Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.60.2018.3.MJ
z 25 kwietnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 6 lutego 2018 r. (data wpływu 20 lutego 2018 r.), uzupełnionym 16 kwietnia 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie:

• braku opodatkowania na terenie Polski transakcji zbycia nieruchomości, o której mowa we wniosku – jest nieprawidłowe,
• braku obowiązku pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych w związku z ww. transakcją – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 20 lutego 2018 r. do tutejszego organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy w związku z opisaną we wniosku transakcją zbycia nieruchomości, Wnioskodawca jest zobowiązany do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 6 kwietnia 2018 r., Znak: 0111-KDIB3-1.4012.123.2018.2.IK, 0111-KDIB2-1.4010.60.2018.2.MJ wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 16 kwietnia 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, Spółka z o.o. (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”) dzierżawi nieruchomość od X S.A. z siedzibą w Hiszpanii, która jest właścicielem nieruchomości. Nieruchomość położna jest w Polsce.

X S.A. posiada 93,35% udziałów w kapitale Wnioskodawcy. X S.A. nie posiada siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski i nie jest zarejestrowany w Polsce jako podatnik VAT czynny.

Przedmiotem dzierżawy jest grunt. Wnioskodawca zabudował grunt zespołem budynków produkcyjno-magazynowo-biurowych, wraz z infrastrukturą towarzyszącą w postaci placów, parkingów i chodników. Budynki są trwale związane z gruntem. Wnioskodawca poniósł wszystkie koszty związane z zabudowaniem dzierżawionego gruntu. Wnioskodawca dokonuje odpisów amortyzacyjnych od wzniesionych na dzierżawionym terenie budynków i budowli. Oddanie do użytkowania tego zespołu budynków nastąpiło w 2015 r. W 2015 r. nastąpiło więc pierwsze zasiedlenie budynków. Po pierwszym zasiedleniu budynków nie dokonywano napraw i remontów, których wartość przekraczałaby 30% wartości początkowej budynków.

Wnioskodawca zamierza kupić nieruchomość od X S.A. W dacie sprzedaży automatycznie wygaśnie umowa dzierżawy nieruchomości.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 12 kwietnia 2018 r., wskazano ponadto, że Wnioskodawca podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

W momencie sprzedaży nieruchomości, o której mowa we wniosku, Wnioskodawca będzie posiadał aktualny certyfikat rezydencji hiszpańskiej spółki X S.A.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca jest zobowiązany pobrać zryczałtowany podatek dochodowy od osób prawnych od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez X S.A. przychodów ze zbycia nieruchomości?

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 4)

Zdaniem Wnioskodawcy, art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2343 ze zm.) określa katalog przychodów, od których płatnik winien pobrać zryczałtowany podatek dochodowy od przychodów uzyskanych przez podatników, którzy nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu. Wśród wymienionych pozycji nie ma tam przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości. Wnioskodawca nie ma więc obowiązku pobrania zryczałtowanego podatku, ponieważ czynność ta nie podlega opodatkowaniu na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2343 ze zm., dalej: „updop”), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Stosownie do art. 3 ust. 3 updop, za dochody (przychody) przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;
2. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;
3. papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;
4. tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków lub tytułów uczestnictwa – jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów takiej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, funduszu inwestycyjnego, instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;
5. tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia.
   
   

Jak wynika z powyższego przepisu, zbycie przez podatnika podlegającego w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu nieruchomości położonej w Polsce generuje przychód podatkowy.

W myśl art. 3 ust. 5 updop, za dochody (przychody), o których mowa w ust. 3 pkt 5, uważa się przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3 pkt 1-4.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 updop, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:

1. z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),

2. z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

2a. z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze

-ustala się w wysokości 20% przychodów;

3. z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych,

4. uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej, z wyłączeniem przychodów uzyskanych z lotniczego rozkładowego przewozu pasażerskiego, skorzystanie z którego wymaga posiadania biletu lotniczego przez pasażera

-ustala się w wysokości 10% tych przychodów.

Stosownie do art. 21 ust. 2 updop, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Jeśli odbiorcą tych przychodów (wymienionych w art. 21 ust. 1 updop) jest rezydent podatkowy z kraju, z którym Polska zawarła umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania, wówczas stawka potrącanego podatku u źródła wynika z tej umowy lub dochód taki może być na podstawie wspomnianej umowy zwolniony z opodatkowania.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 updop, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Stosownie do art. 6 ust. 1 umowy z dnia 15 listopada 1979 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Hiszpanii o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz.U. z 1982 r., Nr 17, poz. 127, dalej: „umowa polsko-hiszpańska”), dochody z majątku nieruchomego, włączając dochody z eksploatacji gospodarstw rolnych i leśnych, mogą być opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym ten majątek jest położony.

W myśl art. 6 ust. 2 umowy polsko-hiszpańskiej, określenie „majątek nieruchomy” rozumie się według prawa Umawiającego się Państwa, w którym majątek ten jest położony. Określenie to obejmuje w każdym wypadku przynależność do majątku nieruchomego, żywy i martwy inwentarz gospodarstw rolnych i leśnych, prawa, do których mają zastosowanie przepisy prawa do zmiennych lub stałych świadczeń z tytułu eksploatacji, źródeł i innych bogactw naturalnych. Statki, barki oraz samoloty nie stanowią majątku nieruchomego.

Stosownie natomiast do art. 13 ust. 1 umowy polsko-hiszpańskiej, zyski pochodzące z przeniesienia tytułu własności majątku nieruchomego, określonego w artykule 6 ustęp 2, lub z przeniesienia tytułu własności udziałów lub podobnych praw w spółce, której majątek składa się głównie z nieruchomości, mogą być opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym ten majątek jest położony.

Z przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca, Spółka z o.o. (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”) dzierżawi nieruchomość od X S.A. z siedzibą w Hiszpanii, która jest właścicielem nieruchomości. Nieruchomość położna jest w Polsce.

X S.A. posiada 93,35% udziałów w kapitale Wnioskodawcy. X S.A. nie posiada siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski i nie jest zarejestrowany w Polsce jako podatnik VAT czynny.

Przedmiotem dzierżawy jest grunt. Wnioskodawca zabudował grunt zespołem budynków produkcyjno-magazynowo-biurowych, wraz z infrastrukturą towarzyszącą w postaci placów, parkingów i chodników. Budynki są trwale związane z gruntem. Wnioskodawca poniósł wszystkie koszty związane z zabudowaniem dzierżawionego gruntu. Wnioskodawca dokonuje odpisów amortyzacyjnych od wzniesionych na dzierżawionym terenie budynków i budowli. Oddanie do użytkowania tego zespołu budynków nastąpiło w 2015 r. W 2015 r. nastąpiło więc pierwsze zasiedlenie budynków. Po pierwszym zasiedleniu budynków nie dokonywano napraw i remontów, których wartość przekraczałaby 30% wartości początkowej budynków.

Wnioskodawca zamierza kupić nieruchomość od X S.A. W dacie sprzedaży automatycznie wygaśnie umowa dzierżawy nieruchomości.

Wnioskodawca podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. W momencie sprzedaży nieruchomości, o której mowa we wniosku, Wnioskodawca będzie posiadał aktualny certyfikat rezydencji hiszpańskiej spółki X S.A.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że skoro wskazana we wniosku nieruchomość jest położona w Polsce, to na podstawie powołanych przepisów, przychody X S.A. (nierezydenta) z tytułu jej zbycia będą przychodami, wymienionymi w art. 3 ust. 3 pkt 2 updop, osiągniętymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Środki, otrzymane przez zagraniczną spółkę w związku z ww. transakcją, będą zatem podlegać opodatkowaniu w Polsce.

Odnosząc się natomiast do kwestii obowiązku pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych w związku z ww. transakcją, stwierdzić należy, że obowiązek ten, w myśl art. 26 ust. 1 updop, dotyczy wypłat należności z tytułów wymienionych m.in. w cyt. art. 21 ust. 1 updop. W opisanym zdarzeniu przyszłym przepis ten nie będzie obejmował swoją dyspozycją Wnioskodawcy, gdyż należności wypłacone przez niego zagranicznej spółce, w związku z opisaną we wniosku transakcją, nie zostały wymienione jako podlegające opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych, na podstawie ww. art. 21 updop, a skoro są to przychody wymienione w art. 3 ust. 3 pkt 2 updop, to na mocy art. 3 ust. 5 updop, wykluczone jest ich uznanie za przychody, wymienione w art. 21 ust. 1 tej ustawy.

Reasumując, Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez X S.A. przychodów ze zbycia nieruchomości, co nie wyklucza obowiązku opodatkowania ww. przychodów podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

• braku opodatkowania na terenie Polski transakcji zbycia nieruchomości, o której mowa we wniosku – jest nieprawidłowe,
• braku obowiązku pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych w związku z ww. transakcją – jest prawidłowe.
  
  

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 1-3 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.