Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-3.4012.19.2018.2.WB
z 21 marca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 stycznia 2018 r. (data wpływu 16 stycznia 2018 r.), uzupełnionym pismami: z dnia 25 stycznia 2018 r. (data wpływu 31 stycznia 2018 r.) oraz z dnia 7 lutego 2018 r. (data wpływu 14 marca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowej niezabudowanej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 stycznia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowej niezabudowanej. Wniosek uzupełniono w dniu 31 stycznia 2018 r. o przeformułowanie zawartego we wniosku pytania oraz w dniu 14 marca 2018 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca działając jako syndyk masy upadłości zamierza zbyć nieruchomość gruntową niezabudowaną o powierzchni 38537 m², ozn. geodezyjnie jako działka nr 10/10. Stan prawny nieruchomości uregulowany jest w księdze wieczystej. Nieruchomość będąca przedmiotem przyszłej sprzedaży znajduje się na terenie, dla którego nie uchwalono miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, dla którego obowiązuje decyzja o warunkach zabudowy Burmistrza. Zgodnie z tą decyzją ustalono warunki zabudowy polegające na budowie Zakładu wraz z placem magazynowym odpadów, zapleczem laboratoryjnym i socjalnym, budowie przyłącza wodociągowego w obrębie działek geodezyjnych nr 10/22, 10/23, 10/24 oraz przebudowie kanalizacji deszczowej na działce geodezyjnej nr 10/4 i 10/21.

Aktualnie dla przedmiotowej nieruchomości toczy się postępowanie administracyjne w sprawie uzyskania zezwolenia na zbieranie odpadów.

Analizowana nieruchomość to teren niezabudowany, działka ma kształt nieregularny, w formie wieloboku. Nieruchomość położona jest na obrzeżach miasta, wśród zabudowy o charakterze przemysłowym. Najbliższe sąsiedztwo nieruchomości stanowią Zakłady Sp. z o.o., zabudowa przemysłowa oraz składowisko przemysłowe zakładów. Nieruchomość w przeszłości stanowiła jedną z działek Zakładów Sp. z o.o. i była wykorzystywana do składowania odpadów poprodukcyjnych. W kierunku północnym od nieruchomości usytuowane jest wysypisko odpadów komunalnych. Od strony wschodniej działka graniczy z potokiem, a od strony północnej i wschodniej z drogą wewnętrzną. Najbliższe zabudowania nieprzemysłowe zlokalizowane są w odległości ok. 800 m i oddzielone pasem zieleni wysokiej. Dojazd do nieruchomości drogą gruntową położoną na terenie sąsiednich Zakładów Sp. z o.o. (działka 10/9). Działka pozostaje niezagospodarowana, na działce występowała roślinność trawiasta wysoka oraz liczne zakrzaczenia i samosiewy drzew. Teren nieruchomości znacznie pofałdowany. Teren nieruchomości ma możliwość podłączenia do sieci energii elektrycznej i wodociągowej, sieci występujące w obrębie Zakładów Sp. z o.o. (aktualnie działka bez uzbrojenia w media).

Wnioskodawca stał się właścicielem przedmiotowej nieruchomości w wyniku umowy zamiany nieruchomości na podstawie aktu notarialnego z dnia 21 maja 2003 r. Przedmiotem zamiany była nieruchomość zabudowana zakupiona przez Wnioskodawcę w 2002 r. Wartość rynkową nieruchomości będących przedmiotem zamiany strony określiły następująco:

1. zabudowana działka będąca własnością Wnioskodawcy – na kwotę 25 tys. zł, w tym: wartość gruntu na kwotę 15 tys. zł, wartość budynku na kwotę 10 tys. zł;
2. wartość niezabudowanej działki będącej przedmiotem niniejszego wniosku ustalono na kwotę 151.500 zł.
   
   

Wobec powyższego, z tytułu rozliczenia na rzecz osób fizycznych będących właścicielami tej działki Wnioskodawca przekazał kwotę 126.500 zł.

W akcie notarialnym z dnia 21 maja 2003 r. wskazano, że Wnioskodawca jest płatnikiem VAT, a budynek magazynowy objęty przedmiotem umowy zamiany – jest towarem używanym w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, a nadto, że po nabyciu budynku Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, i że Spółka nie czyniła wydatków na ulepszenie budynku w konsekwencji czego Spółka jest zwolniona od podatku VAT na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT.

Od daty nabycia w drodze zamiany przedmiotowej nieruchomości w 2003 r. nieruchomość będąca przedmiotem niniejszego zapytania, nie była wykorzystywana do działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie ponosił na jej utrzymanie żadnych nakładów inwestycyjnych za wyjątkiem sporządzenia projektu i dokumentacji, na podstawie których zostały wydane warunki zabudowy, o których mowa powyżej. W październiku 2017 r. Wnioskodawca zawarł odpłatną umowę dzierżawy przedmiotowej nieruchomości z prawem do jej zakupu w ciągu 12 miesięcy trwania umowy dzierżawy.

