Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.33.2018.1.KC
z 6 marca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 17 stycznia 2018 r. (data wpływu 19 stycznia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania nakładów za świadczenie usług, opodatkowania uzgodnionej rekompensaty za wcześniejsze rozwiązanie umowy oraz prawa do odliczenia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 stycznia 2018 r. wpłynął ww. wniosek Spółki o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania nakładów za świadczenie usług, opodatkowania uzgodnionej rekompensaty za wcześniejsze rozwiązanie umowy oraz prawa do odliczenia.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca), wcześniej działająca pod firmą C. sp. z o.o., jest polską spółką kapitałową, zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Spółka prowadzi działalność gospodarczą głównie w zakresie sprzedaży hurtowej samochodów osobowych, dostawczych i ciężarowych oraz części zamiennych do nich.

L. sp. z o.o. (dalej: Dzierżawca lub Kontrahent), wcześniej działająca pod firmą S. sp. z o.o. jest polską spółką kapitałową, zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Spółka prowadzi działalność gospodarczą głównie w zakresie świadczenia usług logistycznych.

Grunt i nakłady

Spółka jest właścicielem nieruchomości gruntowej (działki o numerach ewidencyjnych 295/3 i 295/5: dalej: Grunt).

W dniu 25 czerwca 2000 r. Spółka zawarła z Kontrahentem umowę (umowa zawarta pomiędzy C. sp. z o.o. i S. sp. z o.o.; dalej: Umowa Dzierżawy), na podstawie której Spółka oddała Kontrahentowi Grunt w dzierżawę (umowa, po kolejnych zmianach, obowiązywała do dnia 15 grudnia 2018 r. z możliwością przedłużenia).

Na mocy Umowy Dzierżawy, Spółka wyraziła zgodę na wzniesienie i wyposażenie przez Dzierżawcę nakładów stanowiących centrum logistyczne wraz z magazynem i przyległościami (część biurowa) oraz wykorzystywania ich dla potrzeb prowadzonej działalności. Wskazane nakłady zostały przez Dzierżawcę wzniesione (głównie w latach 2001 - 2003) oraz wyposażone (wyposażenie centrum logistycznego, magazynu i centrum biurowego), a następnie wykorzystywane w ramach prowadzonej działalności m.in. dla celów świadczenia usług logistycznych. Dzierżawca zobowiązany był do zapłaty na rzecz Spółki wynagrodzenia z tytułu dzierżawy Gruntu (usługa opodatkowana VAT i dokumentowana fakturą wystawianą okresowo przez Spółkę).

Zgodnie z postanowieniami Umowy Dzierżawy, Spółka pozostawała prawnym właścicielem naniesień poczynionych przez Dzierżawcę na Gruncie. Były one jednak efektywnie wykorzystywane przez Dzierżawcę dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej, w tym do świadczenia usług (opodatkowanych VAT) na rzecz Spółki.

W dniu 7 czerwca 2017 r. Spółka i Dzierżawca podpisały Porozumienie rozwiązujące Umowę Dzierżawy (dalej: Porozumienie), na mocy którego uzgodniono zasady rozliczenia nakładów poczynionych przez Dzierżawcę na Gruncie (rozliczenie nakładów stanowiących prawnie własność Spółki), tj. zrekompensowanie Dzierżawcy inwestycji dokonanej w te nakłady. Jednocześnie uzgodniono warunki, na jakich Spółka rekompensuje Dzierżawcy zgodę na wcześniejsze rozwiązanie Umowy Dzierżawy (i zwrot nakładów), co dla Dzierżawcy oznacza brak możliwości dalszego świadczenia usług z wykorzystaniem nakładów (a dla Spółki stwarza możliwość samodzielnego wykorzystywania tych nakładów dla celów prowadzonej działalności). Wraz z wykonaniem Porozumienia, Dzierżawca wydał Spółce wszystkie nakłady obejmujące w szczególności: budynki, instalacje i wyposażenie.

