Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.824.2017.2.MD
z 2 marca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 14 grudnia 2017 r. (data wpływu 19 grudnia 2017 r.) uzupełnionym pismem z 20 lutego 2018 r. (data wpływu 22 lutego 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania przekazania (zwrócenia) na rzecz udziałowca majątku spółki w związku z jej likwidacją – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania przekazania (zwrócenia) na rzecz udziałowca majątku spółki w związku z jej likwidacją. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 20 lutego 2018 r. (data wpływu 22 lutego 2018 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 7 lutego 2018 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.824.2017.1.MD, 0111-KDIB2-1.4010.377.2017.1.AT.

We wniosku, uzupełnionym pismem z 20 lutego 2018 r. przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca X. Sp. z o.o. w likwidacji z siedzibą w M.., ul. W… 6A, (dalej Spółka) wpisana jest do rejestru przedsiębiorców prowadzonego przez Sąd Rejonowy VIII Wydział Gospodarczy w O… pod numerem KRS …..; NIP ……….; REGON …., kapitał zakładowy 24 186 000 zł.

Wspólnikiem Spółki jest Gmina M., który posiada 100% kapitału (jedyny wspólnik Spółki). Wspólnik posiada 24.186 udziałów o łącznej wartości 24.186.000,00 zł. Spółka jest jednostką komunalną świadczącą usługi poboru, uzdatniania i rozprowadzania wody oraz odprowadzania i oczyszczania ścieków dla podmiotów i ludności.

Po zakończeniu likwidacji Spółki i zaspokojeniu wierzycieli cały majątek zostanie przekazany (zwrócony) na rzecz jedynego udziałowca Gminy, który otrzymany majątek będzie wykorzystywał do kontynuacji obecnej działalności, ale w formie utworzonego w tym celu zakładu budżetowego. Pracownicy zatrudnieni w Spółce przejdą do zakładu budżetowego.

Miasto i Gmina jest zarejestrowane na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny. Do zadań własnych Miasta na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym , należą sprawy w zakresie wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych

Miasto i Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego zgodnie z art. 23 ustawy o działalności komunalnej przekształciło istniejący zakład budżetowy w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością pod nazwą X.. Do zakresu działalności Spółki należało świadczenie usług w zakresie budowy i utrzymania wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych.

Jedynym właścicielem spółki, posiadającym 100% udziałów jest Miasto i Gmina. Udziały w całości zostały pokryte aportem stanowiącym majątek zlikwidowanego zakładu budżetowego.

W dniu 23 maja 2017 r. podjęta została uchwała NR XXXI/…/2017 Rady Miejskiej o rozwiązaniu spółki poprzez jej likwidację. W dniu 29 czerwca 2017 r. wykonując uchwałę Rady Miejskiej Zgromadzenie Wspólników Spółki X. postawiło spółkę w stan likwidacji.

Celem likwidacji jest zakończenie działalności operacyjnej spółki i przejęcie prowadzenia działalności przez zakład budżetowy Miasta i Gminy M.. Zakres i rodzaj działalności nie ulegnie zmianie. W tym celu uchwałą Nr XXX1X…./2017 Rady Miejskiej z dnia 27 grudnia 2017 r. z dniem 1 lutego 2018 r. został utworzony Zakład A. w M. jako zakład budżetowy Miasta i Gminy.

Zgodnie z zapisami art. 286 § 1 ustawy kodeks spółek handlowych majątek likwidowanej spółki w całości zostanie zwrócony Miastu i Gminie i jednocześnie na mocy uchwały o utworzeniu zakładu budżetowego w całości przekazany na potrzeby tej jednostki.

Tym samym, w wyniku likwidacji Miasto i Gmina przejmie cały majątek niezbędny do prowadzenia działalności w zakresie wodociągów i kanalizacji w postaci.

• nieruchomości, tj. grunty, budynki i budowle, w których prowadzona była działalność,
• mienia ruchomego, tj. wyposażenie Spółki,
• wartości niematerialnych i prawnych wraz z całą dokumentacją ich dotyczącą.
  
