2018.02.28 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.606.2017.3.RD
z 28 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia z dnia 16 października 2017 r. (data wpływu 7 listopada 2017 r.), uzupełnionym w dniu 11 grudnia 2017 r. (data wpływu 18 grudnia 2017 r.) na wezwanie Organu z dnia 24 listopada 2017 r. (skutecznie doręczone w dniu 4 grudnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

prawidłowe w zakresie zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% dla nabywanych usług najmu, dostaw energii elektrycznej oraz świadczeń dodatkowych,

nieprawidłowe w zakresie zwrotu podatku w przypadku nabycia usług najmu, dostaw energii elektrycznej oraz świadczeń dodatkowych.

UZASADNIENIE

W dniu 7 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% oraz zwrotu podatku w przypadku nabycia usług najmu, dostaw energii elektrycznej oraz świadczeń dodatkowych.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 11 grudnia 2017 r. złożonym w dniu 11 grudnia 2017 r. (data wpływu 18 grudnia 2017 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 24 listopada 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

J. sp. z o.o., jako wynajmujący, świadczy od 16 marca 2006 r. na rzecz Unii Europejskiej reprezentowanej przez P. usługi najmu powierzchni biurowych do celów służbowych w budynku zlokalizowanym w Polsce. Zawarta umowa najmu wskazywała adres najemcy jako Reprezentacja.

W dniu 10 marca 2016 r. Unia Europejska reprezentowana przez P. oraz J. sp. z o.o. zawarły Aneks do umowy najmu mający zastosowanie od 16 marca 2016 r., na podstawie którego stosunek najmu zostaje przedłużony na tych samych warunkach. Aneks wskazuje również zmianę adresu najemcy dla celów fakturowania na... Luxembourg.

W ramach umowy najmu Wnioskodawca zobowiązany jest do zapłaty wynajmującemu (tj. J. sp. z o.o.) czynszu w wysokości przewidzianej w umowie oraz opłat z tytułu zużycia energii elektrycznej. Płatność za energię elektryczną następuje bezpośrednio dla wynajmującego, na podstawie wskazań liczników, zgodnie z taryfami stosowanymi przez dostawców energii (art. 12.2 umowy najmu).

Dodatkowo, Wnioskodawca zobowiązany jest do zapłaty wynajmującemu opłat za świadczenie na rzecz Wnioskodawcy usług dodatkowych, określonych w załączniku nr 5 do umowy, a mianowicie:

ochrona obiektu oraz kontrola wstępu na teren parkingu: ochrona 24 godz. na dobę, 365 dni w roku
prace porządkowe na zewnątrz budynku biurowego oraz przyległego terenu, a także konserwację i utrzymanie budynku oraz powierzchni na zewnątrz budynku, w tym także mycie elewacji zgodnie z harmonogramem Zarządcy, co najmniej trzy razy w roku
sprzątanie części wspólnych budynku
wszystkie usługi związane z konserwacją następujących instalacji technicznych: chłodzenia, ogrzewania, wentylacji, instalacji sanitarnej i elektrycznej, wind
prace ogrodnicze
wywóz śmieci suchych
dezynsekcja i deratyzacja raz na kwartał
konserwacja i sprzątanie pomieszczeń dla strażników
usuwanie śniegu
drobne prace konserwacyjne w pomieszczeniach wspólnych
opłaty z tytułu ogrzewania
opłaty z tytułu wentylacji, klimatyzacji i zużycia wody
opłaty za energię elektryczną dla powierzchni wspólnych
usługi związane bezpośrednio z zarządzeniem Budynkiem
ubezpieczenie budynku
opłaty za użytkowanie wieczyste gruntu, podatek od nieruchomości
inne niezbędne wynikające z potrzeb Budynku (np. maty wejściowe, dekoracje itp.).

Wszelkie płatności na podstawie umowy najmu są dokonywane na podstawie faktur VAT, wystawianych przez wynajmującego J. sp. z o.o.

J. sp. z o.o. jest także w posiadaniu zamówienia dotyczącego towarów i usług (wraz z ich specyfikacją), do których odnosi się wyżej wskazane świadectwo.

Ponadto, Wnioskodawca przekazał dla J. sp. z o.o. kopię pisma, jakie zostało wskazane w rubryce 7 świadectwa zwolnienia z podatku VAT, zezwalającego na odstąpienie od potwierdzenia tego świadectwa przez właściwe władze Luksemburga (tj. państwa, gdzie Wnioskodawca ma swoją siedzibę).

