Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.23.2018.2.MG
z 9 marca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 stycznia 2018 r. (data wpływu 15 stycznia 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 lutego 2018 r. (data wpływu 21 lutego 2018 r.) na wezwanie organu znak 0114-KDIP3-2.4011.23.2018.1.MG oraz 0111-KDIB4.4015.9.2018.2.MSI z dnia 8 lutego 2018 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zamiany lokalu mieszkalnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 stycznia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zamiany lokalu mieszkalnego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni wraz ze współmałżonkiem jest właścicielem mieszkania, dla którego w związku z ustanowieniem odrębnej własności lokalu prowadzona jest księga wieczysta. Mieszkanie to zostało zakupione 5 lipca 2016 r. za kwotę 325.000 zł. Na jego zakup i przeprowadzenie remontu małżonkowie zaciągnęli kredyt hipoteczny w wysokości 272.000 zł.

Rodzice Wnioskodawczyni są właścicielami mieszkania o szacowanej wartości 515.000 zł, dla którego również ustanowiono odrębną własność i prowadzona jest księga wieczysta. Hipoteka tego mieszkania nie jest obciążona żadnymi zobowiązaniami.

Małżonkowie w najbliższym czasie zamierzają dokonać zamiany mieszkań, tak aby stali się właścicielami mieszkania przy ul. J., a rodzice właścicielami mieszkania przy ul. S.

Kredytodawca oczkuje, że przed dokonaniem zamiany przeniesione zostaną obciążenia hipoteki mieszkania przy ul. S. na mieszkanie przy ul. J.

W małżeństwie Wnioskodawczyni i w małżeństwie rodziców Wnioskodawczyni nie została ustanowiona rozdzielność majątkowa.

Wnioskodawczyni wie, że po dokonaniu zamiany na małżonkach będzie ciążył obowiązek uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych w wysokości 2% od różnicy wartości mieszkań.

Ponieważ złożony wniosek zawierał braki formalne, tutejszy organ podatkowy pismem z dnia 8 lutego 2018 r. znak 0114-KDIP3-2.4011.23.2018.1.MG wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku poprzez:

1. Ponowne sformułowanie zadanego we wniosku pytania, tak aby odnosiło się ono bezpośrednio do obowiązków podatkowych w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych spoczywających na Wnioskodawczyni w związku z planowaną zamianą lokali mieszkalnych. Sformułowane we wniosku pytanie jest hipotetyczne i dotyczy jakichkolwiek zobowiązań podatkowych, w którym przykładowo wskazano „z tytułu podatku dochodowego”?
2. Doprecyzowanie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odnośnie ponownie sformułowanego pytania podatkowego.
   
   

Braki uzupełniono w wyznaczonym terminie, pismem z dnia 17 lutego 2018 r. (data wpływu 21 lutego 2018 r.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy opisana w opisie zdarzenia przyszłego zamiana mieszkań pociąga za sobą opłatę z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych dla którejkolwiek ze stron (tzn. Wnioskodawczyni i męża lub rodziców Wnioskodawczyni)?

Interpretacja indywidualna wydana została w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w odniesieniu do skutków podatkowych zamiany lokalu mieszkalnego spoczywających na Wnioskodawczyni. W odniesieniu do skutków podatkowych zamiany lokalu mieszkalnego spoczywających na mężu Wnioskodawczyni oraz rodzicach Wnioskodawczyni wydano odrębne rozstrzygnięcie. W zakresie ustawy o podatku od spadków i darowizn wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, dnia 8 stycznia 2018 r. w Krajowej Informacji Podatkowej Wnioskodawczyni uzyskała informację, że opisana sytuacja nie pociąga obciążenia z tytułu podatku dochodowego. Jest to spowodowane tym, że w tym wypadku przychód uzyskany ze zbycia nieruchomości (tu zamiany) został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe w ciągu 2 lat. Środki pieniężne, które małżonkowie przeznaczyli na własne cele mieszkaniowe, nie zmieniają przeznaczenia, więc zdaniem Wnioskodawczyni nie podlegają opodatkowaniu.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 17 lutego 2018 r. Wnioskodawczyni doprecyzowała, że opisana w opisie zdarzenia przyszłego zamiana mieszkań nie pociąga za sobą opłat z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200), opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl natomiast art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości
   
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
   
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
   
4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle przywołanego wyżej przepisu, każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy stanowi źródło przychodów, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie, tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W związku z powyższym w przypadku sprzedaży lokalu mieszkalnego, stanowiącego odrębną własność decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma data nabycia tej nieruchomości i forma prawna jej nabycia.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawczyni wraz ze współmałżonkiem jest właścicielem lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną własność. Lokal ten został zakupiony 5 lipca 2016 r. za kwotę 325.000 zł. Na jego zakup i przeprowadzenie remontu małżonkowie zaciągnęli kredyt hipoteczny w wysokości 272.000 zł. Rodzice Wnioskodawczyni również są właścicielami lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną własność o szacowanej wartości 515.000 zł. Małżonkowie zamierzają dokonać zamiany przedmiotowych mieszkań. W małżeństwie Wnioskodawczyni nie została ustanowiona rozdzielność majątkowa.