  

Aby zapewnić kontynuację świadczenia w zakresie dostarczania wody i odbioru ścieków, bez ograniczania ich dostępności, cały majątek po likwidowanej Spółce zostanie udostępniony przez Miasto na rzecz nowoutworzonego zakładu budżetowego. Ponadto w wyniku likwidacji Spółki prawie cała kadra zatrudniona w spółce stanie się pracownikami Zakładu zgodnie z art. 23¹ ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy. Tym samym wraz z likwidacją spółki, a w zasadzie zakończeniem jej działalności operacyjnej, Zakład budżetowy stanie się stroną stosunku pracy z pracownikami dotychczas zatrudnionym przez Spółkę. Zakład budżetowy stanie się ponadto stroną umów zawartych wcześniej ze Spółką, przykładowo w przedmiocie usług dostarczania wody i odbioru ścieków do mieszkańców gminy, obiektów przemysłowych, oprogramowania komputerowego etc. Pomiędzy Zakładem budżetowym, Spółką oraz poszczególnymi kontrahentami zawierane będą trójstronne porozumienia w przedmiocie przejścia praw i obowiązków ze Spółki na Zakład w wybranych przypadkach umowy Spółki z poszczególnymi kontrahentami będą rozwiązywane i niezwłocznie zawierane przez Zakład budżetowy nowe lecz tożsame umowy.

Nieruchomości wykorzystywane dotychczas przez Spółkę w ramach działalności operacyjnej (grunty, budynki, budowle) zostaną odpłatnie udostępnione Zakładowi na podstawie umowy dzierżawy do czasu wykreślenia spółki a następnie przekazane przez Miasto Zakładowi budżetowemu do używania.

Powyższe formy udostępnienia Zakładowi majątku (dzierżawa/użyczenie) wynikają z odstępu czasowego pomiędzy utworzeniem Zakładu budżetowego, a zakończeniem czynności likwidacyjnych Spółki. Wynika to z konieczności zabezpieczenia dostarczania wody i odbioru ścieków bez jakichkolwiek zakłóceń/przestojów Miasto ma zamiar dokonać przekazania majątku Spółki, jednak nie jest to możliwe od razu po utworzeniu Zakładu z uwagi na trwające czynności likwidacyjne Spółki.

Cały zespół składników materialnych i niematerialnych stanowiący majątek Spółki tworzy pewne zorganizowane jednolite i powiązane mienie umożliwiające realizację działalności w zakresie wodociągów i kanalizacji. Dzięki temu Zakład budżetowy w sposób płynny przejdzie do realizacji zadań własnych Miasta i Gminy w zakresie wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych .

Zdaniem Wnioskodawcy, ww. zespół składników majątkowych spełnia przesłanki zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 ust. 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221).

Majątek mający być przedmiotem zwrotu udziałów jedynemu wspólnikowi, a następnie wyposażenia Zakładu budżetowego, zdaniem Wnioskodawcy, stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie.

Zakład budżetowy stanie się stroną umów zobowiązaniowych, które wcześniej wykonywała likwidowana Spółka.

Zdaniem Spółki, mający być przedmiotem zwrotu udziałów i wyposażenia zakładu budżetowego zespół składników majątkowych spełnia przesłanki przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ ustawy dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459, z późn. zm ). Stanowi bowiem zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej – przy jego użyciu możliwe jest kontynuowanie wcześniejszej działalności Spółki w zakresie usług wodociągowych i kanalizacji. Przedmiotowy majątek obejmuje w szczególności własność nieruchomości i ruchomości, wartości niematerialne i prawne wraz z całą dokumentacją ich dotyczącą. Mające być przedmiotem planowanego zwrotu udziału wspólnika składniki majątku, mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwo funkcjonujące jako samodzielny podmiot gospodarczy.

Spółce przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu kupowanych (nabytych po utworzeniu spółki) składników majątku spółki, które będą również przedmiotem przekazania, ponieważ Spółka powyższe składniki majątkowe wykorzystywała do działalności podstawowej, tj. zaopatrzenia w wodę i odbiór ścieków. Spółce nie przysługiwało zaś prawo do obniżenia w całości lub w części podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do majątku przekazanego aportem przez Wspólnika – Miasto i Gminy. Nieruchomości te z uwagi na krótki okres działalności spółki (ok. 3,5 roku) nie podlegały również ulepszeniom.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z likwidacją Spółki i przekazaniem (zwróceniem) na rzecz udziałowca majątku Spółki pozostałego po zaspokojeniu wierzycieli Spółka powinna uiścić należny VAT?

