Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-3.4012.27.2018.2.APR
z 7 marca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 stycznia 2018 r. (data wpływu 19 stycznia 2018 r.), uzupełnionym w dniu 1 marca 2018 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku zbycia nieruchomości gruntowej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 stycznia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 1 marca 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku zbycia nieruchomości gruntowej.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Dnia 17 października 2007 r. postanowieniem Sądu Rejonowego wspólnicy Spółki kupili, na prawach współwłasności małżeńskiej, nieruchomość zabudowaną stacją paliw, stanowiącą działkę nr 87/52 o powierzchni 1,2578 ha, położoną w…, zapisaną w księdze wieczystej nr Kw….

Działka ta zabudowana jest tylko w części (około 0,5 ha). Budynki i budowle związane są wyłącznie ze stacją paliw, która stanowi podstawę działalności gospodarczej małżonków, tj. wspólników Spółki cywilnej. Ww. zabudowa to:

• budynek wolnostojący będący salą obsługi klienta + sklep, pomieszczenie socjalne, magazynek i wc dla personelu i klientów,
• dystrybutor typu kombajn na 8 węży,
• wiata nad dystrybutorami,
• plac wyłożony polbrukiem i asfaltowe drogi dojazdowe.

Ww. stacja paliw zajmuje ok. 1/3 działki. Pozostała część to sam grunt leżący obok stacji paliw, który Spółka przeznaczyła do sprzedaży. Z tego gruntu (ok. 0,75 ha), przeznaczonego przez Spółkę do sprzedaży, potencjalny nabywca chce obecnie kupić 0,22 ha gruntu.

Stan aktualny jest następujący.

Z ewentualnym kupcem na 0,22 ha gruntu działki obok stacji paliw (niezabudowanej) Spółka zawarła przedwstępną umowę sprzedaży w formie aktu notarialnego. W związku z tym, z całości działki 87/52 o pow. łącznej 1,2578 ha dokonuje obecnie podziału geodezyjnego i wydziela z niej działkę gruntu niezabudowanego (ok. 0,22 ha), aby tę wydzieloną geodezyjnie działkę sprzedać. Całość wskazanej powyżej nieruchomości została nabyta przez wspólników od komornika w 2007 r. bez podatku od towarów i usług. Wymieniona nieruchomość została zaraz po zakupie wprowadzona do ksiąg rachunkowych Spółki (w 2007 r.) jako środek trwały, a działalność Spółki nadal jest kontynuowana. W okresie użytkowania stacji paliw Spółka nie poniosła wydatków wynoszących 30% wartości początkowej tych obiektów.

W uzupełnieniu wskazano:

Dla terenu obejmującego wydzieloną działkę niezabudowaną istnieje plan zagospodarowania przestrzennego. Przeznaczenie działki to:

• w części 264P,U – teren zabudowy produkcyjnej, bez składów, teren zabudowy usługowej,
• w części 266MW,MN,U – tereny zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej, jednorodzinnej i usługowej.

Przed sprzedażą nabywca zamierza wystąpić o wydanie decyzji o warunkach zabudowy.

Na wydzielonej działce nie znajdują się żadne budowle w rozumieniu Prawa budowlanego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dokonując sprzedaży wydzielonej części niezabudowanego gruntu o powierzchni 0,22 ha z opisanej nieruchomości (należącej do Spółki), należy ją sprzedać z zastosowaniem stawki podatku od towarów i usług, czy też sprzedać tę wydzieloną działkę bez podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, przy sprzedaży wydzielonej części (0,22 ha) samego gruntu z opisanej nieruchomości wprowadzonej do działalności Spółki, będzie można skorzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. Przepis ten przyznaje prawo do zwolnienia z podatku ze sprzedawanej działki pod warunkiem, że:

1. działka została zakupiona bez podatku VAT i nie przysługiwało nabywcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. nabywca nie poniósł wydatków na ulepszenie obiektów zbliżonych do kwoty stanowiącej 30% wartości początkowej tych obiektów.

Mając na względzie przytoczony przepis ustawy (art. 43 ust. 1 pkt 10a) Spółka uważa, że spełnia kryteria zawarte w powyższym przepisie, aby sprzedając określoną we wniosku część gruntu skorzystać ze zwolnienia od podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stawka podatku – zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych wydanych na jej podstawie, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Stosownie do art. 2 pkt 33 ustawy, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W art. 2 pkt 14 ustawy, ustawodawca określił co należy rozumieć pod pojęciem pierwszego zasiedlenia. Zgodnie z tym przepisem, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej;

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10 pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Jednocześnie zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że wspólnicy spółki cywilnej w 2007 r. nabyli, do wspólności małżeńskiej, nieruchomość stanowiącą działkę gruntu zabudowaną stacją paliw, którą wprowadzili do środków trwałych Spółki cywilnej. Nieruchomość była nabyta bez podatku. Przez cały okres użytkowania na nieruchomości tej Spółka nie dokonywała ulepszeń, których wartość wynosiła co najmniej 30% wartości początkowej budynków. Spółka wydzieli z nieruchomości działkę niezabudowaną, w celu sprzedaży. Z planu zagospodarowania przestrzennego wynika, że teren, na którym znajduje się wydzielona działka stanowi teren przeznaczony pod zabudowę. Ponadto nabywca przed sfinalizowaniem transakcji zamierza wystąpić o wydanie dla ww. działki decyzji o warunkach zabudowy.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego w świetle przywołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że zbycie niezabudowanej działki gruntu o pow. 0,22 ha wydzielonej z działki 87/52, będzie transakcją opodatkowaną według stawki podatku 23%. Trzeba bowiem zauważyć, że wydzielona działka gruntu – jak wskazano we wniosku – będzie stanowiła grunt niezabudowany, zatem nie mogą mieć zastosowania przepisy art. 43 ust. 1 pkt 10 lub pkt 10a ustawy, które dotyczą zwolnień od podatku sprzedaży budynków, budowli lub ich części (z wniosku jednoznacznie wynika, że przedmiotem sprzedaży nie będą budynki, budowle ani ich części lecz grunt niezabudowany).

Przy sprzedaży gruntu niezabudowanego należy natomiast rozpatrywać możliwość zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 lub ust. 1 pkt 2 ustawy. Żaden z tych przepisów nie będzie miał jednakże zastosowania w przedmiotowym przypadku, gdyż:

• wydzielona działka gruntu jest zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego terenem przeznaczonym pod zabudowę, co oznacza, że spełnia definicję terenu budowlanego i tym samym do sprzedaży nie można zastosować zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy (który zwalnia jedynie tereny inne niż budowlane w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy),
• grunt stanowiący wydzieloną działkę nie był wykorzystywany do działalności wyłącznie zwolnionej od podatku (działalność stacji paliw jest opodatkowana), co wyklucza skorzystanie przy jego sprzedaży ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Wobec powyższego, sprzedaż wydzielonej działki gruntu – wbrew stanowisku Spółki – będzie opodatkowana podstawową stawką podatku 23%.

Stanowisko Wnioskodawcy należy zatem uznać za nieprawidłowe.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.