Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.174.2018.2.KP
z 24 kwietnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 19 lutego 2018 r. (data wpływu 1 marca 2018 r.), uzupełnione pismem z dnia 9 kwietnia 2018 r. (data wpływu 9 kwietnia 2018 r.) na wezwanie Nr 0114-KDIP3-2.4011.174.2018.1.KP z dnia 29 marca 2018 r. (data nadania 29 marca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego -jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 6 października 1984 roku Wnioskodawczyni, zawarła związek małżeński ze S. T. Dnia 26 listopada 1992 roku dostali jako małżeństwo przydział lokalu mieszkalnego nr 21c/30. Rodzice Wnioskodawczyni, S i C. M., w dniu 22 czerwca 1992 roku przekazali na rzecz Wnioskodawczyni, tj. swojej córki darowiznę w łącznej wysokości 50 milionów złotych (wartość sprzed denominacji). Darowizna została przekazana na zakup wspomnianego wyżej lokalu mieszkalnego. W dniu 27 października 1999 roku rodzice Wnioskodawczyni przekazali córce kolejną darowiznę, w łącznej kwocie 28 tysięcy złotych na wykupienie lokalu mieszkalnego nr 21c/30 ze spółdzielni mieszkaniowej. Wnioskodawczyni w dniu 29 grudnia 1999 roku dokonała jednorazowej ponadnormatywnej spłaty z tytułu kredytu mieszkaniowego (dot. lokalu nr przy ul. L. w O.) w wysokości 28 408,43 złotych.

Decyzją z dnia 13 lipca 2009 roku wydaną przez burmistrza miasta O. po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego prowadzonego na wniosek Wnioskodawczyni w sprawie wymeldowania z pobytu stałego z lokalu przy ul. L. w O. Pana S.S. orzekł o wymeldowaniu Pana S. S. i jego dotychczasowego miejsca pobytu stałego z lokalu nr przy ulicy L. W dniu 14 stycznia 2013 roku Sąd Okręgowy Wydział Cywilny orzekł rozwiązanie przez rozwód związku małżeńskiego S. S. i Wnioskodawczyni zawartego w dniu 6 października 1984 roku, z kolei w dniu 21 sierpnia 2014 roku Sąd Rejonowy postanowił:

1. ustalić, że w skład majątku wspólnego Wnioskodawczyni i S. S. wchodzi własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego oznaczonego nr znajdującego się w budynku wielorodzinnym posadowionym przy ulicy L. w O. o powierzchni 60,22 m², o wartości 180 tys. złotych, dla którego nie jest prowadzona księga wieczysta, ani zbiór dokumentów,
   
2. dokonać podziału majątku wspólnego Wnioskodawczyni i S. S. opisanego wyżej, w ten sposób, że przyznać własnościowe spółdzielcze do ww. lokalu mieszkalnego na własność Wnioskodawczyni
   
3. ustalić, że udział Wnioskodawczyni w majątku wspólnym wynosi 100%, a udział uczestnika postępowania S. S. wynosi 0%.
   
   

Wnioskodawczyni w maju 2017 roku dokonała sprzedaży lokalu mieszkalnego przy ul. L. w O.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 29 marca 2018 r. Nr (data nadania 29 marca 2018 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego. Pismem z dnia 9 kwietnia 2018 r. (data wpływu 17 kwietnia 2018 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie. Wnioskodawczyni w uzupełnieniu poinformowała, że w dniu 26 listopada 1992 r. nastąpiło nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego. Nie nastąpiło przekształcenie w prawo odrębnej własności. Do momentu sprzedaży mieszkania tj. maja 2017 roku stan prawny lokalu się nie zmienił.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w kontekście opisanego wyżej stanu faktycznego sprzedaż nieruchomości w maju 2017 roku powoduje konieczność zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych?
   
