Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.109.2018.2.AZ
z 12 kwietnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 14 lutego 2018 r. (data wpływu 14 lutego 2018 r.), uzupełnionym pismem z 9 kwietnia 2018 r. (data wpływu 9 kwietnia 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania wpłat od mieszkańców za zestawy OZE oraz zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia VAT z tytułu nabycia od wykonawcy robót budowlanych związanych z wykonaniem instalacji OZE – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 lutego 2018 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług dokumentowania wpłat od mieszkańców za zestawy OZE oraz zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia VAT z tytułu nabycia od wykonawcy robót budowlanych związanych z wykonaniem instalacji OZE. Wniosek został uzupełniony pismem z 9 kwietnia 2018 r. (data wpływu 9 kwietnia 2018 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 6 kwietnia 2018 r. znak 0111-KDIB3-2.4012.109.2018.1.AZ.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Gmina Z. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Gmina”) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Gmina zawarła umowę (nr xxx dalej: „Umowa o Dofinansowanie”) o „dofinansowanie Projektu „Odnawialne Źródła Energii dla mieszkańców Gminy Z.” (dalej: „Projekt” lub „Inwestycja”). Projekt jest współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (dalej: „EFRR”) w ramach Osi Priorytetowej III. Czysta energia” działania Działanie 3.1 Rozwój OZE – projekty parasolowe Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa ... na lata 2014-2020.” Celem Projektu jest promocja wśród mieszkańców Gminy rozwiązań związanych z Odnawialnymi Źródłami Energii (dalej: „OZE”). Ubiegając się o dofinansowanie, Gmina nie wskazała podatku naliczonego od wydatków na przedmiotową Inwestycję jako wydatku kwalifikowanego w ramach niniejszego Projektu.

Celem głównym Projektu jest efektywne wykorzystanie energii ze źródeł odnawialnych w przyczyniające się do powstania infrastruktury przyjaznej środowisku. Cele Projektu są związane z wykorzystaniem alternatywnych źródeł energii przez mieszkańców gminy, co wiąże się m.in. z poprawą jakości powietrza w regionie i poprzez to są spójne z celami Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa ... na lata 2014-2020.

Inwestycja ma na celu poprawę infrastruktury w zakresie wytwarzania i przesyłu energii elektrycznej i cieplnej z OZE, dzięki wykorzystywaniu w sposób bezpośredni energii słonecznej, geotermalnej i aerotermalnej. Zaplanowane w ramach Projektu działania przyczynią się do poprawy stanu środowiska naturalnego oraz podniesienia oszczędności energii w budynkach mieszkalnych na terenie gminy. Cel główny zostanie osiągnięty poprzez realizację celów szczegółowych, którymi są:

• poprawa stanu technicznego instalacji w obiektach mieszkalnych,
• ograniczenie emisji gazów i pyłów w związku z wykorzystaniem OZE oraz ograniczenie strat na przesyle i transformacji,
• ograniczenie zużycia energii w związku z poprawą sprawności sieci i urządzeń energetycznych i pośrednie zmniejszenie uciążliwości i szkodliwości produkcji energii elektrycznej,
• obniżenie kosztów energii elektrycznej,
• podniesienie oszczędności energii,
• zwiększenie wykorzystania OZE w produkcji energii elektrycznej.
  
  

Powyższe cele są odpowiedzią na zidentyfikowane problemy, do których rozwiązania ma się przyczynić niniejszy Projekt. Osiągnięcie celów szczegółowych i celu głównego, pozwoli zrealizować cel ogólny Projektu: poprawa stanu środowiska naturalnego oraz wzrost bezpieczeństwa energetycznego województwa poprzez wykorzystanie OZE. Okres realizacji projektu w Gminie to 31 marca 2017 r. do 31 grudnia 2018 r.

Dofinansowanie zostanie przekazane Gminie w kwocie nieprzekraczającej 9 998 410,57 PLN (słownie: dziewięć milionów dziewięćset dziewięćdziesiąt osiem tysięcy czterysta dziesięć złotych pięćdziesiąt siedem groszy) na jej rachunek (dalej: „Dofinansowanie”). Dofinansowanie to będzie stanowiło nie więcej niż 84,99% kwoty całkowitych wydatków kwalifikowalnych Projektu. W przypadku, gdy wartość kosztów Projektu okaże się mniejsza, Gmina zobowiązana będzie do zwrotu tej części funduszy z Dofinansowania, która przekraczać będzie 84,99% rzeczywistej wartości poniesionych przez Gminę kosztów.

Założono, że całkowita wartość Projektu wyniesie 12 775 406,52 PLN (słownie: dwanaście milionów siedemset siedemdziesiąt pięć tysięcy czterysta sześć złotych, pięćdziesiąt dwa grosze). Pozostałą kwotę realizacji Projektu poniosą mieszkańcy Gminy biorący udział w Projekcie (dalej: „Mieszkańcy”), którzy dokonywać będą wpłat na założone do tego celu konto gminy. W ramach Projektu wykonana zostanie kompleksowa usługa montażu indywidualnych Zestawów OZE, w skład którego mogą wchodzić: instalacje fotowoltaiczne (PKWiU - 43.21.10.2), kolektory słoneczne i inne (PKWiU - 43.22.12.0), (dalej: „Zestaw OZE”). Zestaw OZE będzie montowany w budynku mieszkalnym (obiekcie) stanowiącym własność Mieszkańca Gminy biorącego udział w Projekcie na podstawie indywidualnie zawartej umowy. Budynki biorące udział w projekcie są objęte społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.).