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że

Łączna wartość towarów i usług wykazywanych na fakturze wynosi co najmniej 500 zł z podatkiem.
P. złoży wniosek o zwrot podatku do Naczelnika Urzędu Skarbowego za okres roczny 2017, który będzie zawierał kwotę podatku do zwrotu, nr rachunku bankowego, na który ma zostać dokonany zwrot podatku oraz uwierzytelnione kserokopie faktur.
Nieruchomość wynajmowana przez Wnioskodawcę znajduje się w Polsce.
Nieruchomość wynajmowana jest dla celów służbowych P., tj. dla celu prowadzenia Biura P. (BP) w Polsce. BP w Polsce w szczególności informuje o Unii Europejskiej, w tym o działaniach P., organizuje konkursy, konferencje, lekcje o Unii Europejskiej czy wspiera logistycznie oficjalne delegacje P. przebywające w Polsce. Szczegółowy zakres działania przedstawiony jest w załączonej do niniejszego pisma oficjalnej broszurze BP w Polsce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy nabycie przez Wnioskodawcę przewidzianych w umowie usług najmu, dostawy energii elektrycznej oraz usług dodatkowych podlega bezpośredniemu zwolnieniu z podatku od towarów i usług?
W razie negatywnej odpowiedzi na wyżej wskazane pytanie, czy Wnioskodawca jest uprawniony do nabywania przewidzianych w umowie usług najmu, dostawy energii elektrycznej oraz usług dodatkowych przy zastosowaniu preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0%?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 3 ust. 2 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Wspólnotami Europejskimi wdrażającej Protokół o przywilejach i immunitetach Wspólnot Europejskich, podpisany w Brukseli dnia 8 kwietnia 1965 r. (dalej: „Umowa między RP a WE") w przypadku podatku od towarów i usług nałożonego na wewnątrzwspólnotowe zakupy towarów i usług właściwe władze Rzeczypospolitej Polskiej udzielają Wspólnotom Europejskim bezpośredniego zwolnienia zgodnie z artykułem 15 ustęp 10 dyrektywy Rady 77/388/EWG pod warunkiem, że dostawca uzyskał formularz poświadczający zwolnienie towarów i usług podlegających dostawie, należycie potwierdzony przez właściwe władze Wspólnot Europejskich.

W myśl art. 3 ust. 1 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Wspólnotami Europejskimi wdrażającej Protokół o przywilejach i immunitetach Wspólnot Europejskich, podpisany w Brukseli dnia 8 kwietnia 1965 r., w przypadku lokalnych zakupów towarów i usług właściwe władze Rzeczypospolitej Polskiej realizują zwolnienie przewidziane w artykule 1 poprzez zwrot Wspólnotom Europejskim podatku od towarów i usług i innych podatków pośrednich.

Zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych z dnia 23 grudnia 2013 r. (dalej: „Rozporządzenie”) obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz instytucji Unii Europejskiej lub organów utworzonych przez Unię Europejską, do których ma zastosowanie Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej, posiadających siedzibę lub przedstawicielstwo na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju - do celów służbowych tych instytucji lub organów.

W myśl § 8 ust. 2 Rozporządzenia stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się pod warunkiem, że podmiot dokonujący dostawy towarów lub świadczący usługi przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy posiada:

wypełnione odpowiednio na potrzeby podatku świadectwo zwolnienia z podatku VAT dla tych towarów i usług, potwierdzone przez właściwe władze państwa, na którego terytorium instytucja unijna ma siedzibę; zgodnie z § 8 ust. 4 Rozporządzenia w przypadku nabywania przez instytucje unijne towarów lub usług, przeznaczonych do celów służbowych, świadectwo zwolnienia z podatku VAT nie musi być jednak potwierdzone przez właściwe władze państwa;
zamówienie dotyczące towarów lub usług (wraz z ich specyfikacją), do których odnosi się świadectwo zwolnienia z podatku VAT.

Ponadto, zgodnie z § 8 ust. 5 Rozporządzenia instytucja unijna przekazuje dostawcy towarów lub usługodawcy, poza świadectwem zwolnienia z podatku VAT i zamówieniem, kopię pisma, o którym mowa w rubryce 7 świadectwa, zezwalającego na odstąpienie od potwierdzenia tego świadectwa.

W związku z zawarciem umowy najmu przez Wnioskodawcę z J. sp. z o.o., należy stwierdzić, że:

Wnioskodawca jest instytucją unijną - P. z siedzibą w Luksemburgu;
wynajmujący J. sp. z o.o. będzie posiadać przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy świadectwo zwolnienia z podatku VAT oraz zamówienie, dotyczące nabywanych przez Wnioskodawcę towarów i usług; Wnioskodawca przekazał także do J. sp. z o.o. kopię pisma, o którym mowa w rubryce 7 świadectwa,
zawarcie umowy najmu przez Wnioskodawcę nastąpiło dla celów służbowych.

Odnosząc się do warunku nabywania towarów i usług do celów służbowych, należy stwierdzić, że dla celów służbowych przeznaczone są wszystkie świadczenia nabywane przez Wnioskodawcę w ramach umowy najmu (tj. najem lokalu, dostawa energii elektrycznej, usługi dodatkowe).

Najem lokalu wiąże się z koniecznością zapewnienia potrzeb biurowych Wnioskodawcy. Cel służbowy jest tutaj niewątpliwy. Podobnie, oczywistym jest, że dostawa energii elektrycznej do lokalu następuje dla celów służbowych. Podkreślenia wymaga fakt, że energia elektryczna jest rozliczana według faktycznego zużycia przez Wnioskodawcę, zgodnie ze stawkami obowiązującymi u dostawców energii (wynajmujący dokonuje w rzeczywistości refakturowania na rzecz Wnioskodawcy).

Warunek celu służbowego spełniony jest także w odniesieniu do usług dodatkowych dotyczących budynku, w którym znajduje się lokal. W szczególności, spełnienia przesłanki celu służbowego nie wyłącza fakt, że usługi dodatkowe, określone w załączniku do umowy najmu nie dotyczą jedynie wynajmowanego przez Wnioskodawcę lokalu. Zauważyć bowiem należy, że Wnioskodawca jako najemca jest beneficjentem usług dodatkowych. Co więcej, bez zapewnienia przez wynajmującego usług dodatkowych, sam najem jako taki, nie spełniałby oczekiwań Wnioskodawcy, a wręcz nie byłby możliwy.

