Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.673.2017.2.RM
z 28 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 grudnia 2017 r. (data wpływu 12 grudnia 2017 r.) uzupełnionym w dniu 15 lutego 2018 r. (data wpływu 21 lutego 2018 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 2 lutego 2018 r. (skutecznie doręczone w dniu 8 lutego 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji wniesienia do Spółki Komandytowej aportu w postaci Nieruchomości - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji wniesienia do Spółki Komandytowej aportu w postaci Nieruchomości.

Wniosek uzupełniony został w dniu 15 lutego 2018 r. (data wpływu 21 lutego 2018 r.) na wezwanie Organu z dnia 2 lutego 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe, uzupełnione pismem z dnia 15 lutego 2018 r.:

Wnioskodawcy przysługuje prawo nieruchomości, tj. działki, która zostanie zabudowana budynkiem, zwanej dalej „Nieruchomością”.
W niedalekiej przyszłości ma zostać zawiązana spółka komandytowa, w której komplementariuszem będzie spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, zaś komandytariuszem będzie Bartosz P., zwana dalej „Spółką Komandytową’’.

Wnioskodawca po utworzeniu Spółki Komandytowej, jako komandytariusz, zamierza wnieść do tej Spółki Komandytowej własność Nieruchomości.

Wartość nieruchomości, w tym budynku, zostanie wyceniona przez rzeczoznawcę majątkowego.

Przy dokonywaniu aportu zostanie zmieniona umowa Spółki Komandytowej poprzez wskazanie w/w wkładu wniesionego przez Wnioskodawcę. Bez zmian pozostaną natomiast zapisy umowy spółki odnośnie prawa udziału w zysku poszczególnych wspólników.

Nieruchomość, w tym posadowiony w przyszłości na niej budynek, będzie kompletna i zdatna do użytku, będzie nadawała się do gospodarczego wykorzystania dla potrzeb działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę Komandytową, a jej przewidywany okres używania będzie dłuższy niż rok.

Wartość budynku będzie przekraczała 3.500 zł.

Budynek zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki komandytowej. Budynek będzie używany w Spółce Komandytowej na cele prowadzonej działalności gospodarczej przez wspólników w ramach tej Spółki.

Wniesienie miałoby nastąpić w ten sposób, że Wnioskodawca wniesie do Spółki Komandytowej wkład niepieniężny w postaci Nieruchomości.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że prowadzi działalność gospodarczą pod firmą B., której przedmiotem jest sprzedaż detaliczna napojów alkoholowych i bezalkoholowych prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach.

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W odpowiedzi na pytanie Organu dotyczące wskazania kiedy, w jaki sposób, z jakim zamiarem Wnioskodawca nabył działkę wchodzącą w skład Nieruchomości (zakup, darowizna itp.) Wnioskodawca wskazał, że przedmiotowa działka (nieruchomość gruntowa o nr ewid. 15, dla której Sąd Rejonowy VI Wydział Ksiąg wieczystych prowadzi księgę wieczystą, aktualnie zabudowana budynkiem mieszkalnym drewnianym, wybudowanym w latach międzywojennych, przeznaczonym do rozbiórki, obecnie nie nadającym się do użytkowania) została nabyta przez Wnioskodawcę na mocy umowy darowizny z dnia 7 marca 2017 r., objętej aktem notarialnym. A sporządzonym przez notariusza Joannę B., gdzie darczyńcami byli rodzice Wnioskodawcy - Stanisław P. i Mirosława P.. Wnioskodawca nabył działkę bez żadnego konkretnego zamiaru (przyjął darowiznę od rodziców).

Odnosząc się do pytania Organu dotyczącego wskazania w jaki sposób Wnioskodawca wykorzystywał działkę wchodzącą w skład Nieruchomości - należy precyzyjnie wskazać sposób wykorzystywania działki w czasie jej posiadania, w tym jednoznacznie wskazać czy działka była wykorzystywana przez Wnioskodawcę do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (np. była przedmiotem umów najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, bądź też była udostępniana odpłatnie osobom trzecim) oraz wskazać jeśli Wnioskodawca prowadzi/prowadził działalność gospodarczą czy działka była wykorzystywana przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wskazał, że działka nie była dotąd wykorzystywana przez Wnioskodawcę, w szczególności nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie była przedmiotem umów najmu, dzierżawy i innych umów o podobnym charakterze, nie była udostępniania odpłatnie osobom trzecim, działka nie była wykorzystywana w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

W odpowiedzi na pytanie Organu - czy Wnioskodawca przed dokonaniem aportu podejmował/będzie podejmował jakiekolwiek czynności wymagające zaangażowania własnych środków finansowych mające na celu uatrakcyjnienie działki i przygotowanie jej do wniesienia jako aport do Spółki Komandytowej Wnioskodawca wskazał, że przed dokonaniem aportu nie zamierza dokonywać jakichkolwiek czynności wymagających zaangażowania własnych środków finansowych mających na celu uatrakcyjnienie działki i przygotowanie jej do wniesienia jako aport do spółki komandytowej.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że budynek na działce zostanie wybudowany przez Spółkę Komandytową po dokonaniu aportu działki. Spółka komandytowa wybuduje na działce budynek stanowiący pawilon handlowo-usługowy.

Budynek, zostanie wybudowany przez Spółkę Komandytową celem wykorzystywania w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez wspólników w ramach tej spółki.

Budynek zostanie wybudowany dopiero po wniesieniu aportem do spółki komandytowej.

Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem działki.

Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z wybudowaniem budynku bowiem budynek zostanie wybudowany po wniesieniu działki aportem do Spółki Komandytowej. Zatem odliczenia będą dokonywane w ramach tej spółki.

Na pytanie Organu dotyczące wskazania z jakich powodów Wnioskodawca planuje dokonać aportu do Spółki Komandytowej przedmiotowej Nieruchomości w postaci zabudowanej działki Wnioskodawca wskazał, że planuje dokonać aportu do Spółki Komandytowej niezabudowanej działki, która następnie zostanie zabudowana przez Spółkę Komandytową. Przyczyną wniesienia aportu jest brak wykorzystywania tej działki przez Wnioskodawcę i chęć wykorzystywania tej działki po jej zabudowaniu, w działalności gospodarczej prowadzonej przez wspólników w ramach spółki komandytowej.

Odnosząc się do pytania Organu w jakim odstępie czasu od wybudowania budynku na działce wchodzącej w skład Nieruchomości Wnioskodawca planuje dokonać aportu do Spółki Komandytowej przedmiotowej Nieruchomości w postaci zabudowanej działki Wnioskodawca wskazał, że planuje dokonać aportu do Spółki Komandytowej niezabudowanej działki, która następnie zostanie zabudowana przez Spółkę Komandytową.

W odpowiedzi na pytanie Organu - w jakim odstępie czasu od utworzenia Spółki Komandytowej Wnioskodawca planuje dokonać aportu do Spółki Komandytowej przedmiotowej Nieruchomości w postaci zabudowanej działki Wnioskodawca wskazał, że wniesienie aportu nastąpi po zawiązaniu spółki komandytowej oraz następnie, po podjęciu przez wspólników Spółki Komandytowej uchwały zezwalającej na aport i zwiększenie wkładu wspólnika, co uzależnione będzie od dokonania przez Spółkę Komandytową oceny możliwości zrealizowania planowanej inwestycji budowy pawilonu handlowo-usługowego.

Odpowiadając na pytanie Organu czy poza Nieruchomością w postaci zabudowanej działki Wnioskodawca wniesie do Spółki Komandytowej jakiś wkład Wnioskodawca wskazał, że poza Nieruchomością w postaci niezabudowanej działki, która następnie zostanie zabudowana przez Spółkę Komandytową, Wnioskodawca wcześniej, tj. przy założeniu spółki wniesie wkład pieniężny.