Instalacje będą montowane na jednorodzinnych budynkach mieszkalnych lub lokalach mieszkalnych nieprzekraczających 300 i 150 m2 (PKOB-111). W trakcie realizacji inwestycji możliwe będzie wystąpienie sytuacji, gdy wykonanie instalacji w bryle budynku mieszkalnego będzie niemożliwe do zrealizowania, wówczas urządzenia zostaną zamontowane na budynkach gospodarczych lub na konstrukcji umieszczonej na gruncie działek poszczególnych Właścicieli nieruchomości. Będą to wyjątkowe przypadki – gdy warunki techniczne budynku (np. zbyt spadzisty lub załamany dach, nieodpowiednie ściany, słabe nasłonecznienie) na to nie pozwolą – moduły będą montowane na nieruchomościach mieszkańców np. na konstrukcji w ogrodzie lub na dachu budynku gospodarczego, jednak będą połączone instalacją przesyłową z budynkiem mieszkalnym lub lokalem użytkowym i będą wykorzystywane tylko i wyłącznie do celów związanych z zaspokajaniem potrzeb bytowych mieszkańców. W przypadku przekroczenia metrażu budynków mieszkalnych czy lokali, Gmina dokona instalacji Zestawu OZE, ale zastosuje art. 41 ust. 12c i policzy 8% podatku VAT tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

W umowie w sprawie ustalenia wzajemnych zobowiązań organizacyjnych i finansowych, związanych z montażem indywidualnego Zestawu OZE Mieszkaniec użyczy Gminie, na czas określony w zawartej z Gminą umowie, do bezpłatnego korzystania z części nieruchomości budynku, która ma zostać wyposażona w Zestaw OZE, w tym: część dachu/ściany/gruntu o odpowiedniej powierzchni dla montażu oraz część wewnętrzną budynku – niezbędną do zainstalowania pozostałej części Zestawu OZE przez okres trwania tej umowy. Umowa zawarta z Mieszkańcami stanowi tytuł prawny do wykorzystywania nieruchomości przez Gminę na cele budowlane w rozumieniu odrębnych przepisów, w tym przepisów prawa budowlanego. Użyczona część nieruchomości wykorzystana będzie do przeprowadzenia prac przygotowawczych i montażowo-budowlanych w celu zainstalowania na budynku Zestawu OZE. Mieszkańcy biorący udział w Projekcie są zobowiązani do przygotowania odpowiedniego pomieszczenia do prawidłowej eksploatacji urządzeń wchodzących w skład Zestawu OZE.

W ramach niniejszej umowy, Mieszkańcy zapewniają Gminie oraz osobom przez nią wskazanym, dostęp do zainstalowanego Zestawu OZE i urządzeń z nim związanych, przez cały czas trwania niniejszej umowy. Z kolei Gmina oświadczyła, że będzie używała użyczonej nieruchomości zgodnie z jej przeznaczeniem, nie odda go w użyczenie osobie trzeciej oraz nie będzie ponosić odpowiedzialności za zużycie przedmiotu użyczenia, będące następstwem prawidłowego używania. Po zakończeniu umowy użyczenia, Gmina zwróci Mieszkańcowi przedmiot użyczenia w stanie niepogorszonym ponad normalne zużycie oraz przeniesie Zestaw OZE na własność Mieszkańca, co zostanie stwierdzone stosownym pisemnym protokołem.

Wraz z przystąpieniem do Projektu, Mieszkańcy składają oświadczenie, że w zlokalizowanym na terenie nieruchomości budynku mieszkalnym, do którego przyłączony zostanie Zestaw OZE, nie jest prowadzona działalność gospodarcza lub prowadzona działalność pod wskazanym adresem, ani nie używają i nie będą używali na cele prowadzonej działalności gospodarczej Zestawów OZE, zainstalowanych w ramach Projektu w okresie 5 lat od rozliczenia finansowego. Ponadto, Mieszkańcy oświadczają, że instalacja będzie wykorzystywana tylko na potrzeby socjalno-bytowe domowników.

Zgodnie z zawartymi umowami, których przedmiotem jest wykonanie kompleksowej usługi instalacji odnawialnych źródeł energii obejmującej dostawę i montaż Zestawu OZE, Mieszkańcy w zamian za montaż, instalację oraz późniejsze przekazanie zobowiązali się do zwrotu Gminie określonej części kosztów zainstalowania Zestawów OZE, a także wszelkich innych kosztów niekwalifikowalnych oraz wszystkich pozostałych kosztów (dalej łącznie jako: „wynagrodzenie za usługę instalacji Zestawu OZE”), których wartość realizacji okazałyby się wyższe niż założone w pierwotnym kosztorysie Projektu. W cenie świadczonych usług (dostarczonych towarów) na rzecz mieszkańców uwzględnia się 15% całkowitej wartości dostawy i montażu indywidualnego Zestawu OZE oraz 100% kosztów niekwalifikowanych (w tym podatek VAT od całej wartości inwestycji) związanych z realizacją umowy na jego nieruchomości. Otrzymując od Mieszkańców środki na pokrycie powyższych wydatków, Gmina rozliczać będzie VAT z powyższego tytułu.

