Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT3.4011.14.2018.1.IL
z 2 marca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 stycznia 2018 r. (data wpływu 10 stycznia 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 stycznia 2018 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca od lipca 2016 r. leczy chorobę oczu. Natomiast od dnia 28 kwietnia 2017 r. posiada orzeczenie o zakwalifikowaniu do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności z przyczyn schorzeń oznaczonych:

• 05-R (upośledzenie narządu ruchu),
  

• 07-S (choroby układu oddechowego i krążenia),
  

• 04-O (choroby narządu wzroku).
  
  

Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych poniósł wydatki na cele rehabilitacyjne i otrzymał faktury za iniekcje leku do gałki ocznej, mianowicie:

• 9 maja 2017 r. - na kwotę 1 000 zł,
  

• 20 czerwca 2017 r. – na kwotę 1 000 zł,
  

• 29 sierpnia 2017 r. – na kwotę 1 000 zł,
  

• 19 grudnia 2017 r. – na kwotę 1 000 zł.
  
  

Wnioskodawca posiada faktury za wykonane zabiegi, w których nie jest osobno wyodrębniona cena leku. Faktury jako rodzaj świadczenia ujmują iniekcję leku (podana nazwa leku) do ciała szklistego. Ww. wydatki chciałby odliczyć od dochodu za 2017 r. Wskazał, że wydatki nie zostały sfinansowane ani dofinansowane z żadnego funduszu.

Wnioskodawca leczy się w Klinice okulistycznej …, a stosowanie leku zalecił lekarz specjalista - okulista. Wnioskodawca zaznaczył, że stwierdzenie osobnym zaświadczeniem o konieczności stosowania leku dla ratowania wzroku przez lekarza specjalistę jest zawsze możliwe.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca przy rozliczeniu podatku za 2017 r. może odliczyć od dochodu w ramach wydatków na własne cele rehabilitacyjne – leki jako sumę z faktur opisanych we wniosku, traktując te faktury za zakupione usługi w postaci iniekcji leku do oka - jako faktury za zakup leku?

Zdaniem Wnioskodawcy, ww. faktury za zakupione usługi w postaci iniekcji leku do ciała szklistego powinny być traktowane jako faktury na zakup leków. Powyższe twierdzenie argumentuje tym, że ww. leku okulistycznego nie może przyjąć sam, gdyż podanie przez iniekcję do gałki ocznej wymaga działania lekarza specjalisty - okulisty. Jednakże placówka lecząca Wnioskodawcę dokonująca iniekcji leku nie podaje kosztu samego leku.

Wnioskodawca wskazał, że chorobę oczu leczy od lipca 2016 r. i przed uzyskaniem orzeczenia o stopniu niepełnosprawności (28 kwietnia 2017 r.) miał już sześć iniekcji, co stanowiło koszt 6 000 zł. Ponadto nadmienił, że starania o sfinansowanie z NFZ nie przynoszą rezultatu. Terminu zakończenia leczenia nie da się ustalić, a przerwanie leczenia nie jest możliwe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2017 r., podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c, art. 30e i art. 30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e i 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7b – 7g tego artykułu.

Stosownie do treści art. 26 ust. 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2. decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
3. orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.
   
   

Na podstawie art. 26 ust. 7f ww. ustawy ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1. I grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów orzeczono:
   1. całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
   2. znaczny stopień niepełnosprawności,

2. II grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
   2. całkowitą niezdolność do pracy albo
   3. umiarkowany stopień niepełnosprawności.
   
   
   

Zgodnie z art. 26 ust. 7g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenie o którym mowa w ust. 1 pkt 6 wyżej cytowanej ustawy, może być dokonane również w przypadku, gdy osoba, której dotyczy wydatek, posiada orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997 r.

Wysokość wydatków, o których mowa powyżej, ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie, z wyjątkiem wydatków, o których mowa w ust. 7a pkt 7, 8 i 14 (art. 26 ust. 7c ustawy).

Wydatki, o których mowa w art. 26 ust. 7a ww. ustawy podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku, gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie (art. 26 ust. 7b ustawy).

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca od lipca 2016 r. leczy chorobę oczu. Natomiast od dnia 28 kwietnia 2017 r. posiada orzeczenie o zakwalifikowaniu do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności m. in. z przyczyny choroby narządu wzroku. Wnioskodawca poniósł w 2017 r. wydatki na cele rehabilitacyjne i otrzymał faktury za iniekcje leku do gałki ocznej na łączną kwotę 4 000 zł. W ramach wydatków na własne cele rehabilitacyjne chciałby skorzystać z odliczenia na zakup usług w postaci zabiegu iniekcji leku do oka. Posiada On faktury za wykonane zabiegi, w których nie jest osobno wyodrębniona cena leku. Faktury jako rodzaj świadczenia ujmują iniekcję leku (podana nazwa leku) do ciała szklistego. Wydatki nie zostały sfinansowane ani dofinansowane z żadnego funduszu. Wnioskodawca leczy się w Klinice okulistycznej a stosowanie leku zalecił lekarz specjalista - okulista. Zaznaczył, że stwierdzenie osobnym zaświadczeniem o konieczności stosowania leku dla ratowania wzroku przez lekarza specjalistę jest zawsze możliwe.

Stosownie do art. 26 ust. 7a pkt 12 cyt. ustawy za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na leki - w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł, jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki (stale lub czasowo).

Jak wynika z powyżej przywołanych przepisów wydatki związane z zakupem leków, podlegają odliczeniu w ramach art. 26 ust. 7a pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile osoba niepełnosprawna posiadająca stosowne orzeczenie o niepełnosprawności, spełni następujące warunki:

• dokona zakupu produktów spełniających cechy „leku”,
  

• poniesie w danym miesiącu wydatki na zakup leków powyżej kwoty 100 zł,
  

• posiada dokument potwierdzający poniesienie wydatku, z którego wynikać będzie kto, kiedy i jakiego rodzaju wydatek poniósł (np. faktury),
  

• posiada potwierdzenie przez właściwego lekarza specjalistę o konieczności stosowania zaleconego leku (leków).
  
  

Wykaz produktów spełniających cechy „leku” na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej został zamieszczony w Urzędowym Wykazie Produktów Leczniczych Dopuszczonych do Obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (opublikowanym w Dz. Urz. MZ z 2005 r. Nr 5, poz. 17 oraz w Dz. Urz. MZ z 2007 r. Nr 4, poz. 12 i w Dz. Urz. MZ z 2009 r. Nr 4, poz. 22 oraz w Dz. Urz. MZ z 2010 r. Nr 6, poz. 40, a także opublikowanym na stronie internetowej Ministerstwa Zdrowia pod adresem: www.mz.gov.pl). Ponadto do obrotu dopuszczone zostają bez konieczności uzyskania pozwolenia produkty lecznicze sprowadzane z zagranicy, jeżeli ich stosowanie jest niezbędne dla ratowania życia lub zdrowia pacjenta, pod warunkiem, że dany produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w kraju, z którego jest sprowadzany i posiada aktualne pozwolenie dopuszczenia do obrotu. Podstawą sprowadzenia takiego produktu leczniczego jest jednak zapotrzebowanie szpitala albo lekarza prowadzącego leczenie poza szpitalem, potwierdzone przez konsultanta z danej dziedziny medycyny. Natomiast określenie, że lekarzem uprawnionym do stwierdzenia stosowania określonych leków jest wyłącznie lekarz specjalista oznacza każdego lekarza posiadający specjalizację w określonej dziedzinie medycyny np. chirurg, onkolog, okulista, dermatolog, itp.

Należy zaznaczyć, że katalog ulg wymienionych w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że odliczeniu podlegają jedynie wydatki enumeratywnie w nim wymienione. Rozszerzająca interpretacja przepisu art. 26 ust. 7a cyt. ustawy jest niedozwolona. Zgodnie bowiem z zasadą, przyjętą w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego, jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania. Tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi powinny być interpretowane ściśle, niedopuszczalna jest ich interpretacja rozszerzająca.

Należy przy tym podkreślić, że prawo do ulgi przysługuje – po spełnieniu powyższych warunków – na wszystkie leki, niezależnie od tego, czy leki związane są z innym schorzeniem niż to, w związku z którym orzeczono niepełnosprawność.

Jednym z warunków dokonania odliczenia wydatków na leki jest posiadanie faktur na ich zakup, przy czym z faktur tych powinno jednoznacznie wynikać jaki jest koszt zakupu tego leku (bez kosztu iniekcji leku do oka).

W opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał, że posiada faktury cyt. „za wykonane zabiegi, w których nie jest osobno wyodrębniona cena leku”. Zatem z faktur tych nie wynika jednoznacznie, że na ich podstawie Wnioskodawca dokonał zakupu tylko i wyłącznie leku (na fakturach podana jest ogólnie kwota zabiegu).

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca nie posiada dokumentu potwierdzającego poniesienie wydatku na sam lek, a zatem nie spełnia jednego z ww. warunków skorzystania z ulgi przewidzianej przez ustawodawcę w treści art. 26 ust. 1 pkt 6 w zw. z ust. 7a pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to tym samym nie jest uprawniony do odliczenia od dochodu za 2017 r. poniesionych wydatków tytułem tej ulgi. Reasumując, Wnioskodawca nie może odliczyć od dochodu za 2017 r. wskazanych wyżej wydatków, gdyż z dokumentów które posiada nie wynika jaki jest koszt zakupu samego leku (bez kosztu iniekcji tego leku do oka).

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego…, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.