Pismem z dnia 7 lutego 2018 r. – stanowiącym uzupełnienie do wniosku – Zainteresowany wskazał, że:

1. Nieruchomość będąca przedmiotem wniosku została nabyta od osób fizycznych w drodze zamiany 2 nieruchomości oraz dopłaty dla zbywającego. Wartość nieruchomości objętej wnioskiem została oszacowana na 151.500 zł, a wartość nieruchomości Wnioskodawcy podlegającej zamianie oszacowano na 25000 zł. Dopłata Wnioskodawcy dla zbywającego wyniosła 126.500 zł. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
2. Z tytułu posiadania nieruchomości objętej wnioskiem, Wnioskodawca wnosi podatek od nieruchomości jak dla nieruchomości przeznaczonej do działalności gospodarczej, jednak de facto działalności gospodarczej na przedmiotowej nieruchomości nie prowadził, w tym również wyłącznie zwolnionej od podatku.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie doprecyzowane w piśmie z dnia 25 stycznia 2018 r.).

Czy sprzedaż nieruchomości gruntowej niezabudowanej o powierzchni 38537 m², ozn. geodezyjnie jako działka nr 10/10, której stan prawny został opisany w księdze wieczystej jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ustawy VAT, czy też korzysta ze zwolnienia z tego podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości gruntowej niezabudowanej o powierzchni 38537 m², ozn. geodezyjnie jako działka nr 10/10, której stan prawny został opisany w księdze wieczystej jest zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 5 w związku z 43 ust. 1 pkt 9 ustawy VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z ww. przepisami, nieruchomości spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się – w świetle art. 8 ust. 1 ustawy – każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy (…).

Nie każda jednak czynność, która stanowi dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność jest opodatkowana VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że dostawa nieruchomości jest traktowana jako odpłatna dostawa towarów zgodnie z art. 5 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy, a zatem podlega ona opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast jak stanowi art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku lub zwolnień od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Z powyższych przepisów wynika, że opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane.

Przez tereny budowlane – stosownie do treści art. 2 pkt 33 ustawy – rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1073, z późn. zm.), kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 cyt. ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego – w myśl zapisów ust. 2 powołanego przepisu – określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1. lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
2. sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.
   
   

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”.

Tym samym również w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Wprowadzony do ustawy art. 2 pkt 33, w zgodny sposób odpowiada zatem treści ww. orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

Z powyższych przepisów wynika, że ustawa o podatku od towarów i usług nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości. Bez znaczenia zatem pozostaje klasyfikacja według ewidencji gruntów i budynków lub studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca działając jako syndyk masy upadłości zamierza zbyć nieruchomość gruntową niezabudowaną. Nieruchomość będąca przedmiotem przyszłej sprzedaży znajduje się na terenie, dla którego nie uchwalono miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, dla którego obowiązuje decyzja o warunkach zabudowy Burmistrza. Zgodnie z tą decyzją ustalono warunki zabudowy polegające na budowie Zakładu wraz z placem magazynowym odpadów, zapleczem laboratoryjnym i socjalnym, budowie przyłącza wodociągowego oraz przebudowie kanalizacji deszczowej. Aktualnie dla przedmiotowej nieruchomości toczy się postępowanie administracyjne w sprawie uzyskania zezwolenia na zbieranie odpadów. Analizowana nieruchomość to teren niezabudowany, działka ma kształt nieregularny, w formie wieloboku. Nieruchomość położona jest na obrzeżach miasta, wśród zabudowy o charakterze przemysłowym. Najbliższe sąsiedztwo nieruchomości stanowią zakłady, zabudowa przemysłowa oraz składowisko przemysłowe zakładów. Nieruchomość w przeszłości stanowiła jedną z działek Zakładów i była wykorzystywana do składowania odpadów poprodukcyjnych. W kierunku północnym od nieruchomości usytuowane jest wysypisko odpadów komunalnych. Od strony wschodniej działka graniczy z potokiem, a od strony północnej i wschodniej z drogą wewnętrzną. Najbliższe zabudowania nieprzemysłowe zlokalizowane są w odległości ok. 800 m i oddzielone pasem zieleni wysokiej. Dojazd do nieruchomości drogą gruntową położoną na terenie sąsiednich Zakładów. Działka pozostaje niezagospodarowana, na działce występowała roślinność trawiasta wysoka oraz liczne zakrzaczenia i samosiewy drzew. Teren nieruchomości znacznie pofałdowany. Teren nieruchomości ma możliwość podłączenia do sieci energii elektrycznej i wodociągowej, sieci występujące w obrębie Zakładów (aktualnie działka bez uzbrojenia w media). Wnioskodawca stał się właścicielem przedmiotowej nieruchomości w wyniku umowy zamiany nieruchomości na podstawie aktu notarialnego. Przedmiotem zamiany była nieruchomość zabudowana zakupiona przez Wnioskodawcę w 2002 r. Wartość rynkową nieruchomości będących przedmiotem zamiany strony określiły następująco: zabudowana działka będąca własnością Wnioskodawcy – na kwotę 25 tys. zł, w tym: wartość gruntu na kwotę 15 tys. zł, wartość budynku na kwotę 10 tys. zł; wartość niezabudowanej działki będącej przedmiotem niniejszego wniosku ustalono na kwotę 151.500 zł. Wobec powyższego, z tytułu rozliczenia na rzecz osób fizycznych będących właścicielami tej działki Wnioskodawca przekazał kwotę 126.500 zł. W akcie notarialnym wskazano, że Wnioskodawca jest płatnikiem VAT, a budynek magazynowy objęty przedmiotem umowy zamiany – jest towarem używanym w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, a nadto, że po nabyciu budynku Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, i że Spółka nie czyniła wydatków na ulepszenie budynku w konsekwencji czego Spółka jest zwolniona od podatku VAT na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy. Od daty nabycia w drodze zamiany przedmiotowej nieruchomości w 2003 r. nieruchomość będąca przedmiotem niniejszego zapytania, nie była wykorzystywana do działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie ponosił na jej utrzymanie żadnych nakładów inwestycyjnych za wyjątkiem sporządzenia projektu i dokumentacji na podstawie których zostały wydane warunki zabudowy, o których mowa powyżej. W październiku 2017 r. Wnioskodawca zawarł odpłatną umowę dzierżawy przedmiotowej nieruchomości z prawem do jej zakupu w ciągu 12 miesięcy trwania umowy dzierżawy. Nieruchomość będąca przedmiotem wniosku została nabyta od osób fizycznych w drodze zamiany 2 nieruchomości oraz dopłaty dla zbywającego. Wartość nieruchomości objętej wnioskiem została oszacowana na 151.500 zł, a wartość nieruchomości Wnioskodawcy podlegającej zamianie oszacowano na 25000 zł. Dopłata Zainteresowanego dla zbywającego wyniosła 126.500 zł. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z tytułu posiadania nieruchomości objętej wnioskiem, Zainteresowany wnosi podatek od nieruchomości jak dla nieruchomości przeznaczonej do działalności gospodarczej, jednak de facto działalności gospodarczej na przedmiotowej nieruchomości nie prowadził, w tym również wyłącznie zwolnionej od podatku.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Spółki dotyczą kwestii, zwolnienia od opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowej niezabudowanej na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Podkreślić należy, że analiza powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że dla będącej przedmiotem planowanej sprzedaży nieruchomości gruntowej obowiązuje wydana przez Burmistrza decyzja o warunkach zabudowy z dnia 5 kwietnia 2005 r., zgodnie z którą ustalono dla przedmiotowej działki warunki zabudowy polegające na budowie Zakładu wraz z placem magazynowym odpadów, zapleczem laboratoryjnym i socjalnym, budowie przyłącza wodociągowego oraz przebudowie kanalizacji deszczowej. W związku z powyższym przedmiotowa nieruchomość stanowi teren budowlany zdefiniowany w art. 2 pkt 33 ustawy. W konsekwencji, planowana sprzedaż nieruchomości gruntowej nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Należy jednak wskazać, że dla dostawy nieruchomości niezabudowanych, które nie spełniają przesłanek do objęcia ich zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, ustawodawca przewidział możliwość zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

W analizowanej sprawie Wnioskodawca nie będzie również uprawniony do skorzystania ze zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Powyższe wynika z faktu, że – jak sam wskazał Zainteresowany w uzupełnieniu do wniosku – na przedmiotowej nieruchomości nie prowadził działalności gospodarczej, w tym również działalności wyłącznie zwolnionej od podatku od towarów i usług. Zatem z ww. informacji wynika, że Wnioskodawca nie wykorzystywał przedmiotowej nieruchomości wyłącznie na cele działalności zwolnionej od VAT, i w konsekwencji w analizowanej sprawie nie zostanie spełniona przesłanka uprawniająca Zainteresowanego do zastosowania zwolnienia dla sprzedaży nieruchomości niezabudowanej na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Wobec powyższego, stwierdzić należy, że sprzedaż przedmiotowej nieruchomości niezbudowanej nie będzie mogła korzystać ze zwolnień przewidzianych w ustawie, w konsekwencji będzie podlegać opodatkowaniu według 23% stawki podatku od towarów i usług.

Podsumowując, planowana sprzedaż nieruchomości gruntowej niezabudowanej oznaczonej geodezyjnie jako działa nr 10/10 – zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy – będzie podlegała opodatkowaniu 23% stawką podatku VAT.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako nieprawidłowe.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.