Zdaniem Spółki, przekazanie na rzecz udziałowca w związku z likwidacją Spółki majątku Spółki pozostałego po zaspokojeniu wierzycieli, nie spowoduje powstania obowiązku zapłaty podatku VAT. Nieodpłatne przekazanie towarów między podmiotami, które prowadzą działalność gospodarczą, nie ma wartości konsumpcyjnej i nie powinno być opodatkowane VAT, takie są stanowiska zawarte w licznych orzeczeniach sądowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy o VAT – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – w myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, że dostawa towarów, co do zasady podlega opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynność ta jest wykonywana odpłatnie.

Należy jednakże zauważyć, że ustawodawca od powyższej reguły przewidział wyjątki, które zostały zawarte – w przypadku dostawy towarów – w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w ww. przepisie w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatną dostawę towarów należy uznać za spełniające definicję odpłatnej dostawy towarów, która na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Na mocy art. 7 ust. 2 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te – chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług – nie podlegają opodatkowaniu.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Termin „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku VAT, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 55¹ ustawy z dnia

23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 459 z późn. zm.).

Zgodnie z powołanym wyżej przepisem, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
   
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
   
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
   
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
   
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
   
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
   
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
   
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
   
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

Przy czym, zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla badanej kwestii jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Przedsiębiorstwo, w rozumieniu powyższego przepisu, powinno więc łączyć mienie w funkcjonalnie zorganizowane przedsięwzięcie gospodarcze, a nie tylko stanowić zgromadzone niematerialne i materialne składniki stanowiące sobą przedsiębiorstwo w przedstawionym znaczeniu przedmiotowym. Organizacyjna i funkcjonalna istota przedsiębiorstwa kreuje powstanie samodzielnego podmiotu gospodarczego, zdolnego do funkcjonowania w obrocie na niezmienionych zasadach, pomimo jego zbycia. Ponadto, przepis art. 55¹ Kodeksu cywilnego wskazuje, że przedsiębiorstwo jest „zespołem składników”. Pojęcie zespół (a nie zbiór) zakłada istnienie pewnego poziomu powiązań organizacyjnych pomiędzy składnikami przedsiębiorstwa.

Należy zauważyć, że powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym, jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu. Użyte w art. 55¹ k.c. określenie „w szczególności” wskazuje jedynie na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej, brak któregoś z tych elementów nie pozbawia zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa. O tym, jakie konkretnie składniki muszą być przeniesione na nabywcę, aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują okoliczności faktyczne, których nie można określić apriorycznie.

Nie wszystkie elementy tworzące przedsiębiorstwo są na tyle istotne, aby bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa. W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach, aby zachowane zostały funkcjonalne związki między poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Zasady i tryb rozwiązania i likwidacji spółki z ograniczoną odpowiedzialnością regulują przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1577, z późn. zm.).

Postępowanie likwidacyjne prowadzone w celu rozwiązania spółki z przyczyn wskazanych w ustawie Kodeks spółek handlowych ma na celu uregulowanie stosunków majątkowych spółki wobec jej wspólników i wierzycieli oraz doprowadzenie do ostatecznego wykreślenia spółki z rejestru i zakończenia jej bytu prawnego.

Na mocy art. 272 Kodeksu spółek handlowych, rozwiązanie spółki następuje po przeprowadzeniu likwidacji, z chwilą wykreślenia spółki z rejestru.

Zgodnie z art. 275 § 2 ww. ustawy, w okresie likwidacji nie można, nawet częściowo, wypłacać wspólnikom zysków ani dokonywać podziału majątku spółki przed spłaceniem wszystkich zobowiązań.

Jak stanowi art. 282 § 1 cyt. ustawy, likwidatorzy powinni zakończyć interesy bieżące spółki, ściągnąć wierzytelności, wypełnić zobowiązania i upłynnić majątek spółki (czynności likwidacyjne). Nowe interesy mogą wszczynać tylko wówczas, gdy to jest potrzebne do ukończenia spraw w toku. Nieruchomości mogą być zbywane w drodze publicznej licytacji, a z wolnej ręki – jedynie na mocy uchwały wspólników i po cenie nie niższej od uchwalonej przez wspólników.

