Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-1.4012.73.2018.2.MM
z 6 kwietnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z dnia 2 lutego 2018 r. (data wpływu 9 lutego 2018 r.), uzupełnionym w dniu 1 marca 2018 r. (data wpływu) i w dniu 4 kwietnia 2018 r. (dopłata), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorygowania podatku naliczonego na podstawie art. 89b pkt 4 ustawy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniach 1 marca i 4 kwietnia 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorygowania podatku naliczonego na podstawie art. 89b pkt 4 ustawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka z o.o. (dalej „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej „VAT”) „prowadzącym działalność produkcji łodzi wycieczkowych i sportowych.” W związku z nabywaniem towarów i usług powstają między innymi zobowiązania w walucie obcej udokumentowane fakturami wystawionymi zgodnie z art. 106e ustawy o podatku od towarów i usług, zaś kurs w waluty na fakturach przyjęty jest zgodnie z art. 31a ustawy o VAT. Na każdej z faktur widnieje kwota VAT w polskich złotych.

Wśród wspomnianych wyżej zobowiązań znajdują się również takie, do których ma zastosowanie art. 89b pkt 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym Spółka rzetelnie koryguje in minus wskazane na fakturze kwoty odliczonego podatku VAT w deklaracji za miesiąc, w którym przypada 150 dzień od dnia upływu terminu płatności określonego na tym dokumencie.

Następnie Wnioskodawca, po spłacie wspomnianych krajowych zobowiązań w walucie obcej, ma prawo do korekty podatku naliczonego in plus zgodnie z art. 89b pkt 4 ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy po spłacie zobowiązań krajowych w walucie obcej Wnioskodawca ma prawo do korekty podatku naliczonego in plus zgodnie z art. 89b pkt 4 ustawy o VAT w wysokości wskazanej w złotówkach na fakturze (zgodnie z art. 31a ustawy o VAT), a wcześniej skorygowanej in minus zgodnie z art. 89b pkt 1 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, wyrażonym w uzupełnieniu wniosku, stosownie do art. 89b pkt 4 ustawy o VAT korzysta z prawa do dokonania korekt podatku naliczonego in plus po spłacie zobowiązań krajowych w walucie obcej, do których wcześniej zastosowano art. 89b pkt 1 ustawy o VAT i dokonano korekty podatku naliczonego w deklaracji za miesiąc, w którym przypada 150-ty dzień od upływu terminu płatności w kwocie wskazanej na fakturze, czyli zgodnie z art. 31a ustawy o VAT i koryguje, w tej samej kwocie, in plus deklarację za okres, w którym dokonano zapłaty.

Stanowisko Wnioskodawcy w zaistniałej sprawie jest tożsame z jej postępowaniem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zasady rozliczenia podatku od towarów i usług w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności zostały określone przez ustawodawcę w przepisach art. 89a i art. 89b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.)

Zgodnie z przepisem art. 89a ust. 1 ustawy, podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Korekta dotyczy również podstawy opodatkowania i kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Z kolei w myśl art. 89b ust. 1 ustawy, w przypadku nieuregulowania należności wynikającej z faktury dokumentującej dostawę towarów lub świadczenie usług na terytorium kraju w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, dłużnik jest obowiązany do korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z tej faktury, w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Według art. 89b ust. 1a ustawy, przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli dłużnik uregulował należność najpóźniej w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności tej należności.

Stosownie do art. 89b ust. 2 ustaw, w przypadku częściowego uregulowania należności w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, korekta dotyczy podatku naliczonego przypadającego na nieuregulowaną część należności. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio.

Jak stanowi art. 89b ust. 4 ustawy, w przypadku uregulowania należności po dokonaniu korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik ma prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym należność uregulowano, o kwotę podatku, o której mowa w ust. 1. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek naliczony może zostać zwiększony w odniesieniu do tej części.

Ponadto należy wskazać, że zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Podatnik może wybrać sposób przeliczania tych kwot na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego; w takim przypadku waluty inne niż euro przelicza się z zastosowaniem kursu wymiany każdej z nich względem euro.

Według art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Przy czym przez sprzedaż – jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy – rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie do art. 106e ust. 1 ustawy, faktura powinna zawierać:

1. datę wystawienia;
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od
6. wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
7. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa
8. w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
9. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
10. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
11. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
12. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one
13. uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
14. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
15. stawkę podatku;
16. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
17. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
18. kwotę należności ogółem

(…)

Należy również zauważyć, że – w myśl ust. 11 przywołanego artykułu – kwoty podatku wykazuje się w złotych. Kwoty podatku wyrażone w walucie obcej wykazuje się w złotych przy zastosowaniu zasad przeliczania na złote przyjętych dla przeliczania kwot stosowanych do określenia podstawy opodatkowania. Kwoty wykazywane w fakturze zaokrągla się do pełnych groszy, przy czym końcówki poniżej 0,5 grosza pomija się, a końcówki od 0,5 grosza zaokrągla się do 1 grosza.

Z kolei z art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Według ust. 2 pkt 1 lit. a przywołanego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego w kontekście przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że skoro Spółka, w związku z nieuregulowaniem należności wynikających z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług, dokonała korekty –w deklaracjach VAT za miesiące, w których przypadał 150 dzień od dnia upływu terminu płatności – odliczonego pierwotnie podatku naliczonego, to po uregulowaniu zobowiązań wynikających z tych faktur – stosownie do przepisu art. 89b ust. 4 ustawy – przysługuje jej prawo do dokonania korekty (powiększenia) kwoty podatku naliczonego o skorygowaną wcześniej, wyrażoną w PLN, kwotę podatku naliczonego, w rozliczeniu za okres, w którym należność uregulowano.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie spraw będących przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie w nim poruszone, w szczególności kwestia czy Spółka – w świetle art. 89b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – w prawidłowy sposób dokonała korekty (in minus) pierwotnie odliczonego podatku naliczonego zawartego w przedmiotowych fakturach oraz kwestia, czy Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tych faktur, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie tut. organ informuje, że niniejsza interpretacja została wydana przy założeniu, że Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur, o których mowa we wniosku.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.