Mieszkańcy biorący udział w projekcie dokonują wpłat na otworzone specjalnie do tego celu konto gminy w terminie:

• 14 dni od podpisania umowy kwotę 500 zł (zaliczka) od każdego tytułu instalacji wpisując na przelewie nr umowy,
• 14 dni od doręczenia wezwania do zapłaty pozostałej kwoty, stanowiącej różnicę między zaliczką na poczet wkładu własnego, a ostateczną wartością instalacji Zestawu OZE, przy czym termin ten nie może być dłuższy niż wyznaczona data montażu instalacji, na przelewie wpisując nr umowy.
  
  

Po zakończeniu miesiąca Gmina na podstawie wyciągu bankowego z tego konta wypisała wewnętrzny zbiorczy dokument sprzedaży. W przypadku żądania nabywcy – osoby fizycznej – otrzymania faktury (art. 106b ust. 3 i art. 106i ust. 6 ustawy o VAT), Gmina wystawi fakturę dla nabywcy i dokona korekty zbiorczego dokumentu sprzedaży za dany okres na wpłaty od mieszkańców za dany miesiąc. Zbiorczy dokument sprzedaży obejmuje wpłaty mieszkańców za dany miesiąc z wyciągu bankowego z podziałem na rodzaj dostawy i montażu zestawu OZE, jakiej dokona Wnioskodawca na rzecz mieszkańców według zawartych umów: PKWiU 43.22.12.0 – roboty związane z wykonaniem instalacji cieplnych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych (tu: montaż instalacji solarnych i powietrznych pomp ciepła); PKWiU 43.21.10.2 – roboty związane z wykonaniem pozostałych instalacji elektrycznych (montaż paneli fotowoltaicznych).

Na Wnioskodawcę Gminę będą także wystawione faktury przez podmioty trzecie za: PKWiU 43.22.12.0 – roboty związane z wykonaniem instalacji cieplnych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych (tu: montaż instalacji solarnych i powietrznych pomp ciepła); PKWiU 43.21.10.2 – roboty związane z wykonaniem pozostałych instalacji elektrycznych (montaż paneli fotowoltaicznych).

Gmina do chwili obecnej nie dokonała jeszcze odliczeń podatku VAT, gdyż nie dokonała wydatków w ramach realizacji projektu. Umowy z firmami dokonującymi montażu kolektorów słonecznych będzie zawierała Gmina. Wykonawca wyłoniony w drodze przetargu wykona na rzecz Gminy dostawę i montaż Zestawów OZE. Gmina po 5 latach przekaże je na własność mieszkańcom.

Aby zrealizować cel Projektu, poza zakupem i montażem Zestawów OZE, Gmina podejmie szereg działań, których koszt do wysokości 84,99% zostanie pokryty ze środków Dofinansowania, a które obejmować będą w szczególności:

• opracowanie Programu Funkcjonalno-Użytkowego,
• opracowanie Studium wykonalności,
• zatrudnienie inspektora nadzoru,
• działania promocyjno-informacyjne w zakresie OZE,
• przeprowadzenie postępowania przetargowego zmierzającego do wyłonienia wykonawcy odpowiedzialnego za dostawę i montaż Zestawu OZE,
• promocja Projektu,
• ustalenie harmonogramu realizacji prac dokumentacyjnych i montażowych,
• sprawowanie bieżącego nadzoru inwestorskiego oraz organizacyjnego nad przebiegiem prac,
• przeprowadzenie odbiorów końcowych oraz rozliczenie finansowe Projektu,
• ustalenie kosztów indywidualnych Zestawów OZE zamontowanych na poszczególnych budynkach na podstawie stosownej dokumentacji,
• zapewnienie serwisu i gwarancji zestawu kotła na biomasę,
• przeprowadzenie przeglądów gwarancyjnych,
• przyjmowanie informacji od Mieszkańców o zaistniałych nieprawidłowościach lub problemach w okresie realizacji Projektu oraz sprawowanie kontroli w tym zakresie,
• kontrola przeznaczenia Zestawu OZE zgodnie z założeniami Projektu przez cały okres jego trwania,
• użyczenie instalacji Mieszkańcowi do eksploatacji a następnie wydanie instalacji wraz z zakończeniem Projektu,
• występowanie w imieniu Mieszkańców biorących udział w Projekcie przed właściwymi organami administracyjnymi, przy ubieganiu się o uzyskanie przewidzianych przepisami szczególnymi pozwoleń, niezbędnych do usytuowania Zestawów OZE, na obszarze nieruchomości Mieszkańca biorącego udział w Projekcie, w przypadku gdy będzie to konieczne.
  