W odpowiedzi na pytanie Organu dotyczące wskazania (opisania) na jakich konkretnie warunkach, na jakich zasadach, na podstawie jakich umów/ustaleń/uzgodnień itp. odbędzie się aport Nieruchomości w postaci zabudowanej działki, w tym m.in. należy wskazać czy umowa dotycząca zawiązania Spółki Komandytowej przewiduje wniesienie przez Wnioskodawcę aportu w postaci zabudowanej działki (Nieruchomości) Wnioskodawca wskazał, że w pierwszej kolejności zostanie założona Spółka Komandytowa, w której komplementariusz i komandytariusz (Wnioskodawca) wniosą wkłady pieniężne, ustalą wysokość sumy komandytowej komandytariusza i udział wspólników w zyskach i stratach. Umowa Spółki Komandytowej nie będzie przewidywać zobowiązania Wnioskodawcy jako komandytariusza do wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci przedmiotowej działki. Następnie, o ile zostanie podjęta uchwała wspólników spółki komandytowej wyrażająca zgodę na aport przez komandytariusza przedmiotowej nieruchomości i zwiększenie jego wkładu (co uzależnione będzie od dokonania przez spółkę komandytową oceny możliwości zrealizowania planowanej inwestycji budowy pawilonu handlowo-usługowego zostanie dokonana zmiana umowy Spółki Komandytowej poprzez zwiększenie wartości wkładu wniesionego dotąd przez Wnioskodawcę (wkład pieniężny przy zakładaniu spółki) o wartość wnoszonej działki niezabudowanej, według sporządzonej wyceny. Nadto przyjęty zostanie tekst jednolity umowy spółki. Zmianie nie będą podlegać inne postanowienia umowy Spółki Komandytowej.

Odpowiadając na pytanie Organu dotyczące jednoznacznego wskazania (precyzyjnego opisania) jakie są zapisy umowy Spółki Komandytowej odnośnie prawa udziału w zysku przez Wnioskodawcę, jakie konkretnie zgodnie z umową Spółki Komandytowej Wnioskodawca ma prawa udziału w zysku Spółki Komandytowej, od czego uzależniona jest wielkość udziału w zysku Spółki Komandytowej itp. Wnioskodawca wskazał, że postanowienia umowy Spółki Komandytowej przewidujące udział w zysku zostaną ustalone na etapie zawiązywania Spółki Komandytowej. Postanowienia te nie będą podlegać modyfikacji przy dokonywaniu zmiany umowy Spółki Komandytowej w związku z wniesieniem przez Wnioskodawcę wkładu w postaci przedmiotowej działki. Wspólnicy przyszłej Spółki Komandytowej nie zamierzają uzależniać wysokości przysługującego Wnioskodawcy udziału w zysku i stracie od wniesienia bądź nie wniesienia wkładu w postaci przedmiotowej działki. W obu przypadkach udział ten będzie kształtował się na tej samej wysokości.

Odnosząc się do pytania Organu dotyczącego jednoznacznego wskazania (precyzyjnego opisania) jakie korzyści (np. rzeczowe, finansowe, inne) z tytułu wniesienia aportu w postaci zabudowanej działki (Nieruchomości) do Spółki Komandytowej uzyska Wnioskodawca, w jaki sposób nastąpi rozliczenie między Wnioskodawcą a Spółką Komandytową za dokonany przez Wnioskodawcę aport w postaci zabudowanej działki (Nieruchomości) Wnioskodawca wskazał, że nie uzyska żadnych korzyści od spółki komandytowej w związku z wniesieniem wkładu w postaci działki ani nie nastąpi żadne rozliczenie z tego tytułu. Wnioskodawca jako wspólnik spółki osobowej będzie uczestniczył w zysku/stracie Spółki Komandytowej, zgodnie z udziałem przewidzianym przy zawiązywaniu spółki, niezależnym od dokonania aportu.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że Spółka Komandytowa będzie prowadzić działalność polegającą na wynajmie lokali w wybudowanym pawilonie handlowo-usługowym.

