Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
S-ILPB1/415-825/14/18-S/AG
z 15 marca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 Ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 22 kwietnia 2015 r. sygn. akt I SA/Po 176/15 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 15 grudnia 2017 r.) oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 27 października 2017 r. sygn. akt II FSK 2528/15 stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 lipca 2014 r. (data wpływu 13 sierpnia 2014 r.), uzupełnionym w dniu 3 listopada 2014 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• skutków podatkowych otrzymania wierzytelności w wyniku likwidacji spółki jawnej – jest prawidłowe,
• skutków podatkowych otrzymania spłaty wierzytelności – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 13 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania wierzytelności w wyniku likwidacji spółki jawnej oraz w zakresie skutków podatkowych otrzymania spłaty wierzytelności.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w związku z czym pismem z dnia 24 października 2014 r. znak ILPB1/415-825/14-2/AG na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 27 października 2014 r., a w dniu 3 listopada 2014 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 31 października 2014 r.).

Dotychczasowy przebieg postępowania

W dniu 7 listopada 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację nr ILPB1/415-825/14-4/AG, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za:

• prawidłowe w zakresie skutków podatkowych otrzymania wierzytelności w wyniku likwidacji spółki jawnej,
• nieprawidłowe w zakresie skutków podatkowych otrzymania spłaty wierzytelności.
  
  

Wnioskodawca na interpretację przepisów prawa podatkowego z 7 listopada 2014 r. nr ILPB1/415-825/14-4/AG wniósł pismem z 19 listopada 2014 r. wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów pismem z 9 grudnia 2014 r. nr ILPB1/415W-130/14-2/AP stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Wnioskodawca na interpretację przepisów prawa podatkowego z 7 listopada 2014 r. nr ILPB1/415-825/14-4/AG złożył skargę z 9 grudnia 2014 r. (data wpływu 15 grudnia 2014 r.).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z 22 kwietnia 2015 r. sygn. akt I SA/Po 176/15 uchylił ww. interpretację indywidualną.

Zdaniem Sądu – sytuację prawnopodatkową wspólnika likwidowanej spółki osobowej (niebędącej osobą prawną) kształtują przepisy art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b oraz art. 14 ust. 3 pkt 10 i art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W opinii Sądu, biorąc pod uwagę ww. przepisy ustawy podatkowej, można sformułować następujące wnioski. Po pierwsze, w przypadku otrzymania w wyniku likwidacji spółki jawnej środków pieniężnych przez wspólnika – ich wartość nie będzie stanowiła u niego przychodu. Konstatacja ta nie jest sporna na gruncie zaskarżonej interpretacji. Po drugie, wbrew twierdzeniom organu podatkowego zawartym w zaskarżonej interpretacji, w przypadku innych składników majątku – ich wartość będzie stanowiła przychód u wspólnika dopiero w momencie zbycia składnika majątku otrzymanego w wyniku likwidacji spółki, z zastrzeżeniem sytuacji, o której mowa w art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powołane powyżej przepisy ustawy podatkowej nie pozwalają uznać, że przejście na skarżącą wierzytelności likwidowanej spółki osobowej powoduje u niej powstanie przychodu.

Sąd wskazał, że niesporne jest, iż w momencie otrzymywania wierzytelności u podatnika nie wystąpi przychód podatkowy. Przychód taki może się jednak pojawić w terminie późniejszym, gdyby wierzytelność została zbyta. Podkreślenia wymaga, że w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2011 r. przepis art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wprost wskazuje jako przychód z działalności gospodarczej, zbycie majątku uzyskanego przez wspólnika spółki osobowej w związku z likwidacją tej spółki lub wystąpieniem wspólnika z tej spółki. Skoro przychód powstały w wyniku zbycia wierzytelności, będących równocześnie składnikiem majątku otrzymanym przez skarżącą w wyniku likwidacji spółki osobowej lub wystąpieniem wspólnika z tej spółki, traktowany jest przez ustawodawcę jako przychód z działalności gospodarczej z uwagi na art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to nie jest możliwe podzielenie poglądu wyrażonego w odpowiedzi na skargę, że środki uzyskane w wyniku spłaty wierzytelności należy uznać za przychód z kapitałów pieniężnych i praw majątkowych w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 7 tej ustawy. Brak jest bowiem podstawy prawnej do wyłączenia stosowania art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku, gdy składnikiem majątku, o którym mowa w tym przepisie, są wierzytelności. Dodatkowo przepis art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazując na sytuację zbycia składników majątku w żaden sposób nie różnicuje tych składników ani nie odsyła do innych przepisów, z których można by wywieść takie zróżnicowanie.

