Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.25.2018.1.MS
z 16 marca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 stycznia 2018 r. (data wpływu 15 stycznia 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kontynuowania metody opłacania zaliczek na podatek dochodowy w formie uproszczonej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 stycznia 2018 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kontynuowania metody opłacania zaliczek na podatek dochodowy w formie uproszczonej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca od 1997 r. prowadzi indywidualną działalność gospodarczą jako osoba fizyczna pod nazwą …, wpisaną do rejestru CEIDG. Wnioskodawca w poprzednich latach podatkowych wybrał, na podstawie przepisu art. 30c oraz art. 44 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. nr 14, poz. 176, z późn. zm.), podatek według stawki 19% oraz uproszczony sposób opłacania zaliczek na podatek dochodowy i metodę tę będzie kontynuował w 2018 r. w prowadzonej indywidualnej działalności gospodarczej.

W dniu … 2017 r. zgodnie z podpisaną umową notarialną Wnioskodawca przystąpił do spółki komandytowej jako komandytariusz. Spółka komandytowa zostanie wpisana do KRS w styczniu 2018 r. Na dzień złożenia wniosku o interpretację indywidualną spółka komandytowa nie została zarejestrowana w KRS. Wnioskodawca wniósł do spółki komandytowej wkład w wysokości … zł. Będąc udziałowcem spółki komandytowej, Wnioskodawca prowadzi jednocześnie indywidualną działalność gospodarczą jako osoba fizyczna pod nazwą ….

Pod koniec …. 2018 r. Wnioskodawca planuje przenieść do spółki komandytowej, w której jest udziałowcem jako komandytariusz, istniejące i prowadzone na dzień wniesienia przedsiębiorstwo, prowadzone obecnie pod nazwą …... Na okoliczność wniesienia aportu w postaci zorganizowanego przedsiębiorstwa do spółki komandytowej zostanie dokonana zmiana umowy spółki w formie aktu notarialnego oraz zgłoszenie zmiany w KRS.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy podatnik, przystępując do spółki komandytowej jako udziałowiec, który na dzień rejestracji spółki komandytowej w KRS prowadzi indywidualną działalność gospodarczą, korzystającą z uproszczonej metody płacenia zaliczki na podatek dochodowy, ma prawo wybrać uproszczony sposób opłacania zaliczek na podatek dochodowy zgodnie z art. 44 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od zysków uzyskiwanych ze spółki komandytowej?
2. Czy w związku z wniesieniem przedsiębiorstwa, prowadzonego przez osobę fizyczną w formie wkładu do istniejącej spółki komandytowej, podatnik wnoszący wkład, jako wspólnik spółki komandytowej, ma prawo kontynuować wcześniej wybrany sposób wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w formie uproszczonej, na podstawie przepisu art. 44 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisem art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3. Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Zgodnie zatem z zasadami poprawnej legislacji oraz zasadami wykładni językowej, ilekroć w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest mowa o działalności gospodarczej, za to źródło przychodów uznajemy zarówno indywidualną działalność gospodarczą osoby fizycznej, jak również jej przychody jako wspólnika z udziału w spółce niemającej osobowości prawnej (z uwzględnieniem kosztów uzyskania przychodów).

Przepis art. 44 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że podatnicy osiągający dochody:

1. z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14,
2. z najmu lub dzierżawy

–są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h.

Natomiast przepis ustępu 6b tegoż artykułu ustanawia zasadę, że podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, mogą wpłacać zaliczki miesięczne w danym roku podatkowym w uproszczonej formie w wysokości 1/12 kwoty obliczonej, z zastrzeżeniem ust. 6h i 6i, przy zastosowaniu skali podatkowej obowiązującej w danym roku podatkowym, określonej w art. 27 ust. 1, od dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, wykazanego w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty), o którym mowa w art. 45 ust. 1, lub w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 2, złożonym:

1. w roku podatkowym poprzedzającym dany rok podatkowy albo
2. w roku podatkowym poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata-jeżeli w zeznaniu, o którym mowa w pkt 1, podatnicy nie wykazali dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej albo wykazali dochód w wysokości nieprzekraczającej kwoty niepowodującej obowiązku zapłaty podatku wynikającej z pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, jeżeli również w tym zeznaniu podatnicy nie wykazali dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej albo wykazali dochód z tego źródła w wysokości nieprzekraczającej kwoty niepowodującej obowiązku zapłaty podatku wynikającej z pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, nie są możliwe wpłaty zaliczek w uproszczonej formie.
   