Podkreślić należy, że dla Wnioskodawcy jako najemcy, mimo że formalnie wynajmuje tylko lokal, oczywiste znaczenie ma to, w jakim budynku ten lokal się znajduje. Chociażby tylko po to, żeby dostać się do wynajmowanego lokalu, Wnioskodawca (jego pracownicy) musi korzystać z niewynajmowanych części budynku (części wspólnych, wind itd.).

Nie może więc ulegać wątpliwości, że usługi takie jak sprzątanie części wspólnych budynku, usługi związane z konserwacją instalacji technicznych (chłodzenia, ogrzewania, wentylacji, instalacji sanitarnej i elektrycznej, wind), dezynsekcja i deratyzacja, drobne prace konserwacyjne w pomieszczeniach wspólnych, zapewnienie ogrzewania, wentylacji, klimatyzacji i wody, czy energii elektryczną dla powierzchni wspólnych itd., również spełniane są dla celów służbowych Wnioskodawcy. Nie sposób przecież wynajmować lokalu w budynku, w którym znajdują się np. niedziałające instalacje, czy w którym nie ma zapewnionego dostępu do mediów.

Ponadto, należy zauważyć, że niektóre z usług dodatkowych mogą być wykonywane najefektywniej, tylko jeśli są wykonywane w odniesieniu do całego budynku (np. usługi ochroniarskie). Wykonywanie ich w zakresie całego budynku nie zmienia jednak faktu, że z usług korzysta także Wnioskodawca. W sposób niewątpliwy Wnioskodawca korzysta przecież z usług ochrony dotyczącego całego budynku - poprzez ochronę budynku chroniony jest również lokal Wnioskodawcy.

Zaznaczenia wymaga także fakt, że gdyby usługi dodatkowe nie były zapewniane przez wynajmującego w odniesieniu do całego budynku, to Wnioskodawca i tak musiałby je zamówić u zewnętrznego podmiotu. Powyższe dotyczy chociażby wywozu śmieci suchych.

Wnioskodawca chciałby podkreślić również, że z uwagi na to, że jest instytucją unijną, wynajmowany przez niego lokal musi pełnić funkcję reprezentacyjną. Wynajmowany lokal będzie bowiem odwiedzany przez petentów. Stąd, dla Wnioskodawcy istotne jest, jak będzie wyglądał zarówno budynek, w którym znajduje się wynajmowany lokal, jak i otoczenie budynku. Z tego punktu widzenia zdecydowanie użyteczne i odpowiadające potrzebom Wnioskodawcy są usługi takie, jak prace ogrodnicze, usuwanie śniegu czy prace porządkowe na zewnątrz budynku. Biorąc więc pod uwagę specyficzne potrzeby Wnioskodawcy (wizerunkowe, reprezentacyjne), również takie usługi należy zakwalifikować jako usługi nabywane dla celów służbowych.

W zakresie usług dodatkowych istotne jest ponadto, że ekonomicznie Wnioskodawca nie ponosi całości kosztów świadczenia usług dodatkowych. Koszt usług dodatkowych odnoszących się do całego budynku, rozłożony jest pomiędzy wszystkich najemców. Ekonomicznie (wartościowo) Wnioskodawca ponosi więc koszty usług dodatkowych w odniesieniu do wynajmowanego przez siebie lokalu.

Podsumowując kwestię celu służbowego, należy stwierdzić, że wszystkie usługi dodatkowe określone w załączniku do umowy są nabywane dla celów służbowych Wnioskodawcy. Podkreślić bowiem należy, że:

usługi dodatkowe pozostają w bezpośrednim związku z najmem lokalu wykorzystywanego dla celów biurowych;
Wnioskodawca jest bezpośrednim beneficjentem świadczonych usług;
tylko z zapewnieniem usług dodatkowych, najem lokalu ma znaczenie dla Wnioskodawcy i może być dla niego użyteczny;
w razie niezapewnienia usług dodatkowych przez wynajmującego, Wnioskodawca musiałby zorganizować określone usługi samodzielnie;
z punktu widzenia ekonomicznego Wnioskodawca ponosi koszt usług dodatkowych w odniesieniu do wynajmowanego przez siebie lokalu.

W tym miejscu należy także wskazać, że wszystkie usługi świadczone na rzecz Wnioskodawcy na podstawie umowy najmu (tj. usługa najmu, dostawa energii elektrycznej oraz usługi dodatkowe), dla celów podatku od towarów i usług, powinny być traktowane w ten sam sposób. Wynika to z faktu, że wskazane w umowie najmu usługi stanowią tak naprawdę jedną złożoną usługę.

Zauważyć w szczególności należy, że wynajmujący nie sprzedaje oddzielnie usług dodatkowych i nie dokonuje dostawy energii elektrycznej. Usługi te są świadczone przez wynajmującego jedynie w powiązaniu z usługą najmu. Ani dostawa energii elektrycznej, ani usługi dodatkowe nie stanowią dla Wnioskodawcy celu samego w sobie i służą tylko realizacji usługi najmu.

Co więcej, należy podkreślić, że niemożliwym byłoby nabycie usługi najmu od wynajmującego bez równoczesnego nabycia dostawy energii elektrycznej oraz usług dodatkowych.

Wszystkie usługi świadczone na podstawie umowy najmu (tj. usługa najmu, dostawa energii elektrycznej oraz usługi dodatkowe) należy więc traktować jako tak ściśle związane ze sobą usługi, że tworzą jedno niepodzielne świadczenie ekonomiczne, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny. W tym miejscu należy wskazać, że w orzecznictwie przyjmuje się, że w kontekście umowy najmu o jednym niepodzielnym świadczeniu ekonomicznym można mówić w szczególności w wypadku najmu lokali biurowych pod klucz, gotowych do użytku wraz z dostawą mediów i określonymi innymi świadczeniami (np. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 12 stycznia 2016 r., sygn. III SA/Wa 2969/15; wyrok Trybunału z 16 kwietnia 2015 r. Minister Finansów v. Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w Warszawie, C-42/14).