Podsumowując Sąd stwierdził, że zgodnie z powołanymi powyżej przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód podlegający opodatkowaniu powstanie u podatnika wyłącznie w razie zbycia wierzytelności otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki. Taka zaś okoliczność nie została ujęta w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym będącym przedmiotem wniosku o interpretację w niniejszej sprawie. Skarżąca wskazała jedynie, że może otrzymać spłatę wierzytelności. Nie wskazywała, że będzie te wierzytelności zbywać.

Od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 22 kwietnia 2015 r. sygn. akt I SA/Po 176/15, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działający w imieniu Ministra Finansów złożył skargę kasacyjną z 23 czerwca 2015 r. nr ILRP-46-204/15-2/AM do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Wyrokiem z 27 października 2017 r. sygn. akt II FSK 2528/15 Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę kasacyjną.

Naczelny Sąd Administracyjny – podzielając stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu – wskazał, że sposób opodatkowania wspólników w przypadku zakończenia działalności spółki niebędącej osobą prawną uregulowany został w art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b w związku z ust. 3 pkt 10 oraz pkt 12 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Sąd podkreślił, że biorąc pod uwagę ww. przepisy można sformułować następujące wnioski:

• w przypadku otrzymania w wyniku likwidacji spółki jawnej środków pieniężnych przez wspólnika – ich wartość nie będzie stanowiła u niego przychodu, choć co do zasady należy zaliczyć je do źródła stanowiącego pozarolniczą działalność gospodarczą (art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych);
• w przypadku innych składników majątku – ich wartość będzie stanowiła przychód u wspólnika dopiero w momencie zbycia składnika majątku otrzymanego w wyniku likwidacji spółki, z zastrzeżeniem sytuacji, o której mowa w art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
  
  

Ponadto powołane powyżej przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie pozwalają wobec tego uznać, że przejście na Skarżącą wierzytelności likwidowanej spółki osobowej powoduje u niego rozpoznanie przychodu, czego zresztą nie kwestionuje organ interpretacyjny.

Zdaniem Sądu – z kolei wykonanie wierzytelności przez dłużników zmienia tylko ich postać, nie stanowi natomiast uzyskania środków z innego tytułu ani też sprzedaży wierzytelności. Brak jest dostatecznych podstaw, aby wykonane (spłacone przez dłużnika) wierzytelności – uzyskane uprzednio z likwidacji spółki osobowej – wyłączyć z zakresu uzasadnionego stosowania art. 14 ust. 3 pkt 1 oraz art. 14 ust. 3 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wykonanie wierzytelności nie jest jej sprzedażą, z której to transakcji przychody podlegałyby opodatkowaniu. Jeżeli wierzytelność zostanie natomiast wykonana, to zmieni się tylko jej postać na środki pieniężne, którymi zostanie spłacona.

W opinii Sądu spłata wierzytelności otrzymanych w ramach likwidacji spółki jawnej nie stanowi dla wspólnika zlikwidowanej spółki przychodu z uwagi na wyłączenia zawarte w art. 14. ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony w zakresie skutków podatkowych otrzymania spłaty wierzytelności wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. organ.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym. Obecnie Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki komandytowej, której jest komandytariuszem.