W myśl art. 286 § 1 tej ustawy, podział między wspólników majątku pozostałego po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli nie może nastąpić przed upływem sześciu miesięcy od daty ogłoszenia o otwarciu likwidacji i wezwaniu wierzycieli.

Stosownie do art. 286 § 2 Kodeksu spółek handlowych, majątek, o którym mowa w § 1, dzieli się między wspólników w stosunku do ich udziałów.

Umowa spółki może określać inne zasady podziału majątku (art. 286 § 3 powołanej ustawy).

Z okoliczności sprawy wynika, że Gmina w wyniku likwidacji Spółki przejmie jej cały majątek w postaci Nieruchomości (tj. grunty, budynki i budowle, w których prowadzona była działalność), mienia ruchomego (tj. wyposażenie Spółki) oraz wartości niematerialnych i prawnych wraz z całą dokumentacją ich dotyczącą. Na mocy uchwały Gminy cały majątek likwidowanej Spółki zostanie udostępniony nowoutworzonemu zakładowi budżetowemu za pośrednictwem, którego Gmina będzie kontynuowała prowadzenie działalności w zakresie wodociągów i kanalizacji.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii braku opodatkowania transakcji przekazania (zwrócenia) na rzecz udziałowca majątku spółki w związku z jej likwidacją .

Należy wskazać, że zbycie przedsiębiorstwa ma miejsce wówczas, gdy cały majątek przedsiębiorstwa przechodzi na własność jednego nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy. O tym, czy doszło do wyodrębnienia przedsiębiorstwa, decyduje pełen zakres zbywanego majątku, praw i zobowiązań; wyodrębnienie to musi dotyczyć przedsiębiorstwa jako całości. Nie może ono obejmować dowolnej części danego przedsiębiorstwa, żeby można było uznać, że doszło do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwo. Ponadto, jak wskazano powyżej, decydujące jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, umożliwiające kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Treść wniosku wskazuje, że Wnioskodawca planuje przenieść cały majątek przedsiębiorstwa tj. wszystkie posiadane przez niego na dany moment składniki majątkowe, które pozostaną po zaspokojeniu wierzycieli Spółki na rzecz Gminy, która będzie kontynuowała prowadzenie działalności w zakresie wodociągów i kanalizacji. Ponadto jak wskazał Wnioskodawca przedmiotem przekazania będzie zespół składników majątkowych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej przy użyciu którego możliwe będzie kontynuowanie wcześniejszej działalności Spółki w zakresie usług wodociągowych i kanalizacji. Mające być przedmiotem planowanego zwrotu udziału wspólnika składniki majątku mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwo funkcjonujące jako samodzielny podmiot gospodarczy.

Z powołanych na wstępie przepisów wynika, że jeżeli zostaną spełnione warunki określone w art. 55¹ k.c., dotyczące definicji przedsiębiorstwa, to zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, zbycie przedsiębiorstwa, będzie czynnością, która jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Odnosząc się do przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego i obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie zostaną spełnione warunki wynikające z przepisu art. 55¹ i art. 55² Kodeksu cywilnego. Przedmiotem planowanej czynności będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu Kodeksu cywilnego. Zamierzone przez Wnioskodawcę zbycie przedsiębiorstwa nastąpi na rzecz Gminy po zaspokojeniu wierzycieli Spółki. Po przekazaniu zorganizowanego zespołu składników majątkowych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie usług wodociągowych i kanalizacji działalność gospodarcza przy ich wykorzystaniu będzie kontynuowana w tożsamym – co dotychczas – zakresie.

Zatem w analizowanej sprawie przekazanie Gminie całego majątku spółki w związku z jej likwidacją będzie wyłączone spod działania ustawy o podatku od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt, gdyż przedmiotem przekazania będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym przekazanie na rzecz udziałowca w związku z likwidacją Spółki majątku Spółki pozostałego po zaspokojeniu wierzycieli, nie spowoduje powstania obowiązku zapłaty podatku VAT jest prawidłowe, jednakże w oparciu o inne argumenty niż wskazuje Wnioskodawca.

W zakresie pytania dotyczącego podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1 10-562 Olsztyn, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.