Powyższe, wyraźnie wskazuje na to, że dostawa energii elektrycznej oraz usługi dodatkowe są jedynie usługami „pomocniczymi” i jako takie usługi, powinny być dla celów podatkowych traktowane w taki sam sposób jak usługa główna (tj. usługa najmu). Takie stanowisko znajduje odzwierciedlenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (np. wyrok Trybunału z 25 lutego 1999 r. Card Protection Plan Ltd v. Commissioners of Customs and Excise, C-349/96).

Nie może więc budzić wątpliwości, że wszystkie usługi świadczone na podstawie umowy najmu, należy zakwalifikować jako nabywane dla celów służbowych Wnioskodawcy.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, że w przypadku uznania, że nabywanie przez Wnioskodawcę usług najmu, dostawy energii elektrycznej oraz usług dodatkowych stanowi wewnątrzwspólnotowe zakupy towarów i usług, Wnioskodawcy przysługuje bezpośrednie zwolnienie z podatku od towarów i usług na podstawie art. 3 ust. 2 Umowy między RP a WE.

W razie uznania, że art. 3 ust. 2 Umowy między RP a WE nie znajduje jednak bezpośredniego zastosowania do wyżej przedstawionego stanu faktycznego, należy uznać, że Wnioskodawca może nabywać usługi najmu, dostawy energii elektrycznej oraz usługi dodatkowe z zastosowaniem preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe w zakresie zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% dla nabywanych usług najmu, dostaw energii elektrycznej oraz świadczeń dodatkowych natomiast nieprawidłowe w zakresie zwrotu podatku w przypadku nabycia usług najmu, dostaw energii elektrycznej oraz świadczeń dodatkowych.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez terytorium kraju, w myśl art. 2 pkt 1 ustawy, rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jednocześnie stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Przy czym w myśl art. 8 ust. 2a ustawy w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Ponadto w myśl art. 2 pkt 22 ustawy przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zatem z wyżej cytowanego art. 2 pkt 6 ustawy wprost wynika, że wszelkie postacie energii stanowią towar w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust 2 i 3 i art. 129 ust. 1.

Jednakże na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust 2 i art. 110, wynosi 23%.

Należy jednak zauważyć, że ustawodawca w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienia od podatku.

I tak na podstawie § 8 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U z 2017 poz. 839 z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się również do dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz instytucji Unii Europejskiej lub organów utworzonych przez Unię Europejską, do których ma zastosowanie Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej (Dz. U. z 2004 r. nr 90, poz. 864/4, z późn. zm.), zwanych dalej "instytucjami lub organami Unii Europejskiej", posiadających siedzibę lub przedstawicielstwo na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju - do celów służbowych tych instytucji lub organów.

Przy czym stosownie do § 8 ust. 2 pkt 1 i 2 rozporządzenia przepis ust. 1 stosuje się, pod warunkiem że podmiot dokonujący dostawy towarów lub świadczący usługi przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy posiada:

w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1-4 - wypełnione odpowiednio na potrzeby podatku świadectwo zwolnienia z podatku VAT lub podatku akcyzowego, o którym mowa w załączniku II do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z 23.03.2011, str. 1, z późn. zm.), zwane dalej "świadectwem", dla tych towarów i usług, potwierdzone przez właściwe władze państwa, na którego terytorium podmioty wskazane w ust. 1 pkt 1-4 posiadają siedzibę lub przedstawicielstwo,

zamówienie dotyczące towarów lub usług (wraz z ich specyfikacją), do których odnosi się świadectwo określone odpowiednio w pkt 1 i 1a.

Przy czym w myśl § 8 ust. 4 i 5 rozporządzenia w przypadku gdy towary lub usługi nabywane przez podmioty, o których mowa w ust. 1 pkt 1, pkt 2 lit. a, pkt 3 i 4, przeznaczone są do celów służbowych, świadectwo nie musi być potwierdzone przez właściwe władze państwa, na którego terytorium podmioty te posiadają siedzibę lub przedstawicielstwo. Podmioty określone w ust. 1 pkt 1, pkt 2 lit. a, pkt 3 i 4 przekazują dostawcy towarów lub usługodawcy dokumenty wskazane w ust. 2 oraz kopię pisma, o którym mowa w rubryce 7 świadectwa, zezwalającego na odstąpienie od potwierdzenia tego świadectwa, wydanego przez właściwe władze państwa, na którego terytorium podmioty te posiadają siedzibę lub przedstawicielstwo.

Przywołany wyżej przepis § 8 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia stanowi implementację przepisu art. 151 ust. 1 lit. aa dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006, str. 1, z późn. zm.), do krajowego porządku prawnego, zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają dostawy towarów lub świadczenie usług na rzecz Wspólnoty Europejskiej, Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej, Europejskiego Banku Centralnego lub Europejskiego Banku Inwestycyjnego lub na rzecz organów utworzonych przez Wspólnoty, do których ma zastosowanie Protokół z dnia 8 kwietnia 1965 r. w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich, w granicach i na warunkach określonych w tym protokole i umowach dotyczących jego wykonania lub w porozumieniach dotyczących ich siedzib, w szczególności w zakresie, w jakim nie prowadzi to do zakłócenia konkurencji.