W ramach rozliczenia Porozumienia, Dzierżawca wystawił na rzecz Spółki dwie faktury dokumentujące następujące świadczenia:

• „odkup budynku” — faktura dokumentująca zwrot nakładów na Grunt poczynionych przez Dzierżawcę (na fakturze wykazano VAT według stawki podstawowej), wynagrodzenie zostało ustalono w wyniku negocjacji (zbliżone do aktualnej wartości księgowej nakładów),
  
• „rekompensata za wcześniejsze rozwiązanie umowy najmu” - faktura dokumentująca zgodę Dzierżawcy na wcześniejsze wyjście z umowy dzierżawy i akceptację utraconych korzyści w postaci możliwości świadczenia usług (na fakturze wykazano VAT według stawki podstawowej), wynagrodzenie ustalono z uwzględnieniem faktycznych utraconych przychodów, jakie Dzierżawca mógłby otrzymać, gdyby do końca zakładanego pierwotnie terminu Umowy Dzierżawy, mógł świadczyć usługi logistyczne.
  
  

Wcześniejsze rozwiązanie Umowy Dzierżawy i przejęcie przez Spółkę nakładów na Grunt jest zgodne ze strategią Spółki i planami biznesowymi. Spółka zamierza wykorzystywać w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (dającej prawo do odliczenia VAT) nakłady odzyskane od Dzierżawcy, a także Grunt na którym są zlokalizowane te nakłady. Pozwoli to m.in. na ograniczenie kosztów zewnętrznych, a potencjalnie również na dodatkowe przychody związane z samodzielnym wykorzystaniem nakładów w ramach biznesu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy, w świetle art. 86 ust. 1 i art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, Spółka ma prawo do odliczenia VAT (i nie występuje ograniczenie prawa do odliczenia VAT) z faktury wystawionej przez Dzierżawcę dokumentującej zwrot nakładów na Grunt poczynionych przez Dzierżawcę (faktura opisana jako „odkup budynku”)?
   
2. Czy, w świetle art. 86 ust. 1 i art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, Spółka ma prawo do odliczenia VAT (i nie występuje ograniczenie prawa do odliczenia VAT) z faktury wystawionej przez Dzierżawcę dokumentującej zgodę Dzierżawcy na wcześniejsze wyjście z dzierżawy i akceptację utraconych korzyści w postaci świadczenia usług logistycznych (faktura opisana jako „rekompensata za wcześniejsze rozwiązanie umowy najmu”)?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy;

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie Pytania 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle art. 86 ust. 1 i art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, Spółka ma prawo do odliczenia VAT (i nie występuje ograniczenie prawa do odliczenia VAT) z faktury wystawionej przez Dzierżawcę dokumentującej zwrot nakładów na Grunt poczynionych przez Dzierżawcę (faktura opisana jako „odkup budynku”).

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie Pytania 2.

W ocenie Wnioskodawcy, w świetle art. 86 ust. I i art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, Spółka ma prawo do odliczenia VAT (i nie występuje ograniczenie prawa do odliczenia VAT) z faktury wystawionej przez Dzierżawcę dokumentującej zgodę Dzierżawcy na wcześniejsze wyjście z dzierżawy i akceptację utraconych korzyści w postaci świadczenia usług logistycznych (faktura opisana jako „rekompensata za wcześniejsze rozwiązanie umowy najmu”).

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie Pytania 1.

Jak stanowi art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Niemniej jednak, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z powyższych regulacji wynika więc, iż odliczenie VAT w związku z nabyciem towaru lub usługi (dokumentowanym fakturą) może mieć miejsce jeśli:

(a) dany zakup pozostaje w związku z czynnościami dającymi prawo do odliczenia po stronie nabywcy,

(b) dany zakup jest dokumentowany fakturą VAT,

(c) zakup (czynność) dokumentowany fakturą VAT podlega opodatkowaniu albo nie jest zwolniony z VAT.

W przypadku faktury wystawionej przez Dzierżawcę dokumentującej zwrot nakładów na Grunt poczynionych przez Dzierżawcę (faktura opisana jako „odkup budynku”), wszystkie powyższe warunki są spełnione, więc taki zakup, czy też faktura dokumentująca taki zakup powinny skutkować możliwością odliczenia VAT przez Spółkę.

