2018.04.17 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.64.2018.2.AN
z 17 kwietnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 lutego 2018 r. (data wpływu 19 lutego 2018 r.), uzupełnionym 22 marca 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

czy Spółka może korzystać ze zwolnienia z podatku CIT, w ramach pomocy publicznej w ramach Zezwolenia z 2013 r., od kwoty wydatkowanej na zakup maszyn produkcyjnych, nie wymienionych w biznes planie do wydanego Zezwolenia z 2013 r., a wstawionych do „starej” części zakładu produkcyjnego, znajdującego się na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej,
w przypadku odpowiedzi twierdzącej, czy Spółka przy zwolnieniu z podatku dochodowego w przypadku wykorzystywania pomocy z Zezwolenia z 2013 r. może korzystać z puli limitu, czy od dnia zapłaty za ww. maszyny produkcyjne

-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 lutego 2018 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

czy Spółka może korzystać ze zwolnienia z podatku CIT, w ramach pomocy publicznej w ramach Zezwolenia z 2013 r., od kwoty wydatkowanej na zakup maszyn produkcyjnych, nie wymienionych w biznes planie do wydanego Zezwolenia z 2013 r., a wstawionych do „starej” części zakładu produkcyjnego, znajdującego się na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej,
w przypadku odpowiedzi twierdzącej, czy Spółka przy zwolnieniu z podatku dochodowego w przypadku wykorzystywania pomocy z Zezwolenia z 2013 r. może korzystać z puli limitu, czy od dnia zapłaty za ww. maszyny produkcyjne.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego pismem z 7 marca 2018 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.64.2018.1.AN, wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 22 marca 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe (sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku z 15 marca 2018 r. (data wpływu 23 marca 2018 r.)).

Spółka z o.o. (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”) jest Spółką działającą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „SSE”), z sektora produkcji spożywczo-farmaceutycznej, jako producent suplementów diety i zdrowej żywności, a także surowców do produkcji farmaceutycznej.

Spółka posiada Zezwolenia z 2009 r. oraz Zezwolenie wydane w 2013 r.

W ramach Zezwolenia z 2009 r. zostały już poniesione wydatki na terenie SSE w latach 2009-2011, natomiast nakłady inwestycyjne w ramach Zezwolenia z 2013 r. nie zostały w całości zrealizowane.

W ramach Zezwolenia z 2013 r. Spółka zobowiązała się do poniesienia następujących wydatków inwestycyjnych:

rozbudowy zakładu produkcyjnego na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (części produkcyjnej, magazynowej i biurowej),
zakupu maszyn produkcyjnych, które miały pracować w zakładzie na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej.

Ww. przedsięwzięcie zostało opisane w biznes planie, gdzie były wyspecyfikowane nazwy urządzeń produkcyjnych, które na dzień wydania zezwolenia w 2013 wydawały się najbardziej niezbędne.

Spółka na dzień dzisiejszy nie zrealizowała jeszcze projektu rozbudowy (pkt 1). Obecnie trwają przygotowania do rozpoczęcia procesu rozbudowy. Spółka natomiast zakupiła już nowe maszyny produkcyjne (linie produkcyjne). Zostały zakupione jednak inne maszyny niż te wyspecyfikowane w biznes planie, który był podstawą do wydania Zezwolenia z 2013 r, gdyż z biegiem czasu potrzeby maszynowe na produkcji zmieniły się i zostały kupione bardziej potrzebne, które zostały ustawione do „ starej” części zakładu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku z 15 marca 2018 r. (data wpływu 23 marca 2018 r.)).

Czy Spółka może korzystać ze zwolnienia z podatku CIT, w ramach pomocy publicznej w ramach Zezwolenia z 2013 r., od kwoty wydatkowanej na zakup maszyn produkcyjnych, nie wymienionych w biznes planie do wydanego Zezwolenia z 2013 r., a wstawionych do „starej” części zakładu produkcyjnego, znajdującego się na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)
W przypadku odpowiedzi twierdzącej, czy Spółka przy zwolnieniu z podatku dochodowego w przypadku wykorzystywania pomocy z Zezwolenia z 2013 r. może korzystać z puli limitu od jakiego momentu, czy od momentu dnia zapłaty za ww. maszyny produkcyjne? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Spółka może korzystać ze zwolnienia podatkowego w ramach Zezwolenia z 2013 r. od kwoty wydatkowanej na zakup maszyn nie wymienionych w biznes planie.

Ad. 2

Spółka może wykorzystywać przysługujący limit zwolnienia z podatku dochodowego w ramach Zezwolenia z 2013 r. od kwoty zakupu maszyn produkcyjnych począwszy od dnia zapłaty za ww. maszyny produkcyjne.

Spółka korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego w związku z działalnością w Specjalnej Strefie Ekonomicznej na podstawie Zezwoleń wydanych z 2009 r., na podstawie przepisu art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. 2017 r., poz. 2343 z późn. zm., dalej: „ustawa o CIT”). Wydatki inwestycyjne dotyczące Zezwolenia z 2013 r. są częściowo zrealizowane (w zakresie zakupu maszyn na produkcje), natomiast w zakresie rozbudowy zakładu produkcyjnego, jeszcze nie. Maszyny wyszczególnione w biznes planie nie uwzględniały maszyn, które zostały zakupione przez Spółkę.

Z uwagi na fakt, iż Spółka rozwija swoje portfolio oraz zwiększa swoją sprzedaż co roku, plany zakupu maszyn zostały zmienione. Spółka podjęła decyzje o zakupie linii produkcyjnych, które są bardziej zaawansowane technologicznie i pozwalają bardziej zautomatyzować proces produkcyjny a jednocześnie wprowadzać jakościowo lepsze produkty na rynek. Spółka aby sprostać temu zadaniu musiała również zatrudnić dodatkowo bardziej wykwalifikowanych pracowników do obsługi tych maszyn.

Przepis ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że wolne od podatku dochodowego są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie Zezwolenia, przy czym wielkość pomocy nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy.

Zwolnienie o którym mowa przysługuje podatnikowi wyłącznie gdy:

działalność ta jest prowadzona na podstawie zezwolenia i zgodnie z zezwoleniem,
zwolnienie obejmuje dochody przedsiębiorcy, który prowadzi działalność w specjalnej strefie ekonomicznej,
zwolnienie dotyczy tylko tych dochodów, które są wypracowane na terenie strefy.

Zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych, pomoc publiczna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, stanowi regionalną pomoc inwestycyjną z tytułu m.in.:

kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą.

Natomiast w Zezwoleniach, które są podstawą do zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych, mowa jest o kwocie wydatków minimalnych, terminie poniesienia tych wydatków, zwiększeniu zatrudnienia oraz utrzymaniu tego zatrudnienia do określonego w Zezwoleniu terminu.

Spółka zatem była zobowiązana do ww. obowiązków, które pozwalają na korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych. Nie ma tutaj odniesienia do konkretnych maszyn, które były przykładowo wyszczególnione w biznes planie, który był podstawą do wydania Zezwolenia z 2013 r.

Reasumując, Spółka zatem mogła dowolnie dokonać wyboru maszyn produkcyjnych, które były najbardziej potrzebne.

Zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych, zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania Zezwolenia.

Reasumując, Spółka poniosła wydatki na zakup nowych maszyn produkcyjnych i od tego momentu ma prawo korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych od wielkości wydatkowanej kwoty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na których możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1010, z późn. zm., dalej: „ustawa o SSE”). W myśl art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, zwane dalej „zezwoleniem”.

Zgodnie z art. 12 tej ustawy, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych (...).

Powyższe regulacje prawne ustanawiają podstawowe warunki korzystania z ulgi podatkowej z tytułu prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (dalej: „SSE”) działalności gospodarczej, jaką jest niezapłacony przez przedsiębiorcę strefowego podatek dochodowy.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. 2017 r., poz. 2343 z późn. zm.; dalej: „ustawa o CIT”), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Stosownie do art. 17 ust. 4 ustawy o CIT, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy. Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych.

Podstawowym aktem prawnym, regulującym zasady funkcjonowania specjalnych stref ekonomicznych oraz zasady korzystania z pomocy publicznej z tytułu inwestycji w SSE jest ustawa o SSE. Szczegółowe reguły korzystania z pomocy publicznej z tytułu działalności w SSE zdefiniowane zostały natomiast w rozporządzeniach wykonawczych.

I tak, zgodnie z § 6 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2008 r., Nr 232, poz. 1548 z późn. zm. dalej: „rozporządzenie strefowe”), za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia, będące:

ceną nabycia gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego,
ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika,
kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych,
ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how lub nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3,
kosztem związanym z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i budowli - pod warunkiem, że okres najmu lub dzierżawy trwa co najmniej 5 lat, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - co najmniej 3 lata, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji,
ceną nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy.

Jak wynika z treści cytowanego przepisu, ponoszone przez Spółkę wydatki inwestycyjne mogą zostać uznane za koszty kwalifikowane, jeżeli:

będą należały do kategorii kosztów inwestycji, wymienionych w § 6 ust. 1 ww. rozporządzenia strefowego,
zostaną poniesione w związku z realizacją inwestycji na terenie SSE,
zostaną poniesione w trakcie obowiązywania Zezwolenia.

Powyższe kryteria muszą być spełnione łącznie.

Jeżeli więc poniesione przez Spółkę nakłady inwestycyjne spełniają wskazane warunki, stanowią one tym samym wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną.

Jak stanowi § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, pomoc publiczna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT (...) stanowi regionalną pomoc inwestycyjną z tytułu:

kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w § 6 lub
tworzenia nowych miejsc pracy, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o składki obowiązkowe, takie jak składki na ubezpieczenie społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników.

Na podstawie § 3 ust. 4 ww. rozporządzenia, przez nową inwestycję należy rozumieć inwestycję w środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne polegającą na utworzeniu nowego lub rozbudowie istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacji produkcji przedsiębiorstwa przez wprowadzenie nowych dodatkowych produktów bądź na zasadniczej zmianie dotyczącej całościowego procesu produkcyjnego istniejącego przedsiębiorstwa. Za nową inwestycję uznaje się również nabycie przedsiębiorstwa, które jest w likwidacji albo zostałoby zlikwidowane, gdyby nie zostało nabyte, albo zorganizowanej części takiego przedsiębiorstwa, o ile nabywca nie jest powiązany ze zbywcą.

Ponadto § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia stanowi, że zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej. Zgodnie z § 5 ust. 2 powołanego rozporządzenia, warunkiem korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w ust. 1, jest:

utrzymanie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne – przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców – przez okres 3 lat, przy czym nie wyklucza się wymiany przestarzałych instalacji lub sprzętu w związku z szybkim rozwojem technologicznym;
utrzymanie inwestycji w regionie, w którym udzielono pomocy, przez okres nie krótszy niż 5 lat od momentu, gdy cała inwestycja zostanie zakończona, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców – przez okres nie krótszy niż 3 lata.

W odniesieniu do kwestii pojęcia „poniesionych wydatków inwestycyjnych”, należy zauważyć, że pojęcie to nie zostało zdefiniowane w powyższym rozporządzeniu w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej. Zgodnie z definicją zawartą w Internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN (www.sjp.pwn.pl), „ponieść” znaczy „zostać obarczonym, obciążonym czymś”, natomiast „koszt” to „suma pieniędzy wydatkowana na kupno lub opłacenie czegoś”. Zestawiając powyższe definicje, należy stwierdzić, iż „ponieść koszt” znaczy tyle co zostać obciążonym sumą pieniędzy wydatkowaną na kupno lub opłacenie czegoś. Innymi słowy, trzeba wydać określoną kwotę pieniędzy na dany przedmiot, usługę, co doprowadzi do pomniejszenia (obciążenia) stanu środków finansowych będących w naszym władaniu.

Wychodząc z tego założenia, należy uznać, że aby przedsiębiorca mógł skorzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego, którego wartość uzależniona jest od wielkości poniesionych przez tego przedsiębiorcę wydatków kwalifikowanych jako koszty inwestycji, to „poniesienie” musi oznaczać wydatek faktycznie poniesiony, a nie samą deklarację o zamiarze jego poniesienia, czy też zobowiązanie do poniesienia go w przyszłości.

Z treści przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka posiada Zezwolenia z 2009 r. oraz Zezwolenie wydane w 2013 r.

W ramach Zezwoleń z 2009 r. zostały już poniesione wydatki na terenie SSE w latach 2009-2011, natomiast nakłady inwestycyjne w ramach Zezwolenia z 2013 r. nie zostały w całości zrealizowane.

W ramach Zezwolenia z 2013 r. Spółka zobowiązała się do poniesienia następujących wydatków inwestycyjnych:

3. rozbudowy zakładu produkcyjnego na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (części produkcyjnej, magazynowej i biurowej),

4. zakupu maszyn produkcyjnych, które miały pracować w zakładzie na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej.

Ww. przedsięwzięcie zostało opisane w biznes planie, gdzie były wyspecyfikowane nazwy urządzeń produkcyjnych, które na dzień wydania zezwolenia w 2013 wydawały się najbardziej niezbędne.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że jeżeli w ramach posiadanego Zezwolenia z 2013 r. na działalność w Specjalnej Strefie Ekonomicznej Spółka poniosła szereg wydatków związanych z zakupem maszyn produkcyjnych związanych z działalnością na terenie strefy, a ww. maszyny (linie produkcyjne) stanowią środki trwałe w Spółce, to wydatki poniesione z tego tytułu mogą zostać zaliczone do kosztów inwestycji, kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczna w ramach zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych.

Spółka może zatem korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych w ramach Zezwolenia z 2013 r., od kwoty wydatkowanej na zakup maszyn produkcyjnych, nie wymienionych w biznes planie do wydanego Zezwolenia z 2013 r., wstawionych do „starej” części zakładu produkcyjnego, znajdującego się na terenie SSE. Wnioskodawca może korzystać z przysługującego limitu począwszy od miesiąca, w którym Wnioskodawca poniósł wydatki inwestycyjne zgodnie z metodą kasową, w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin