Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.14.2018.2.KO
z 16 marca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni – przedstawione we wniosku z dnia 4 grudnia 2017 r. (data wpływu 5 stycznia 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 lutego 2018 r. (data wpływu 28 lutego 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania dotacji na rozpoczęcie działalności gospodarczej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 stycznia 2018 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 9 lutego 2018 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.14.2018.1.KO, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 9 lutego 2018 r. (data doręczenia 15 lutego 2018 r). Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek pismem z dnia 19 lutego 2018 r. (data wpływu 28 lutego 2018 r.), nadanym za pośrednictwem …. w dniu 21 lutego 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 2 listopada 2017 r. Wnioskodawczyni zawarła umowę z Gminą Miejską, reprezentowaną przez Dyrektora .... Urzędu Pracy dotyczącą przyznania bezrobotnemu jednorazowo środków na podjęcie działalności gospodarczej w ramach projektu Aktywizacja osób młodych pozostających bez pracy na terenie Gminy Miejskiej współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego/Inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych w ramach Poddziałania 1.1.2 Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój.

Na druku przedmiotowej umowy pod tekstem umowy (w stopce) zamieszczona jest informacja, że Projekt „Aktywacja osób młodych pozostających bez pracy na terenie Gminy Miejskiej współfinansowany jest ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego /Inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych w ramach Poddziałania 1.1.2 Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój (do wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej dołączono ww. umowę oraz zaświadczenie o pomocy de minimis).

Zgodnie z zawartą umową, Urząd przyznał Wnioskodawczyni, na podstawie art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, jednorazowo środki w kwocie brutto 21 000 zł na podjęcie działalności restauracyjnej.

Powyższe środki Wnioskodawczyni zamierza wydatkować zgodnie ze specyfikacją wydatków, stanowiącą załącznik nr 1 do umowy na zakup wyposażenia: tj. kasy fiskalnej o wartości 2 693 zł, ... z kranem spustowym o wartości 604 zł, okapu kuchennego o wartości 160 zł, kuchenki elektrycznej o wartości 200 zł, krzesła barowego o wartości 472 zł, akcesoriów kuchennych (patelnie, sztućce, noże kuchenne, deski do krojenia, pojemniki plastikowe, solniczki, szpatułki) o łącznej wartości 671 zł. Część środków – kwotę 4 190 zł Wnioskodawczyni zamierza przeznaczyć na wymianę płytek ściennych, malowanie ścian oraz remont i częściowo na ulepszenie kanalizacji. Przewidywana wartość ulepszenia istniejącej kanalizacji nie przekroczy kwoty 3 500 zł brutto. Pozostała kwota dotacji będzie przeznaczona na zakup środków trwałych: pieca .... – o wartości 7 700 zł, stołu chłodniczego o wartości – 4 310 zł.

Wnioskodawczyni nie jest czynnym podatnikiem VAT. Korzysta ze zwolnienia z VAT z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług do kwoty limitu 200 000 zł. Otrzymała zaświadczenie z Urzędu Pracy o udzielonej pomocy de minimis na podstawie art. 46 ustawy z dnia 20 kwietnia 2014 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2017 r., poz. 1065, z późn. zm.), ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 14 lipca 2017 r. w sprawie dokonywania z Funduszu Pracy refundacji kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego oraz przyznawania bezrobotnemu środków na podjęcie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2017 r., poz. 380).

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że działalność gospodarczą prowadzi od dnia 2 grudnia 2017 r., jednakże sprzedaż rozpoczęła w dniu 15 stycznia 2018 r. Jest to działalność gastronomiczna. Przeważający rodzaj działalności, zgodnie z wpisem do CEIDG – PKD 56.10.A. Prowadzi księgę przychodów i rozchodów rozliczając się na zasadach ogólnych, według progresywnej skali podatkowej.

Jako środki trwałe zostały zaewidencjonowane piec .... zakupiony w dniu 17 grudnia 2017 r. oraz stół chłodniczy zakupiony w dniu 15 grudnia 2017 r. Pozostałe składniki majątku zostały zaewidencjonowane jako wyposażenie.

Działalność gastronomiczną prowadzi w wynajętym lokalu na podstawie umowy najmu. Nie jest on własnością Wnioskodawczyni.

Wydatki na remont lokalu Wnioskodawczyni poniosła w dniu 11 stycznia 2018 r., otrzymując fakturę za ułożenie płytek ceramicznych, malowanie, montaż wyposażenia w łącznej kwocie 2 718,30 zł brutto. Poniosła także wydatki o charakterze inwestycyjnym, na wykonanie instalacji wodno-kanalizacyjnej w wynajętym lokalu w dniu 18 grudnia 2017 r., otrzymując fakturę o wartości 1 200 zł netto plus 23% VAT – 276 zł brutto 1 476 zł. Wydatki na remont poniosła po rozpoczęciu działalności gospodarczej w dniu 2 grudnia 2017 r. Piec ... został zakupiony w dniu 17 grudnia 2017 r. za kwotę 7 820 zł brutto. Stół chłodniczy został zakupiony w dniu 15 grudnia 2017 r. za kwotę 3 971,29 zł brutto. Piec .... został wpisany do ewidencji środków trwałych w dniu 17 grudnia 2017 r. Stół chłodniczy został wpisany do ewidencji środków trwałych w dniu 15 grudnia 2017 r.

Wnioskodawczyni zwróciła się z pismem do .... Urzędu Pracy w kwestii ustalenia źródeł finansowania przedmiotowej dotacji. W odpowiedzi uzyskała informację, że środki przyznanej dotacji są współfinansowane w ramach realizacji projektu „Aktywizacja osób młodych pozostających bez pracy na terenie Gminy Miejskiej współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego (Inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych w ramach Poddziałania 1.1.2 Programu Operacyjnego Wiedza, Edukacja, Rozwój”. Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednorazowe środki przyznane bezrobotnemu na podjęcie działalności gospodarczej, o których mowa w art. 46 ust. 2 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy są wolne od podatku dochodowego i nie podlegają wykazaniu w PIT-36 (do uzupełnienia wniosku załączyła zapytanie do .... Urzędu Pracy z dnia 25 listopada 2017 r. oraz odpowiedź na pismo ..... Urzędu Pracy z dnia 1 grudnia 2017 r.).

Z uwagi na koszty, jakie się wiążą z uzyskaniem interpretacji w sprawie trzech stanów faktycznych wskazanych w pierwotnie złożonym wniosku, Wnioskodawczyni prosi o ograniczenie odpowiedzi do pierwszego stanu faktycznego, tj. kwestii zastosowania zwolnienia przedmiotowego w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu otrzymania dofinansowania, to jest do jednego stanu faktycznego, co do którego wpłata 40 zł została dokonana.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie, ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku:

Czy przedmiotowa dotacja korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy też na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 137 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bądź z innych artykułów przedmiotowej ustawy?

Zdaniem Wnioskodawczyni, przedstawionym w uzupełnieniu wniosku, przedmiotowa dotacja jest dotacją zwolnioną z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co skutkuje faktem, że nie ujmuje się jej jako przychodu w księdze przychodów i rozchodów, ani w zeznaniu rocznym PIT-36 otrzymującego dotację.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 3 cytowanej ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 13, i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Mając na uwadze treść powyższego przepisu należy stwierdzić, że ustawodawca różnicuje skutki podatkowe otrzymanych dotacji i innych nieodpłatnych świadczeń w zależności od celu, na jaki zostały one przeznaczone, tj.:

• dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na cele inne niż nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych – zaliczane są do przychodów z działalności gospodarczej,
  

• ww. świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych – nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.
  
  

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 121 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są jednorazowe środki przyznane bezrobotnemu na podjęcie działalności, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2017 r., poz. 1065, z późn. zm.).

Zgodnie natomiast z art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, starosta z Funduszu Pracy może przyznać bezrobotnemu jednorazowo środki na podjęcie działalności gospodarczej, w tym na pokrycie kosztów pomocy prawnej, konsultacji i doradztwa związane z podjęciem tej działalności, w wysokości określonej w umowie, nie wyższej jednak niż 6-krotnej wysokości przeciętnego wynagrodzenia, a w przypadku gdy działalność jest podejmowana na zasadach określonych dla spółdzielni socjalnych, wysokość przyznanych bezrobotnemu środków nie może przekraczać 4-krotnego przeciętnego wynagrodzenia na jednego członka założyciela spółdzielni oraz 3-krotnego przeciętnego wynagrodzenia na jednego członka przystępującego do spółdzielni socjalnej po jej założeniu.

