Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.98.2018.1.MD
z 11 kwietnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 8 lutego 2018 r. (data wpływu 12 lutego 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie utraty prawa do ryczałtu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lutego 2018 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, zgłoszoną do CEiDG. Przedmiotem działalności jest opieka nad osobami starszymi, sklasyfikowana w PKD pod pozycją 88.10.Z - Pomoc społeczna bez zakwaterowania dla osób w podeszłym wieku i osób niepełnosprawnych. Wnioskodawczyni wybrała opodatkowanie przychodów z tej działalności zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. W dniu 1 lipca 2017 r. Wnioskodawczyni podpisała umowę z jednym z kontrahentów, na podstawie której zobowiązała się do świadczenia usług reklamowych (w szczególności: prowadzenie kampanii reklamowej wśród podopiecznych, którymi się opiekuje oraz ich rodzin, projektowanie ulotek), sklasyfikowanych w PKWiU pod pozycją 73.1. W dniu 3 lipca 2017 r. Wnioskodawczyni uzyskała pierwszy przychód z tego tytułu w wysokości 320 zł. Wnioskodawczyni nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni w związku z uzyskanym przychodem z tytułu świadczenia usług reklamowych utraciła prawo do opodatkowania przychodów z działalności gospodarczej w formie zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne?

Zdaniem Wnioskodawczyni: zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych nie stosuje się do podatników osiągających w całości przychody z tytułu świadczenia usług wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy. Wspomniany załącznik nr 2 do ustawy w pozycji 34 wskazuje, że świadczenie usług reklamowych: usług badania rynku i opinii publicznej, sklasyfikowanych w dziale 73 PKWiU, wyłącza podatnika z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Z kolei, zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy, w razie utraty warunków do opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podatnik jest obowiązany, poczynając od dnia, w którym nastąpiła utrata tych warunków, zaprowadzić właściwe księgi – chyba, że jest zwolniony z tego obowiązku – i opłacać podatek dochodowy na ogólnych zasadach.

Zgodnie zatem z powyższymi przepisami, z uwagi na osiągnięcie w dniu 3 lipca 2017 r. przychodu z tytułu świadczenia usług reklamowych (PKWiU 73.1) Wnioskodawczyni uważa, że utraciła z tym dniem prawo do opodatkowania przychodów z działalności gospodarczej w formie zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne i od tego dnia podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym na zasadach ogólnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2017 r., poz. 2157, z późn. zm.), ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.

Stosownie od treści art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, osoby fizyczne osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych – zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy – podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f, w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej „spółką”.

Wysokość stawek ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych została przez ustawodawcę ustalona w art. 12 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Należy przy tym zauważyć, że u osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą możliwość opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych uzależniona jest od niewystąpienia przesłanek negatywnych określonych w art. 8 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. e) ww. ustawy, opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 1b, nie stosuje się do podatników osiągających w całości lub w części przychody z tytułu świadczenia usług wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy. Załącznik nr 2 do ustawy stanowi „Wykaz usług, których świadczenie wyłącza podatnika z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, oznaczonych według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług”.

Zaznaczyć należy, że usługi reklamowe: usługi badania rynku i opinii publicznej, sklasyfikowane pod symbolem 73 PKWiU, zostały wymienione w poz. 34 załącznika nr 2 do ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, stanowiącego wykaz usług wyłączających podatnika z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Wskazać przy tym należy, że zgodnie z art. 8 ust. 3 ww. ustawy, jeżeli podatnik w roku poprzedzającym rok podatkowy nie uzyskał przychodu z działalności, o której mowa w ust. 1 pkt 3 i 4, traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych z dniem uzyskania przychodów z tych rodzajów działalności i od tego dnia opłaca podatek dochodowy na ogólnych zasadach.

Natomiast stosownie do treści art. 22 ust. 1 ww. ustawy, w razie utraty warunków do opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, podatnik jest obowiązany, poczynając od dnia, w którym nastąpiła utrata tych warunków, zaprowadzić właściwe księgi – chyba, że jest zwolniony z tego obowiązku – i opłacać podatek dochodowy na ogólnych zasadach.

Zauważyć należy, że wybór zryczałtowanej formy opodatkowania oraz stosowanie właściwych stawek ryczałtu od przychodów osiągniętych z działalności gospodarczej zależy wyłącznie od faktycznego rodzaju świadczonych usług w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, działalność usługowa to pozarolnicza działalność gospodarcza, której przedmiotem są czynności zaliczane do usług zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. poz. 1293 i 1435 oraz z 2009 r. poz. 256 i 1753), wydanym na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1068 oraz z 2017 r. poz. 60), z zastrzeżeniem zawartym w pkt 2 (definiującym działalność gastronomiczną) i pkt 3 (definiującym działalność usługową w zakresie handlu).

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem jest opieka nad osobami starszymi, sklasyfikowana w PKD pod pozycją 88.10.Z - Pomoc społeczna bez zakwaterowania dla osób w podeszłym wieku i osób niepełnosprawnych. Wnioskodawczyni wybrała opodatkowanie przychodów z tej działalności zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. W dniu 1 lipca 2017 r. Wnioskodawczyni podpisała umowę z jednym z kontrahentów, na podstawie której zobowiązała się do świadczenia usług reklamowych (w szczególności: prowadzenie kampanii reklamowej wśród podopiecznych, którymi się opiekuje oraz ich rodzin, projektowanie ulotek), sklasyfikowanych w PKWiU pod pozycją 73.1. W dniu 3 lipca 2017 r. Wnioskodawczyni uzyskała pierwszy przychód z tego tytułu w wysokości 320 zł.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawczyni wykonała w 2017 r. usługę reklamową i uzyskała z tego tytułu przychód, to z dniem uzyskania tego przychodu utraciła prawo do opodatkowania przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej w formie zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Uzyskanie przychodów z usług reklamowych, o których mowa w poz. 34 załącznika nr 2 do ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, w świetle art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. e) tej ustawy, powoduje bowiem utratę prawa do opodatkowania w tej formie.

Zatem, skoro Wnioskodawczyni utraciła prawo do opodatkowania przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, to zobowiązana była od dnia utraty tych warunków, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, do zaprowadzenia właściwych ksiąg oraz opłacania od tego dnia podatku na zasadach ogólnych.

Dokonując weryfikacji stanowiska Wnioskodawczyni, tutejszy Organ wskazuje, że przedstawiając własne stanowisko w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego Wnioskodawczyni podała art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Mając jednak na uwadze merytoryczną treść przedmiotowego wniosku, tutejszy Organ uznał to za oczywistą omyłkę i przyjął, że Wnioskodawczyni miała na uwadze art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. e) ww. ustawy. W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawczyni uznano za prawidłowe.

Końcowo wskazuje się, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.