Z opisu sprawy wynika, że J. sp. z o.o., jako wynajmujący, świadczy od 16 marca 2006 r. na rzecz Unii Europejskiej reprezentowanej przez P. usługi najmu powierzchni biurowych do celów służbowych w budynku zlokalizowanym Polsce. Zawarta umowa najmu wskazywała adres najemcy jako Reprezentacja P. Nieruchomość wynajmowana jest dla celów służbowych P., tj. dla celu prowadzenia Biura P. (BP) w Polsce. BP w Polsce w szczególności informuje o Unii Europejskiej, w tym o działaniach P., organizuje konkursy, konferencje, lekcje o Unii Europejskiej czy wspiera logistycznie oficjalne delegacje P. przebywające w Polsce. W dniu 10 marca 2016 r. Unia Europejska reprezentowana przez P. oraz J. sp. z o.o. zawarły Aneks do umowy najmu mający zastosowanie od 16 marca 2016 r., na podstawie którego stosunek najmu zostaje przedłużony na tych samych warunkach. Aneks wskazuje również zmianę adresu najemcy dla celów fakturowania na... Luxembourg. W ramach umowy najmu Wnioskodawca zobowiązany jest do zapłaty wynajmującemu (tj. J. sp. z o.o.) czynszu w wysokości przewidzianej w umowie oraz opłat z tytułu zużycia energii elektrycznej. Płatność za energię elektryczną następuje bezpośrednio dla wynajmującego, na podstawie wskazań liczników, zgodnie z taryfami stosowanymi przez dostawców energii (art. 12.2 umowy najmu). Dodatkowo, Wnioskodawca zobowiązany jest do zapłaty wynajmującemu opłat za świadczenie na rzecz Wnioskodawcy usług dodatkowych, określonych w załączniku nr 5 do umowy, a mianowicie:

ochrona obiektu oraz kontrola wstępu na teren parkingu: ochrona 24 godz. na dobę, 365 dni w roku
prace porządkowe na zewnątrz budynku biurowego oraz przyległego terenu, a także konserwację i utrzymanie budynku oraz powierzchni na zewnątrz budynku, w tym także mycie elewacji zgodnie z harmonogramem Zarządcy, co najmniej trzy razy w roku
sprzątanie części wspólnych budynku
wszystkie usługi związane z konserwacją następujących instalacji technicznych: chłodzenia, ogrzewania, wentylacji, instalacji sanitarnej i elektrycznej, wind
prace ogrodnicze
wywóz śmieci suchych
dezynsekcja i deratyzacja raz na kwartał
konserwacja i sprzątanie pomieszczeń dla strażników
usuwanie śniegu
drobne prace konserwacyjne w pomieszczeniach wspólnych
opłaty z tytułu ogrzewania
opłaty z tytułu wentylacji, klimatyzacji i zużycia wody
opłaty za energię elektryczną dla powierzchni wspólnych
usługi związane bezpośrednio z zarządzeniem Budynkiem
ubezpieczenie budynku
opłaty za użytkowanie wieczyste gruntu, podatek od nieruchomości
inne niezbędne wynikające z potrzeb Budynku (np. maty wejściowe, dekoracje itp.).

W nawiązaniu do zawartego Aneksu do Umowy najmu, Wnioskodawca przed wystawieniem pierwszej faktury wynikającej z Aneksu doręczył wynajmującemu odpowiednio wypełnione świadectwo zwolnienia z podatku VAT lub podatku akcyzowego, o którym mowa w załączniku II do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej („świadectwo zwolnienia z podatku VAT”), dla usług świadczonych przez J. sp. z o.o. na podstawie umowy najmu. J. sp. z o.o. jest także w posiadaniu zamówienia dotyczącego towarów i usług (wraz z ich specyfikacją), do których odnosi się wyżej wskazane świadectwo. Ponadto, Wnioskodawca przekazał dla J. sp. z o.o. kopię pisma, jakie zostało wskazane w rubryce 7 świadectwa zwolnienia z podatku VAT, zezwalającego na odstąpienie od potwierdzenia tego świadectwa przez właściwe władze Luksemburga (tj. państwa, gdzie Wnioskodawca ma swoją siedzibę). Wszelkie płatności na podstawie umowy najmu są dokonywane na podstawie faktur VAT, wystawianych przez wynajmującego J. sp. z o.o. Łączna wartość towarów i usług wykazywanych na fakturze wynosi co najmniej 500 zł z podatkiem. Wnioskodawca złoży wniosek o zwrot podatku do Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa Śródmieście za okres roczny 2017, który będzie zawierał kwotę podatku do zwrotu, nr rachunku bankowego, na który ma zostać dokonany zwrot podatku oraz uwierzytelnione kserokopie faktur.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą m.in. kwestii związanej z zastosowaniem preferencyjnej stawki podatku VAT w wysokości 0% do nabywanych dla celów służbowych P. usług najmu, dostaw energii elektrycznej oraz świadczeń dodatkowych w kontekście ich zakwalifikowania jako świadczenia kompleksowego (złożonego), w którym usługą główną jest usługa najmu.

