Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-2.4012.125.2018.1.KT
z 9 marca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 lutego 2018 r. (data wpływu 20 lutego 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości wynikającego z faktur dokumentujących wydatki inwestycyjne z tytułu przebudowy targowiska – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki inwestycyjne z tytułu przebudowy targowiska.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina ... jest jednostką samorządu terytorialnego działającą w oparciu o ustawę z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1875, 2232). Posiada osobowość prawną i wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, składającym do urzędu skarbowego miesięczne deklaracje VAT-7. Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego prowadzi działalność niepodlegającą podatkowi od towarów i usług oraz działalność gospodarczą opodatkowaną i zwolnioną. Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego jest odpowiedzialna za realizację projektów inwestycyjnych, których przedmiotem jest m.in. modernizacja położonego na terenie Gminy targowiska. W ramach realizacji inwestycji związanej z targowiskiem, Gmina występuje w charakterze inwestora. Gmina na podstawie zawartej w dniu 9 stycznia 2018 r. umowy z Samorządem Województwa ... nr ..., przystąpi w 2018 r. do realizacji projektu „Inwestycje w targowiska lub obiekty budowlane przeznaczone na cele promocji lokalnych produktów”, współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 (Dz. U. z 2017 r. poz. 562, 624, 892), w ramach poddziałania ,,Wsparcie inwestycji w tworzenie, ulepszanie i rozwijanie podstawowych usług lokalnych dla ludności wiejskiej, w tym rekreacji, kultury i powiązanej infrastruktury”. Środki z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa są środkami, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 2077, z 2018 r. poz. 62).

Projekt polegać będzie na przebudowie targowiska w ... . Realizacja projektu została zaplanowana na lata 2018-2019. Gmina, w ramach realizacji projektu, wypełni swoje ustawowe zadania wynikające z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1875, 2232), który stanowi, że gminy wykonują zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność, natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gmin należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. W świetle art. 7 ust. 1 ww. ustawy, do zadań własnych gminy należą m.in. sprawy: ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej, wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz, edukacji publicznej, kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami, kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych, targowisk i hal targowych, zieleni gminnej i zadrzewień, cmentarzy gminnych, porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania gminnego magazynu przeciwpowodziowego, utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych. Zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy, sprawy targowisk i hal targowych należą do zadań własnych gmin. Gmina dokonuje przebudowy targowiska, w celu zapewnienia możliwości zaspokajania potrzeb mieszkańców w zakresie prowadzenia targowisk i hal targowych.

Przebudowa targowiska poprawi jakość funkcjonowania handlu po stronie producentów rolno-spożywczych oraz innych sprzedawców, a także nabywców. Umożliwi lepszą prezentację towarów, a tym samym wpłynie na ich wyeksponowanie i ułatwi promocję. Utworzenie miejsc handlowych, w tym stanowisk rolno-spożywczych, przyczyni się do rozwoju przedsiębiorczości i poprawy konkurencyjności producentów rolnych. Nowopowstałe zadaszone miejsca handlowe stanowić będą zachętę dla rolników do skorzystania z tej formy sprzedaży towarów. Projekt poprawi estetykę miejscowości i korzystnie wpłynie na jakość życia mieszkańców. Dzięki realizacji projektu mieszkańcy Gminy zyskają możliwość robienia zakupów w bezpiecznych i w higienicznych warunkach. Dzięki przebudowie targowiska rolnicy będą mogli sprzedawać produkty w warunkach zdecydowanie lepszych niż obecnie. Przebudowa targowiska umożliwi rozwój lokalnej przedsiębiorczości oraz promocję lokalnych produktów. Działanie wspiera rozwój infrastruktury wiejskiej oraz odnowę wsi, przyczyniając się tym samym do poprawy warunków życia mieszkańców Gminy. Przedmiotowe targowisko będzie wykorzystywane przez Gminę ... do czynności niepodlegających podatkiem VAT. Na targowisku będzie pobierana tylko opłata targowa. Opłata targowa ma charakter daniny publicznoprawnej, stanowiącej dochód publiczny i pobierana będzie na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1785 z póżn. zm.). Gmina z tytułu prowadzenia targowiska nie uzyska żadnych dochodów opodatkowanych podatkiem VAT. Zasady korzystania z targowiska będą wynikały z „Regulaminu korzystania z targowiska”.