Stosownie do art. 603 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459 z poźn. zm.), przez umowę zamiany każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy. Ekwiwalentem w tym przypadku jest inna rzecz, a nie wartości pieniężne. Do zamiany stosuje się odpowiednio przepisy o sprzedaży (art. 604 ww. ustawy), zatem zamiana jest formą odpłatnego zbycia.

W następstwie umowy zamiany mają miejsce dwie czynności. Z jednej strony dochodzi u każdej ze stron do odpłatnego zbycia nieruchomości, z drugiej natomiast każda ze stron nabywa nową nieruchomość. Należy przy tym zauważyć, że opodatkowaniu podlega jedynie odpłatne zbycie a nabycie jest podatkowo obojętne.

Zatem odpłatne zbycie lokalu mieszkalnego w drodze zamiany, nabytego przez Wnioskodawczynię i jej męża w 2016 r. stanowi źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu i zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Zgodnie z treścią art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W przypadku odpłatnego zbycia w drodze zamiany nieruchomości lub praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) dochód ustala się u każdej ze stron umowy na zasadach, o których mowa w ust. 2 (art. 30e ust. 3 ww. ustawy).

W myśl art. 19 ww. ustawy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.

Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości w drodze zamiany jest wartość nieruchomości wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty zbycia (art. 19 ust 1 ww. ustawy). Przychód ustala się u każdej ze stron zamiany osobno, z uwzględnieniem wartości nieruchomości zbywanej w drodze zamiany.

Zgodnie z art. 22 ust. 6c ww. ustawy, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) z zastrzeżeniem ust. 6d stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Wysokość nakładów, o których mowa w art. 22 ust. 6c, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Stosownie do art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Jednakże zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 cytowanej ustawy jest zatem fakt wydatkowania nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychodu ze sprzedaży nieruchomości i praw na własne cele mieszkaniowe, które wskazane zostały przez ustawodawcę w art. 21 ust. 25 ww. ustawy.

Podkreślenia wymaga, że za uprawniające do zwolnienia uznać można tylko takie wydatki, które poniesione zostaną na „własne cele mieszkaniowe”. Przy czym „własne cele mieszkaniowe” należy rozumieć jednoznacznie, zgodnie z wykładnią literalną. Realizacja własnych celów mieszkaniowych powinna polegać na tym, że przychód z odpłatnego zbycia (zamiany) powinien zostać przeznaczony na nabycie lokalu lub budynku mieszkalnego (zamianę) albo spłatę kredytu zaciągniętego na nabycie lub wybudowanie lokalu lub budynku mieszkalnego, w którym podatnik faktycznie powinien takie cele realizować, a więc mieszkać. Nie wystarczy być zatem jedynie właścicielem lub współwłaścicielem mieszkania. Poprzedzenie wyrażenia „cele mieszkaniowe” przymiotnikiem „własne” świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131 i dopisując ten przymiotnik przesądził, że celem nadrzędnym jest możliwość uwzględnienia przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania tylko takich wydatków, które poniesione zostały na zaspokojenie „własnych” potrzeb mieszkaniowych. Tak więc uregulowane w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy zwolnienie od podatku dochodowego w zamierzeniach ustawodawcy realizować ma cel, jakim jest zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika. Wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe oznacza, że celem podatnika jest realizacja potrzeby zapewnienia sobie tzw. „dachu nad głową”, dążenie, aby w tym nowym miejscu mieszkać. Wyraz „mieszkaniowe” w wyrażeniu „własne cele mieszkaniowe” należy odnosić do zamiaru zamieszkiwania związanego z różnymi sposobami wydatkowania przychodu, a nie do wydatkowania przychodu na nabycie w znaczeniu przedmiotowym.

Zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131, uważa się wartość otrzymanego w ramach odpłatnego zbycia w drodze zamiany znajdującego się w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej:

1. budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, lub
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, lub udziału w tych prawach, lub
3. gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie przeznaczonych pod budowę budynku mieszkalnego, w tym również gruntu lub udziału w gruncie albo prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, lub
4. gruntu, udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z budynkiem lub lokalem wymienionym w lit. a).
   
   

Tym samym, dochód uzyskany z takiej zamiany, stanowiący różnicę pomiędzy wartością lokalu mieszkalnego zbywanego w drodze zamiany (wartość tego prawa wynikająca z aktu notarialnego na dzień dokonania transakcji zamiany) a kosztami uzyskania przychodu (udokumentowanymi kosztami jego nabycia, powiększonymi o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość prawa majątkowego w czasie jego posiadania), będzie podlegał opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Skoro Wnioskodawczyni w drodze zamiany nabędzie inny lokal mieszkalny stanowiący odrębną własność, to wartość nabytego lokalu mieszkalnego będzie traktowana jako wydatek na własne cele mieszkaniowe, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 pkt 3 ww. ustawy. Zatem w sytuacji, gdy wartość nabytego w drodze zamiany lokalu mieszkalnego przewyższy wartość zbywanego w drodze zamiany lokalu mieszkalnego, to nie powstanie obowiązek zapłaty podatku z tytułu dokonanej transakcji.

Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682) z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje miedzy małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Ponadto, ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością - art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Powyższe regulacje precyzuje art. 43 § 1 ww. ustawy, w świetle którego oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Opisany ustrój majątkowy trwa do ustania lub unieważnienia małżeństwa albo orzeczenia separacji, chyba że w czasie trwania związku małżeńskiego małżonkowie zawarli małżeńską umowę majątkową, z ważnych powodów na żądanie jednego z małżonków sąd orzekł zniesienie wspólności bądź wspólność ustała z mocy prawa na skutek ubezwłasnowolnienia lub ogłoszenia upadłości jednego z małżonków.

W przedmiotowej sprawie w małżeństwie Wnioskodawczyni nie została ustanowiona rozdzielność majątkowa.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiągniętych przez nich dochodów. Każdy jest zatem samodzielnym podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, dla którego odrębnie określa się przychód, koszty uzyskania przychodów, dochód oraz podatek dochodowy.

Stosownie do art. 6 ust. 2 ww. ustawy, małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, między którymi istnieje przez cały rok podatkowy wspólność majątkowa, pozostający w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy mogą być, z zastrzeżeniem ust. 8, na wspólny wniosek wyrażony w zeznaniu podatkowym, opodatkowaniu łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art. 26 i art. 26e; w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków.

Zatem w przypadku zbycia nieruchomości przez małżonków każdy z nich jako odrębny podatnik podatku dochodowego od osób fizycznych zobowiązany jest do rozliczenia połowy przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości stanowiącej majątek wspólny małżeński i wyliczenia należnego podatku dochodowego, co do których każdy z małżonków jest współwłaścicielem na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej). Podatek z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o którym mowa w art. 30e ustawy podlega wykazaniu w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (PIT-39).

Skoro więc na gruncie niniejszej sprawy lokal mieszkalny, który został sprzedany przez małżonków stanowił ich majątek wspólny, ponieważ w małżeństwie Wnioskodawczyni nie została ustanowiona rozdzielność majątkowa, należy przyjąć, że małżonkowie mają równy udział w przedmiotowym lokalu mieszkalnym.

Reasumując, należy stwierdzić, że odpłatne zbycie w drodze zamiany lokalu mieszkalnego w wysokości 1/2 udziału, stanowiącego odrębną własność, nabytego przez Wnioskodawczynię i jej współmałżonka w 2016 r., będzie stanowić źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem zostanie dokonane przed upływem pięciu lat od daty jego nabycia. Tym samym, dochód odpowiadający 1/2 udziału w lokalu mieszkalnym uzyskany z takiej zamiany, stanowiący różnicę pomiędzy wartością lokalu mieszkalnego zbywanego w drodze zamiany (1/2 wartość tego prawa wynikająca z aktu notarialnego na dzień dokonania transakcji zamiany) a kosztami uzyskania przychodu w wysokości 50% (udokumentowanymi kosztami jego nabycia, powiększonymi o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość prawa w czasie jego posiadania), będzie podlegał opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Jednakże w przypadku, gdy Wnioskodawczyni dochód z odpłatnego zbycia 1/2 udziału tego lokalu w całości przeznaczy na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 25, uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości zwolniony od podatku dochodowego. Ponieważ Wnioskodawczyni w drodze zamiany nabędzie 1/2 udziału w innym lokalu mieszkalnym stanowiącym odrębną własność, to wartość nabytego udziału w lokalu mieszkalnym będzie traktowana jako wydatek na własne cele mieszkaniowe, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 pkt 3 ww. ustawy. Zatem w sytuacji, gdy wartość nabytego w drodze zamiany udziału w lokalu mieszkalnym przewyższy wartość zbywanego w drodze zamiany udziału w lokalu mieszkalnym, to nie powstanie obowiązek zapłaty przez Wnioskodawczynię podatku z tytułu dokonanej transakcji.

Mając na uwadze, że wskazany we wniosku lokal mieszkalny stanowi wspólną własność Wnioskodawczyni i męża, należy zauważyć, że niniejsza interpretacja, stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, który stanowi, że Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną), została wydana wyłącznie dla Wnioskodawczyni.

Ponadto należy mieć na względzie, że w przypadku korzystania z ulg i zwolnień podatkowych, wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązek udowodnienia, że określony wydatek został poniesiony przy spełnieniu wszystkich warunków wynikających z przepisów podatkowych spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4 , 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach – (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z poźn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy)

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.