Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.34.2018.1.AB
z 22 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z 5 stycznia 2018 r. (data wpływu 18 stycznia 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności udzielenia pożyczki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 stycznia 2018 r. do tut. organu wpłynął wniosek wspólny o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności udzielenia pożyczki.

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania - S Sp. z o.o.
• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania - S Sp. z o.o.

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka S Sp. z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Pożyczkodawca”) jest osobą prawną - spółką z ograniczoną odpowiedzialnością - utworzoną zgodnie z polskim prawem spółek handlowych. Spółka należy do międzynarodowej grupy będącej jednym z głównych producentów sprzętu elektronicznego na świecie (dalej: „Grupa”).

Spółka S Sp. z o.o. (dalej: „Spółka Powiązana” lub „Pożyczkobiorca”) jest osobą prawną - spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, utworzoną zgodnie z polskim prawem spółek handlowych. Spółka należy do Grupy i zajmuje się przede wszystkim produkcją sprzętu AGD. Zarówno Spółka, jak i Spółka Powiązana są podatnikami VAT czynnymi. Dla potrzeb niniejszego wniosku Spółka oraz Spółka Powiązana określane będą łącznie jako „Spółki”.

Obecnie Spółka planuje udzielić finansowania Spółce powiązanej. W tym celu między Spółką a Pożyczkobiorcą zawarta zostanie umowa pożyczki (dalej: „Umowa”). Umowa określa maksymalną kwotę, na jaką Spółce powiązanej udzielone zostanie finansowanie. Zgodnie z postanowieniami Umowy, datą wypłaty kwoty pożyczki będzie dzień, w którym rata pożyczki zostanie zaksięgowana na rachunku bankowym Pożyczkobiorcy w autoryzowanym banku. Zaciągnięcie pożyczki przez Pożyczkobiorcę powinno nastąpić w ciągu 90 dni od daty zawarcia Umowy. Określona w Umowie kwota finansowania będzie udostępniona Spółce powiązanej w okresie rocznym od daty wskazanej w Umowie (tzw. Okres zobowiązania). Co do zasady, Pożyczkobiorca zobowiązany będzie do zwrotu rat pożyczki na rzecz Pożyczkodawcy na koniec okresu zobowiązania. W przypadku uzyskania zgody Pożyczkodawcy, Pożyczkobiorca może zapłacić całość/część rat przed ww. terminem. W takim przypadku, Pożyczkobiorca zobowiązany jest poinformować Pożyczkodawcę o zamiarze wcześniejszej zapłaty rat co najmniej na miesiąc przed planowaną zapłatą.

Wynagrodzeniem z tytułu udzielonej pożyczki będą dla Spółki odsetki, których sposób naliczania wskazuje Umowa. Zgodnie z jej Umową, odsetki te są płatne w odstępach trzymiesięcznych okresu zobowiązania.

Do tej pory Spółka nie udzielała pożyczek innym podmiotom, ale nie można wykluczyć, że w przyszłości takie pożyczki będą przez Spółkę udzielane. Warunki udzielania ewentualnych pożyczek w przyszłości mogą się różnić od opisanej powyżej Umowy, na przykład co do wysokości odsetek, okresu finansowania czy momentu spłaty.

Podstawową działalnością Spółki jest dystrybucja na terytorium Polski sprzętu elektronicznego marki S. Świadczenie usług finansowych, w tym udzielanie pożyczek, nie mieści się w przedmiocie działalności Spółki wskazanym w Krajowym Rejestrze Sądowym i nie zostało także wskazane w umowie zawiązującej Spółkę. Pożyczka zostanie udzielona ze środków pieniężnych wygenerowanych w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem w zakresie podatku od towarów i usług zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym udzielenie pożyczki przez Spółkę będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, i jednocześnie skorzysta ze zwolnienia z podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT?

Stanowisko Zainteresowanych:

Zdaniem Grupy zainteresowanych. udzielenie pożyczki przez Spółkę będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i jednocześnie objęte będzie zwolnieniem z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

Uzasadnienie stanowiska Grupy zainteresowanych w przedmiocie pytania nr 1 (w zakresie VAT).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu VAT podlegają:

• odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
• eksport towarów,
• import towarów oraz
• wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
• wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzana towarami jak właściciel.

Z kolei przepis art. 8 ust. l ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT.

Definicja świadczenia usług ma zatem charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji powszechności opodatkowana podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatnika w ramach działalność gospodarczej.

