Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.669.2017.2.JNA
z 1 marca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 grudnia 2017 r. (data wpływu 18 grudnia 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 14 lutego 2018 r. (data wpływu 19 lutego 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy towaru o symbolu PKWiU 38.32.22.0 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy towaru o symbolu PKWiU 38.32.22.0. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 lutego 2018 r. (data wpływu 19 lutego 2018 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest w trakcie procedury uzyskiwania decyzji na odzysk materiałów, w wyniku której będzie mógł przeprowadzać proces selekcjonowania z odpadów.

W wyniku przeprowadzenia tego procesu na mocy art. 14 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (j. t. Dz. U. z 2016 r., poz. 1987, z późn. zm.), w ślad za dyrektywą ramową w sprawie odpadów 2008/98/WE (Dz. U. UE. L. 08.312.3), uzyskany w ten sposób materiał utraci status odpadu – złom stalowy przestaje być odpadem (Rozporządzenie Rady UE nr 333/2011 z dnia 31 marca 2011 r., Dz. U. L 94/2 z dnia 8 kwietnia 2011 r.).

Procesowi odzysku poddany zostanie złom stalowy symbol PKWiU 38.11.58.0, którego posiadaczem jest Wnioskodawca. Jako wsad stosowany będzie wyłącznie odpad zawierający odzyskiwalne żelazo lub odzyskiwalną stal. Jako wsadu nie stosuje się odpadów niebezpiecznych. Złom odpadowy stanowiący wsad do odzysku zostaje posegregowany podczas zbiórki a następnie skierowany jest do przetwarzania mechanicznego, np.: cięcia, rozdrabniania, sortowania, oddzielania, czyszczenia, usuwania zanieczyszczeń, pakietowania. Ww. czynności mają na celu odzyskanie surowca dla hut i odlewni zgodnie z przedstawioną specyfikacją odbiorcy tak aby zawartość substancji obcych nie przekraczała 2% masy. Przez materiały obce rozumie się:

• Metale nieżelazne (poza pierwiastkami stopowymi na bazie żelaza) oraz materiały niemetaliczne takie jak: ziemia, pyły, materiały izolacyjne, szkło.
• Palne materiały niemetalowe takie jak: guma, tworzywa sztuczne, tkaniny, drewno i inne substancje chemiczne lub organiczne.
• Większe fragmenty, które nie przewodzą elektryczności takie jak: opony, rury wypełnione cementem lub betonem.
• Pozostałości po topieniu, nagrzewaniu, oczyszczaniu powierzchni, szlifowaniu, wyrzynaniu, spawaniu i cięciu stali przy pomocy palnika uniwersalnego takie jak: żużel, zgorzelina walcownicza, pyły z odpylania, pyły szlifierskie, szlamy.
  
  

Odzyskany materiał nie może zawierać nadmiernej ilości tlenków żelaza, widocznych śladów oleju, emulsji oleistych, smarów, pojemników pod ciśnieniem, zamkniętych lub niewystarczająco otwartych, które mogą spowodować wybuch.

Wnioskodawca uzyskał stanowisko Urzędu Statystycznego z dnia 23 listopada 2017 r., informujące, że zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676) wymieniony złom stalowy odpadowy stanowiący wsad do odzysku, poddany procesowi przetworzenia mechanicznego (np.: cięciu, rozdrabnianiu, sortowaniu, oddzielaniu, czyszczeniu, usuwaniu zanieczyszczeń) mieści się w grupowaniu PKWiU 38.32.22.0 „Surowce wtórne z metali żelaznych”. Natomiast w oparciu o § 3 powołanego rozporządzenia, zgodnie z którym do celów podatkowych stosuje się do dnia 31 grudnia 2017 r. Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.) ww. wyrób mieści się w grupowaniu PKWiU 38.32.22.0 „Surowce wtórne z metali żelaznych”.

W dotychczasowych transakcjach z nabywcami podatek od towarów i usług był rozliczany na zasadzie odwrotnego obciążenia, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. podatku od towarów i usług.

Ponadto w złożonym uzupełnieniu wskazano, że Wnioskodawca nie jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), u którego sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1, czy art. 113 ust. 9 ww. ustawy. Nabywcą sprzedawanych przez Wnioskodawcę towarów będzie podatnik, o którym mowa w art. 15 cyt. ustawy, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Dostawa towarów nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż tak pozyskanego surowca pozostaje nadal opodatkowana na zasadzie mechanizmu odwrotnego obciążenia co oznacza, że Wnioskodawca pozostaje wyłączony z obowiązku opodatkowania transakcji, czy też dostawa towaru o symbolu PKWiU 38.32.22.0 powinna być opodatkowana stawką podatku od towarów i usług 23%?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, z zastrzeżeniem ust. 1c, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,
3. dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 122.
   
   

W myśl art. 17 ust. 2 ustawy w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

W załączniku nr 11 wymienione są m.in. towary: poz. 34 symbol PKWiU 38.11.58.0 „Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal”.

W dotychczasowych transakcjach z nabywcami podatek od towarów usług był rozliczany na zasadzie odwrotnego obciążenia, na warunkach art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. podatku od towarów i usług, w odniesieniu do dostaw towaru wymienionego w załączniku nr 11 do ustawy, zidentyfikowanego symbolem PKWiU 38.11.58.0.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (j. t. Dz. U. z 2016 r., poz. 1987, z późn. zm.) określone rodzaje odpadów przestają być odpadami, jeżeli na skutek poddania ich odzyskowi, w tym recyklingowi, spełniają:

1. łącznie następujące warunki:
   1. przedmiot lub substancja są powszechnie stosowane do konkretnych celów,
   2. istnieje rynek takich przedmiotów lub substancji lub popyt na nie,
   3. dany przedmiot lub substancja spełniają wymagania techniczne dla zastosowania do konkretnych celów oraz wymagania określone w przepisach i w normach mających zastosowanie do produktu,
   4. zastosowanie przedmiotu lub substancji nie prowadzi do negatywnych skutków dla życia, zdrowia ludzi lub środowiska;
2. wymagania określone przez przepisy Unii Europejskiej.
   
   

W rezultacie procesu odzyskiwania surowców z odpadu pozyskany zostanie produkt o symbolu PKWiU 38.32.22.0 „Surowce wtórne z metali żelaznych” (PKWiU z 2008 r. i PKWiU z 2015 r.).

W załączniku nr 11 w poz. 37 wymieniona jest kategoria towarów o symbolu PKWiU 38.32.2 „Surowce wtórne metalowe”, zatem mechanizmem odwrotnego obciążenia, objęte są wszystkie surowce wtórne metalowe, w tym z podkategorii: 38.32.22.0 „Surowce wtórne z metali żelaznych”.

Wobec powyższego, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT mechanizm odwrotnego obciążenia, ma zastosowanie w odniesieniu do towarów wymienionych w załączniku nr 11, w tym do kategorii PKWiU 38.32.2 „Surowce wtórne metalowe”, podkategoria: 38.32.22.0 „Surowce wtórne z metali żelaznych”, odzyskiwanych ze złomu przez Wnioskodawcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że przy określaniu prawidłowej stawki podatku od towarów i usług dla danego towaru istotne jest właściwe jego zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU. Tym samym wydając przedmiotową interpretację tutejszy organ oparł się na podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji.

Wskazać należy, że stosownie do pkt 1 komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W związku z tym, że organy podatkowe nie są właściwe do klasyfikowania towaru, a dla prawidłowego jego opodatkowania niezbędne jest jego zaklasyfikowanie do prawidłowego grupowania statystycznego, obowiązek ten spoczywa na Wnioskodawcy.

Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga prawidłowości klasyfikacji towaru sprzedawanego przez Wnioskodawcę w świetle PKWiU. Wobec tego została ona wydana przy założeniu, że Wnioskodawca poprawnie zakwalifikował towar będący przedmiotem wniosku do odpowiedniego grupowania PKWiU. Tutejszy organ nie jest bowiem uprawniony, w ramach określonych w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości formalnego przyporządkowania towaru do grupowania statystycznego.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego zdarzenia przyszłego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionego we wniosku towaru) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Według art. 2 pkt 22 ustawy – sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 5a ustawy – towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy – podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, z zastrzeżeniem ust. 1c, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,
3. dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 122.
   
   

Z kolei art. 17 ust. 2 ustawy stanowi, że w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Przepis art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia VAT na podatnika, na rzecz którego jest dokonywana dostawa towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy. Zasada tzw. „odwrotnego obciążenia” polega na tym, że to nabywca a nie dostawca rozlicza VAT od transakcji związanych z ww. towarami.

