Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-1.4011.94.2018.1.IF
z 4 kwietnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 stycznia 2018 r. (data wpływu 23 lutego 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowanego będącym stroną postępowania:
  Panią Magdalenę K;
  

• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:
  Pana Wojciecha K,
  
  Pana Marcina K,
  
  
  

Przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 2017 roku po śmierci mamy Pani Ewy K. z mocy ustawy Wnioskodawczyni nabyła udział 1/3 (jednej trzeciej) części nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym posadowionym na gruncie o powierzchni 1123 m². Wraz z Wnioskodawczynią, z tytułu dziedziczenia udział po 1/3 (jednej trzeciej) części w tej samej nieruchomości nabył ojciec Wojciech K. i brat Marcin K. W tym budynku mieszkalnym od wielu lat jest zameldowany brat mamy Wnioskodawczyni - Grzegorz W. i mieszka w nim z rodziną i w związku z tym, podjął decyzję, żeby kupić od spadkobierców udziały w przedmiotowej nieruchomości. Jako nabywca nie jest w stanie zapłacić całości ceny. W związku z tym wszyscy postanowili zawrzeć umowę przedwstępną, w której Kupujący wraz ze współmałżonką zobowiązał się wpłacać co roku zaliczki na poczet tej transakcji. W umowie przedwstępnej Kupujący zobowiązują się, że umowa przyrzeczona sprzedaży zostanie zawarta w terminie do 31 stycznia 2023 roku.

W grudniu 2017 r. została zawarta w formie aktu notarialnego umowa przedwstępna sprzedaży, mocą której, niżej wymienione osoby dokonają sprzedaży małżonkom Grażynie i Grzegorzowi W. udziałów części nieruchomości:

1. Magdalena K. - udział wynoszący 1/9 części nieruchomości stanowiącej działkę ewidencyjną nr 406/6 za cenę w kwocie 33 333,33 zł,
   
2. Wojciech K. - udział wynoszący 1/9 części nieruchomości stanowiącej działkę ewidencyjną nr 406/6 za cenę w kwocie 33 333,33 zł,
   
3. Marcin K. - udział wynoszący 1/9 części nieruchomości stanowiącej działkę ewidencyjną nr 406/6 za cenę w kwocie 33 333,33 zł.
   
   

W dalszej części treści wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej wyżej wymienione osoby nazywane są „Wnioskodawcami".

W związku z zawartą umową przedwstępną w latach 2018-2022 Wnioskodawcy będą otrzymywali na poczet tej transakcji zaliczki przelewami na rachunek bankowy po 2 000 zł 5 000 zł, 7 000 zł, 10 000 zł i pozostałą część ceny po sporządzeniu ostatecznej umowy sprzedaży nieruchomości w formie aktu notarialnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w opisanym stanie otrzymywane zaliczki przed datą sprzedaży udziału części nieruchomości będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy w chwili zawarcia w styczniu 2023 r. właściwej umowy sprzedaży wymienionej wyżej nieruchomości (zgodnie z zawartą umową przedwstępną) Wnioskodawcy będą zobowiązani, w związku z postanowieniami art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych?
   
   

Zdaniem Zainteresowanych,

1. W przedstawionej sytuacji otrzymywane zaliczki nie będą skutkowały powstawaniem przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
   
2. Sprzedaż w styczniu 2023 r. udziału części nieruchomości nie będzie podlegać opodatkowaniu ponieważ upłynie okres 5 lat od końca roku, w którym nabyto udziały w nieruchomości.
   
   

Ad. 1)

Zdaniem Wnioskodawców otrzymywane zaliczki przed umową sprzedaży udziału części nieruchomości nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i nie będą musieli zapłacić podatku dochodowego od osób fizycznych od kwoty otrzymanych zaliczek. Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są: odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2: a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, c) prawa wieczystego użytkowania gruntów, d) innych rzeczy, - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W cytowanym przepisie użyto terminu "zbycie", zatem aby wywołać skutek prawnopodatkowy z tego tytułu musi nastąpić przeniesienie własności nieruchomości lub praw.

Samo zawarcie umowy przedwstępnej nie powoduje skutków podatkowych, gdyż w tej sytuacji nie można mówić o przeniesieniu własności nieruchomości i praw, a jedynie o zobowiązaniu do takiego przeniesienia w określonym terminie. Zgodnie z art. 155 § 1 ustawy z 23.04.1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. z 2017 poz. 459 ze zm.), właściwa umowa sprzedaży może być poprzedzona umową przedwstępną, jednakże umowa przedwstępna nie przenosi własności nieruchomości i praw.

Poprzez umowę przedwstępną strony zobowiązują się jedynie do zawarcia w przyszłości przyrzeczonej umowy. Zatem, samo zawarcie umowy przedwstępnej nie powoduje skutków podatkowych, gdyż w tej sytuacji nie można mówić o przeniesieniu własności nieruchomości i praw, a jedynie o zobowiązaniu do takiego przeniesienia w określonym terminie w przyszłości.

Aby powstał przychód z powyższego źródła przychodów, musi nastąpić zbycie. Należy dodać, iż moment przeniesienia prawa własności w prawie podatkowym określony jest zgodnie z normami prawa cywilnego.

Za odpłatne zbycie nie można uznać jakiejkolwiek płatności - czy to na poczet ceny, czy to zadatku albo zaliczki. Sprzedaż nieruchomości dla prawnej skuteczności, musi nastąpić w formie aktu notarialnego; także nie jest dopuszczalne zawarcie warunkowej umowy sprzedaży nieruchomości ( art. 157 i 158 ustawy z 23.04.1964 r. - Kodeksu cywilnego).

W efekcie żadna z towarzyszących umowie przedwstępnej czynności (zapłata zaliczki, ceny,) nie prowadzi do zbycia nieruchomości - z tej przyczyny, że nie jest zamiarem stron przeniesienie jej własności, oraz że żadna z tych czynności nie posiada wymaganej prawem formy aktu notarialnego bezwarunkowo przenoszącego własność nieruchomości.

W ocenie Wnioskodawców, należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie Umowa przedwstępna nie wywiera skutku w postaci przeniesienia prawa własności udziału części nieruchomości i nie skutkuje powstaniem przychodu podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Ad. 2)

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w podatku dochodowym. Jeżeli natomiast odpłatne zbycie nieruchomości następuje po upływie tego okresu, przychód z tego tytułu nie stanowi źródła przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

W ocenie Wnioskodawców dotyczy to również sytuacji, w których przed upływem terminu pięciu lat, sprzedawca otrzymuje wpłaty zaliczek na poczet ceny sprzedaży. Również w takich przypadkach przychód z odpłatnego zbycia udziału części nieruchomości jeżeli następuje po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie powstaje.

Odnosząc się przedstawionego stanu faktycznego sprawy otrzymywane zaliczki w latach 2018 do 2022 nie będą skutkowały powstawaniem podlegających opodatkowaniu przychodów u Wnioskodawców. Ponadto przychód taki nie powstanie również w związku ze sprzedażą udziału części nieruchomości w 2023 r., gdyż sprzedaż ta nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku, w którym nabyto udziały w przedmiotowej nieruchomości.

Pięcioletni termin, o którym mowa w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych upłynie z dniem 31 grudnia 2022 r. Tym samym, zarówno otrzymane w 2018 r. do 2022 r. zaliczki jak i otrzymana w 2023 r. pozostała część ceny udziału po sporządzeniu umowy sprzedaży udziału części nieruchomości w formie aktu notarialnego nie będą stanowiły przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. A zatem w przedstawionym stanie faktycznym sprawy, sprzedaż w 2023 roku udziału części nieruchomości nie będzie skutkowała powstaniem przychodu u Wnioskodawców podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
   
4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i ww. praw majątkowych decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu, ma moment ich nabycia.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni nabyła w spadku po zmarłej w 2017 r. mamie udział 1/3 części nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym. Wraz z Wnioskodawczynią z tytułu dziedziczenia udział po 1/3 części w tej samej nieruchomości nabył ojciec Wnioskodawczyni oraz jej brat. Wszyscy spadkobiercy postanowili dokonać sprzedaży przedmiotowej nieruchomości. Z uwagi na fakt, że kupujący wraz ze współmałżonką nie posiadali całej kwoty na zakup ww. nieruchomości, wszyscy uczestnicy ww. transakcji podpisali przedwstępną umowę sprzedaży. W związku z zawartą umową kupujący zobowiązali się wpłacać w latach 2018 - 2022 zaliczki na poczet tej transakcji. W umowie sprzedaży jest zapis, że pozostała część ceny sprzedaży nieruchomości zostanie przelana na rachunek bankowy po sporządzeniu przyrzeczonej umowy sprzedaży, która zostanie zawarta w terminie do 31 stycznia 2023 r.