Regulamin będzie m.in. określać, że:

• targowisko będzie całoroczne i ogólnodostępne,
  

• na targowisku dozwolone będzie prowadzenie sprzedaży artykułów rolno-spożywczych,
  

• prowadzenie działalności handlowej możliwe będzie na wyznaczonych stanowiskach,
  

• zarządca targowiska odpowiada za porządek, bezpieczeństwo oraz stan sanitarny.
  
  

Wydatki na inwestycję zostaną udokumentowane wystawionymi przez wykonawców fakturami na Wnioskodawcę z wykazanymi na nich kwotami podatku naliczonego. Towary i usługi nabywane przez Gminę (czynnego podatnika VAT) w ramach ponoszonych wydatków związanych z przebudową targowiska nie będą miały związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Wykonawcy będą zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług.

Do obowiązków Gminy ... przy realizacji projektu należeć będzie:

• Wyłonienie zgodnie z przepisami ustawy Prawo zamówień publicznych wykonawców robót budowlanych,
  

• Protokolarne przekazanie terenu budowy w całości lub w częściach niezbędnych dla realizacji przedmiotu umowy lub jego części,
  

• Zapewnienie nadzoru inwestorskiego, poprzez ustanowienie Inspektora nadzoru, który uprawniony będzie do sprawowania kontroli zgodności realizacji robót z umową, projektem i pozwoleniem na budowę, sprawdzania jakości wykonywanych robót i wbudowanych wyrobów budowlanych, sprawdzania i odbioru robót budowlanych, potwierdzania faktycznie wykonanych robót oraz usunięcia wad, a także kontrolowanie rozliczeń budowy,
  

• Dokonywanie odbiorów robót,
  

• Regulowanie płatności wynikających z faktur wystawianych przez wykonawcę,
  

• Dokonanie rozliczenia finansowego przedmiotowego projektu.
  
  

Obowiązkiem Wykonawcy będzie:

• Wykonanie przedmiotu umowy zgodnie z dokumentacją oraz poleceniami Inspektora nadzoru inwestorskiego,
  

• Utrzymywanie i przekazanie w należytym stanie i porządku terenu budowy,
  

• Zatrudnienie odpowiednich osób posiadających uprawnienia do wykonywania robót,
  

• Zapewnienie kierowania robotami przez osoby posiadające stosowne kwalifikacje i doświadczenie,
  

• Umożliwienie wstępu na teren budowy pracownikom organów nadzoru budowlanego i innych uprawnionych organów,
  

• Uczestnictwo w częściowych i końcowych odbiorach robót.
  
  

Na podstawie umowy zawartej z Samorządem Województwa ... przyznane zostało dofinansowanie na realizację projektu w wysokości 428 4333 zł. tj. 63,63% kosztów kwalifikowalnych operacji. Zgodnie z umową Beneficjent – Gmina obowiązana będzie do zapewnienia wkładu własnego w wysokości 36,37% kwoty całkowitych wydatków kwalifikowalnych. Otrzymane przez Gminę na podstawie umowy zawartej z Samorządem Województwa ... dofinansowanie będzie przeznaczone na pokrycie kosztów związanych z realizacją całego projektu.

Koszty pokryte dofinansowaniem obejmują następujące wydatki związane z:

1. Robotami budowlanymi:
   1. pracami rozbiórkowymi,
      
   2. robotami ziemnymi,
      
   3. wykonaniem przyłącza wodociągowego,
      
   4. wykonaniem zewnętrznej instalacji kanalizacyjnej,
      
   5. wykonaniem fundamentów,
      
   6. montażem pawilonu handlowego,
      
   7. montażem kontenera sanitarnego,
      
   8. wykonaniem wiaty handlowej,
      
   9. wykonaniem wiaty handlowej na gromadzenie odpadów,
      
   10. utwardzeniem placu, parkingów i ogrodzeniem terenu,
       
   11. wykonaniem oświetlenia terenu,
       
   12. zielenią.
2. Nadzorem inwestorskim.
   