  

Promocja Projektu zostanie wykonana przez Gminę zgodnie z zasadami promocji projektów finansowanych ze środków EFRR, w szczególności z uwzględnieniem regulacji zawartych w Podręczniku wnioskodawcy i beneficjenta programów polityki spójności 2014-2020 w zakresie informacji i promocji. Wszystkie materiały dotyczące realizacji Projektu oznaczone będą stosownymi logotypami i informacją o współfinansowaniu Projektu. W każdej z miejscowości, w której realizowany będzie Projekt umieszczone zostaną tablice pamiątkowe. Dodatkowo zaplanowano zakup naklejek na wszystkie instalacje OZE informujące o współfinansowaniu projektu ze środków UE (EFRR). Sporządzana będzie dokumentacja zdjęciowa z każdego etapu realizacji Projektu. Dokumentacja dotycząca działań informacyjnych i promocyjnych podjętych w ramach realizacji Projektu przechowywana będzie przez okres 5 lat od momentu zakończenia realizacji Projektu.

Poza otrzymanym dofinansowaniem na realizację powyższych działań Projektu, jak również wynagrodzeniem od mieszkańców za usługę instalacji Zestawu OZE, Gmina ponosić będzie wydatki, które także stanowić będą jej wkład własny, jak choćby wynagrodzenie dotyczące obsługi prawnej, obsługi podatkowej czy doradczej związane z niniejszym Projektem, obsługi projektu pod kątem przepisów Prawa Zamówień Publicznych, wydatki bieżące administracyjno-biurowe związane z obsługą Projektu lub też wydatki na podróże związane z obsługą Projektu, czy też jakiekolwiek wydatki niekwalifikowane, których nie da się przewidzieć w na chwilę obecną, jak również nie dało się ich przewidzieć na moment składania wniosku o dofinansowanie.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że podmioty świadczące usługi wykonania instalacji OZE, na rzecz Gminy będą podatnikami, o których mowa w art. 15 u których sprzedaż, nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 1 13 ust. 1 i 9. Nabywana przez Gminę usługa od wykonawców będzie usługą kompleksowy, na którą składać się będzie dostawa i montaż urządzeń.

W ramach projektu zostanie wykonana kompleksowa usługa dostawy i montażu indywidualnych zestawów OZE, a mianowicie:

• instalacje fotowoltaiczne (PKWiU 43.21.10.2 – roboty związane z wykonaniem pozostałych instalacji elektrycznych).
• kolektory słoneczne (PKWiU 43.22.12.0 – roboty związane z wykonaniem instalacji cieplnych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych).
• kotły na biomasę (PKWiU 43.22.12.0 – roboty związane z wykonaniem instalacji cieplnych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych).
• pompy ciepła (PKWiU 43.22.12.0 – roboty związane z wykonaniem instalacji cieplnych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych).
  
  

Wykonawcy, zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług zobowiązani będą do wystawienia faktur za zrealizowane dostawy i montaż zestawów OZE :

• roboty związane z wykonaniem pozostałych instalacji elektrycznych (PKWiU 43.21.10.2) – instalacje fotowoltaiczne.
• roboty związane z wykonaniem instalacji cieplnych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych (PKWiU 43.22.12.0) – kolektory słoneczne, kotły na biomasę, pompy ciepła
  
  

W związku z powyższym opisem Wnioskodawca zadał następujące pytania:

1. Czy Gmina sporządzając wewnętrzny zbiorczy dokument sprzedaży na wpłaty od mieszkańców za zestawy OZE na podstawie wyciągu bankowego ze specjalnie otwartego dla tego celu konta bankowego, prawidłowo udokumentowała sprzedaż do celów podatku VAT?
2. Czy nabyte usługi o PKWiU 43.22.12.0 i 43.21.10.2 od wykonawcy powinny być opodatkowane na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 jako odwrotne obciążenie?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy (doprecyzowane w piśmie z 9 kwietnia 2018 r.):

W zakresie pytania 1. Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym zaistniałym stanie faktycznym, w świetle art. 106b ust. 3 ustawy o VAT Gmina ma obowiązek wystawić fakturę tylko na żądanie nabywcy – osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej. Wobec braku takich żądań Wnioskodawca miał prawo sporządzić jeden wewnętrzny dokument sprzedaży za dany miesiąc od wszystkich wpłat łącznie zawierający niezbędne dane zgodnie z art. 106e ustawy o VAT, aby dokument ten trafił do ewidencji sprzedaży, JPK_VAT i deklaracji VAT-7 za dany miesiąc.

W zakresie pytania 2. Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, zostaną spełnione przesłanki warunkujące zastosowanie mechanizmu odwrotnego obciążenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 w związku z ust. 1h ustawy. Realizowane przez Wnioskodawcę na rzecz mieszkańców świadczenie kompleksowej usługi dostawy i montażu zestawów OZE mieści się w załączniku nr 14 do ustawy – PKWiU 43.22.12. i 43.21.10.2, a wykonawca tych usług będzie podwykonawcą i czynnym podatnikiem VAT.

Uzasadnienie

Ad. 1. W przypadku usługi budowlanej świadczonej na rzecz osoby fizycznej, która nie prowadzi działalności gospodarczej, podatnik w myśl art. 106b ust. 3 pkt 1 i 2 ustawy o VAT, jest obowiązany wystawić fakturę na żądanie nabywcy, jeżeli żądanie wystawienia faktury zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym wykonano usługę. Podatnik, który otrzymał zaliczkę i u którego powstał obowiązek podatkowy, wystawia fakturę zaliczkową zgodnie z art. 106i ust. 2 lub z art. 106i ust. 7 pkt 2 ustawy o VAT. Jeżeli nie ma żądania nabywcy świadczeń wystawienia faktury to w przypadku osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej nie musi być wystawiona faktura, ale wykonane usługi muszą być opodatkowane i ujęte w deklaracji VAT-7 i JPK_VAT na podstawie innych dokumentów niż faktury.

Mieszkańcy Gminy po zawarciu umowy mieli 14 dni na wpłatę zaliczki w kwocie 500 na każdy z rodzajów zestawów OZE, na jaki zawarli umowę. Zapłaty dokonywali na specjalnie utworzone do tego zadania konto bankowe, na przelewie wpisując nr umowy na jaką dokonują wpłaty. Do celów podatku VAT, na podstawie wyciągu bankowego (wykaz imienny wpłacających) pracownik urzędu kwalifikował wpłaty według PKWiU 43.22.12.0 i 43.21.10.2 oraz sporządził: zestawienie wpłat za dany miesiąc i wewnętrzny dokument sprzedaży, który trafił do ewidencji sprzedaży, JPK_VAT i deklaracji VAT-7 za dany miesiąc.

Wobec braku żądań od mieszkańców Gminy wystawienia faktury Wnioskodawca sporządził jeden wewnętrzny dokument sprzedaży za dany miesiąc od wszystkich wpłat łącznie zawierający niezbędne dane zgodnie z art. 106e ustawy o VAT. W przypadku żądania nabywcy – osoby fizycznej – otrzymania faktury, Gmina wystawi fakturę dla nabywcy i dokona korekty zbiorczego dokumentu sprzedaży na wpłaty od mieszkańców za dany okres.

Według Wnioskodawcy sprzedaż – wpłata zaliczki, a następnie pozostałej kwoty za dostawę i montaż zestawów OZE została udokumentowana prawidłowo i nie było i nie ma obowiązku wystawiania faktury każdemu wpłacającemu, dopóki nie wystąpi z żądaniem jej wystawienia.

Ad. 2. Wszyscy Wykonawcy robót, w tym instalacji zestawów OZE, będą zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług. Wykonawcy, zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług zobowiązani będą do wystawiania faktur za zrealizowane dostawy i montaż instalacji solarnych i powietrznych pomp ciepła (PKWiU 43.22.12.) oraz paneli fotowoltaicznych (PKWiU 43.21.10.2)

Dokonywana przez Gminę na rzecz mieszkańców – w oparciu o umowę z wykonawcą – kompleksowa usługa dostawy i montażu zestawów OZE – będzie stanowiła świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.). Usługa ta będzie miała charakter usługi złożonej, na którą składać się będzie dostawa i montaż urządzeń, wykonanie połączenia z systemem ogrzewania czy instalacją wodną w budynku, a także przekazanie ich do korzystania, a następnie na własność mieszkańcom.

Gmina do zakupionych od wykonawców usług budowlanych: PKWiU 43.22.12.0 – roboty związane z wykonaniem instalacji cieplnych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych (tu: montaż instalacji solarnych i powietrznych pomp ciepła); PKWiU 43.21.10.2 – roboty związane z wykonaniem pozostałych instalacji elektrycznych (montaż paneli fotowoltaicznych), które zostaną następnie przekazane na rzecz mieszkańców, będzie obowiązana do stosowania przepisu art. 17 ust. 1 pkt 8 w związku z ust. 1h, tj. zasad odwrotnego obciążenia.

W myśl art. 17 ust. 1h ustawy, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy VAT, przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca. Rozliczanie podatku na zasadzie mechanizmu odwróconego obciążenia ma zastosowanie, jeśli spełnione są następujące warunki:

• usługodawca i usługobiorca są podatnikami VAT czynnymi,
• usługodawca jest podwykonawcą usługobiorcy, czyli usługodawca nie jest generalnym wykonawcą usług i jego sprzedaż nie jest zwolniona na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy,
• świadczenie dotyczy usług wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy (poz. 2-48), objętych wskazanymi tam symbolami PKWiU 43.22.12. i 43.21.10.2.
  
  

Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika języka polskiego, podwykonawca to firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy.

Wszystkie wymienione warunki, zarówno po stronie wykonawcy, jak i Gminy, będą spełnione.

Gmina będzie dokonywała sprzedaży usług na rzecz mieszkańców (będzie w przypadku refakturowania wykonawcą), a zakupu ich dokona od przedsiębiorcy, który wygra przetarg (który będzie podwykonawcą).

Zakupione usługi będą wchodziły w zakres kompleksowej usługi świadczonej na rzecz mieszkańców, stosownie do art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, z którego wynika, że w przypadku, gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi. Gmina (sprzedający) nabędzie szereg usług we własnym imieniu, czyli wystąpi najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca usługi.

Konieczność późniejszego odsprzedania (refakturowania) zakupionych usług spowoduje, że faktyczny wykonawca usługi, dokonujący montażu, stanie się wobec Gminy podwykonawcą. W związku z tym transakcje, których przedmiotem będzie świadczenie wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy o VAT usług budowlanych (później refakturowanych), realizowane przez wykonawcę na rzecz inwestora, będą podlegały opodatkowaniu według zasad odwrotnego obciążenia – podatek VAT rozliczany będzie przez nabywcę – Gminę, która otrzyma fakturę na kwotę należności za wykonane usługi, bez podatku VAT. W takim przypadku mechanizm odwróconego obciążenia będzie miał zastosowanie.

W związku z powyższym wykonawca usług powinien wystawiać na rzecz Gminy faktury bez podatku należnego VAT, z adnotacją odwrotne obciążenie. Na Gminie będzie spoczywał obowiązek deklarowania podatku należnego i naliczonego z tytułu zakupu ww. robót budowlanych (odwrotne obciążenie) od wykonawców wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy PKWiU 43.22.12. oraz 43.21.10.2

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zatem, na wstępie należy zauważyć, że dla udzielenia odpowiedzi w zakresie zastosowania bądź niezastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla świadczeń objętych wnioskiem, istotne jest prawidłowe ich zaklasyfikowanie według symbolu PKWiU. Tym samym wydając przedmiotową interpretację Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, tj. na podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji dla usług nabywanych oraz sprzedawanych.

Zauważyć należy, że zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - dalej: „PKWiU”, zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana przez producenta (usługodawcę) klasyfikacja nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności przy zaliczaniu wyrobu (towaru) lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów klasyfikacyjnych (w tym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych.

Tut. Organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowania PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego stanu faktycznego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionych we wniosku czynności) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Z kolei w świetle art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Przy tym w myśl art. 8 ust. 2a ustawy w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Należy podkreślić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Jednocześnie, aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Natomiast przepis art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wskazuje, że podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
   
   

W przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego (art. 17 ust. 2 ustawy).

Stosownie do art. 17 ust. 1h ustawy, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Ww. załącznik nr 14 do ustawy, obowiązujący od dnia 1 stycznia 2017 r., zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług budowlanych identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), podlegających mechanizmowi odwróconego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

Zatem powyższy przepis art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa budowlana wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy w poz. 2-48, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym – zgodnie z art. 17 ust. 1h ustawy – mechanizm ten ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca. Jednocześnie zauważyć należy, że przy każdej z usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, podano również symbol klasyfikacji statystycznej PKWiU, co wskazuje, że tylko konkretne usługi sklasyfikowane pod danym symbolem, wymagają rozliczania podatku na zasadzie odwróconego obciążenia.

W świetle powyższego nabywca usług budowlanych wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, świadczonych przez podwykonawcę, staje się odpowiedzialny za rozliczenia podatku VAT od tych usług.

Natomiast transakcje, których przedmiotem jest świadczenie wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy usług budowlanych, realizowane przez wykonawcę (generalnego wykonawcę) na rzecz inwestora (np. dewelopera budowlanego), podlegają opodatkowaniu według zasad ogólnych, tj. podatek VAT rozliczany jest przez wykonawcę (generalnego wykonawcę), natomiast inwestor otrzymuje fakturę na kwotę należności za wykonane usługi zawierającą podatek VAT.

Wskazać w tym miejscu należy, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „podwykonawca”, w związku z tym dla prawidłowego rozumienia tego terminu wystarczające będzie posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika języka polskiego, podwykonawca to firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy (http://sjp.pwn.pl/sjp/podwykonawca; 2503008).

Z kolei przy dalszych „podzleceniach” przyjąć należy podejście, zgodnie z którym podwykonawca zlecający jest – w stosunku do swojego podwykonawcy – głównym wykonawcą swojego zakresu prac (i w konsekwencji rozliczy „podzlecone” usługi budowlane na zasadzie odwróconego obciążenia).

Podsumowując przywołane wyżej regulacje należy stwierdzić, że mechanizm odwróconego obciążenia ma zastosowanie przy rozliczaniu podatku z tytułu świadczenia usług budowlanych wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy (poz. 2-48), objętych wskazanymi w tym załączniku symbolami PKWiU, przez podwykonawcę. Podwykonawcą będzie każdy podmiot będący usługodawcą, który nie jest generalnym wykonawcą w ramach danej inwestycji budowlanej, przyjmującym zlecenie wykonania tej inwestycji bezpośrednio od inwestora.

Fakt zgłoszenia, lub nie, głównemu inwestorowi powierzenia prac podwykonawcy, pozostaje bez wpływu na posiadanie statusu podwykonawcy w rozumieniu ustawy o VAT. Status podwykonawcy wynika bowiem bezpośrednio z zawartych pisemnych umów, a w przypadku ich braku – świadczą o tym statusie okoliczności i charakter wykonywanych usług.

A zatem, rozliczanie podatku na zasadzie mechanizmu odwróconego obciążenia ma zastosowanie jeśli spełnione są następujące warunki:

• świadczenie dotyczy usług wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy (poz. 2-48), objętych wskazanymi tam symbolami PKWiU,
• usługodawca i usługobiorca są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni,
• sprzedaż u usługodawcy nie jest zwolniona na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy,
• usługodawca świadczy usługi jako podwykonawca, czyli usługodawca nie jest generalnym wykonawcą usług.
  
  

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Gmina zawarła umowę o dofinansowanie projektu „Odnawialne Źródła Energii dla mieszkańców Gminy Z.” W ramach projektu wykonana zostanie W ramach projektu zostanie wykonana kompleksowa usługa dostawy i montażu indywidualnych zestawów OZE, a mianowicie:

• instalacje fotowoltaiczne (PKWiU 43.21.10.2 – roboty związane z wykonaniem pozostałych instalacji elektrycznych).
• kolektory słoneczne (PKWiU 43.22.12.0 – roboty związane z wykonaniem instalacji cieplnych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych).
• kotły na biomasę (PKWiU 43.22.12.0 – roboty związane z wykonaniem instalacji cieplnych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych).
• pompy ciepła (PKWiU 43.22.12.0 – roboty związane z wykonaniem instalacji cieplnych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych).
  
  

Zestaw OZE będzie montowany w budynku mieszkalnym (obiekcie) stanowiącym własność Mieszkańca Gminy biorącego udział w projekcie na podstawie indywidualnie zawartej umowy. Zgodnie z zawartymi umowami, mieszkańcy w zamian za montaż, instalację oraz późniejsze przekazanie zobowiązali się do zwrotu Gminie określonej części kosztów zainstalowania zestawów OZE, a także wszelkich innych kosztów niekwalifikowalnych oraz wszystkich pozostałych kosztów (dalej łącznie jako: „wynagrodzenie za usługę instalacji zestawu OZE”), których wartość realizacji okazałyby się wyższe niż założone w pierwotnym kosztorysie Projektu. W cenie świadczonych usług (dostarczonych towarów) na rzecz mieszkańców uwzględnia się 15% całkowitej wartości dostawy i montażu indywidualnego zestawu OZE oraz 100% kosztów niekwalifikowanych (w tym podatek VAT od całej wartości inwestycji) związanych z realizacją umowy na jego nieruchomości.

Otrzymując od mieszkańców środki na pokrycie powyższych wydatków, Gmina rozliczać będzie VAT z powyższego tytułu. mieszkańcy biorący udział w projekcie dokonują wpłat na otworzone specjalnie do tego celu konto gminy w terminie:

• 14 dni od podpisania umowy kwotę 500 zł (zaliczka) od każdego tytułu instalacji wpisując na przelewie nr umowy,
• 14 dni od doręczenia wezwania do zapłaty pozostałej kwoty, stanowiącej różnicę między zaliczką na poczet wkładu własnego, a ostateczną wartością instalacji Zestawu OZE, przy czym termin ten nie może być dłuższy niż wyznaczona data montażu instalacji, na przelewie wpisując nr umowy.
  
  

Po zakończeniu miesiąca Gmina na podstawie wyciągu bankowego z tego konta wypisała wewnętrzny zbiorczy dokument sprzedaży. W przypadku żądania nabywcy – osoby fizycznej – otrzymania faktury (art. 106b ust. 3 i art. 106i ust. 6 ustawy o VAT), Gmina wystawi fakturę dla nabywcy i dokona korekty zbiorczego dokumentu sprzedaży za dany okres na wpłaty od mieszkańców za dany miesiąc. Zbiorczy dokument sprzedaży obejmuje wpłaty mieszkańców za dany miesiąc z wyciągu bankowego z podziałem na rodzaj dostawy i montażu zestawu OZE, jakiej dokona Wnioskodawca na rzecz mieszkańców według zawartych umów. Wykonawcy, zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług zobowiązani będą do wystawienia faktur za zrealizowane dostawy i montaż zestawów OZE :

• roboty związane z wykonaniem pozostałych instalacji elektrycznych (PKWiU 43.21.10.2) – instalacje fotowoltaiczne.
• roboty związane z wykonaniem instalacji cieplnych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych (PKWiU 43.22.12.0) – kolektory słoneczne, kotły na biomasę, pompy ciepła.
  
  

Podmioty świadczące usługi wykonania instalacji OZE, na rzecz Gminy będą podatnikami, o których mowa w art. 15 u których sprzedaż, nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9. Nabywana przez Gminę usługa od wykonawców będzie usługą kompleksową, na którą składać się będzie dostawa i montaż urządzeń.

Ustalenie, czy dana usługa podlega rozliczeniu zgodnie z mechanizmem odwróconego obciążenia, czy też zastosowanie będzie miała ogólna zasada rozliczenia podatku, ma charakter indywidualny. Oznacza to, że w każdym konkretnym przypadku należy zbadać, czy dane świadczenie jest usługą wymienioną w załączniku nr 14 do ustawy oraz czy usługa ta jest świadczona przez podwykonawcę. Dla zastosowania odwrotnego obciążenia konieczne jest spełnienie obu ww. przesłanek łącznie.

Mając na uwadze wskazany przez Wnioskodawcę opis sprawy, należy przyjąć, iż Gmina wykonując usługę budowlaną na rzecz mieszkańca działa w charakterze głównego wykonawcy. Efektem prac, jakich oczekuje mieszkaniec w ramach zawartej z Gminą umowy, jest wykonanie zestawów OZE tj. instalacji fotowoltaicznych, kolektorów słonecznych, kotłów na biomasę i pomp ciepła. Z tego względu mieszkaniec, a nie Gmina, jest podmiotem zlecającym i oczekującym wykonania na własnej nieruchomości przedmiotowych usług budowlanych (tj. inwestorem). W tym przypadku fakt przeniesienia przez Gminę prawa do własności instalacji, po okresie trwałości projektu nie wpływa na określenie jej pozycji jako inwestora. Przedmiotem czynności wykonywanych przez Gminę nie będzie bowiem samo przekazanie prawa własności instalacji OZE zlokalizowanych na nieruchomościach mieszkańców lecz świadczenie usługi budowlanej polegającej na jej wykonaniu.

Zatem, Gmina jako główny wykonawca nabywając usługi budowlane, polegające na wykonaniu zestawów OZE, wymienione w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, od podmiotu trzeciego, działającego w tym przypadku w charakterze podwykonawcy, zobowiązana będzie do ich opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 17 ust. 1h ustawy.

Wobec powyższego, należy uznać, że w związku z realizacją przedmiotowej inwestycji dotyczącej usług budowlanych sklasyfikowanych w grupowaniu PKWIU 43.22.12.0, 43.21.10.2 to Wnioskodawca będzie podatnikiem VAT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy w związku z art. 17 ust. 1h dla świadczonych przez podwykonawców ww. usług, a tym samym Wnioskodawca, jako nabywca ww. usług, będzie miał obowiązek rozliczyć podatek należny z tytułu nabytych od wykonawcy ww. usług.

Podsumowując w rozliczeniach dokonywanych pomiędzy Gminą, a wykonawcami wykonującymi roboty budowlane sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 43.22.12.0, 43.21.10.2 znajdzie zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia w myśl art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT.

Przechodząc do kwestii dokumentowania wpłat otrzymywanych od mieszkańców za zestawy OZE wskazać należy, co następuje:

Zgodnie z art. 106a pkt 1 ustawy o VAT, przepisy rozdziału 1 „Faktury” stosuje się do sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów.

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 i 4 ww. ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

• sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
• otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie
• z art. 19a ust. 5 pkt 4.
  
  

W myśl art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W konsekwencji, skoro usługa zostanie wykonana na rzecz innego podmiotu niż ten, o którym mowa w art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, Wnioskodawca będzie zobowiązany do udokumentowania takiej sprzedaży fakturą tylko na żądanie nabywcy.

Natomiast wobec braku żądania nabywcy, Wnioskodawca miał prawo sporządzić jeden wewnętrzny dokument sprzedaży za dany miesiąc dotyczący wszystkich wpłat łącznie. Jednocześnie w przypadku wystąpienia takiego żądania i wystawienia faktury Gmina winna dokonać korekty zbiorczego dokumentu sprzedaży za dany miesiąc. Zbiorczy dokument sprzedaży obejmujący wpłaty mieszkańców powinien zawierać wszystkie dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji VAT-7 za dany miesiąc oraz informacji o prowadzonej ewidencji w formie JPK VAT.

Zgodnie bowiem z art. 109 ust. 3 ustawy, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej. Ewidencja powinna zawierać w szczególności dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, korekt podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżającej kwotę podatku należnego, korekt podatku naliczonego, kwoty podatku podlegającej wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu, a także inne dane służące identyfikacji poszczególnych transakcji, w tym numer, za pomocą którego kontrahent jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej.

Natomiast stosownie do treści art. 82 § 1b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, prowadzące księgi podatkowe przy użyciu programów komputerowych, są obowiązane, bez wezwania organu podatkowego, do przekazywania, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej informacji o prowadzonej ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej, o której mowa w art. 193a § 2, na zasadach dotyczących przesyłania ksiąg podatkowych lub ich części określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3, za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, wskazując miesiąc, którego ta informacja dotyczy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga prawidłowości klasyfikacji usług dokonanej przez Wnioskodawcę w świetle PKWiU. Wobec tego została ona wydana przy założeniu, że Wnioskodawca poprawnie zakwalifikował świadczone usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU. Tutejszy organ nie jest bowiem uprawniony, w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości formalnego przyporządkowania towaru lub usługi do grupowania statystycznego.

Tutejszy Organ informuje ponadto, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie podniesione w opisie stanu faktycznego oraz własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – w niniejszej interpretacji rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów,, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.