W myśl art. 922 § 1 i § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.), przez spadkobranie należy rozumieć przejście praw i obowiązków majątkowych zmarłego z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. Na spadek składa się ogół praw i obowiązków należących do zmarłego w chwili jego śmierci, które ze swej istoty mogą przejść na jego następców prawnych. Nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami.

Stosownie do art. 924 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast w myśl art. 925 ww. Kodeksu spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.

Powyższe oznacza, że dniem nabycia przedmiotowego udziału w nieruchomości jest data śmierci spadkodawcy.

Zatem, pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym Wnioskodawczyni nabyła udział w nieruchomości, tj. od końca 2017 r.

Zauważyć należy, że sprzedaż udziału w nieruchomości przed upływem pięcioletniego terminu, o którym mowa powyżej, a więc do dnia 31 grudnia 2022 r., podlegałaby opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Natomiast, sprzedaż udziału w nieruchomości po upływie pięcioletniego okresu, o którym mowa w ww. przepisie, tj. od dnia 1 stycznia 2023 r., nie będzie podlegała opodatkowaniu z uwagi na fakt, że upłynie okres pięcioletni od daty nabycia tejże nieruchomości.

Kwestie dotyczące stosunków cywilnoprawnych między osobami fizycznymi, w tym kwestie dotyczące przeniesienia własności nieruchomości, reguluje ustawa Kodeks cywilny. Moment przeniesienia własności nieruchomości został określony w art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego, w myśl którego – umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Umowa przedwstępna została uregulowana w art. 389-396 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 389 § 1 ww. ustawy, umowa, przez którą jedna ze stron lub obie zobowiązują się do zawarcia oznaczonej umowy (umowa przedwstępna), powinna określać istotne postanowienia umowy przyrzeczonej. Umowę przedwstępną zawiera się wtedy, gdy z jakichkolwiek względów strony nie chcą, czy nie mogą zawrzeć jeszcze umowy definitywnej, a jednocześnie chcą zabezpieczyć swoje interesy.

Umowa przedwstępna jest więc jedynie zobowiązaniem do przeniesienia własności, lecz własności nie przenosi. Kupujący nie otrzymuje na mocy tej umowy żadnych uprawnień właścicielskich. Właścicielem zostaje dopiero dzięki zawarciu umowy przyrzeczonej.

Analizując zatem kwestię skutków umowy przedwstępnej na gruncie prawa podatkowego zauważyć należy, że zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest między innymi odpłatne zbycie nieruchomości. W cytowanym przepisie użyto terminu „odpłatne zbycie”, zatem aby wywołać określony w nim skutek prawnopodatkowy musi nastąpić zawarcie w prawie przewidzianej formie umowy, w wyniku której nastąpi przeniesienie własności nieruchomości w zamian za korzyści majątkowe. Samo zawarcie umowy przedwstępnej nie powoduje więc skutków podatkowych, gdyż w tej sytuacji nie możemy mówić o przeniesieniu własności nieruchomości, a jedynie o zobowiązaniu do takiego przeniesienia w określonym terminie.

Z kolei umowa sprzedaży, będąca niewątpliwie formą odpłatnego zbycia nieruchomości, uregulowana została w art. 535 Kodeksu cywilnego, który stanowi, że przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Sprzedaż w rozumieniu cywilnoprawnym ma więc charakter umowy wzajemnej, do której odnosi się wyrażona w art. 488 Kodeksu cywilnego zasada jednoczesnego wykonania świadczeń, tj. przeniesienia własności nieruchomości i zapłacenia sprzedawcy ceny. Z art. 488 § 1 ww. ustawy wynika bowiem, że świadczenia będące przedmiotem zobowiązań z umów wzajemnych (świadczenia wzajemne) powinny być spełnione jednocześnie, chyba że z umowy, z ustawy albo z orzeczenia sądu lub decyzji innego właściwego organu wynika, iż jedna ze stron obowiązana jest do wcześniejszego świadczenia. Zgodnie z art. 488 § 2 ww. ustawy, jeżeli świadczenia wzajemne powinny być spełnione jednocześnie, każda ze stron może powstrzymać się ze spełnieniem świadczenia, dopóki druga strona nie zaofiaruje świadczenia wzajemnego.

Natomiast z art. 353¹ Kodeksu cywilnego wynika, że strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Z ww. przepisu wynika zatem, że strony mogą również ustalić, że przed zawarciem definitywnej umowy sprzedaży kupujący może zapłacić część lub całość ceny.

Zgodnie z definicją internetowego Słownika Języka Polskiego PWN: „zaliczką” jest część należności wypłacana z góry na poczet należności. W wypadku prawidłowego wykonania zobowiązania przez strony, wartość zaliczki wliczana jest na poczet świadczenia głównego. Skutki prawne oznaczenia świadczenia, jako zaliczki ujawniają się szczególnie w wypadku świadczeń wzajemnych, szczególnie w sytuacji niewykonania lub nieprawidłowego wykonania świadczenia przez jedną ze stron. W pierwszym wypadku (niewykonania zobowiązania w całości) druga strona uprawniona jest – po wyznaczeniu dodatkowego terminu do spełnienia świadczenia – odstąpić od łączącej strony umowy, co wiąże się z wzajemnym zwrotem świadczeń przez strony umowy w tym pobranej zaliczki - oraz możliwością żądania od drugiej strony naprawienia szkody, jaką dana osoba poniosła w wyniku niewykonania zobowiązania (art. 495 Kodeksu cywilnego). W wypadku zwłoki z zaoferowaniem świadczenia wzajemnego wymagalnego wcześniej, zaliczka dana przy zawieraniu umowy może zostać zatrzymana przez jedną ze stron do czasu zaoferowania świadczenia wzajemnego przez drugą stronę (art. 490 ww. ustawy). W przypadku niedojścia umowy do skutku lub odstąpienia od niej przez którąś ze stron, kwota staje się świadczeniem nienależnym. Zamierzony cel nie został osiągnięty (art. 410 § 2 powołanej ustawy). Osoba, która wpłaciła zaliczkę uzyskuje tym samym roszczenie o zwrot nienależnego świadczenia. Jeżeli jedna ze stron odstąpi od umowy, to zaliczka musi być zwrócona w takiej samej wysokości, w jakiej została uiszczona.

Podsumowując, zgodnie z normami prawa cywilnego przeniesienie własności nieruchomości następuje w chwili zawarcia w formie aktu notarialnego ostatecznej umowy sprzedaży i nie zmienia tego fakt zawarcia umowy przedwstępnej, ani wcześniejsza zapłata części lub całości ceny.

Jak już wskazano, co do zasady odpłatne zbycie nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości, w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Tak więc, kwoty zaliczek stanowiłyby przychód ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dopiero w momencie zawarcia - w wykonaniu umowy przedwstępnej - w formie aktu notarialnego ostatecznej umowy sprzedaży (przyrzeczonej), jeśli nie upłynęłoby pięć lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości.

Jednakże, zauważyć należy, że w przedmiotowej sprawie ostateczna umowa sprzedaży nieruchomości zostanie zawarta po upływie pięcioletniego okresu, o którym mowa powyżej, tj. w styczniu 2023 r.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis stanu faktycznego stwierdzić należy, że zawarcie umowy przedwstępnej, na poczet której Wnioskodawczyni oraz pozostali spadkobiercy otrzymują oraz będą otrzymywali kwoty zaliczek nie spowoduje przeniesienia własności nieruchomości, czyli odpłatnego zbycia, które jest źródłem przychodu. Tak więc, otrzymane przez Wnioskodawczynię oraz pozostałych spadkobierców przed dniem 1 stycznia 2023 r. zaliczki na poczet zawarcia przyrzeczonej umowy sprzedaży nieruchomości, która ma być zawarta w formie aktu notarialnego w styczniu 2023 r., nie będą stanowić źródła przychodu na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 i nie wywołają skutków podatkowych w postaci powstania przychodu w momencie otrzymania zaliczek.

Mając na uwadze treść art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy podatkowej, wskazać należy, że odpłatne zbycie w styczniu w 2023 r. udziału w nieruchomości nabytej w 2017 r. w drodze spadku, nie będzie stanowić w ogóle źródła przychodu, z uwagi na upływ pięcioletniego okresu wskazanego w tym przepisie i w konsekwencji nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Zainteresowanych należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoja aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – tj. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.