3. Pracami projektowymi.
   
   

Środki z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 wpływać będą na wyodrębniony rachunek Gminy założony w celu realizacji projektu. Gmina regulować będzie zobowiązania wobec wykonawców ze środków z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Dokonanie rozliczenia finansowego przedmiotowego projektu należy do obowiązków Gminy. W przedmiotowym projekcie podatek VAT stanowi wydatek kwalifikowalny.

Po zakończeniu realizacji projektu powstała infrastruktura – targowisko – będzie własnością Gminy. Po przebudowie targowisko nie zostanie przekazane przez Gminę żadnemu innemu podmiotowi – ani jej jednostkom organizacyjnym, ani podmiotom zewnętrznym. Targowisko pozostanie własnością Gminy i będzie stanowić jej środek trwały. Administracją i obsługą targowiska będzie zajmowała się Gmina wypełniając wyznaczone jej zadania publiczne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina będzie miała pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki inwestycyjne z tytułu przebudowy targowiska, które wykorzystywane będzie do czynności niepodlegających podatkowi VAT ?

Zdaniem Wnioskodawcy, pomimo że jest czynnym podatnikiem VAT, to nie ma możliwości odliczenia podatku z tytułu realizacji projektu dotyczącego przebudowy targowiska. Zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.). W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17, i 19 oraz art. 124.

Zadanie inwestycyjne realizowane przez Gminę jest określone ustawą o samorządzie, czyli jest zadaniem własnym gminy zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875, z póżn. zm.). Wydatki dotyczące przebudowy targowiska będą miały związek z czynnościami niepodlegającymi przepisom ustawy o VAT – z udostępnianiem miejsc targowych przez organ władzy za opłatę targową, która jest szczególną formą daniny publicznej, pobieraną od podmiotów dokonujących sprzedaży na targowiskach lub innych wydzielonych miejscach. Wysokość opłaty targowej ustala właściwa miejscowo rada gminy w trybie określonym ustawowo. Gmina pobierając opłatę targową, działa jako organ władzy publicznej, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy o VAT. Z wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 31 marca 2016 r., sygn. akt I FSK 1736/14 wynika, że: „Obowiązek płacenia opłaty targowej nie jest zależny od świadczeń wzajemnych ze strony Gminy na rzecz kupców prowadzących sprzedaż na targowiskach. Na powyższe wskazuje art. 15 ust. 3 PodLokU, z którego wynika, że pobieranie opłaty targowej jest niezależnie od należności za korzystanie z urządzeń targowych, czy też konieczności ponoszenia opłat za usługi świadczone przez prowadzącego targowisko. Opłata targowa jest po prostu nieekwiwalentnym zobowiązaniem podatkowym powstającym z mocy prawa, z dniem zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania, tj. dokonywania sprzedaży na targowisku. Co istotne, zgodnie z art. 15 ust. 2 PodLokU pobór tej opłaty dotyczy każdego miejsca, w którym prowadzona jest sprzedaż – także tych, które nie są targowiskiem w potocznym tego słowa znaczeniu. Ponadto zobowiązanie podatkowe z tytułu opłaty targowej wiąże się z zaistnieniem zdarzenia jakim jest sprzedaż. Zatem, skoro opłata targowa jest uzależniona od samego faktu sprzedaży, to nie można przyjąć, że uiszcza się ją od zajęcia powierzchni na targowisku. Innymi słowy: opłata targowa nie jest wynagrodzeniem za udostępnienie miejsca na targowisku”.

Z powyższego wynika, że opłata targowa nie stanowi zapłaty za dostarczony przez Gminę towar lub wykonaną usługę, a obowiązek jej uiszczenia nie jest zależny od świadczeń wzajemnych Gminy na rzecz podmiotów prowadzących sprzedaż na targowiskach. Tym samym, opłata targowa jest świadczeniem publicznoprawnym, nie stanowi czynności cywilnoprawnej, a jej wysokość jest ściśle określona w przepisach prawa. Gmina nie będzie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach zakupu dotyczących przebudowy targowiska.