W przypadku, gdy któryś z warunków wymienionych w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy nie jest spełniony, obowiązek rozliczenia podatku w związku z dostawą towarów spoczywa na ich dostawcy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest w trakcie procedury uzyskiwania decyzji na odzysk materiałów, w wyniku której będzie mógł przeprowadzać proces selekcjonowania z odpadów. Uzyskany w ten sposób materiał utraci status odpadu – złom stalowy przestaje być odpadem.

Procesowi odzysku poddany zostanie złom stalowy o symbolu PKWiU 38.11.58.0, którego posiadaczem jest Wnioskodawca. Jako wsad stosowany będzie wyłącznie odpad zawierający odzyskiwalne żelazo lub odzyskiwalną stal. Jako wsadu nie stosuje się odpadów niebezpiecznych. Złom odpadowy stanowiący wsad do odzysku zostaje posegregowany podczas zbiórki a następnie skierowany jest do przetwarzania mechanicznego, np.: cięcia, rozdrabniania, sortowania, oddzielania, czyszczenia, usuwania zanieczyszczeń, pakietowania. Ww. czynności mają na celu odzyskanie surowca dla hut i odlewni zgodnie z przedstawioną specyfikacją odbiorcy tak aby zawartość substancji obcych nie przekraczała 2% masy. Odzyskany materiał nie może zawierać nadmiernej ilości tlenków żelaza, widocznych śladów oleju, emulsji oleistych, smarów, pojemników pod ciśnieniem, zamkniętych lub niewystarczająco otwartych, które mogą spowodować wybuch.

Wnioskodawca nie jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy, u którego sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 bądź 9 ustawy. Nabywcą sprzedawanych przez Wnioskodawcę towarów będzie podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Dostawa towarów nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Wnioskodawca uzyskał stanowisko Urzędu Statystycznego, informujące, że zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) wymieniony złom stalowy odpadowy stanowiący wsad do odzysku, poddany procesowi przetworzenia mechanicznego (np.: cięciu, rozdrabnianiu, sortowaniu, oddzielaniu, czyszczeniu, usuwaniu zanieczyszczeń) mieści się w grupowaniu PKWiU 38.32.22.0 „Surowce wtórne z metali żelaznych”.

W załączniku nr 11 do ustawy w poz. 37 zostały wymienione „Surowe wtórne i metalowe” sklasyfikowane w PKWiU 38.32.2.

Od dnia 1 stycznia 2016 r. obowiązuje rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676). Jednakże zgodnie z § 3 pkt 1 ww. rozporządzenia oraz § 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 12 grudnia 2017 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2017 r. poz. 2453), do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2018 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU). Zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług w grupowaniu 38.32.2 obejmującym „Surowe wtórne i metalowe” pod symbolem PKWiU 38.32.22.0 zostały wymienione „Surowce wtórne z metali żelaznych”.

Zatem przedmiotowy złom stalowy odpadowy stanowiący wsad do odzysku, poddany procesowi przetworzenia mechanicznego (np.: cięciu, rozdrabnianiu, sortowaniu, oddzielaniu, czyszczeniu, usuwaniu zanieczyszczeń) sklasyfikowany pod symbolem PKWiU 38.32.22.0 mieści się w załączniku nr 11 do ustawy zawierającym katalog towarów, do których stosuje się mechanizm odwrotnego obciążenia.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy wskazać należy, że skoro spełnione są wszystkie warunki określone w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, tj.: Wnioskodawca działający jako dostawca jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ustawy, nabywcami towaru są podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, a dostawy towaru nie są objęte zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2, należy stwierdzić, że dokonywane przez Wnioskodawcę dostawy towaru o symbolu PKWiU 38.32.22.0 będą podlegały obowiązkowi rozliczenia podatku należnego przez nabywcę, w ramach tzw. mechanizmu odwrotnego obciążenia, o którym mowa w ww. art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy.

Podsumowując, dostawa towaru o symbolu PKWiU 38.32.22.0 powinna być opodatkowana na zasadzie mechanizmu odwrotnego obciążenia co oznacza, że Wnioskodawca pozostaje wyłączony z obowiązku opodatkowania tej transakcji.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Dodatkowo tutejszy organ informuje, że analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem tutejszy organ nie jest uprawniony do oceny prawnej załącznika dołączonego przez Wnioskodawcę.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.