Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.99.2018.1.ALN
z 4 kwietnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 lutego 2018 r. (data wpływu 6 lutego 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku podlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług ustanowienia nieodpłatnej służebności przesyłu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku podlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług ustanowienia nieodpłatnej służebności przesyłu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Stowarzyszenie prowadzące działalność statutową nabyło w dniu 05.12.2013 r. nieruchomość położoną w X przy ul. …., w skład której wchodzą między innymi dwie zabudowane działki oznaczone numerami 274/6 i 274/10. Nieruchomość została nabyta od Gminy Miejskiej X z bonifikatą w wysokości 99% od ceny sprzedaży. Faktura sprzedaży nieruchomości przez Gminę Miejską X została wystawiona w następujący sposób: sprzedaż nieruchomości zabudowanej w stawce zw. natomiast koszty przygotowania nabycia nieruchomości do zbycia w stawce 23%. Stowarzyszenie nie jest podatnikiem VAT czynnym i korzysta ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 oraz art. 43 ustawy o VAT. W związku z nabyciem ww. nieruchomości nie przysługiwało jednostce prawo do odliczenia podatku naliczonego. Stowarzyszenie planuje ustanowić nieodpłatną służebność przesyłu na wydzielonej części z działki nr 274/10, do której treści należy korzystanie przez uprawnionego z Nieruchomości (Spółka) w celu konserwacji i naprawy wybudowanej na tym gruncie stacji transformatorowej. Stacja transformatorowa zostanie wybudowana przez Spółkę głównie pod potrzeby prowadzonej przez Stowarzyszenie inwestycji, ale będą z niej mogli korzystać również inni użytkownicy (klienci Spółki).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy ustanowienie nieodpłatnej służebności przesyłu będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy ustanowienie nieodpłatnej służebności przesyłu nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT. Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Artykuł 8 ust. 2 pkt 2 ustawy VAT stanowi, że za odpłatne świadczenie usług uznaje się również nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika. Z treści art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT wynika natomiast, że zakres pojęcia „świadczenie usług” obejmuje także zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji (zatem w zakres tej definicji wchodzi służebność przesyłu). Z przytoczonych przepisów ustawy o VAT wynika zatem, że nieodpłatne ustanowienie służebności jest opodatkowane podatkiem VAT, jeżeli nie nastąpiło do celów związanych z działalnością gospodarczą podatnika. A contrario, należy stwierdzić, że w sytuacji gdy nieodpłatne świadczenie usług jest związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, to czynność taka nie może podlegać opodatkowaniu. Warto zaznaczyć, że zakres pojęciowy sformułowania „prowadzenie przedsiębiorstwa podatnika” ma szerszy wymiar niż „działalność gospodarcza podatnika” i może też obejmować działalność przedsiębiorstwa inną niż działalność gospodarcza. Jednocześnie przepisy ustawy o VAT nie definiują charakteru relacji pomiędzy dokonywaną przez podatnika nieodpłatną czynnością, a prowadzoną przezeń działalnością gospodarczą. Oznacza to, że zgodnie z regułą lege non distinguente nec nostrum est distinguere związek ten może mieć jakikolwiek charakter, w tym również pośredni. Stowarzyszenie będzie korzystało z wybudowanej stacji transformatorowej przy prowadzeniu swojej statutowej działalności w nowotworzonym Centrum Pomocy zatem związek pomiędzy dokonywaną przez Stowarzyszenie nieodpłatną czynnością, a prowadzoną działalnością istnieje. Dokonane przez Stowarzyszenie nieodpłatne czynności prawne spełniają przesłanki uznania ich za „świadczenie usług” w rozumieniu ustawy o VAT. Jednocześnie jednak, w związku ze wskazaną powyżej okolicznością, a mianowicie istnieniem niezaprzeczalnego związku między dokonanymi czynnościami a działalnością Stowarzyszenia, z uwagi na treść art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, nie będą polegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zgodnie z tym przepisem czynności nieodpłatne podlegają opodatkowaniu w sytuacji, gdy zostały dokonane w celu innym niż działalność gospodarcza podatnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.) dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów.

Z powołanych wyżej przepisów jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte:

• w przypadku dostawy towarów - w art. 7 ust. 2 oraz w przypadku świadczenia usług
  

• – w art. 8 ust. 2 ustawy.
  
  

I tak, na mocy art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych,
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Z powyższego przepisu wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, muszą być spełnione określone warunki:

• w przypadku użycia towarów stanowiących część przedsiębiorstwa - użycie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika oraz istnienie prawa podatnika do odliczenia - w całości lub w części - podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów (warunki te muszą być spełnione łącznie),
  

• w przypadku świadczenia usług - świadczenie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
  
  

Za usługi świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy, jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Aby użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa, o którym mowa w art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy, uznać za odpłatne świadczenie usług, a zatem za podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być ono dokonane do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika oraz Wnioskodawcy musiało przysługiwać, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Analizując natomiast treść powołanego art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, zauważyć należy, że dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jest jednak od konkretnych okoliczności, jakie w danej sprawie występują.

Podkreślić należy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nieodpłatne świadczenie usług (inne niż wskazane w pkt 1) na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika, bez względu na to czy podatnikowi przysługiwało, czy też nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku.

Wyjaśnić ponadto należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na mocy art. 34 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2017 r., poz. 210), stowarzyszenie może prowadzić działalność gospodarczą, według ogólnych zasad określonych w odrębnych przepisach. Dochód z działalności gospodarczej stowarzyszenia służy realizacji celów statutowych i nie może być przeznaczony do podziału między jego członków.

