Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.21.2018.2.MZ
z 20 marca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 stycznia 2018 r. (data wpływu 17 stycznia 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 1 marca 2018 r. (data nadania 2 marca 2018 r., data wpływu 6 marca 2018 r.) na wezwanie z dnia 9 lutego 2018 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.21.2018.1.MZ (data nadania 12 lutego 2018 r., data doręczenia 26 lutego 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 stycznia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W 2003 r. Wnioskodawczyni z mężem kupiła mieszkanie. W dniu 23 października 2003 r. został sporządzony akt notarialny. W wyżej wymienionym akcie notarialnym była oczywista pomyłka pisarska. Wnioskodawczyni wraz z mężem skontaktowali się w tej sprawie z Kancelarią Notarialną. Notariusz, który sporządzał ich Akt Notarialny w 2003 r. sprostował pomyłkę pisarską w 2017 r. Załącznik do wniosku Repertorium. Po tym fakcie Wnioskodawczyni złożyła wniosek do Sądu o sprostowanie zaistniałej sytuacji w księdze wieczystej. Wpisu w księdze wieczystej dokonano 29 grudnia 2017 r.

Pismem z dnia 9 lutego 2018 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.21.2018.1.MZ wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia niniejszego wezwania.

Wniosek należało uzupełnić poprzez:

• jednoznaczne wskazanie, czy sporządzony w dniu 23 października 2003 r. akt notarialny dotyczący zakupu mieszkania przez Wnioskodawczynię i jej męża jest aktem ważnym, tj. wywołującym skutki prawne od 2003 r. oraz czego dotyczyła oczywista pomyłka pisarska w ww. dokumencie,

• doprecyzowanie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego w zakresie dotyczącym sprzedaży przez Wnioskodawczynię mieszkania.
  

• przeformułowanie pytania nr 2 na pytanie podatkowe w indywidualnej sprawie Wnioskodawczyni w zakresie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tak by możliwe było wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego oraz przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, które winno być powiązane z przedstawionym zdarzeniem przyszłym i przeformułowanym pytaniem.
  
  
  

Wnioskodawczyni w terminie ustawowym przesłała uzupełnienie, w którym wskazała, że:

• Zamierza z mężem sprzedać mieszkanie zakupione w 2003 r. (akt notarialny sporządzony 23 października 2003 r.). W wyżej wymienionym Akcie Notarialnym była oczywista pomyłka pisarska (wpisano pesel Danuty F. Jako „...”, gdy prawidłowo powinno być „….”. Notariusz sprostował oczywistą pomyłkę pisarską w 2017 r. (Repertorium Akt Notarialny 28.11.2017 r.).
  

• Sporządzony w dniu 23 października 2003 r. Akt Notarialny dotyczący zakupu mieszkania jest aktem ważnym, tj. wywołującym skutki prawne od 2003 r.
  

• Sprecyzowano pytanie, które jest tej samej treści jak pytanie nr 1 zadane we wniosku z dnia 13 stycznia 2018 r. (data wpływu 17 stycznia 2018 r.) oraz przedstawiono własne stanowisko w sprawie.
  
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedając mieszkanie, o którym mowa w poz. 74 będą zobowiązani do zapłacenia podatku w świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, data nabycia mieszkania to: 23 października 2003 r. Zgodnie z tym minęło 5 lat od zakupu mieszkania i nie będą zobowiązani do zapłacenia podatku dochodowego od zbycia nieruchomości. Wnioskodawczyni uważa, że nie musi wraz z mężem tego faktu zgłaszać do urzędu skarbowego oraz wykazywać w deklaracji PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
   

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c)- przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy zapis ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości lub ww. praw przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w konsekwencji przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości lub praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem dla określenia skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości i ww. praw majątkowych istotne jest ustalenie daty nabycia.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że w 2003 r. Wnioskodawczyni z mężem kupiła mieszkanie. W dniu 23 października 2003 r. został sporządzony akt notarialny. W wyżej wymienionym akcie notarialnym była oczywista pomyłka pisarska. Wnioskodawczyni wraz z mężem skontaktowali się w tej sprawie z Kancelarią Notarialną. Notariusz, który sporządzał ich Akt Notarialny w 2003 r. sprostował pomyłkę pisarską w 2017 r. Załącznik do wniosku Repertorium. Po tym fakcie Wnioskodawczyni złożyła wniosek do Sądu o sprostowanie zaistniałej sytuacji w księdze wieczystej. Wpisu w księdze wieczystej dokonano 29 grudnia 2017 r. W przesłanym uzupełnieniu Wnioskodawczyni wskazała, że zamierza z mężem sprzedać mieszkanie zakupione w 2003 r. (akt notarialny sporządzony 23 października 2003 r.). W wyżej wymienionym Akcie Notarialnym była oczywista pomyłka pisarska (wpisano pesel Danuty F. Jako „...”, gdy prawidłowo powinno być „...”. Notariusz sprostował oczywistą pomyłkę pisarską w 2017 r. (Repertorium Akt Notarialny 28.11.2017 r.). Sporządzony w dniu 23 października 2003 r. Akt Notarialny dotyczący zakupu mieszkania jest aktem ważnym, tj. wywołującym skutki prawne od 2003 r.

Przyjmując za Wnioskodawczynią, że akt notarialny dotyczący zakupu mieszkania sporządzony w 2003 r. jest aktem ważnym, tj. wywołującym skutki prawne od 2003 r., należy wskazać, że za datę nabycia mieszkania należy przyjąć datę 23 październik 2003 r.

Tym samym, sprzedaż mieszkania dokonana w przyszłości nie będzie stanowiła dla Wnioskodawczyni źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż zbycie to nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca 2003 roku, w którym nastąpiło nabycie. W związku z powyższym, nie powstanie u Wnioskodawczyni obowiązek zapłaty podatku dochodowego od przychodu z tej sprzedaży.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Należy wskazać, iż z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie na wniosek zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawczyni, jako występującej z wnioskiem. Małżonek Wnioskodawczyni chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie i uiścić stosowną opłatę.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.