Odnosząc się do przedmiotowej kwestii wskazać należy, że zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem TSUE, każda czynność powinna być zwykle uznawana za odrębną i niezależną, a czynność złożona z jednego świadczenia w aspekcie gospodarczym nie powinna być sztucznie rozdzielana. Celem określenia, czy podatnik dostarcza nabywcy kilka odrębnych świadczeń, czy też jedno świadczenie w pierwszej kolejności należy poszukiwać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej czynności. Dane świadczenie należy uznać za świadczenie pomocnicze w stosunku do świadczenia głównego, gdy dla odbiorcy nie stanowi ono celu samego w sobie, lecz środek do korzystania na jak najlepszych warunkach z usługi głównej. Wówczas świadczenia pomocnicze dzielą los podatkowy świadczenia głównego.

Podkreślić jednocześnie należy, że w każdym przypadku konieczne jest dokładne przebadanie całokształtu konkretnych okoliczności faktycznych, od których zależy, czy opłaty związane np. z korzystaniem z mediów czy świadczeń dodatkowych wchodzą w skład podstawy opodatkowania najmu (dzierżawy), czy też powinny stanowić element odrębnej transakcji opodatkowanej według reguł swoistych dla danej czynności.

Na odrębność transakcji mogą wskazywać następujące fakty:

określenie w umowie jako oddzielnego świadczenia opłat za dostawy mediów i usług dodatkowych oraz związane z tym wystawianie faktur na najemcę z wykazaniem dostawy mediów i świadczenia usług dodatkowych w pozycjach odrębnych od samego czynszu bądź wystawianie osobno faktur na najem i na dostawę mediów i usług dodatkowych,

najemca ma możliwość wyboru sposobu korzystania z danych towarów i usług poprzez decydowanie o wielkości ich zużycia w odpowiadającej mu ilości, a obciążanie najemcy (dzierżawcy) następuje według rzeczywistego wskazania indywidualnych liczników (co oznacza, że jeśli nie korzysta on z mediów, to również nie płaci za nie) lub w oparciu o inne kryteria uwzględniające zużycie np, liczbę lokatorów korzystających z najmowanej nieruchomości lub jej powierzchnię,

możliwość wyboru świadczeniodawców oraz zawarcia przez najemcę umowy dotyczącej dostawy mediów i świadczenia usług bezpośrednio z dostawcami.

Należy jednak podkreślić, że okoliczności te nie mają charakteru wiążącego i wymagają każdorazowej, szczegółowej oceny stanu faktycznego danej sprawy.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, iż ważnym kryterium jest zatem to, czy dana usługa jest przydatna bądź niezbędna do korzystania z wynajmowanej nieruchomości, w tym czy świadczenia dodatkowe mogą istnieć niezależnie od samego najmu nieruchomości. „Jeżeli nieruchomość oddawana w najem obiektywnie, na płaszczyźnie ekonomicznej, wydaje się stanowić jedną całość z towarzyszącymi temu najmowi świadczeniami, te ostatnie można uważać za jedno świadczenie z najmem.” - wyrok TSUE C- 42/14 pkt 42. Bowiem w sytuacji, gdy elementy transakcji są ze sobą tak ściśle związane, iż tworzą obiektywnie tylko jedno niepodzielne świadczenie ekonomiczne, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny, świadczenie to należy potraktować jako kompleksowe i opodatkować łącznie, jedną stawką VAT właściwą dla świadczenia głównego.

Jeżeli zatem najemca ma możliwość wyboru dostawcy mediów, czy sposobu korzystania z mediów poprzez samodzielne decydowanie o wielkości ich zużycia, a opłaty za korzystanie z mediów nie stanowią elementu składowego czynszu uiszczanego w związku z umową najmu (są opłacane niezależnie od czynszu, w rzeczywistej wielkości wynikającej ze wskazań podliczników), wówczas co do zasady powinny być uważane za świadczenia odrębne od usługi najmu. Jak wynika z wyroku NSA z 10 lipca 2015 r., sygn. akt I FSK 944/15 cyt. „Możliwie jest również przyjęcie przez strony umowy innego sposobu ustalenia faktycznego zużycia mediów np. w oparciu o liczbę osób korzystających z wynajmowanych pomieszczeń. Przy wyborze tych kryteriów strony muszą kierować się względami ekonomicznymi, które pozwolą na wydzielenie i oddzielne rozliczenie mediów w taki sposób, że obiektywnie odzwierciedlone zostanie ich zużycie i wówczas świadczenia te powinny być traktowane odrębnie. Zatem w odniesieniu do mediów, w stosunku do których możliwe jest przyjęcie kryterium zużycia to właśnie ww. kryterium będzie decydujące o odrębności tych mediów, a nie kwestia czy najemca miał możliwość wyboru świadczeniodawcy.”

Odnosząc się do kwestii dostaw energii elektrycznej wskazać należy, że w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku Wnioskodawca wskazał, że jest zobowiązany do zapłaty wynajmującemu czynszu w wysokości przewidzianej w umowie oraz opłat z tytułu zużycia energii elektrycznej na podstawie wskazań liczników, zgodnie z taryfami stosowanymi przez dostawców energii. W przedmiotowej sprawie w wartości czynszu nie zostały zawarte opłaty z tytułu zużycia energii elektrycznej, a najemca sam decyduje o wielkości zużycia („płatność za energię elektryczną następuje bezpośrednio dla wynajmującego, na podstawie wskazań liczników”) nie można zatem mówić o świadczeniu jednolitym usługi najmu, lecz o świadczeniach odrębnych w postaci usługi najmu oraz dostawy energii elektrycznej, która z pewnością jest niezbędna do prowadzenia Biura Informacyjnego P. w Polsce i bez wątpienia będzie (tak jak i najem powierzchni biurowych) wykorzystywana do celów służbowych Wnioskodawcy. Celem służbowym jest bowiem prowadzenie Biura Informacyjnego P. (BP) w Polsce. BP w Polsce w szczególności informuje o Unii Europejskiej, w tym o działaniach P., organizuje konkursy, konferencje, lekcje o Unii Europejskiej czy wspiera logistycznie oficjalne delegacje P. przebywające w Polsce.

Natomiast świadczenia dodatkowe, związane m.in. z utrzymaniem części wspólnych najmowanego budynku oraz powierzchni na zewnątrz tego budynku (np. prace ogrodnicze, usuwanie śniegu), konserwację instalacji technicznych budynku (wind, instalacji: sanitarnej i elektrycznej, chłodzenia, ogrzewania, wentylacji), wywozem śmieci suchych, zużyciem wody, opłatami z tytułu ogrzewania, wentylacji i klimatyzacji, należy uznać za stanowiące jedno świadczenie z najmem, jeżeli sam wynajmujący nie ma możliwości swobodnego i niezależnego, w szczególności wobec innych wynajmujących, wyboru świadczeniodawców i sposobów korzystania z towarów lub usług związanych z najmem. Jest tak w szczególności w sytuacji, w której wynajmujący - właściciel części wspólnej nieruchomości, musi korzystać z usług świadczeniodawców wyznaczonych przez wszystkich współwłaścicieli i uiścić proporcjonalną część opłat wspólnych, odnoszących się do takich usług, które następnie przenosi on na najemcę. Dopiero w sytuacji niezapewniania przez wynajmującego usług dodatkowych (określonych w załączniku nr 5 do umowy najmu) w odniesieniu do całego budynku, Wnioskodawca musiałby je zakupić samodzielnie od zewnętrznego podmiotu, co jednakże wskazuje, iż to wynajmujący jest zobowiązany w ramach umowy najmu do ich dostarczenia. Podkreślenia w tym miejscu wymaga również fakt, że w świetle obowiązujących przepisów o utrzymaniu czystości zarówno wynajmujący, jak i najemca nie mają możliwości dokonania wyboru świadczeniodawcy usług związanych z wywozem nieczystości. Z wniosku nie wynika też, aby należność za zużycie wody czy ogrzewanie opierały się na wskazaniach liczników.

Jak podaje Wnioskodawca z uwagi na to, że jest instytucją unijną, wynajmowany przez niego lokal musi pełnić funkcję reprezentacyjną. Istotne jest jak będzie wyglądał zarówno budynek, w którym znajduje się wynajmowany lokal, jak i otoczenie budynku. Skoro poniesione przez Wnioskodawcę koszty usług dodatkowych stanowią jak wyżej wskazano jedno świadczenie z najmem, to tak jak i sam najem służą celom służbowym Wnioskodawcy, spełniając tym samym jego potrzeby wizerunkowe i reprezentacyjne. Zatem w niniejszej sprawie opłaty za usługi dodatkowe (jak również wskazane w nich opłaty za użytkowanie wieczyste gruntu i podatek od nieruchomości) stanowią nieodłączny element usługi najmu i powinny być traktowane jako jedna usługa z najmem i podlegać takim samym zasadom opodatkowania jak świadczenie główne.

Zastosowanie preferencyjnej stawki w wysokości 0% na podstawie § 8 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia przysługuje wyłącznie w sytuacji gdy:

dostawa towarów i świadczenie usług odbywa się na rzecz podmiotu, który jest instytucją lub organem Unii Europejskiej, posiadającym siedzibę lub przedstawicielstwo na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju,
nabywane towary i usługi są wykorzystywane do własnych celów służbowych instytucji lub organu Unii Europejskiej, służących wypełnianiu ich oficjalnych zadań,
podmiot dokonujący dostawy towarów lub świadczący usługi posiada wymagane dokumenty, o których mowa w § 8 rozporządzenia.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, że wszystkie czynności łącznie składające się na usługę złożoną i wypełniające wszystkie przesłanki oraz warunki wskazane przepisami rozporządzenia są objęte preferencyjną stawką podatku VAT w wysokości 0%. Przy czym należy zauważyć, że dostawa energii elektrycznej, jak ustalono nie wpisuje w świadczenie kompleksowe związane z usługą najmu choć z pewnością jest wykorzystywana do celów służbowych Wnioskodawcy. Jak wskazał Wnioskodawca przed wystawieniem pierwszej faktury przez kontrahenta doręczył wynajmującemu odpowiednio wypełnione świadectwo zwolnienia z podatku VAT lub podatku akcyzowego, o którym mowa w załączniku II do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Zatem stawka 0% VAT w odniesieniu do dostawy energii elektrycznej jest możliwa w sytuacji, gdy w części 5.B. świadectwa zwolnienia z podatku VAT lub podatku akcyzowego, które wskazano w informacjach dotyczących towarów lub usług na dostawę energii elektrycznej lub odesłano (podając przynajmniej datę oraz numer zamówienia) do załączonego formularza zamówienia, który powinien zawierać wszystkie elementy, które figurują w rubryce 5 świadectwa, a więc również informację o dostawie energii elektrycznej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% (pytanie nr 2) należy uznać za prawidłowe.

Ponadto wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości zwrotu podatku w odniesieniu do nabywanych usług najmu, dostawy energii elektrycznej oraz usług dodatkowych na podstawie umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Wspólnotami Europejskimi wdrażającej Protokół o przywilejach i immunitetach Wspólnot Europejskich podpisany w Brukseli dnia 8 kwietnia 1965 r. z dnia 13 kwietnia 2005 r. (Dz. U. Nr. 193, poz. 1614) zwanej dalej „umową”.

Wskazać należy że w myśl art. 1 cyt. umowy zgodnie z drugim akapitem artykułu 3 protokołu, właściwe władze Rzeczypospolitej Polskiej udzielają Wspólnotom Europejskim zwolnienia z podatku od towarów i usług oraz wszelkich innych opłat i podatków od towarów i usług nabywanych przez Wspólnoty Europejskie dla swojego służbowego użytku w zakresie określonym w artykule 2 oraz zgodnie z warunkami ustanowionymi w artykule 3.

W myśl art. 2 ust. 1 i 2 umowy właściwe władze Rzeczypospolitej Polskiej udzielają zwolnienia przewidzianego powyżej w artykule 1 w zakresie ustalonym przez Państwo Członkowskie pochodzenia (państwo, w którym instytucja Wspólnoty Europejskiej nabywająca towary lub otrzymująca usługi ma siedzibę). W przypadku gdy Rzeczpospolita Polska jest Państwem Członkowskim pochodzenia, zwolnienie z podatków na dostawę towarów lub usług zostaje przyznane pod warunkiem, że wartość takich towarów lub usług, na którą opiewa dana faktura, wynosi co najmniej 500 PLN łącznie z podatkiem.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 umowy w przypadku lokalnych zakupów towarów i usług właściwe władze Rzeczypospolitej Polskiej realizują zwolnienie przewidziane w artykule 1 poprzez zwrot Wspólnotom Europejskim podatku od towarów i usług i innych podatków pośrednich. W tym celu Wspólnoty Europejskie corocznie przesyłają wnioski o zwrot podatku, dotyczące podatku od towarów i usług – Naczelnikowi II Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście oraz dotyczące podatku akcyzowego – Naczelnikowi Urzędu Celnego I w Warszawie. Kopie faktur potwierdzonych przez instytucję Wspólnot Europejskich powinny być dołączone do wniosku. Właściwe władze Rzeczypospolitej Polskiej zapewnią zwrot podatku w terminie sześciu miesięcy od otrzymania wniosku.

W tym miejscu wskazać należy, że przepisy umowy między Rządem Rzeczpospolitej polskiej a Wspólnotami Europejskimi wdrażającej Protokół o przywilejach i immunitetach Wspólnot Europejskich, na które powołuje się Wnioskodawca zostały uregulowane w polskim porządku prawnym w wydanym Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz.U z 2017 r. poz. 1686) zwane dalej „rozporządzeniem w sprawie zwrotu” .

W myśl § 6 ust. 1 i 2 rozporządzenia w sprawie zwrotu, zwrot podatku przysługuje również instytucjom lub organom Unii Europejskiej, posiadającym siedzibę lub przedstawicielstwo na terytorium kraju, z tytułu nabycia towarów i usług do celów służbowych tych instytucji i organów. Zwrot podatku, o którym mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem, że wartość towarów i usług wykazanych na fakturze wynosi co najmniej 500 złotych łącznie z podatkiem.

Na podstawie § 6 ust. 3 i 5 rozporządzenia w sprawie zwrotu, zwrot podatku zawartego w cenach towarów i usług nabytych przez instytucje lub organy Unii Europejskiej, o których mowa w ust. 1, obejmuje kwotę podatku określoną w fakturze. Dokumentem stanowiącym podstawę do obliczenia podatku podlegającego zwrotowi jest faktura wystawiona przy nabyciu towarów lub usług.

Zgodnie z § 7 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwrotu, zwrot podatku, o którym mowa w § 6 ust. 1, jest dokonywany na wniosek składany do Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście.

W myśl § 7 ust. 2 rozporządzenia w sprawie zwrotu, wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać:

kwotę podatku, o której zwrot ubiega się instytucja lub organ Unii Europejskiej, o których mowa w § 6 ust. 1;
numer rachunku bankowego, na który ma zostać dokonany zwrot podatku.

Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się uwierzytelnione kserokopie faktur (§ 7 ust. 3 rozporządzenia w sprawie zwrotu).

Zgodnie z § 7 ust. 4 rozporządzenia w sprawie zwrotu wniosek, o którym mowa w ust. 1, jest składany za okresy roczne, przy czym uwzględnia się kwoty podatku wynikające z faktur otrzymanych w danym roku.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że zwrot podatku przysługuje instytucjom lub organom Unii Europejskiej posiadającym siedzibę lub przedstawicielstwo na terytorium kraju z tytułu nabycia towarów i usług do celów służbowych tych instytucji i organów. Jednym z warunków jest również to, że wartość towarów i usług wykazanych na fakturze powinna wynosić co najmniej 500 zł łącznie z podatkiem a wniosek o zwrot składany jest do Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście. Przy czym to co powinien zawierać wniosek o zwrot szczegółowo regulują przepisy § 7 rozporządzenia.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa w odniesieniu do zwrotu podatku w związku z nabytą usługą najmu (wraz z usługami dodatkowymi) oraz dostawą energii elektrycznej należy wskazać, że skoro wszystkie czynności o których mowa we wniosku spełniają przesłanki do objęcia ich preferencyjną stawką podatku VAT w wysokości 0%, Wnioskodawca nie ma możliwości wystąpienia o zwrot podatku na podstawie przepisów rozporządzenia w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług, gdyż w tej sytuacji faktura dokumentująca nabycie towarów i usług przez instytucję unijną nie będzie zawierała kwoty podatku.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zwrotu podatku (pytanie nr 1) należy uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Tut. Organ informuje, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm. ) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego.

Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin