Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.40.2018.2.MJ
z 27 marca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 stycznia 2018 r. (data wpływu 18 styczna 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 19 marca 2018 r. (data wpływu 21 marca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania procedury VAT-marża przy dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków nabytych przed rozpoczęciem działalności gospodarczej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 stycznia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania procedury VAT-marża przy dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków nabytych przed rozpoczęciem działalności gospodarczej oraz w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 19 marca 2018 r. w zakresie doprecyzowania opisu sprawy, przeformułowania pytania oraz własnego stanowiska.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Od ponad 10 lat Wnioskodawca kolekcjonuje przeróżne pamiątki związane z historią Wojska Polskiego, przede wszystkim z okresu 1918-1947, takie jak na przykład odznaki, oznaczenia, medale, fotografie, umundurowanie i wyposażenie, a także w mniejszym stopniu antyki, takie jak na przykład wyroby rzemiosła artystycznego, malarstwo z okresu od XVIII wieku.

Przeważająca część przedmiotów była kupowana na przeróżnych giełdach, bazarach czy serwisach aukcyjnych od osób prywatnych. W związku z powyższym Wnioskodawca nie posiada żadnych dowodów potwierdzających ich nabycie, takich jak paragony, rachunki czy też faktury.

Obecnie Wnioskodawca zamierza założyć jednoosobową działalność gospodarczą w formie sklepu kolekcjonerskiego celem sprzedaży wspomnianych przedmiotów kolekcjonerskich i antyków tylko i wyłącznie przez Internet, przede wszystkim na serwisach aukcyjnych.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że Wnioskodawca od ponad 10 lat jest kolekcjonerem. Obecnie nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej. Wnioskodawca zamierza założyć jednoosobową działalność gospodarczą w formie sklepu kolekcjonerskiego, w ramach którego będzie nabywał towary będące przedmiotami kolekcjonerskimi zgodnie z art. 120 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz antykami zgodnie z art. 120 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, w celu ich dalszej odsprzedaży. Wskazana działalność będzie prowadzona w imieniu Wnioskodawcy w sposób ciągły i zorganizowany. Celem zapewnienia kapitału na rozwój działalności w jej początkowej fazie Wnioskodawca zamierza wnieść część posiadanej przez Wnioskodawcę kolekcji w ramach ww. sklepu kolekcjonerskiego. Kolekcja ta zostanie odpowiednio wydzielona, zaewidencjonowana i ujęta w remanencie początkowym. Kolekcja, która została przez Wnioskodawcę przewidziana do ujęcia w remanencie początkowym i sprzedaży w ramach sklepu kolekcjonerskiego składać się będzie przede wszystkim z przedmiotów kolekcjonerskich zgodnych z art. 120 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług przede wszystkim związanych z historią wojska polskiego z okresu 1918-1947 takich jak odznaki, odznaczenia, medale, fotografie, dokumenty, broń biała, umundurowanie i wyposażenie oraz literatura. W mniejszym stopniu składać się będzie także z antyków zgodnych z art. 120 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, przede wszystkim z okresu od XVIII wieku takich jak meble, porcelana, obrazy, i grafiki, zabawki, literatura, przedmioty użytkowe i związane z historią techniki, biżuteria, zegary, zegarki. Łącznie kolekcja przewidziana do sprzedaży w ramach działalności liczyć będzie około 200 pozycji, a jej szacunkowa wartość liczyć będzie około 30.000 zł. Wszystkie zgromadzone przedmioty z kolekcji nabywane były przez Wnioskodawcę wyłącznie w celach kolekcjonerskich (realizowanie hobby Wnioskodawcy) na przełomie ostatnich 10 lat. W chwili ich zakupu Wnioskodawca nie zakładał możliwości ich zbycia czy osiągniecia jakiegokolwiek zysku z tego tytułu.

W przeważającej części przedmioty kolekcjonerskie i antyki były kupowane na giełdach, bazarach czy serwisach aukcyjnych od osób prywatnych, tj. osób fizycznych niebędących podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług lub niebędących podatnikiem od wartości dodanej. Dlatego też Wnioskodawca nie posiada żadnych dowodów potwierdzających nabycie przedmiotów kolekcjonerskich i antyków takich jak paragony, rachunki czy też faktury. W związku z powyższym Wnioskodawca zamierza samemu dokonać wyceny tych przedmiotów, które zostaną ujęte w remanencie początkowym według cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu.

Z racji kolekcjonerskiego charakteru ww. przedmiotów, ceny sprzedaży są z reguły amatorskie, trudne do przewidzenia, dlatego też mogą one być zarówno wyższe jak i niższe od cen ich nabycia. Prowadzona działalność gospodarcza nie będzie w formie spółki. Będzie to jednoosobowa działalność gospodarcza. Wniesienie przedmiotów kolekcjonerskich i antyków do działalności będzie nieodpłatne, w formie i na podstawie remanentu początkowego.

W ramach działalności Wnioskodawca zamierza prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów. Przychody z działalności gospodarczej Wnioskodawca zamierza opodatkować podatkiem dochodowym na zasadach ogólnych, a przedmioty kolekcjonerskie i antyki będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług według szczególnych procedur w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków (procedura VAT-marża), zachowując odpowiednie zapisy w ewidencji. W odniesieniu do towarów, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, Wnioskodawca zamierza dostarczać także zabytkowe przedmioty wykonane z metali szlachetnych, takich jak na przykład sztućce ze srebra. Wszystkie przedmioty kolekcjonerskie i antyki przewidziane do ujęcia w remanencie początkowym nie będą wykorzystywane do działalności zwolnionej. Na dzień sprzedaży ww. przedmiotów Wnioskodawca będzie czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz nie będzie korzystał ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług. Sprzedaż przedmiotów kolekcjonerskich antyków odbywać się będzie tylko i wyłącznie przez Internet, przede wszystkim na serwisach aukcyjnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy w świetle przedstawionego powyżej zdarzenia przyszłego można zastosować do opodatkowania przychodów szczególne procedury w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków, towarów nabytych przed rozpoczęciem działalności gospodarczej? (oznaczone we wniosku jako nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku).

Jako, że obrót będzie dotyczył przedmiotów kolekcjonerskich w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz antyków w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, to do opodatkowania przychodów można zastosować szczególne procedury w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków (art. 120 ust. 4 ww. ustawy), czyli podstawą opodatkowania będzie marża stanowiąca różnice miedzy kwotą nabycia pomniejszoną o kwotę podatku. System opodatkowania na zasadzie marży będzie prawidłowym pomimo braku dowodów zakupu przedmiotów kolekcjonerskich i antyków wchodzących w skład remanentu początkowego ponieważ kwota nabycia będzie ustalona na podstawie cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu z natury w ramach działalności gospodarczej w formie sklepu kolekcjonerskiego i nabywania przedmiotów kolekcjonerskich i antyków w celu ich dalszej odsprzedaży. Jednocześnie obok szczególnej procedury VAT-marża Wnioskodawca może stosować również ogólne zasady rozliczania VAT według dwustopniowej skali zgodnie z tabelą zawartą w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pamiętając o prowadzeniu w niej podziału w zależności od sposobu opodatkowania. Opodatkowanie na zasadach ogólnych miałoby zastosowanie w przypadku przedmiotów kolekcjonerskich i antyków, co do których nie można by było zastosować szczególnej procedury VAT-marża. O możliwości stosowania jednocześnie obu form opodatkowania mówi art. 120 ust. 14 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez sprzedaż – zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy – rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Szczególne procedury w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków, zostały uregulowane w przepisach Rozdziału 4 ww. ustawy „Szczególne procedury w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków”.

Zgodnie z art. 120 ust. 1 pkt 1 ustawy, przez dzieła sztuki rozumie się:

1. obrazy, kolaże i podobne płyty dekoracyjne, rysunki i pastele, wykonane w całości przez artystę, z wyłączeniem planów i rysunków do celów architektonicznych, inżynieryjnych, przemysłowych, komercyjnych, topograficznych lub podobnych, ręcznie zdobionych produktów rzemiosła artystycznego, tkanin malowanych dla scenografii teatralnej, do wystroju pracowni artystycznych lub im podobnych zastosowań (CN 9701), (PKWiU ex 90.03.13.0),
2. oryginalne sztychy, druki i litografie, sporządzone w ograniczonej liczbie egzemplarzy, czarno-białe lub kolorowe, złożone z jednego lub kilku arkuszy, w całości wykonane przez artystę, niezależnie od zastosowanego przez niego procesu lub materiału, z wyłączeniem wszelkich procesów mechanicznych lub fotomechanicznych (CN 9702 00 00), (PKWiU ex 90.03.13.0),
3. oryginalne rzeźby oraz posągi z dowolnego materiału, pod warunkiem że zostały one wykonane w całości przez artystę; odlewy rzeźby, których liczba jest ograniczona do 8 egzemplarzy, a wykonanie było nadzorowane przez artystę lub jego spadkobierców (CN 9703 00 00), (PKWiU ex 90.03.13.0),
4. gobeliny (CN 5805 00 00), (PKWiU ex 13.92.16.0) oraz tkaniny ścienne (CN 6304), (PKWiU ex 13.92.16.0) wykonane ręcznie na podstawie oryginalnych wzorów dostarczonych przez artystę, pod warunkiem że ich liczba jest ograniczona do 8 egzemplarzy,
5. fotografie wykonane przez artystę, opublikowane przez niego lub pod jego nadzorem, podpisane i ponumerowane, ograniczone do 30 egzemplarzy we wszystkich rozmiarach oraz oprawach.
   
