewódzkim GIS wraz z wdrożeniem systemu do kompleksowej obsługi udostępniania danych wojewódzkiego zasobu, również za pomocą e-usług poprzez węzeł wojewódzki GIS oraz upublicznienie na platformie wojewódzkiej GIS uruchomionych przez powiaty e-usług z zasobu geodezyjnego.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1221) nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Mając powyższe na uwadze oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że czynności wykonywane przez Województwo polegające na udostępnianiu danych z państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego oraz czynności związane z udostępnianiem tych informacji mieszczą się w zadaniach z zakresu administracji rządowej.

Podczas opracowywania wniosku o dofinansowanie projektu podatek VAT został przez wnioskodawcę zaliczony jako wydatek kwalifikowany. Poziom pomocy wynosi 85% kosztów kwalifikowanych.

Wnioskowana kwota pomocy to 59.785.999,69 zł.

W przypadku uzyskania dofinansowania i realizacji operacji efekty zrealizowanego zadania inwestycyjnego nie będą wykorzystywane przez Województwo do czynności opodatkowanych.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 31 stycznia 2018 r. Wnioskodawca wskazał, że:

Wnioskodawcą jest Województwo będące partnerem projektu.

Województwo jako jednostka samorządowa realizuje zadania z zakresu geodezji i kartografii jako zadania z zakresu administracji rządowej. Zgodnie z art. 40a ust. 1 Ustawy prawo geodezyjne i kartograficzne /Dz. U. z 2017 r., poz. 210 t.j./ organy prowadzące państwowy zasób geodezyjny i kartograficzny udostępniają materiały z zasobu odpłatnie. Załącznik do ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne określa stawki podstawowe oraz jednostki rozliczeniowe stosowane przy ustalaniu opłat z tytułu udostępniania materiałów z zasobu oraz czynności o których mowa w art. 40 ust. 1 ww. ustawy. W związku z tym do opłat za udostępnianie zasobu geodezyjnego i kartograficznego nie dolicza się podatku VAT. Zatem podatek VAT naliczony w związku z realizacją projektu” jest kosztem kwalifikowanym, zostanie ostatecznie poniesiony przez partnera bez możliwości jego odliczenia. Wnioskodawca informuje, iż jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 6 ust 1. pkt 1 ustawy o Samorządzie województwa (Dz. U. z 2017 r., poz. 2096 t.j.) samorząd województwa wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Województwo wykonuje również zadania z zakresu administracji rządowej na podstawie art. 14 ust. 2 ustawy o Samorządzie województwa. W oparciu o art. 40 ust. 1 ustawy Prawo geodezyjne i Kartograficzne Państwowy zasób geodezyjny i kartograficzny służy gospodarce narodowej, obronności państwa, ochronie bezpieczeństwa i porządku publicznego, nauce, kulturze, ochronie przyrody i potrzebom obywateli. Składający się z centralnego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, wojewódzkich zasobów geodezyjnych i kartograficznych oraz powiatowych zasobów geodezyjnych i kartograficznych, stanowi własność Skarbu Państwa i jest gromadzony w ośrodkach dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej. Obowiązek gromadzenia i prowadzenie państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, weryfikacja opracowań przyjmowanych do zasobu oraz udostępnianie tego zasobu zainteresowanym podmiotom należy do marszałków województw – w zakresie wojewódzkich zasobów geodezyjnych i kartograficznych.

Czynności wykonywane przez województwo polegające na udostępnianiu danych z państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego oraz czynności związane z udostępnianiem tych informacji mieszczą się w zakresie zadań z administracji rządowej. Województwo jako organ władzy publicznej w zakresie w jakim realizuje zadania z zakresu administracji publicznej nałożone odrębnymi ustawami objęte jest regulacją art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług a zatem ww. czynności nie podlegają przepisom tej ustawy – są to czynności poza działalnością gospodarczą.

Wnioskodawca informuje, iż faktury dokumentujące poniesione wydatki z tytułu realizacji projektu w części realizowanej przez samorząd województwa, wystawiane będą na Województwo, natomiast za udostępnianie danych z państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego wystawiany jest Dokument Obliczenia Opłaty zgodnie z zasadami określonymi w art. 40e ust. 2 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne. Wzór takiego dokumentu stanowi załącznik nr 9 do Rozporządzenia Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 9 lipca 2014 r. (Dz. U. z 2014 r., poz. 917) w sprawie udostępniania materiałów państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, wydawania licencji oraz wzoru Dokumentu Obliczenia Opłat.

Pomimo, że faktury będą wystawiane na Województwo to nadal nie prowadzi ono działalności gospodarczej zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, lecz jest organem władzy publicznej wykonującym zadania z zakresu administracji rządowej.