Ad (a)

W ocenie Wnioskodawcy, przedmiotowy zakup, czyli zwrot nakładów na Grunt poczynionych przez Dzierżawcę, pozostaje w związku z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy (faktycznie, Wnioskodawca korzysta z tych nakładów jako z magazynu części zamiennych), w ramach której dominuje sprzedaż samochodów osobowych, dostawczych i ciężarowych oraz części zamiennych do nich (nakłady będą wykorzystywane do prowadzonej działalności gospodarczej). Skoro więc nie budzi wątpliwości związek zakupu nakładów na Grunt z działalnością opodatkowaną Wnioskodawcy, potwierdza to prawo do odliczenia VAT Wnioskodawcy w odniesieniu do tego zakupu.

Ad (b)

Wskazany zakup, czyli zwrot nakładów na Grunt poczynionych przez Dzierżawcę został udokumentowany fakturą VAT wystawioną przez Dzierżawcę (faktura opisana jako „odkup budynku”), na której został ujawniony podatek według podstawowej stawki VAT. Istnieje więc dokument, z którego Spółka powinna mieć możliwość odliczenia podatku.

Ad (c)

Wskazany zakup, czyli zwrot nakładów na Grunt poczynionych przez Dzierżawcę, nie powinien być traktowany jako czynność niepodlegająca opodatkowaniu VAT albo czynność zwolniona z VAT.

Zgodnie z utrwaloną praktyką orzeczniczą, zwrot nakładów przez najemcę (dzierżawcę) do wynajmującego stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu VAT, polegającą faktycznie na zapłacie najemcy za ulepszenie przedmiotu najmu czy dzierżawy (nakłady) i umożliwienie dalszego korzystania z tych nakładów (patrz wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 lipca 2010 r., sygn. akt II CSK 85/10). W tym przypadku więc. Kontrahent oddaje Spółce nakłady poczynione na Grunt, czyli faktycznie zadysponuje swoim prawem związanym z tymi nakładami, w zamian za co otrzymuje wynagrodzenie. Jest to niewątpliwie czynność podlegająca opodatkowaniu VAT.

Co więcej, w świetle ugruntowanego orzecznictwa, taki zwrot nakładów na cudzym gruncie (tj. Gruncie Spółki) powinien być postrzegany w kategorii świadczenia usług opodatkowanych VAT, a nie dostawy towarów. W tym przypadku bowiem, to Spółka jest prawnym właścicielem zwracanych nakładów (budynku wraz z przyległościami). Dzierżawca ma wyłącznie ograniczone prawa związane z tymi nakładami, a jednym z nich jest żądanie od Spółki zwrotu środków finansowych poniesionych na Grunt. Takie stanowisko wynika m.in. z:

• wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 marca 2010 r., sygn. akt I FSK 161/09: „(...) Stwierdzić zatem należy, iż co do zasady budynek wzniesiony przez samoistnego posiadacza gruntu nie stanowi jego własności. Oznacza to, iż nie może on dokonać sprzedaży tego budynku. Jednakże jest właścicielem nakładów, które poniósł np. na wybudowanie budynków. Przedmiotem obrotu mogą być zatem nakłady poniesione na jego wybudowanie. (...) Powyższe wywody uzupełnić należy o konstatację, że opisana wyżej usługa (transakcja) realizowana jest w momencie rozliczania (a nie ponoszenia) nakładów. (...) Bez znaczenia jest przy tym okoliczność, że ulepszenie przybiera postać budowli (budynku) wzniesionej uprzednio na wynajmowanej (wydzierżawianej) [w omawianym przypadku posiadanej wpierw bez tytułu prawnego, a następnie użytkowanej] nieruchomości, gdyż - jako to wyżej wskazano - przedmiotem świadczenia najemcy [posiadacza] jest przekazanie w momencie zwrotu rzeczy za wynagrodzeniem ulepszeń (nakładów) na cudzą rzecz a nie usługa budowlana (por.:J. Zubrzycki, Leksykon VAT 2010, op. cit., str. 179). W rezultacie tego zastrzeżenia pod adresem skarżonego wyroku jakie wyartykułowane zostały przez kasatora w ramach zarzutu 2 uznać należy za całkowicie bezpodstawne. Reasumując dotychczasowe uwagi stwierdzić zatem trzeba, że w świetle unormowań art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 8 ust. 1 w zw. z art. 7, art. 19 ust. 1 w zw. z ust. 4 oraz art. 41 ust. 1 u.p.t.u. czynność polegająca na zwrocie nakładów poniesionych na cudzą rzecz za wynagrodzeniem należy kwalifikować jako usługę, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według 22% stawki, dla której obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury nie później niż w terminie 7 dni od dokonania tej transakcji - rozliczenia nakładów (...)”;
• interpretacji Dyrektora Krajowej Administracji Skarbowej z dnia 4 grudnia 2017 r., sygn. 0111-KDIB3-1.4012.639.2017.2.KO: „(...) Niemniej jednak podmiot (Wnioskodawca), który poniósł nakłady, dysponuje pewnym prawem do poniesionych nakładów i może to prawo przenieść na rzecz innego podmiotu. Wskazać zatem należy, że nakład jest prawem majątkowym, które może być przedmiotem obrotu gospodarczego. Zatem odpłatna czynność zbycia nakładów, jako przekazanie za wynagrodzeniem ulepszeń na cudzą rzecz, stanowi odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. I ustawy o VAT, a tym samym podlega opodatkowaniu tym podatkiem na podstawie art. 5 ust. 1 tej ustawy. (...) Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że sprzedaż nakładów przez Wnioskodawcę Spółce K. stanowi odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy i jest opodatkowane podatkiem od towarów i usług według stawki podatku w wysokości 23% (...)”; interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 19 października 2015 r„ sygn. IBPP1/4512-609/15/LSz: „(...) Skoro w ustawie o VAT określono, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu, to sprzedaż nakładów poniesionych na obcym gruncie jest świadczeniem na rzecz właściciela natomiast odpłatnością za ww. świadczenie winna być kwota, którą wydzierżawiający (odpowiednio biorący) zapłaci dzierżawcy (odpowiednio użyczającemu) za poniesione nakłady. Z tych też względów, przeniesienie za wynagrodzeniem nakładu budowlanego na wydzierżawiającego i użyczającego należy traktować jako odpłatne świadczenie usług (...)”;
• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 6 lipca 2015 r., sygn. ITPP2/4512-435/15/EK: „(...) Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że planowane przez Fundację odpłatne zbycie nakładów, jako przekazanie za wynagrodzeniem ulepszeń poniesionych na cudzą rzecz, będzie stanowiło odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy. Usługa ta będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Wobec faktu, że czynność ta nie została wymieniona w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej oraz nie została uwzględniona w przepisach o podatku od towarów i usług jako objęta obniżoną stawką podatku lub zwolnieniem, będzie - co do zasady - opodatkowana stawką 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146apkt 1 ustawy (...);
  
  

Z tej perspektywy więc, nie powinno być więc wątpliwości, iż przedmiotowy zwrot nakładów jest czynnością opodatkowaną VAT po stronie Dzierżawcy (świadczenie usług, niezwolnione z VAT), tak więc Dzierżawca prawidłowo zafakturował to świadczenie ujawniając podstawową stawkę VAT na fakturze. W tym przypadku, po stronie Spółki nie powinno więc występować ograniczenie prawa do odliczenia VAT.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, Spółka ma prawo i możliwość odliczenia VAT z faktury wystawionej przez Dzierżawcę dokumentującej zwrot nakładów na Grunt poczynionych przez Dzierżawcę (faktura opisana jako „odkup budynku”), gdyż jest to faktura dokumentująca czynność podlegającą opodatkowaniu VAT i niekorzystającą ze zwolnienia z VAT, która to pozostaje w związku z działalnością opodatkowaną Spółki (dającą prawo do odliczenia VAT).

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie Pytania 2.

Analogicznie, jak w przypadku uzasadnienie stanowiska Spółki w zakresie Pytania 2, odliczenie VAT w związku z nabyciem towaru lub usługi (dokumentowanego fakturą) może mieć miejsce jeśli:

1. dany zakup pozostaje w związku z czynnościami dającymi prawo do odliczenia po stronie nabywcy,
   
2. dany zakup jest dokumentowany fakturą VAT,
   
3. zakup (czynność) dokumentowany fakturą VAT podlega opodatkowaniu.
   
   
   

W przypadku faktury wystawionej przez Dzierżawcę dokumentującej zgodę Dzierżawcy na wcześniejsze zakończenie dzierżawy i akceptację utraconych korzyści w postaci świadczenia usług logistycznych (faktura opisana jako „rekompensata za wcześniejsze rozwiązanie umowy najmu”), wszystkie powyższe warunki są spełnione.