   

Przedmiotami kolekcjonerskimi, w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 2 ustawy są:

1. znaczki pocztowe lub skarbowe, stemple pocztowe, koperty pierwszego obiegu, ostemplowane materiały piśmienne i im podobne, ofrankowane, a jeżeli nieofrankowane, to uznane za nieważne i nieprzeznaczone do użytku jako ważne środki płatnicze (CN 9704 00 00),
2. kolekcje oraz przedmioty kolekcjonerskie o wartości zoologicznej, botanicznej, mineralogicznej, anatomicznej, historycznej, archeologicznej, paleontologicznej, etnograficznej lub numizmatycznej (CN 9705 00 00), a także przedmioty kolekcjonerskie, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7;
   
   

Przez antyki rozumie się przedmioty, inne niż wymienione w pkt 1 i 2, których wiek przekracza 100 lat (CN 9706 00 00) (art. 120 ust. 1 pkt 3 ustawy).

W myśl art. 120 ust. pkt 4 ustawy, przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

Art. 120 ust. 4 ustawy stanowi, że w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Opodatkowanie w systemie marży jest ograniczone do pewnej kategorii towarów oraz istotne jest przy tym, od kogo towary – tutaj dzieła sztuki – zostały nabyte.

I tak, stosownie do art. 120 ust. 10 pkt 1 ustawy, przepisy ust. 4 i ust. 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej.

Podatnik może stosować ogólne zasady opodatkowania do dostaw, do których stosuje się przepisy ust. 10 i 11. W przypadku zastosowania ogólnych zasad podatnik ma prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego od towarów, o których mowa w ust. 11, w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy u tego podatnika z tytułu dostawy tych towarów (art. 120 ust. 14 ustawy).

Zgodnie z art. 120 ust. 15 ustawy jeżeli podatnik oprócz zasad, o których mowa w ust. 4 i 5, stosuje również ogólne zasady opodatkowania, to jest on obowiązany prowadzić ewidencję zgodnie z art. 109 ust. 3, z uwzględnieniem podziału w zależności od sposobu opodatkowania; w odniesieniu do dostawy, o której mowa w ust. 4 i 5, ewidencja musi zawierać w szczególności kwoty nabycia towarów niezbędne do określenia kwoty marży, o której mowa w tych przepisach.

Wnioskodawca we wniosku wskazał, że zamierza założyć jednoosobową działalność gospodarczą w formie sklepu kolekcjonerskiego w ramach którego będzie nabywał towary będące przedmiotami kolekcjonerskimi zgodnie z art. 120 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz antykami zgodnie z art. 120 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy w celu ich dalszej odsprzedaży. Celem zapewnienia kapitału na rozwój działalności w jej początkowej fazie Wnioskodawca zamierza wnieść część posiadanej przez Wnioskodawcę kolekcji w ramach ww. sklepu kolekcjonerskiego. Ponadto w chwili ich zakupu Wnioskodawca nie zakładał możliwości ich zbycia czy osiągniecia jakiegokolwiek zysku z tego tytułu.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że pomimo, że przedmiotowe odznaki, odznaczenia, medale, fotografie, dokumenty, broń biała, umundurowanie i wyposażenie oraz literatura, są – jak wynika z treści wniosku - przedmiotami kolekcjonerskimi zgodnie z art. 120 ust. 1 pkt 2 ustawy, oraz meble, porcelana, obrazy, i grafiki, zabawki, literatura, przedmioty użytkowe i związane z historią techniki, biżuteria, zegary, zegarki stanowią antyki z art. 120 ust. 1 pkt 3 ustawy, to w związku z tym, że – jak wskazuje Wnioskodawca - w chwili ich zakupu Wnioskodawca nie zakładał możliwości ich zbycia, a więc nie w celu dalszej ich odsprzedaży, przy ich dostawie nie będzie miał prawa do zastosowania szczególnej procedury VAT-marża, przewidzianej w art. 120 ust. 2 i 3 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejszą interpretacją załatwiono sprawę w zakresie podatku od towarów i usług. Natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 – rozpatrzone.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.