Instytucja służebności przesyłu uregulowana została w art. 305¹ – 305⁴ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380 z późn. zm.).

W świetle art. 305¹ ustawy Kodeks cywilny, nieruchomość można obciążyć na rzecz przedsiębiorcy, który zamierza wybudować lub którego własność stanowią urządzenia, o których mowa w art. 49 § 1, prawem polegającym na tym, że przedsiębiorca może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, zgodnie z przeznaczeniem tych urządzeń (służebność przesyłu).

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 49 § 1 ustawy Kodeks cywilny, urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.

Jeżeli właściciel nieruchomości odmawia zawarcia umowy o ustanowienie służebności przesyłu, a jest ona konieczna dla właściwego korzystania z urządzeń, o których mowa w art. 49 § 1 przedsiębiorca może żądać jej ustanowienia za odpowiednim wynagrodzeniem (art. 305² § 1 ustawy Kodeks cywilny). Zgodnie z art. 305² § 2 ustawy Kodeks cywilny, jeżeli przedsiębiorca odmawia zawarcia umowy o ustanowienie służebności przesyłu, a jest ona konieczna do korzystania z urządzeń, o których mowa w art. 49 § 1, właściciel nieruchomości może żądać odpowiedniego wynagrodzenia w zamian za ustanowienie służebności przesyłu.

Służebność przesyłu to rodzaj służebności gruntowej, o czym przesądza art. 305⁴ ustawy Kodeks cywilny, zgodnie z którym do służebności przesyłu stosuje się odpowiednio przepisy o służebnościach gruntowych.

I tak pojęcie służebności gruntowej zdefiniowane zostało w art. 285 § 1 ustawy Kodeks cywilny. Zgodnie z tym przepisem nieruchomość można obciążyć na rzecz właściciela innej nieruchomości (nieruchomości władnącej) prawem, którego treść polega bądź na tym, że właściciel nieruchomości władnącej może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, bądź na tym, że właściciel nieruchomości obciążonej zostaje ograniczony w możności dokonywania w stosunku do niej określonych działań, bądź też na tym, że właścicielowi nieruchomości obciążonej nie wolno wykonywać określonych uprawnień, które mu względem nieruchomości władnącej przysługują na podstawie przepisów o treści i wykonywaniu własności.

Z regulacji tych wynika, że ustanowienie służebności przesyłu (jako rodzaju służebności gruntowej) wiąże się ze zobowiązaniem właściciela gruntu do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzący działalność, korzystający ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 oraz art. 43 ustawy, nabył nieruchomość. W związku z nabyciem ww. nieruchomości nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego. Stowarzyszenie planuje ustanowić nieodpłatną służebność przesyłu na wydzielonej części z działki nr 274/10, do której treści należy korzystanie przez uprawnionego z Nieruchomości (Spółkę) w celu konserwacji i naprawy wybudowanej na tym gruncie stacji transformatorowej. Stacja transformatorowa zostanie wybudowana przez Spółkę głównie pod potrzeby prowadzonej przez Stowarzyszenie inwestycji, ale będą z niej mogli korzystać również inni klienci Spółki.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą podlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług ustanowienia nieodpłatnej służebności przesyłu (stacji transformatorowej) na rzecz Spółki.

Zatem ustanowienie służebności gruntowej stanowi świadczenie usług na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Służebność przedstawiona we wniosku stanowi usługę o charakterze nieodpłatnym, o której mowa w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, polegającą na wykorzystywaniu towarów (gruntów).

Jednakże, aby usługa ta podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być wykonana do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika oraz podatnikowi musiało przysługiwać w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów związanych z tą usługą.

Z urządzeń przesyłowych, w związku z którymi ustanowiona zostanie służebność na nieruchomości Wnioskodawcy korzysta Wnioskodawca na potrzeby prowadzonej przez Stowarzyszenie inwestycji ale będą z niej mogli korzystać również inni klienci Spółki.

W przedmiotowej sprawie ustanowienie przez Wnioskodawcę nieodpłatnej służebności przesyłu zostanie dokonane dla celów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w zakresie w jakim służebność ta została przyjęta w celu umożliwienia wykonywania przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w opisanym powyżej obszarze tzn. prowadzenia przez Stowarzyszenie inwestycji. Zatem przedmiotowa czynność, w powyższym zakresie nie stanowi usługi, o której mowa w art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy, polegającej na użyciu tego towaru (działki) do celów innych niż działalność gospodarcza.

Natomiast, w zakresie w jakim z urządzeń przesyłowych będą mogli korzystać również inni użytkownicy (klienci Spółki) ustanowienie przez Wnioskodawcę nieodpłatnej służebności przesyłu zostanie dokonane dla celów niezwiązanych z prowadzoną przez Stowarzyszenie działalnością. Jednakże aby świadczenie to podlegało opodatkowaniu – jak wskazano powyżej – podatnikowi musiało przysługiwać w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W przedmiotowej sprawie, mimo jednak użycia przez Wnioskodawcę gruntów do celów niezwiązanych z prowadzoną przez niego działalnością, ustanowienie nieodpłatnej służebności przesyłu nie będzie podlegać opodatkowaniu, gdyż Wnioskodawcy przy nabyciu tego gruntu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zatem przedmiotowa czynność, w powyższym zakresie nie stanowi usługi, o której mowa w art. 8 ust. 2 pkt 1ustawy.

Podsumowując, ustanowienie nieodpłatnej służebności przesyłu nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż nie zostaną spełnione warunki określone w art. 8 ust. 2 pkt 1ustawy o podatku od towarów i usług, dla uznania tej usługi za podlegającą opodatkowaniu.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14 b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, niniejsza interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w ………., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.