Przedmiotem aportu nie będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa ani przedsiębiorstwo.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

(oznaczone we wniosku nr 5) Czy w przypadku, gdy Wnioskodawca wniesie do Spółki Komandytowej wkład niepieniężny w postaci Nieruchomości, powyższa transakcja podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako odpłatna dostawa usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W przypadku, gdy Wnioskodawca wniesie do Spółki Komandytowej wkład niepieniężny w postaci Nieruchomości, powyższa transakcja nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako odpłatna dostawa usług.

Wskazać należy, iż przy dokonywaniu aportu zostanie zmieniona umowa spółki Spółki Komandytowej poprzez wskazanie w/w wkładu wniesionego przez p. Bartosza P.. Bez zmian pozostaną natomiast zapisy umowy spółki odnośnie prawa udziału w zysku poszczególnych wspólników.

Zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podlega dostawa towarów oraz świadczenie usług za odpłatnością (art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług).

W konsekwencji co do zasady, czynnościami podlegającymi opodatkowaniu są te czynności, które przewidują zapłatę określonej ceny lub inną formę odpłatności.

Regułą jest więc to, że jeżeli dana czynność stanowi dostawę towaru lub świadczenie usługi bez określonego wynagrodzenia (odpłatności) wówczas świadczenie takie nie podlega podatkowi VAT.

Także w tym przypadku ustawa wprowadza pewne wyjątki (np. darowizny towarów, przekazanie towarów na potrzeby osobiste pewnych kategorii osób - por. art. 7 ust. 2 VATU), niemniej zasadą podstawową jest istnienie odpłatności jako warunku opodatkowania dostawy towarów i świadczenia usług (T. Michalik, VAT Komentarz Wyd. 13, Warszawa 2017).

Zaznaczyć należy, iż ustawa o podatku od towarów i usług nie przewiduje wyjątku w postaci opodatkowania nieodpłatnego wniesienia Nieruchomości do spółki.

W niniejszej sprawie nie nastąpi odpłatna dostawa Nieruchomości, bowiem Wnioskodawca nie otrzyma żadnego świadczenia w zamian za wniesioną Nieruchomość.

Podkreślić należy, iż w przypadku spółki osobowej, a taką jest przedmiotowa Spółka Komandytowa, wniesieniu wkładu nie towarzyszy, tak jak ma to miejsce w przypadku spółek kapitałowych wydanie w zamian udziałów czy akcji o określonej wartości. W konsekwencji Wnioskodawca nie otrzyma żadnych udziałów ani akcji, które mogłyby stanowić odpłatność za nieruchomość. Nadto niezmienione zostanie prawo Wnioskodawcy do udziału w zysku spółki - w dalszym ciągu kształtować się będzie ono na tym samym poziomie co przewidziany pierwotnie w umowie spółki. W rezultacie Wnioskodawca nie otrzyma w zamian również prawa do udziału w zysku.

W takiej sytuacji nie sposób byłoby również określić podstawę opodatkowania zgodnie z art. 29a ust. 1 w/w ustawy, skoro dostawca nic nie otrzymuje w zamian od nabywcy.

W konsekwencji dostawa nieruchomości będzie miała charakter nieodpłatny i jako taka nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarami zaś stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Według art. 2 pkt 22 ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Natomiast aport, to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aporty pieniężne), rzeczy lub prawa (aporty rzeczowe) jak również umiejętności, kompetencje techniczne, czy zawodowe.

Podkreślić należy, że opodatkowanie podatkiem od towarów i usług ma miejsce wówczas, jeżeli spełnione są przesłanki o charakterze przedmiotowym, tj. wystąpi czynność podlegająca opodatkowaniu na podstawie przepisu art. 5 ust. 1 ustawy i podmiotowym, tj. gdy czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług dokonana jest przez podmiot będący podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, działający w takim charakterze.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Biorąc pod uwagę powyższe wskazać należy, nie zawsze wniesienie aportu rzeczowego stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu VAT. Wniesienie aportu nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług przede wszystkim wówczas, gdy jest dokonane przez podmiot niebędący podatnikiem VAT lub przez podmiot, który co prawda jest podatnikiem, lecz nie działa jako podatnik w odniesieniu do tej czynności.

W kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy w celu wniesienia do spółki aportem niezabudowanej działki Wnioskodawca podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywania przez producentów, handlowców i usługodawców. Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 15 września 2011 r. w połączonych sprawach C-180/10 i C-181/10 wskazał m.in., że zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 112 (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy), jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. O tym, że dokonujący sprzedaży nieruchomości działał w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, a nie w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykonując prawo własności, decyduje stopień jego aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, który wskazuje, że angażuje on środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługobiorców w ramach prowadzenia działalności gospodarczej.

Z powołanego wyżej orzeczenia TSUE jednoznacznie wynika, że rozstrzygnięcie, czy podmiot w związku z realizacją określonej czynności występuje w charakterze podatnika wymaga każdorazowo oceny okoliczności faktycznych danej sprawy. Ocenie podlegać muszą przede wszystkim działania, jakie podejmuje zbywca w celu dokonania sprzedaży.

W świetle powołanych powyżej przepisów, dostawa gruntu podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w sytuacji, gdy działaniom dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży napojów alkoholowych i bezalkoholowych. Na mocy umowy darowizny, Wnioskodawca otrzymał od rodziców działkę zabudowaną drewnianym budynkiem mieszkalnym, który z uwagi na zły stan techniczny przeznaczony jest do rozbiórki. W związku z planowanym utworzeniem spółki komandytowej (Spółka Komandytowa) Wnioskodawca jako komandytariusz zamierza wnieść do ww. spółki aport w postaci niezabudowanej działki (Nieruchomość).

Działka, która ma być przedmiotem planowanej transakcji nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę, w szczególności nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie była przedmiotem umów najmu, dzierżawy i innych umów o podobnym charakterze, nie była udostępniania odpłatnie osobom trzecim. Działka nie była wykorzystywana w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Przed dokonaniem aportu Wnioskodawca nie zamierza dokonywać jakichkolwiek czynności wymagających zaangażowania własnych środków finansowych mających na celu uatrakcyjnienie działki i przygotowanie jej do wniesienia jako aport do Spółki Komandytowej.

W tak przedstawionych okolicznościach sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwość czy wniesienie do Spółki Komandytowej wkładu niepieniężnego w postaci Nieruchomości podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa należy wskazać, że dokonując aportu do spółki w postaci niezabudowanej działki (Nieruchomości) Wnioskodawca nie będzie działał w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nabył Nieruchomość jako darowiznę od rodziców. Przedmiotowa działka nie była wykorzystywana w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, ani też nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - nie była przedmiotem umów najmu, dzierżawy i innych umów o podobnym charakterze, nie była również udostępniania odpłatnie osobom trzecim. Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że przed dokonaniem aportu nie zamierza dokonywać jakichkolwiek czynności wymagających zaangażowania własnych środków finansowych mających na celu uatrakcyjnienie działki i przygotowanie jej do wniesienia jako aport do Spółki Komandytowej.

W związku z powyższym wniesienie przez Wnioskodawcę aportu w postaci niezabudowanej działki do Spółki Komandytowej stanowić będzie czynność wykonywaną w ramach zarządu majątkiem prywatnym i nie będzie nosić znamion działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Wnioskodawca nie będzie z tego tytułu podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. W konsekwencji planowana transakcja nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym pomimo, iż Wnioskodawca wywiódł prawidłowy skutek prawny, tj. uznał, że wniesienie do Spółki Komandytowej wkładu niepieniężnego w postaci Nieruchomości nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, to ze względu na odmienną argumentację od przedstawionej w niniejszej interpretacji, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

W związku z tym, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie zakresu podatku od towarów i usług, w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od czynności cywilnoprawnych zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.