Zgodnie z § 7 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Administracji i Cyfryzacji (Dz. U. z 2013 r., poz. 1183) w sprawie organizacji i trybu prowadzenia państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, pozyskiwanie, ewidencjonowanie, przechowywanie, udostępnianie oraz zabezpieczanie materiałów zasobu, odpowiednio dla danej części zasobu, odbywa się z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Województwu będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub zwrotu tego podatku w związku z realizacją projektu realizowanego z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2014-2020 (RPOWP 2014-2020) Osi Priorytetowej VIII Infrastruktura dla użyteczności publicznej w ramach Działania 8.1 Rozwój usług publicznych świadczonych drogą elektroniczną?

Zdaniem Wnioskodawcy, jest on zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 Organy samorządu województwa działają na podstawie i w granicach określonych przez ustawy.

Do zakresu działania samorządu województwa należy wykonywanie zadań publicznych o charakterze wojewódzkim niezastrzeżonych ustawami na rzecz organów administracji rządowej.

Natomiast zgodnie z art. 14 ust. 2 ustawy mogą określać sprawy należące do zakresu działania województwa jako zadania z zakresu administracji rządowej, wykonywane przez zarząd województwa.

Czynności wykonywane przez województwo polegające na udostępnianiu danych z państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego oraz czynności związane z udostępnianiem tych informacji mieszczą się w zakresie zadań z administracji rządowej. Województwo jako organ władzy publicznej w zakresie w jakim realizuje zadania z zakresu administracji publicznej nałożone odrębnymi przepisami prawa jest objęty regulacją art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług a zatem ww. czynności nie podlegają przepisom tej ustawy.

W 2017 roku zostało zawarte Porozumienie pomiędzy Związkiem Powiatów – Partnerem Wiodącym Projektu, a Województwem – Partnerem Projektu. Porozumienie określa zasady partnerskiej współpracy Stron porozumienia, przy realizacji projektu pozakonkursowego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020. Projekt ma na celu utworzenie wysokiej jakości, aktualnych, wiarygodnych i kompletnych baz danych rejestrów publicznych prowadzonych przez jednostki samorządu terytorialnego w ramach Państwowego Zasobu Geodezyjnego i Kartograficznego, w szczególności ewidencji gruntów i budynków (EGIB, kataster nieruchomości), bazy danych obiektów topograficznych (BDOT500) oraz geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu (GESUT).

W ramach projektu Województwo planuje opracowanie i wdrożenie aplikacji umożliwiających wykorzystanie zasobów geodezyjnych drogą elektroniczną. Budowę nowych elektronicznych usług Wojewódzkiego Ośrodka Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej w węźle wojewódzkim GIS wraz z wdrożeniem systemu do kompleksowej obsługi udostępniania danych wojewódzkiego zasobu, również za pomocą e-usług poprzez węzeł wojewódzki GIS oraz upublicznienie na platformie wojewódzkiej GIS uruchomionych przez powiaty e-usług z zasobu geodezyjnego. Niezbędnymi elementami przedsięwzięcia jest również zapewnienie interoperacyjności danych przestrzennych krajowej, regionalnej i lokalnej Infrastruktury przestrzennej, bezpieczeństwa danych i systemów teleinformatycznych oraz budowa i rozbudowa narzędzi informatycznych do przeglądania i udostępniania rejestrów publicznych EGIB, BDOT500, BDOT1OK, GESUT. Podczas opracowywania wniosku o dofinansowanie projektu podatek VAT został przez Wnioskodawcę zaliczony jako wydatek kwalifikowany. Planowany koszt operacji brutto/łącznie z podatkiem VAT wynosi 70.336.470,22 złotych. Poziom pomocy wynosi 85% kosztów kwalifikowanych. Wnioskowana kwota pomocy to 59.785.999,69 zł.

W przypadku uzyskania dofinansowania i realizacji operacji efekty zrealizowanego zadania Inwestycyjnego nie będą wykorzystywane przez Województwo do czynności opodatkowanych, ponieważ podniesienie jakości danych geodezyjnych jako zasobu państwowego oraz ich udostępnianie nie stanowi działalności gospodarczej, a jedynie wypełnia ustawowy obowiązek realizacji zadania z zakresu administracji rządowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

W myśl art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L. z 11.12.2006, Nr 347, s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Aby to wyłączenie miało miejsce, muszą zostać spełnione dwa warunki:

podmiot musi być organem władzy publicznej lub urzędem obsługującym ten organ,
podmiot ten został powołany do czynności związanych z realizacją zadań nałożonych na niego przepisami prawa i takie czynności wykonuje.

A zatem, wyłączenie z grona podatników VAT organów władzy publicznej jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji państwowych np. w zakresie administracji, sądownictwa, obrony narodowej. Wówczas wyłączenie z opodatkowania nie prowadzi do naruszenia zasad konkurencji. Organy władzy publicznej są podatnikami VAT jedynie w zakresie czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, iż organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy nie są podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają z tego tytułu należności, opłaty lub składki. Organy te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Generalnie zatem wyłączone z opodatkowania podatkiem od towarów i usług są czynności wykonywane przez podmioty prawa publicznego (organy władzy publicznej i urzędy obsługujące te organy) w ramach sprawowanego przez nie władztwa publicznego.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (Dz. U. z 2017 r., poz. 2096, z późn. zm.) samorząd województwa wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Województwo ma osobowość prawną (art. 6 ust. 2 ustawy o samorządzie województwa).

Z przepisu art. 14 ust. 2 ustawy o samorządzie województwa wynika, że ustawy mogą określać sprawy należące do zakresu działania województwa jako zadania z zakresu administracji rządowej, wykonywane przez zarząd województwa.

W myśl art. 2 pkt 10 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2017 r., poz. 2101), ilekroć w ustawie jest mowa o państwowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym – rozumie się przez to zbiory danych prowadzone na podstawie ustawy przez organy Służby Geodezyjnej i Kartograficznej, utworzone na podstawie tych zbiorów danych opracowania kartograficzne, rejestry, wykazy i zestawienia, dokumentację zawierającą wyniki prac geodezyjnych lub prac kartograficznych lub dokumenty utworzone w wyniku tych prac, a także zobrazowania lotnicze i satelitarne.

Stosownie do art. 6a ust. 1 ww. ustawy, Służbę Geodezyjną i Kartograficzną stanowią:

organy nadzoru geodezyjnego i kartograficznego:
1. Główny Geodeta Kraju,
2. wojewoda wykonujący zadania przy pomocy wojewódzkiego inspektora nadzoru geodezyjnego i kartograficznego jako kierownika inspekcji geodezyjnej i kartograficznej, wchodzącej w skład zespolonej administracji rządowej w województwie;
organy administracji geodezyjnej i kartograficznej:
1. marszałek województwa wykonujący zadania przy pomocy geodety województwa wchodzącego w skład urzędu marszałkowskiego,
2. starosta wykonujący zadania przy pomocy geodety powiatowego wchodzącego w skład starostwa powiatowego.

Zgodnie z art. 6a ust. 3 ww. ustawy, zadania organów określonych w ust. 1 pkt 2 wykonywane są jako zadania z zakresu administracji rządowej.

Stosownie do art. 40a ust. 1 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne, organy prowadzące państwowy zasób geodezyjny i kartograficzny udostępniają materiały zasobu odpłatnie.

Natomiast, zgodnie z art. 40b ust. 1 ww. ustawy, organy prowadzące państwowy zasób geodezyjny i kartograficzny pobierają opłaty za:

umożliwienie korzystania z usług teleinformatycznego systemu ASG-EUPOS umożliwiającego udostępnianie danych podstawowej osnowy geodezyjnej, zwanego dalej „ASG-EUPOS”;
sporządzanie i wydawanie wypisów oraz wyrysów z operatu ewidencji gruntów i budynków;
uwierzytelnianie dokumentów opracowanych przez wykonawców prac geodezyjnych lub prac kartograficznych, co do zgodności tych dokumentów z danymi zawartymi w bazach danych, o których mowa w art. 4 ust. 1a oraz 1b, lub z dokumentacją przekazaną przez tego wykonawcę do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego;
wysłanie materiałów zasobu pod wskazany adres;
udostępnianie rzeczoznawcom majątkowym do wglądu zbiorów aktów notarialnych oraz orzeczeń sądowych i decyzji administracyjnych będących podstawą wpisów w ewidencji gruntów i budynków;
uzgadnianie usytuowania projektowanej sieci uzbrojenia terenu.

Wysokość opłat pobieranych za udostępnienie danych z państwowego zasobu geodezyjno-kartograficznego reguluje art. 40d ww. ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że wykonywane przez województwo jako organ władzy publicznej czynności, polegające na udostępnieniu danych z zasobu geodezyjnego i kartograficznego, należą do kategorii spraw z zakresu administracji rządowej.

Organ władzy publicznej, w zakresie w jakim realizuje zadania z zakresu administracji rządowej, nałożone odrębnymi przepisami prawa, objęty jest regulacją przepisu art. 15 ust. 6 ustawy. Wprawdzie art. 15 ust. 6 ustawy stanowi, że wspomniane organy są podatnikami w zakresie czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, jednak w analizowanym przypadku taka sytuacja nie występuje. Czynności, o których mowa, mają bowiem charakter publicznoprawny, a nie cywilnoprawny. Opłaty pobierane za wykonywanie tych czynności stanowią daninę publiczną w rozumieniu art. 217 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483, z późn. zm.). Opłaty te zostały bowiem nałożone ustawą i mają charakter powszechnych, jednostronnych ustalanych świadczeń pieniężnych, od których wniesienia uzależnione jest dopiero świadczenie organu władzy publicznej. Opłaty te są świadczeniami pieniężnymi o charakterze przymusu. Powyższe opłaty są dochodami własnymi budżetu województwa, co oznacza, że należą do dochodów publicznych, a ich wysokość jest ściśle określona w przepisach prawa. Z tytułu wykonywania ww. czynności województwo nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Województwo utworzone zostało w 1999 roku w ramach reformy administracyjnej. Samorząd Województwa działa na podstawie:

ustawy o samorządzie województwa z dnia 5 czerwca 1998 roku (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 2096);
uchwały Sejmiku Województwa w sprawie przyjęcia Statutu Województwa;
uchwały Sejmiku Województwa w sprawie uchwalenia zmian w Statucie Województwa;
uchwały Sejmiku Województwa z dnia 15 kwietnia 2009 roku w sprawie zmian w statucie Województwa.

Zainteresowany wskazał, że organy samorządu województwa działają na podstawie i w granicach określonych przez ustawy. Do zakresu działania samorządu województwa należy wykonywanie zadań publicznych o charakterze wojewódzkim, niezastrzeżonych ustawami na rzecz organów administracji rządowej.

W oparciu o art. 40 ust. 1 ustawy Prawo geodezyjne i Kartograficzne Państwowy zasób geodezyjny i kartograficzny służy gospodarce narodowej, obronności państwa, ochronie bezpieczeństwa i porządku publicznego, nauce, kulturze, ochronie przyrody i potrzebom obywateli. Składający się z centralnego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, wojewódzkich zasobów geodezyjnych i kartograficznych oraz powiatowych zasobów geodezyjnych i kartograficznych, stanowi własność Skarbu Państwa i jest gromadzony w ośrodkach dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej. Obowiązek gromadzenia i prowadzenia państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, weryfikacja opracowań przyjmowanych do zasobu oraz udostępnianie tego zasobu zainteresowanym podmiotom należy do marszałków województw – w zakresie wojewódzkich zasobów geodezyjnych i kartograficznych. Organy prowadzące państwowy zasób geodezyjny i kartograficzny udostępniają materiały z zasobu odpłatnie, jednak nie stanowi to działalności gospodarczej a jest to ustawowe wypełnianie obowiązków wynikających z ustaw regulujących powyższe kwestie.

W przypadku uzyskania dofinansowania i realizacji operacji efekty zrealizowanego zadania inwestycyjnego nie będą wykorzystywane przez Województwo do czynności opodatkowanych.

Województwo jako jednostka samorządowa realizuje zadania z zakresu geodezji i kartografii jako zadania z zakresu administracji rządowej. Czynności wykonywane przez województwo polegające na udostępnianiu danych z państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego oraz czynności związane z udostępnianiem tych informacji mieszczą się w zakresie zadań z administracji rządowej. Województwo jako organ władzy publicznej w zakresie w jakim realizuje zadania z zakresu administracji publicznej nałożone odrębnymi ustawami objęte jest regulacją art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług a zatem ww. czynności nie podlegają przepisom tej ustawy – są to czynności poza działalnością gospodarczą. Wnioskodawca informuje, iż faktury dokumentujące poniesione wydatki z tytułu realizacji projektu w części realizowanej przez samorząd województwa, wystawiane będą na Województwo.

Wątpliwości Zainteresowanego dotyczą kwestii ustalenia, czy Województwu będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub zwrot tego podatku w związku z realizacją projektu.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Uwzględniając zatem powołany wyżej art. 86 ust. 1 ustawy, należy stwierdzić, że w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego nie będą spełnione, gdyż Wnioskodawca realizując opisany projekt nie będzie działał w charakterze podatnika VAT, a efekty realizacji tego projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zatem, Zainteresowany nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją przedmiotowej inwestycji.

W związku z poniesionymi wydatkami, Wnioskodawca nie będzie miał również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1686). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia, m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej, podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Zainteresowany nie będzie spełniał tych warunków, nie będzie miał zatem możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

Podsumowując, w okolicznościach analizowanej sprawy, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Zainteresowany nie będzie działał jako podatnik VAT i wydatki związane z realizacją zadania nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych VAT. Zatem Wnioskodawca nie będzie również miał prawa do zwrotu podatku VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Należy wskazać, że pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym, nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin