Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB1/415-98/13-4/MD
z 15 maja 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 5 lutego 2013 r. (data wpływu 7 lutego 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 kwietnia 2013 r. (data wpływu 30 kwietnia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie:

• powstania obowiązku zapłaty podatku w związku z odpłatnym przekazaniem nieoddanego do użytku budynku do działalności męża,
  

• określenia limitu przychodów, uprawniającego do korzystania z ryczałtu ewidencjonowanego w związku z odpłatnym przekazaniem nieoddanego do użytku budynku do działalności męża
  

– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 lutego 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa m.in. w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), w związku z czym pismem z dnia 22 kwietnia 2013 r., Nr IPTPB1/415-98/13-2/MD, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h ww. ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie z dnia 22 kwietnia 2013 r. skutecznie doręczono w dniu 24 kwietnia 2013 r., następnie w dniu 30 kwietnia 2013 r. uzupełniono ww. wniosek (data nadania w polskiej placówce pocztowej 29 kwietnia 2013 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przestawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu pojazdami samochodowymi oraz maszynami i urządzeniami rolniczymi oraz częściami i akcesoriami do tych pojazdów, maszyn i urządzeń. Rozlicza się z podatku dochodowego w formie tzw. ryczałtu ewidencjonowanego, na podstawie przepisów ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Jest czynnym (aktywnym) podatnikiem VAT.

Działalność gospodarczą prowadzi także mąż Wnioskodawczyni, który także jest czynnym (aktywnym) podatnikiem VAT.

Na cele prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni buduje budynek gospodarczo - garażowy.

Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem zamierzają jednak, budynek ten przenieść do działalności gospodarczej męża, przy czym odbędzie się to formalnie odpłatnie, tj. w związku z przesunięciem budynku z ewidencji Jej firmy do takiej ewidencji w firmie męża (przy czym nie jest to ewidencja/wykaz środków trwałych, ponieważ budynek nie jest jeszcze oddany do użytku i nie będzie oddany do chwili przeniesienia do firmy męża, choć stopień zaawansowania prac przekracza 90%). Środki pieniężne, stanowiące wartość budynku będą przekazane przelewem bankowym. Jest to jednak powodowane wyłącznie regulacjami z zakresu podatku VAT. Środki przelewane z konta firmy męża stanowią współwłasność małżeńską. Na udokumentowanie transakcji wystawiona będzie faktura VAT, ponieważ zgodnie z przepisami dotyczącymi podatku od towarów i usług transakcje pomiędzy małżonkami, także w sytuacji, gdy istniejąca pomiędzy nimi majątkowa wspólność małżeńska obejmuje całość ich majątku, podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż o opodatkowaniu decyduje przeniesienie praw do dysponowania jak właściciel i niekoniecznym warunkiem jest faktyczna zmiana właściciela.

W piśmie z dnia 26 kwietnia 2013 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawczyni wskazała, iż:

1. Prowadzi działalność gospodarczą od 19 października 2005 r.
2. Wyboru zryczałtowanej formy opodatkowania przychodów podatkiem dochodowym na podstawie ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne dokonała w 2005 r. i przez cały okres prowadzonej działalności stosowała tę metodę opodatkowania.
3. Prowadzona przez Wnioskodawczynię działalność gospodarcza sklasyfikowana jest według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, wprowadzonej rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) pod symbolem 45.19 „Sprzedaż hurtowa i detaliczna pozostałych pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli”.
4. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni nie świadczy usług w zakresie handlu częściami do pojazdów mechanicznych.
5. Budynek gospodarczo - garażowy, będący przedmiotem wniosku o interpretację, budowany jest na działce będącej majątkiem wspólnym w ramach wspólności ustawowej małżeńskiej.
6. Do czasu zakończenia inwestycji i oddania budynku do użytkowania wszystkie wydatki związane z budową ewidencjonowane są w specjalnie do tego celu założonej ewidencji wydatków (tabeli) służącej prawidłowemu ustaleniu wartości początkowej przyszłego środka trwałego. Gdyby budowa została zakończona w całości w ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej (jak to pierwotnie zamierzała) oddanie budynku do użytkowania znalazłoby odzwierciedlenie w wykazie środków trwałych, o którym mowa w § 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2002 r. w sprawie prowadzenia ewidencji przychodów i wykazu środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Ponadto oczywiście, ze względu na to, że Wnioskodawczyni jest aktywnym (czynnym) podatnikiem VAT, wszystkie wydatki związane z budową wykazywane są w ewidencji zakupów prowadzonej dla rozliczenia tego podatku.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w zdarzeniu przyszłym opisanym powyżej, przeniesienie budynku, udokumentowane fakturą VAT z działalności Wnioskodawczyni, do działalności męża:

1. spowoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych?
2. będzie uwzględnione w wielkości przychodu, o którym mowa w art. 6 ust. 4 pkt 1 lit. a), tj. w sumie przychodów, od której uzależnione jest prawo do opłacania podatku w formie ryczałtu ewidencjonowanego?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, opisane w niniejszym wniosku przeniesienie majątku z Jej firmy do firmy męża, choć podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług, nie powoduje powstania przychodu w rozumieniu art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 ze zm.; dalej: ustawa), w związku z art. 14 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak twierdzi Wnioskodawczyni, w stosunku do tego przeniesienia nie może mieć zastosowania art. 12 ust. 10 ww. ustawy, ponieważ budynek w chwili sprzedaży nie będzie jeszcze oddany do użytku, więc nie może być uznany za środek trwały, nie będzie więc też w konsekwencji ujęty w wykazie środków trwałych, a są to dwa warunki zastosowania ww. przepisu. Zastosowania także nie znajduje art. 12 ust. 1 pkt 5 lit. f) ustawy, ponieważ dotyczy on odpłatnego zbycia ruchomych składników majątku będących środkami trwałymi, ujętych w wykazie środków trwałych. Jedyna różnica w stosunku do ww. ust. 10 polega na tym, że chodzi w nim o rzeczy ruchome. Także tu jednak mowa jest o opodatkowaniu zbycia środka trwałego, ujętego w wykazie środków trwałych, co nie będzie w tym przypadku miało miejsca.

Ustawa nie przewiduje żadnej stawki podatkowej dla odsprzedaży inwestycji w toku, takiej sprzedaży nie ujęto bowiem w żadnym z punktów art. 12 ustawy, zawierającego stawki podatkowe. Przede wszystkim jednak nawet w przypadku nieruchomości lub rzeczy ruchomych będących środkami trwałymi, ustawa opodatkowuje tylko i wyłącznie odpłatne zbycie. Ustawa nie definiuje pojęcia ,,zbycie”, należy je zatem interpretować tak, jak występuje ono w języku potocznym, a także w na gruncie prawa cywilnego. W obu tych przypadkach przez zbycie rozumie się zmianę właściciela (potocznie: pozbycie się). W tym przypadku zarówno przed przeniesieniem do firmy męża, jak i po tym fakcie, małżonkowie są i będą nadal współwłaścicielami budynku w ramach majątkowej wspólności majątkowej. Nie jest dopuszczalne twierdzenie, że jeden z małżonków zbył określoną część majątku na rzecz drugiego małżonka, jeżeli nie zaszły żadne zmiany w ustroju majątkowym i przedmiot operacji nie został przeniesiony do majątku odrębnego drugiego małżonka.

Zdaniem Wnioskodawczyni, kwota wynikająca z faktury, ponieważ nie stanowi przychodu w rozumieniu przepisów ustawy, nie jest uwzględniana w sumie przychodów decydujących o prawie do opłacania przez podatnika podatku dochodowego w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych z punktu widzenia art. 6 ust. 4 pkt 1 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychów osiąganych przez osoby fizyczne. Skoro przeniesienie majątku pomiędzy firmami małżonków w ramach małżeńskiej wspólności majątkowej nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, gdyż nie jest przychodem, nie może też wchodzić do limitu przychodów, wpływającego na prawo podatnika do korzystania z tej formy opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie :

• powstania obowiązku zapłaty podatku w związku z odpłatnym przekazaniem nieoddanego do użytku budynku do działalności męża,
  

• określenia limitu przychodów, uprawniającego do korzystania z ryczałtu ewidencjonowanego w związku z odpłatnym przekazaniem nieoddanego do użytku budynku do działalności męża
  

- uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 ze zm.), ustawa ta reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.

Stosownie do treści art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym, w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej „spółką”.

W myśl art. 6 ust. 4 pkt 1 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności wymienionej w ust. 1, jeżeli w roku poprzedzającym rok podatkowy uzyskali przychody z tej działalności, prowadzonej wyłącznie samodzielnie, w wysokości nieprzekraczającej 150.000 euro.

Zasady opodatkowania uzyskanych przez podatników objętych ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości wykorzystywanych w prowadzonej działalności gospodarczej reguluje art. 12 ust. 10 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku odpłatnego zbycia praw majątkowych lub nieruchomości będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa, ustalona zgodnie z art. 22g ustawy o podatku dochodowym, jest niższa niż 1.500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

- ujętych w wykazie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w pkt 2 oraz spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie, nieujętych w wykazie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, wykorzystywanych w pozarolniczej działalności gospodarczej - bez względu na okres ich nabycia - ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 10% uzyskanego przychodu, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z pozarolniczej działalności gospodarczej, a pomiędzy pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składnik majątku został wycofany z działalności, i dniem jego zbycia nie upłynęło sześć lat.

Zaznaczyć należy, iż zgodnie z treścią art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 788 ze zm.), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Natomiast w myśl art. 33 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, do majątku osobistego każdego z małżonków należą:

1. przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej,
2. przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił,
3. prawa majątkowe wynikające ze wspólności łącznej podlegającej odrębnym przepisom,
4. przedmioty majątkowe służące wyłącznie do zaspokajania osobistych potrzeb jednego z małżonków,
5. prawa niezbywalne, które mogą przysługiwać tylko jednej osobie,
6. przedmioty uzyskane z tytułu odszkodowania za uszkodzenie ciała lub wywołanie rozstroju zdrowia albo z tytułu zadośćuczynienia za doznaną krzywdę; nie dotyczy to jednak renty należnej poszkodowanemu małżonkowi z powodu całkowitej lub częściowej utraty zdolności do pracy zarobkowej albo z powodu zwiększenia się jego potrzeb lub zmniejszenia widoków powodzenia na przyszłość,
7. wierzytelności z tytułu wynagrodzenia za pracę lub z tytułu innej działalności zarobkowej jednego z małżonków,
8. przedmioty majątkowe uzyskane z tytułu nagrody za osobiste osiągnięcia jednego z małżonków,
9. prawa autorskie i prawa pokrewne, prawa własności przemysłowej oraz inne prawa twórcy,
10. przedmioty majątkowe nabyte w zamian za składniki majątku osobistego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.
    
    

Wyżej wymieniony przepis określa zatem, co stanowi osobisty majątek każdego z małżonków. Do majątku odrębnego małżonków nie zalicza się zatem przedmiotów służących do prowadzenia działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 48 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania. Natomiast stosownie do art. 191 Kodeksu cywilnego, własność nieruchomości rozciąga się na rzecz ruchomą, która została połączona z nieruchomością w taki sposób, że stała się jej częścią składową.

W myśl art. 206 i 207 powołanej wyżej ustawy Kodeks cywilny, każdy ze współwłaścicieli jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli, natomiast pożytki i inne przychody z rzeczy wspólnej przypadają współwłaścicielom w stosunku do wielkości udziałów; w takim samym stosunku współwłaściciele ponoszą wydatki i ciężary związane z rzeczą wspólną.

Wobec powyższego, małżonkowie posiadający prawo do rzeczy na zasadzie współwłasności majątkowej mają równe prawo do korzystania z rzeczy wspólnej oraz obowiązek dbania o nią. Mając na uwadze treść ww. przepisów należy przyjąć, że dają one możliwość przekazania składników majątku stanowiących współwłasność łączną małżonków, które wytwarzane były z zamiarem wykorzystywania w działalności gospodarczej jednego małżonka - na rzecz drugiego małżonka.

Jednocześnie stwierdzić należy, iż w przypadku, gdy następuje przekazanie składników majątku (w tej sytuacji naniesień budowlanych na wspólnej działce) z działalności żony na rzecz działalności męża, nie dochodzi do ich zbycia, gdyż współwłaścicielami nadal pozostają te same osoby (małżonkowie).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu pojazdami samochodowymi oraz maszynami i urządzeniami rolniczymi. Rozlicza się z podatku dochodowego w formie tzw. ryczałtu ewidencjonowanego. Działalność gospodarczą prowadzi także mąż Wnioskodawczyni, który także jest czynnym (aktywnym) podatnikiem VAT. Na cele prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni buduje budynek gospodarczo - garażowy. Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem zamierzają jednak, budynek ten przenieść do działalności gospodarczej męża, przy czym odbędzie się to formalnie odpłatnie, tj. w związku z przesunięciem budynku z ewidencji firmy Wnioskodawczyni do takiej ewidencji w firmie męża (przy czym nie jest to ewidencja/wykaz środków trwałych, ponieważ budynek nie jest jeszcze oddany do użytku i nie będzie oddany do chwili przeniesienia do firmy męża, choć stopień zaawansowania prac przekracza 90%). Środki pieniężne, stanowiące wartość budynku będą przekazane przelewem bankowym. Jest to jednak powodowane wyłącznie regulacjami z zakresu podatku VAT. Środki przelewane z konta firmy męża stanowią współwłasność majątkową. Na udokumentowanie transakcji wystawiona będzie faktura VAT. W uzupełnieniu dodano, iż budynek gospodarczo - garażowy, będący przedmiotem wniosku o interpretację, budowany jest na działce będącej majątkiem wspólnym w ramach wspólności ustawowej małżeńskiej.

W sytuacji, gdy małżonkowie prowadzą odrębne działalności gospodarcze, a na prawach wspólności ustawowej małżeńskiej są właścicielami działki, na której znajduje się budynek w trakcie realizacji na potrzeby działalności gospodarczej jednego z małżonków, to każde z małżonków ma do niego takie samo prawo, gdyż nie uległ zmianie ustrój majątkowy małżeński (nie dochodzi do zmiany właściciela).

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe w świetle obowiązujących przepisów prawa, stwierdzić należy, iż odpłatne przekazanie do działalności męża budynku w trakcie realizacji, w rozumieniu przepisów ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, nie spowoduje powstania przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, gdyż ze względu na istniejący ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej, nie będzie to odpłatnym zbyciem składników majątku. Wobec powyższego Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do zapłaty zryczałtowanego podatku dochodowego z tego tytułu. Opisana we wniosku czynność nie będzie miała również wpływu na limit przychodu, określony w art. 6 ust. 4 pkt 1 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.