   

W ustępie 6c ww. artykułu ustalono, że podatnicy, którzy wybrali uproszczoną formę wpłacania zaliczek, są obowiązani:

1. do dnia 20 lutego roku podatkowego, w którym po raz pierwszy wybrali uproszczoną formę wpłacania zaliczek, zawiadomić w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o wyborze tej formy,
2. stosować uproszczoną formę wpłacania zaliczek przez cały rok podatkowy,
3. wpłacać zaliczki w terminach określonych w ust. 6,
4. dokonać rozliczenia podatku za rok podatkowy zgodnie z art. 45.
   
   

Natomiast przepis art. 44 ust. 6d stanowi, że zawiadomienie, o którym mowa w ust. 6c pkt 1, dotyczy również lat następnych, chyba że podatnik, w terminie do dnia 20 lutego roku podatkowego, zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z uproszczonej formy wpłacania zaliczek.

Zgodnie z cytowanym wyżej przepisem art. 5b ust. 2 ustawy, przychody ze spółki niemającej osobowości prawnej uznaje się za przychody z działalności gospodarczej. Zatem, do tych dochodów stosuje się te same zasady ustawowe, co do indywidualnej działalności gospodarczej, gdyż pojęcia te zostały w ustawie zrównane. Do tego typu dochodów można stosować zarówno podatek liniowy 19% oraz uproszczony sposób rozliczania zaliczek na podatek dochodowy na podstawie 1/12 dochodu za rok poprzedzający rok podatkowy, gdyż metoda ta dotyczy zasadniczo dochodów z działalności gospodarczej. Nie ma tu znaczenia, czy działalność ta prowadzona jest indywidualnie, czy w formie spółki osobowej. Zatem, do dochodów osiąganych przez osobę fizyczną z tytułu udziału w zysku spółki komandytowej, która jednocześnie prowadzi działalność gospodarczą i w latach poprzednich wybrała uproszczony sposób opłacania zaliczek na podatek dochodowy, stosuje się zasadę kontynuacji uproszczonego sposobu opłacania zaliczek na podstawie przepisu art. 44 ust. 6b ustawy, gdyż nie zmienia się źródło przychodów w podatku dochodowym.

Prawo do kontynuacji wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w uproszczonej formie, na podstawie przepisu art. 44 ust. 6b ww. ustawy będzie miał również podatnik wnoszący wkład jako wspólnik spółki komandytowej, w związku z wniesieniem przedsiębiorstwa, prowadzonego przez osobę fizyczną w formie wkładu do istniejącej spółki komandytowej, chyba że w terminie do dnia 20 lutego roku podatkowego, zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z uproszczonej formy wpłacania zaliczek.

W konkluzji należy uznać, że podatnik przystępując do spółki komandytowej jako udziałowiec, ma prawo wybrać na zasadzie kontynuacji zgodnie z art. 44 ust. 6b w związku z przepisem ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uproszczony sposób opłacania zaliczek na podatek dochodowy od zysków uzyskiwanych w spółce komandytowej, jeżeli w poprzednich latach podatkowych zgłosił do naczelnika urzędu skarbowego uproszczony sposób rozliczania dochodów z istniejącej na dzień przystąpienia do spółki komandytowej, prowadzonej indywidualnej działalności gospodarczej. Po dokonanym wniesieniu przedsiębiorstwa, prowadzonego przez osobę fizyczną w formie wkładu do istniejącej spółki komandytowej, podatnik wnoszący wkład, jako wspólnik spółki komandytowej, ma prawo kontynuować wcześniej wybrany sposób wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w formie uproszczonej, na podstawie przepisu art. 44 ust. 6b w związku z przepisem ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca wskazał, że w podobnej sprawie wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 18 maja 2012 r., nr ITPB1/415-189/12/WM.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1577), spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Zgodnie z art. 102 ustawy Kodeksu spółek handlowych, spółka komandytowa jest spółką osobową mającą na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Stosownie do postanowień art. 8 § 1 ww. ustawy spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Spółka jawna może zatem posiadać własny majątek, który jest odrębny od majątków osobistych jej wspólników.