W myśl art. 46 ust. 6 pkt 1 i 2 ww. ustawy, minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia m.in.:

• szczegółowe warunki i tryb dokonywania refundacji, o której mowa w ust. 1 pkt 1 i 1a oraz ust. 1a (pkt 1),
  

• szczegółowe warunki i tryb przyznawania bezrobotnemu jednorazowo środków na podjęcie działalności gospodarczej, o których mowa w ust. 1 pkt 2 (pkt 2).
  
  

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że w dniu 2 listopada 2017 r. Wnioskodawczyni zawarła umowę z Gminą Miejską, reprezentowaną przez Dyrektora .... Urzędu Pracy, o przyznaniu bezrobotnemu jednorazowo środków na podjęcie działalności gospodarczej w ramach projektu Aktywizacja osób młodych pozostających bez pracy na terenie Gminy Miejskiej współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego/Inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych w ramach Poddziałania 1.1.2 Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój.

Zgodnie z zawartą umową Urząd przyznał Wnioskodawczyni na podstawie art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy jednorazowo środki w kwocie brutto 21 000 zł na podjęcie działalności restauracyjnej.

Powyższe środki Wnioskodawczyni wydatkowała zgodnie ze specyfikacją wydatków stanowiącą załącznik nr 1 do Umowy na zakup wyposażenia: tj. kasy fiskalnej o wartości 2 693 zł, .... z kranem spustowym o wartości 604 zł, okapu kuchennego o wartości 160 zł, kuchenki elektrycznej o wartości 200 zł, krzesła barowego o wartości 472 zł, akcesoriów kuchennych (patelnie, sztućce, noże kuchenne, deski do krojenia, pojemniki plastikowe, solniczki, szpatułki) o łącznej wartości 671 zł. Część środków – kwotę 4 190 zł Wnioskodawczyni zamierza przeznaczyć na wymianę płytek ściennych, malowanie ścian oraz remont i częściowo ulepszenie kanalizacji. Przewidywana wartość ulepszenia istniejącej kanalizacji nie przekroczy kwoty 3 500 zł brutto. Pozostała kwota dotacji została przeznaczona na zakup środków trwałych piec ..... – o wartości 7 700 zł, stół chłodniczy – 4 310 zł.

Mając na uwadze powyższe regulacje i przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy stwierdzić, że środki otrzymane przez Wnioskodawczynię na podjęcie działalności gospodarczej, przeznaczone na zakup środków trwałych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych, nie stanowią dla Wnioskodawczyni przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co wynika z art. 14 ust. 2 pkt 2 tej ustawy. Należy bowiem wskazać, że wyłączenie z katalogu przychodów wymienione w art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy ma pierwszeństwo przed zwolnieniami wymienionymi w art. 21 cytowanej ustawy. Zatem skoro w podatku dochodowym od osób fizycznych wszelkie dotacje przeznaczone na nabycie środków trwałych nie stanowią przychodu, to nie mogą podlegać zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Jeżeli więc dofinansowanie w części przeznaczonej na zakup środka trwałego nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, to tym samym nie można podzielić poglądu Wnioskodawczyni, że podlega ono w tej części zwolnieniu od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast środki otrzymane przez Wnioskodawczynię na podjęcie działalności gospodarczej, które przeznaczyła na zakup wyposażenia (cele nieinwestycyjne) oraz na remont lokalu stanowią dla Niej przychód, jednak na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są zwolnione z opodatkowania.

Wobec tego otrzymanej dotacji nie należy wykazywać w zeznaniu podatkowym (PIT-36), o którym mowa w art. 45 ust. 1 ww. ustawy. Zgodnie bowiem z tym przepisem, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 1aa, 7 i 8.

Zatem, stanowisko Wnioskodawczyni, że przedmiotowa dotacja jest w całości dotacją zwolnioną z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należało uznać za nieprawidłowe.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Końcowo należy również wskazać, że wydając interpretacje w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny załączonych do wniosku dokumentów, jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem. Wobec powyższego załączone do wniosku oraz jego uzupełnienia dokumenty nie były przedmiotem merytorycznej analizy, a oceny stanowiska Wnioskodawczyni dokonano wyłącznie na podstawie opisu stanu faktycznego zawartego we wniosku i jego uzupełnieniu.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu złożenia wniosku.

Zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.