Należy stwierdzić, że każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu zaniechaniu lub tolerowany czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

• w następstwie zobowiązana, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga Strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
• świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
  
  

Oba powyższe warunki muszą być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu VAT. Aby dana czynność (usługa) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Odnosząc powyższe do opisywanego zdarzenia przyszłego należy uznać, że udzielenie pożyczki będzie stanowić świadczenie usług w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, tj.:

• na mocy zawartej umowy pożyczki między Spółkami powstanie wzajemny stosunek zobowiązaniowy, na podstawie którego Pożyczkodawca będzie zobowiązany do przekazana Pożyczkobiorcy określone sumy środków pieniężnych, a Pożyczkobiorca zobowiązany będzie do jej zwrotu wraz z należnymi odsetkami,
• w opisywanym zdarzeniu przyszłym usługodawcą będzie Pożyczkodawca, a usługobiorcą Pożyczkobiorca,
• wynagrodzeniem należnym Pożyczkodawcy z tytułu udzielonej pożyczki będą odsetki.
  
  

Jednocześnie, aby dana usługa podlegała opodatkowaniu VAT powinna zostać wykonana przez podatnika VAT. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne jednostki organizacyjne niemające osobowość prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalność. Działalność gospodarcza, według przepisów ustawy o VAT, obejmuje natomiast wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególność czynność polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartość niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Biorąc pod uwagę fakt, że zgodnie ze stanem faktycznym będącym przedmiotem niniejszego wniosku Pożyczkodawca jest podatnikiem VAT czynnym, uznać należy, że udzielenie pożyczki nastąpi w ramach prowadzonej działalność gospodarczej.

Zdaniem Spółki, brak wskazania działalność pożyczkowej w przedmiocie działalność Spółki ujawnionym w Krajowym Rejestrze Sądowym pozostaje bez znaczenia dla jej kwalifikacji na gruncie VAT. Uznać należy, że brak takiego wpisu nie oznacza, że udzielenie pożyczek następuje poza prowadzoną działalnością gospodarczą. Spółka wskazuje, że polski ustawodawca nie uzależnia ważności zawarcia umowy pożyczki zarówno od określonego wpisu do stosownego rejestru jak i zgody innych organów w tym zakresie.

W szczególność, Spółka wskazuje, że fakt, że udzielanie pożyczek nie jest wymienione w umowie spółki Wnioskodawcy jako jeden z rodzajów prowadzonej działalności gospodarczej, ani nie jest uwzględnione w wpisie w Krajowym Rejestrze Sądowym oznacza, iż udzielone pożyczki nie będą prawnie skuteczne lub udzielone poza prowadzoną działalnością gospodarczą. Zdaniem Spółki przedmiot działalności uwzględniony we wpisie do Krajowego Rejestru Sądowego ma jedynie charakter informacyjny i powinno pozostać bez wpływu na konsekwencje podatkowe przeprowadzanych transakcji, co potwierdza m.in. art. 40 pkt 1 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz. U z 2017 r. poz. 700), zgodne z którym w dziale 3 rejestru przedsiębiorców zamieszcza się nie więcej niż dziesięć pozycji przedmiotu działalność według Polskiej Klasyfikacji Działalności. W konsekwencji, należy stwierdzić, że Spółka udzieli w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej.

Co istotne, wpływu na powyższe konkluzje nie będzie miała częstotliwość udzielania pożyczek, co zostało potwierdzone ugruntowaną linią interpretacyjną organów podatkowych, m.in.

• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 15 maja 2017 r. sygn. 0112-KDIL4.4012.48.2017.1.NK.

„Czynności polegające na udzielaniu pożyczek pieniężnych podlegających oprocentowaniu stanowią odpłatne świadczenie usług i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet gdy te czynności nie znajdują się w jej zakresie przedmiotowym”.

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 8 lutego 2017 r. sygn. 1462-IPPP2.4512.906.2016.2

„Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług. Udzielenie pożyczki stanowi świadczenie na rzecz innego podmiotu, polegające na udostępnieniu kapitału na wskazany w umowie okres czasu. Czynność udzielenia pożyczki w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w zamian za wynagrodzenie (np. odsetki), stanowi zatem odpłatne świadczenie usług, co do zasady, podlegające opodatkowaniu VAT. Zatem, odsetki z tytułu zawarcia umowy otrzymane z tytułu udzielonej pożyczki stanowią wynagrodzenie z tytułu jej udzielenia”.

• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 10 marca 2017, sygn. 1061-IPTPP2.4512 34.2017.2.SM

„Czynności polegające na udzielaniu oprocentowanych pożyczek pieniężnych stanowią odpłatne świadczenie usług i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet gdy te czynności nie znajdują się w jej zakresie przedmiotowym. Zatem pożyczkodawca działa w charakterze podatnika VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, a czynność udzielenia przez pożyczkodawcę pożyczki stanowi czynność wykonywaną w ramach działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy”.

Ponadto, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, zwolnione od tego podatku są usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę, udzielenie pożyczki Pożyczkobiorcy przez Pożyczkodawcę podlegać będzie ww. zwolnieniu z VAT.

W związku z powyższym, zdaniem Grupy zainteresowanych, udzielenie pożyczki stanowić będzie odpłatne świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT, podlegające co do zasady opodatkowaniu tym podatkiem. W rezultacie - zdaniem Wnioskodawcy - zwolnienie to powinno znaleźć również zastosowanie do usługi udzielenia przez Spółkę pożyczki na rzecz Spółki Powiązanej oraz udzielenia ewentualnych pożyczek w przyszłości.

Analogiczne stanowisko zaprezentowane zostało także w wielu innych interpretacjach indywidualnych, tj.:

• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 września 2017 r., sygn. 0112-KDIL2-2.4012.399.2017.1.EW,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 września 2017 r. sygn. 0111-KDIB3-1.4012 412.2017.3AB,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 13 czerwca 2017 r., sygn. 0111-KDIB3-1.4012.52.2017.2.RSZ,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 2 czerwca 2017 r. sygn. 0114-KDIP4.4012.172.2017.1.PR,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 26 kwietnia 2017 r. sygn. 0111-KDIB3-1.4012.27.2017.1.JP,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 6 kwietnia 2017 r. sygn. 0114-KDIP4.4012.43.2017.1.PR.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Zatem każde świadczenie niebędące dostawą towarów, polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

1. w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
2. świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
   
   

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane będą przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy towarów lub świadczenia usług mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca planuje udzielić finansowania Spółce powiązanej. Zarówno Wnioskodawca jak i Spółka powiązana są podatnikami VAT czynnymi. W tym celu między Spółką a Pożyczkobiorcą zawarta zostanie umowa pożyczki. Umowa określa maksymalną kwotę, na jaką Spółce powiązanej udzielone zostanie finansowanie. Wynagrodzeniem z tytułu udzielonej pożyczki będą dla Spółki odsetki, których sposób naliczania wskazuje Umowa. Zgodnie z jej Umową, odsetki te są płatne w odstępach trzymiesięcznych okresu zobowiązania.

Do tej pory Spółka nie udzielała pożyczek innym podmiotom, ale nie można wykluczyć, że w przyszłości takie pożyczki będą przez Spółkę udzielane. Pożyczka zostanie udzielona ze środków pieniężnych wygenerowanych w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej.

Istota umowy pożyczki została zawarta w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459 z poźn. zm.). Zgodnie z art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Czynności polegające na udzielaniu pożyczek pieniężnych podlegających oprocentowaniu stanowią odpłatne świadczenie usług i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet gdy te czynności nie znajdują się w jej zakresie przedmiotowym.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz wskazane wyżej przepisy należy stwierdzić, że czynność udzielenia pożyczki, będzie spełniać przesłanki uznania tej czynności za podlegającą opodatkowaniu. Udzielenie bowiem pożyczki przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług. Udzielenie pożyczki stanowi świadczenie na rzecz innego podmiotu, polegające na udostępnieniu kapitału na wskazany w umowie okres czasu.

W konsekwencji czynność udzielenia przez Wnioskodawcę pożyczki będzie stanowiła odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie jednak do art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

W odniesieniu do przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, należy wskazać, że czynność udzielenia oprocentowanej pożyczki przez Wnioskodawcę stanowi czynność mieszczącą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy. Z uwagi na to, że usługa ta mieści się w zakresie czynności, o których mowa w cyt. art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy jako wymieniona wprost w tym przepisie - usługa udzielania pożyczki przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki powiązanej, korzystać będzie ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie tego przepisu.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie podatku od towarów i usług należało uznać za prawidłowe.

Ocena prawna stanowiska w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.