Dochody spółek niebędących osobami prawnymi nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników takiej spółki. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce niebędącej podatnikiem podatku dochodowego uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki osobowej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Przechodząc na grunt prawa podatkowego wskazać należy, że w myśl art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zatem, zgodnie z art. 5b ust. 2 omawianej ustawy, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Rodzaje źródeł przychodów zostały określone w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do art. 9a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego, pisemne oświadczenie składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Oświadczenie o wyborze opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej (art. 9a ust. 2 ww. ustawy)

Zgodnie z art. 9a ust. 3 ww. ustawy, jeżeli podatnik, który wybrał sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, uzyska z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub z tytułu prawa do udziału w zysku spółki niebędącej osobą prawną przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników:

2. wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym

–w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w sposób określony w art. 30c i jest obowiązany do wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu tych zaliczek.

Wybór sposobu opodatkowania dokonany w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 2, dotyczy również lat następnych, chyba że podatnik, w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego, zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania lub złoży w tym terminie pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Zawiadomienie o rezygnacji ze sposobu opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, podatnik może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej (art. 9a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Natomiast zgodnie z art. 9a ust. 5 ww. ustawy, jeżeli podatnik:

1. prowadzi działalność gospodarczą samodzielnie i jest wspólnikiem spółki niebędącej osobą prawną,
2. jest wspólnikiem spółki niebędącej osobą prawną

–wybór sposobu opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, dotyczy wszystkich form prowadzenia tej działalności, do których mają zastosowanie przepisy ustawy.

Przedsiębiorca może zatem, prowadzić działalność gospodarczą na własne nazwisko, jak również jako wspólnik spółki osobowej. W takim przypadku możliwe jest łączenie różnych form opodatkowania. W sytuacji gdy działalność prowadzona będzie w formie spółki osobowej oświadczenia muszą złożyć wszyscy wspólnicy tej spółki. W przypadku kontynuacji działalności gospodarczej złożone oświadczenie (wniosek) zachowuje swoją ważność na lata następne zgodnie z wybraną formą opodatkowania.

Powyższe oznacza, że skoro Wnioskodawca obecnie prowadzi indywidualną działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem liniowym, po przystąpieniu w trakcie roku do spółki osobowej osiągane z niej dochody także będzie musiał opodatkować w ten sam sposób.

Wskazać należy, że przepisy wprawdzie umożliwiają zmianę formy opodatkowania (np. z podatku liniowego na skalę podatkową), niemniej zmiana taka nie jest możliwa w każdym czasie, a jedynie do dnia 20 stycznia roku podatkowego (w tym celu należy złożyć stosowne oświadczenie w formie pisemnej do właściwego naczelnika urzędu skarbowego).

Zgodnie z art. 44 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14, są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h.

W myśl ust. 3 powyższego artykułu, podatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani wpłacać zaliczki miesięczne. Wysokość zaliczek, z zastrzeżeniem ust. 3f, ustala się w następujący sposób:

1. obowiązek wpłacania zaliczki powstaje, poczynając od miesiąca, w którym dochody te przekroczyły kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz najniższej stawki podatkowej określonej w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1;
2. zaliczkę za ten miesiąc stanowi podatek obliczony od tego dochodu według zasad określonych w art. 26, 27 i 27b;
3. zaliczkę za dalsze miesiące ustala się w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku a sumą zaliczek za miesiące poprzedzające.
   
   

Stosownie do art. 44 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, mogą wpłacać zaliczki miesięczne w danym roku podatkowym w uproszczonej formie w wysokości 1/12 kwoty obliczonej, z zastrzeżeniem ust. 6h i 6i, przy zastosowaniu skali podatkowej obowiązującej w danym roku podatkowym określonej w art. 27 ust. 1, od dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej wykazanego w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty), o którym mowa w art. 45 ust. 1, lub w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 2, złożonym:

1. w roku podatkowym poprzedzającym dany rok podatkowy albo
2. w roku podatkowym poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata – jeżeli w zeznaniu, o którym mowa w pkt 1, podatnicy nie wykazali dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej albo wykazali dochód w wysokości nieprzekraczającej kwoty stanowiącej iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz najniższej stawki podatkowej określonej w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1; jeżeli również w tym zeznaniu podatnicy nie wykazali dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej albo wykazali dochód z tego źródła w wysokości nieprzekraczającej kwoty stanowiącej iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz najniższej stawki podatkowej określonej w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, nie są możliwe wpłaty zaliczek w uproszczonej formie.
   
   

Podatnicy, którzy wybrali uproszczoną formę wpłacania zaliczek, są obowiązani zgodnie z treścią art. 44 ust. 6c:

1. do dnia 20 lutego roku podatkowego, w którym po raz pierwszy wybrali uproszczoną formę wpłacania zaliczek, zawiadomić w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o wyborze tej formy;
2. stosować uproszczoną formę wpłacania zaliczek przez cały rok podatkowy;
3. wpłacać zaliczki w terminach określonych w ust. 6;
4. dokonać rozliczenia podatku za rok podatkowy zgodnie z art. 45.
   
   

Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 6c pkt 1, dotyczy również lat następnych, chyba że podatnik, w terminie do dnia 20 lutego roku podatkowego, zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z uproszczonej formy wpłacania zaliczek. Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 6c pkt 1, oraz zawiadomienie o rezygnacji z uproszczonej formy wpłacania zaliczek mogą być złożone na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej (art. 44 ust. 6d ww. ustawy).

Z powyższego wynika, że dokonując wyboru sposobu wpłacania zaliczek w sposób uproszczony, należy stosować tę formę przez cały rok podatkowy. Wybrany przez Wnioskodawcę sposób wpłaty zaliczek na podatek dochodowy obowiązuje także w następnym roku podatkowym, jeżeli podatnik nie zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie do 20 lutego roku podatkowego o rezygnacji z uproszczonej formy wpłacania zaliczek.

Zgodnie z art. 44 ust. 6h ww. ustawy, podatnicy opodatkowani w danym roku podatkowym na zasadach określonych w art. 30c, którzy wybrali uproszczoną formę wpłacania zaliczek, kwotę zaliczek obliczają, z zastrzeżeniem ust. 6i, od dochodu, o którym mowa w ust. 6b, przy zastosowaniu stawki podatku w wysokości 19%.

Zgodnie z art. 44 ust. 6e ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy ust. 6b-6d, 6h i ust. 6i nie mają zastosowania do podatników, którzy po raz pierwszy podjęli działalność w roku podatkowym albo w roku poprzedzającym rok podatkowy.

Z definicji pozarolniczej działalności gospodarczej zawartej w art. 5a pkt 6 ww. ustawy wynika, że działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza to działalność zarobkowa:

1. wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,
2. polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

–prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Zatem, rozpoczęcie prowadzenia działalności gospodarczej w spółce komandytowej przy równoczesnym prowadzeniu działalności gospodarczej na własne nazwisko nie jest tożsame z rozpoczęciem działalności gospodarczej.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca od 1997 r. prowadzi indywidualną działalność gospodarczą. Wnioskodawca w poprzednich latach podatkowych wybrał, na podstawie przepisu art. 30c oraz art. 44 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek według stawki 19% oraz uproszczony sposób opłacania zaliczek na podatek dochodowy i metodę tę będzie kontynuował w 2018 r. w prowadzonej indywidualnej działalności gospodarczej. Będąc udziałowcem spółki komandytowej, Wnioskodawca prowadzi jednocześnie indywidualną działalność gospodarczą jako osoba fizyczna. Pod koniec … 2018 r. Wnioskodawca planuje przenieść do spółki komandytowej, w której jest udziałowcem jako komandytariusz, istniejące i prowadzone na dzień wniesienia przedsiębiorstwo, prowadzone obecnie pod nazwą …..

Reasumując, stwierdzić zatem należy, że skoro Wnioskodawca na dzień rejestracji spółki komandytowej w Krajowym Rejestrze Sądowym będzie korzystał z uproszczonej formy wpłacania zaliczek na podatek dochodowy, jak również nie nastąpiła likwidacja działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego, to będzie On mógł wybrać uproszczoną formę wpłacania zaliczek także z tytułu działalności prowadzonej w formie spółki komandytowej. Należy więc uznać, że Wnioskodawca również po wniesieniu przedsiębiorstwa aportem do spółki komandytowej nadal uzyskuje przychody ze źródła przychodów – pozarolnicza działalność gospodarcza, zatem obowiązany będzie do uiszczania zaliczek na podatek dochodowy w formie uproszczonej.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Dodać należy, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – niniejsza interpretacja dotyczy Wnioskodawcy. Nie wywołuje skutków prawnych dla pozostałych wspólników spółki komandytowej.

Zgodnie z art. 14na ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17,43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.