W przyszłości zostanie wspólnikiem nowo założonej spółki jawnej z siedzibą w Polsce (dalej: „Spółka”). Poziom udziału Wnioskodawcy w zysku w spółce jawnej nie jest jeszcze ustalony, a decyzja w tym zakresie uzależniona będzie między innymi od ostatecznych ustaleń pomiędzy wspólnikami. W toku działalności Spółki mogą wystąpić sytuacje, które powodować będą jej rozwiązanie. Jeśli taka sytuacja wystąpi, przeprowadzona zostanie likwidacja Spółki, a jej majątek - po spłaceniu zobowiązań oraz pozostawieniu odpowiednich kwot na pokrycie zobowiązań niewymagalnych lub spornych - zostanie podzielony pomiędzy wspólników, stosownie do postanowień umowy Spółki, tj. w takim stosunku, w jakim uczestniczą oni w zysku Spółki.

Majątek Spółki przekazywany w ramach procesu likwidacji stanowić może m.in. wierzytelność pieniężna z tytułu sprzedaży przez Spółkę wartości niematerialnej i prawnej w postaci prawa autorskiego do utworu stanowiącego oznaczenie przedsiębiorstwa (niezarejestrowanego, lecz zgłoszonego do rejestracji). Wierzytelność powyższa w momencie powstania stanowiła będzie dla wspólników Spółki przychód należny podlegający opodatkowaniu, jednakże z uwagi na wystąpienie kosztów podatkowych równych przychodom faktyczny obowiązek zapłaty podatku nie wystąpi. Wierzytelność ta zostanie przekazana wspólnikom w częściach proporcjonalnych do udziałów wspólników w zyskach Spółki, według których wspólnicy wykażą również przychód należny. Po rozwiązaniu i likwidacji Spółki wspólnicy mogą otrzymywać od dłużnika Spółki kwoty pieniężne stanowiące spłatę wierzytelności. Spłata następowałaby w kwocie nominalnej wierzytelności (bez odsetek).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca, w związku z otrzymaniem wierzytelności w ramach likwidacji spółki jawnej, powinien rozpoznać dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy spłata na rzecz Wnioskodawcy wierzytelności otrzymanej w ramach likwidacji spółki jawnej będzie wiązała się z powstaniem po stronie Wnioskodawcy dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, ani otrzymanie wierzytelności ani też ich spłata nie będą opodatkowane u Wnioskodawcy podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Według ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej updof) podatnikami podatku dochodowego są osoby fizyczne będące wspólnikami spółki niebędącej osobą prawną. Do celów opodatkowania przyjmuje się, że jeżeli spółka ta prowadzi działalność gospodarczą, to przychody wspólników z udziału w takiej spółce, uznaje się za przychody ze źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 5b ust. 2 updof). W zakresie ustalenia wielkości przychodu obowiązuje zasada, zgodnie z którą u każdego wspólnika przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału), przyjmując, w braku przeciwnych dowodów, że prawa te są równe. Zasada proporcjonalności ma odpowiednie zastosowanie przy rozliczaniu kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, strat oraz ulg podatkowych związanych z działalnością spółki. Wynika tak z art. 8 ust. 1 i 2 updof.

Sposób opodatkowania wspólników w przypadku zakończenia działalności przez spółkę niebędącą osobą prawną regulują przepisy art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b w związku z ust. 3 pkt 10 i pkt 12 lit. b updof. Wychodząc z założenia, że wspólnicy płacą podatek od dochodów uzyskanych w okresie prowadzenia działalności w formie takiej spółki, w ustawie przyjęto rozwiązanie, w myśl którego otrzymanie przez wspólników spółki osobowej środków pieniężnych oraz innych niż środki pieniężne składników majątku po zakończeniu działalności przez spółkę jest neutralne podatkowo.

W orzecznictwie sądowoadministracyjnym wskazuje się, że interpretacja przepisów regulujących kwestie związane z zakończeniem uczestnictwa wspólnika w spółce osobowej, tj. interpretacja m.in. art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powinna być dokonywana z uwzględnieniem zarówno wykładni systemowej, historycznej, jak i celowościowej tych przepisów, tj. ich ratio legis, którym przede wszystkim było wyeliminowanie podwójnego opodatkowania tych samych przysporzeń majątkowych uzyskanych przez podatnika (vide wyroki WSA w Olsztynie z 11 kwietnia 2013 r. sygn. akt I SA/Ol 130/13, WSA w Gdańsku z 22 maja 2013 r. sygn. akt I SA/Gd 387/13, z 2 lipca 2013 r. sygn. akt I SA/Gd 479/13 oraz sygn. akt I SA/Gd 481/13, WSA w Krakowie z 12 marca 2014 r. sygn. akt I SA/Kr 134/14 oraz z 19 marca 2014 r. sygn. akt I SA/Kr 133/14).

Odnosząc się natomiast do kwestii ewentualnego powstania po stronie Wnioskodawcy przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu późniejszej spłaty opisanych we wniosku wierzytelności pieniężnych przez dłużników wskazać należy, że ewentualna (późniejsza) spłata tych wierzytelności pieniężnych przez dłużników nie będzie stanowić dla niej przychodu podatkowego. Otrzymana w ramach majątku likwidacyjnego wierzytelność stanowiła już bowiem przychód należny, który podlegał - co do zasady - opodatkowaniu przez wspólników spółki jawnej (w tym przez Wnioskodawcę) w momencie jej powstania.

Potwierdza to choćby argumentacja przedstawiona w wyroku WSA w Gdańsku z 1 października 2013 r., sygn. akt I SA/Gd 776/13 (orzeczenie nieprawomocne). Sąd orzekł, że: „(...) otrzymana przez skarżącego spłata wierzytelności, która przeszła na niego w wyniku likwidacji spółki, nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Spłata tych wierzytelności przez osoby trzecie na rzecz skarżącego jest obojętna podatkowo, gdyż stanowi kasową realizację kwot przychodu, w stosunku do których >>przychód do opodatkowania<< powstał w momencie, gdy stał się należny. W ocenie Sądu zasadne jest stwierdzenie, że dyspozycje art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy o PDOF wyczerpuje spłata wierzytelności jako odpowiadające spełnieniu warunku zwolnienia, polegającego na zwrocie pożyczek. Brak podstaw do uznania za trafne stanowisko, że podstawą uzyskania przez skarżącego należności z tego tytułu stanowi odpłatne zbycie praw”.

Stanowisko przedstawione powyżej znalazło potwierdzenie w szeregu aktualnych interpretacji indywidualnych, w tym m.in. interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 17 czerwca 2014 r. (sygn. IBPBI/1/415-371/14/AB i IBPBI/1/415-372/14/AB).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

• skutków podatkowych otrzymania wierzytelności w wyniku likwidacji spółki jawnej jest prawidłowe,
• skutków podatkowych otrzymania spłaty wierzytelności jest prawidłowe.
  
  

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie wydania pierwotnej interpretacji, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu i orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Zgodnie z przepisem art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1577), spółka osobowa to − spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zostanie wspólnikiem spółki osobowej – jawnej. W przyszłości wspólnicy tej spółki mogą podjąć decyzję o zakończeniu jej działalności poprzez likwidację.

Przechodząc na grunt przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, co następuje.

Spółki niebędące osobą prawną – z wyjątkiem spółki komandytowo-akcyjnej – nie posiadają osobowości prawnej. Dochody ww. spółek nie stanowią zatem odrębnego przedmiotu opodatkowania. Podlegają natomiast opodatkowaniu dochody poszczególnych wspólników spółki niebędącej osobą prawną. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w ww. spółce będzie uzależniony od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki niebędącej osobą prawną jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

Jak podaje przepis art. 5a pkt 26 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną – oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego.

W związku z tym, wielkość przychodu przypadającego na podatnika (wspólnika spółki niebędącej osobą prawną) określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku. Taką samą zasadę należy zastosować przy określaniu kosztów uzyskania przychodu, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat przypadających na wspólnika.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Co do zasady, do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej należą wszystkie przychody osiągane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, określone w art. 14 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z wyjątkiem przychodów wymienionych w art. 14 ust. 3 tej ustawy.

Stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są przychody z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki.

Natomiast przepis art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b) ww. ustawy stanowi, że do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki, jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie, likwidacja spółki niebędącej osobą prawną lub nastąpiło wystąpienie wspólnika z takiej spółki, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w wyniku likwidacji spółki jawnej otrzyma wierzytelność pieniężną spółki.

W związku z tym Zainteresowany powziął wątpliwość, czy w momencie otrzymania wskazanej wierzytelności w wyniku likwidacji spółki jawnej, po stronie Zainteresowanego powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W odniesieniu do powyższej kwestii tut. Organ zauważa, że wierzytelność jest prawem podmiotowym, które w stosunku zobowiązaniowym przysługuje wierzycielowi. Przy podziale praw na majątkowe i niemajątkowe podstawę będzie stanowił interes, jaki one realizują. Prawa majątkowe związane są z interesem ekonomicznym danego podmiotu. Będą to więc także wierzytelności wynikające ze stosunków zobowiązaniowych, w wysokości wartości świadczeń majątkowych (np. wierzytelność pieniężna spółki).

Przyznanie wspólnikowi na wyłączną własność wierzytelności w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną i podziałem jej majątku między wspólników w świetle wcześniej zanalizowanych regulacji prawnych nie rodzi skutków podatkowych na dzień ich przekazania.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że otrzymanie przez Wnioskodawcę – w wyniku likwidacji spółki jawnej – wierzytelności nie będzie prowadziło do powstania po stronie Zainteresowanego przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych otrzymania wierzytelności w wyniku likwidacji spółki jawnej jest prawidłowe.

Jednocześnie Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej informuje, że ze względu na zakres żądania Wnioskodawcy – dotyczący skutków podatkowych otrzymania wierzytelności w związku z likwidacją spółki jawnej – ocenie interpretacyjnej organu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostały poddane wyłącznie skutki podatkowe otrzymania tych aktywów. Tut. Organ nie odniósł się natomiast do skutków podatkowych ich ewentualnego zbycia.

W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca powziął również wątpliwość dotyczącą tego, czy spłata na rzecz Wnioskodawcy wierzytelności otrzymanej w ramach likwidacji spółki jawnej będzie wiązała się z powstaniem po stronie Wnioskodawcy dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W odniesieniu do powyższej kwestii, tut. Organ zauważa, co następuje.

Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), w tym również uregulowanych w naturze, z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

Z kolei w myśl art. 14 ust. 3 pkt 10 ww. ustawy: do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu likwidacji takiej spółki.

Wykonanie (spłata) wierzytelności przez dłużników zmienia tylko ich postać, nie stanowi natomiast uzyskania środków z innego tytułu ani też sprzedaży wierzytelności. Brak jest dostatecznych podstaw, aby wykonane (spłacone przez dłużnika) wierzytelności – uzyskane uprzednio z likwidacji spółki niebędącej osobą prawną – wyłączyć z zakresu uzasadnionego stosowania art. 14. ust. 3 pkt 1 oraz art. 14 ust. 3 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wykonanie wierzytelności nie jest jej sprzedażą, z której to transakcji przychody podlegałyby opodatkowaniu. Jeżeli wierzytelność zostanie natomiast wykonana, to zmieni się tylko jej postać na środki pieniężne, którymi zastanie spłacona.

Reasumując – spłata na rzecz Wnioskodawcy wierzytelności otrzymanej w ramach likwidacji spółki jawnej nie będzie wiązała się z powstaniem po stronie Wnioskodawcy dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych spłaty wierzytelności jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania pierwotnej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego,w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.