Ad (a)

Jak wskazano powyżej, wcześniejsze rozwiązanie Umowy Dzierżawy i przejęcie przez Spółkę nakładów, jest zgodne ze strategią i planami biznesowymi Spółki. Wcześniejsze przejęcie nakładów powinno pozwolić Spółce na maksymalizację korzyści w prowadzonej działalności gospodarczej. W rezultacie, wszelkie obciążenia związane z przejęciem nakładów na Grunt i uwolnieniem Gruntu od Dzierżawcy są związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, a więc czynnościami dającymi prawo do odliczenia VAT. W związku z tym, jeśli takie obciążenia są objęte VAT, to Spółka powinna mieć prawo do odliczenia VAT związanego z tymi obciążeniami (innymi słowy, zakup świadczenia od Dzierżawcy obejmujący zgodę na wcześniejsze zakończenie Umowy Dzierżawy, pozostaje w związku z działalnością biznesową dającą prawo do odliczenia).

Ad (b)

Wskazany zakup świadczenia od Dzierżawcy obejmujący zgodę na wcześniejsze zakończenie Umowy Dzierżawy, został udokumentowany fakturą VAT wystawioną przez Dzierżawcę (faktura opisana jako „rekompensata za wcześniejsze rozwiązanie umowy najmu”), na której został ujawniony podatek według podstawowej stawki VAT. Istnieje więc dokument, z którego Spółka powinna mieć możliwość odliczenia podatku.

Ad (c)

Wskazany zakup świadczenia od Dzierżawcy obejmujący zgodę na wcześniejsze zakończenie Umowy Dzierżawy, w ocenie Spółki, stanowi zakup świadczenia podlegającego opodatkowaniu VAT i niekorzystającego ze zwolnienia z VAT (a więc ograniczenie wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT nie znajduje zastosowania).

W tym przypadku, zdaniem Spółki, zgodę na wcześniejsze rozwiązanie Umowy Dzierżawy należy rozpatrywać w kategorii świadczenia usług przez Dzierżawcę na rzecz Spółki, za które uzgodniono wynagrodzenie. W ocenie Spółki:

• Dzierżawca podejmuje pewną aktywność na rzecz Spółki (godzi się na przedterminowe zakończenie Umowy Dzierżawy),
• Spółka uzyskuje pewne korzyści w efekcie aktywności Dzierżawcy (ma możliwość swobodnego dysponowania Gruntem i nakładami),
• Dzierżawca uzyskuje wynagrodzenie od Spółki, które jest skorelowane z aktywnością Dzierżawcy / korzyściami Spółki (wynagrodzenie jest skorelowane z przychodami, jakie Dzierżawca traci z związku z wcześniejszym zakończeniem Umowy Dzierżawy).
  
  

W rezultacie więc, udzielana przez Dzierżawcę zgoda powinna być postrzegana na gruncie VAT jako świadczenie usług, a więc działanie Dzierżawcy powinno podlegać opodatkowaniu VAT. Takie podejście jest zresztą zgodne z aktualną praktyką orzeczniczą potwierdzającą, iż zgoda na wcześniejsze rozwiązanie umowy, za którą przewidziano wynagrodzenie stanowi usługę podlegającą opodatkowaniu VAT (przykładowo - wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 lipca 2016 r., sygn. akt I FSK 226/15). Jednocześnie, brak jest podstaw, aby tego typu świadczenie Dzierżawcy oceniać w kategorii zwolnienia z VAT.

- Spółka nie znajduje podstaw prawnych dla zwolnienia tego świadczenia z podatku, tak więc powinno ono być opodatkowane (co skutkuje brakiem ograniczenia odliczenia VAT po stronie Spółki).

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, Spółka ma prawo i możliwość odliczenia VAT z faktury wystawionej przez Dzierżawcę dokumentującej zgodę Dzierżawcy na wcześniejsze zakończenie dzierżawy i akceptację utraconych korzyści w postaci świadczenia usług logistycznych (faktura opisana jako „rekompensata za wcześniejsze rozwiązanie umowy najmu”), gdyż jest to faktura dokumentująca czynność podlegającą opodatkowaniu VAT i niekorzystającą ze zwolnienia z VAT, która to pozostaje w związku z działalnością Spółki (dającą prawo do odliczenia VAT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe postępowanie jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.