Powyższe znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych

Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, m.in. z dnia 27 lipca 2017 r. nr 0112-KDIL4.4012.185.2017.1.EB, gdzie wskazano, że „Gmina nie będzie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych na realizację planowanej operacji polegającej na przebudowie targowiska. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego. Gmina realizując inwestycję nie będzie działała jako podatnik VAT. Jak wskazał Wnioskodawca, Gmina nie wykorzystuje targowiska do czynności opodatkowanych, a jedynym dochodem jest opłata targowa, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Tym samym Wnioskodawcy z tego tytułu nie będzie przysługiwało prawo do zwrotu podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy”.

Analogicznie wskazano w interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej: z dnia 24 lipca 2017 r. nr 0113-KDIPT1-1.4012.331.2017.1.MSU, z dnia 19 lipca 2017 r. nr 0111-KDIB3-2.4012.260.2017.1.AR oraz z dnia 4 lipca 2017 r. nr 0115-KDIT1-3.4012.261.2017.1.MZ.

Pobierana przez Gminę opłata targowa, stanowiąca należność Gminy o charakterze publicznoprawnym, nie stanowi wynagrodzenia i nie jest objęta przepisami ustawy o VAT, a w konsekwencji nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. W związku z pobieraniem przez Gminę opłaty targowej nie wiąże się prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w ramach realizowanej inwestycji. Inwestycja nie będzie wykorzystywana przez Gminę do wykonywania jakichkolwiek czynności opodatkowanych podatkiem VAT, w szczególności z tytułu korzystania z infrastruktury nie będą pobierane opłaty podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Po stronie Gminy nie wystąpi żadne wynagrodzenie za usługi, którego wypłata wynika ze stosunku zobowiązaniowego. W konsekwencji, druga z przesłanek wskazanych w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT nie zostanie spełniona, tj. brak będzie w przedmiotowym przypadku związku ww. inwestycji z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. Targowisko nie jest budowane w celu czerpania dochodów z odpłatnego udostępniania stanowisk, ale w celu wykonywania zadań publicznych, tj. zaspokojenia zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej.

Gmina udostępniając targowisko dla mieszkańców będzie działała jako organ władzy publicznej i nie będzie działać jako podatnik. W świetle powyższych okoliczności, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku w związku z realizacją projektu polegającego na przebudowie targowiska. W przypadku realizacji przez Gminę przebudowy targowiska w ramach wykonywania zadań własnych Gminy nie znajdzie zastosowania art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, ponieważ nie zostaną spełnione określone ustawowo przesłanki warunkujące możliwość odliczenia podatku VAT naliczonego, tj. w zakresie przedmiotowej inwestycji Gmina nie będzie działać w charakterze podatnika podatku VAT oraz brak jest związku ww. inwestycji z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. Gmina nie będzie uprawniona do doliczenia podatku VAT od przedmiotowej inwestycji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. targowisk i hal targowych (art. 7 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy o samorządzie gminnym).

W tym miejscu należy wskazać, że zagadnienia dotyczące opłaty targowej reguluje ustawa z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1785, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, rada gminy może wprowadzić opłatę targową. Opłatę targową pobiera się od osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, dokonujących sprzedaży na targowiskach, z zastrzeżeniem ust. 2b.

Stosownie do treści ust. 2b ww. artykułu, opłacie targowej nie podlega sprzedaż dokonywana w budynkach lub w ich częściach.

W myśl art. 15 ust. 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, opłatę targową pobiera się niezależnie od należności przewidzianych w odrębnych przepisach za korzystanie z urządzeń targowych oraz za inne usługi świadczone przez prowadzącego targowisko.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie będzie spełniony, ponieważ – jak wynika z okoliczności sprawy – towary i usługi nabywane przez Gminę w ramach ponoszonych wydatków związanych z przebudową targowiska nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym, Zainteresowany nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od ponoszonych wydatków z tytułu realizacji przedmiotowego zadania. Wobec powyższego, Wnioskodawcy z tego tytułu nie przysługuje prawo do zwrotu podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Reasumując, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości wynikającego z faktur dokumentujących wydatki inwestycyjne z tytułu przebudowy targowiska, ponieważ nabywane towary i usługi nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.