2. Czy nabycie nieruchomości następuje z momentem dokonania podziału majątku czy też z momentem faktycznego nabycia nieruchomości przez małżonków?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, w opisanym przez nią stanie faktycznym kontrowersyjną kwestią zdaje się być moment ,,nabycia” nieruchomości. Wnioskodawczyni nabyła nieruchomość będąc w związku małżeńskim. Na zakup i przyszłe wykupienie mieszkania dostała pieniądze od swoich rodziców – przekazane darowizną. Jej małżonek wyprowadził się dobrowolnie z mieszkania w 1996 roku, przestając tym samym dokładać się do jego utrzymania. Sąd Okręgowy w 2013 roku dokonał podziału majątku wspólnego przyznając własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego na własność Wnioskodawczyni. Ponadto ustalił, że udział Wnioskodawczyni w majątku wspólnym wynosi 100%, a udział jej ówczesnego męża wynosi 0%. Powołując się na doktrynę (Bartosiewicz A., Kubacki R., Komentarz do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Lex 2015) i mając na względzie charakter wspólności ustawowej małżeńskiej za słuszny należy uznać pogląd, zgodnie z którym nabycie liczy się już od momentu faktycznego nabycia nieruchomości przez małżonków, a nie moment dokonania podziału majątku.

Ponadto w przypadku Wnioskodawczyni nabycie nastąpiło bez spłat i dopłat, zaś w wyniku zniesienia współwłasności nieruchomości – udział podatnika w tej nieruchomości nie powiększył się od momentu pierwotnego nabycia do chwili odpłatnego zbycia. Zdaniem Wnioskodawczyni w tym przypadku datę nabycia tej części nieruchomości stanowi data pierwotnego nabycia a nie data zniesienia współwłasności. Według Wnioskodawczyni sprzedaż nieruchomości w 2017 roku nie powoduje konieczności zapłaty podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
   
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
   
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie prawa do lokalu mieszkalnego nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc kwota uzyskana z tego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z treści wniosku wynika, że w dniu 26 listopada 1992 roku Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyła spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego.

W dniu 13 lipca 2009 roku z lokalu został wymeldowany mąż Wnioskodawczyni, zaś 14 stycznia 2013 roku został orzeczony rozwód między małżonkami. Następnie 21 sierpnia 2013 roku miał miejsce podział majątku wspólnego byłych małżonków, w ten sposób, że własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego będące przedmiotem majątku wspólnego, zostało w całości przyznane Wnioskodawczyni. W maju 2017 roku Wnioskodawczyni sprzedała przedmiotowy lokal mieszkalny.

Przedmiotem nabycia 26 listopada 1992 roku było spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. Aż do dnia sprzedaży w maju 2017 roku stan prawny lokalu mieszkalnego nie zmienił się.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, dla określenia jego skutków podatkowych istotne jest zatem ustalenie daty nabycia nieruchomości lub praw. Zatem, aby ustalić czy w przedmiotowej sprawie sprzedaż nieruchomości podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, należy określić od jakiego momentu liczy się bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w powołanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia „nabycie”, nie wskazuje, czy ma to być nabycie odpłatne, czy nieodpłatne. Nie określa również, na podstawie jakiej czynności prawnej może nastąpić nabycie nieruchomości, ich części oraz udziału w nieruchomości lub praw majątkowych. Zatem, pojęcie to należy rozumieć szeroko, co oznacza, że z nabyciem nieruchomości lub praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mamy do czynienia z chwilą uzyskania prawa własności do nieruchomości lub tych praw, bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie której doszło do przysporzenia majątkowego w postaci własności rzeczy lub praw.

W celu ustalenia momentu nabycia własności nieruchomości należy odnieść się do przepisów regulujących stosunki majątkowe małżeńskie, zawartych w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682).

Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością - art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Stosownie do art. 501 ww. Kodeksu, w razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej.

Z powyższego wynika, że wspólność małżeńska jest szczególnym rodzajem współwłasności - tzw. „współwłasność łączna”. Jest to wspólność bezudziałowa, a w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości. Wspólność ta jest wspólnością masy majątkowej i obejmuje cały zbiór praw majątkowych, takich jak własność i inne prawa rzeczowe czy wierzytelności. Współwłasność łączna, w tym wypadku wspólność majątkowa, różni się od ułamkowej tym, że nie można w niej określić ilości udziałów każdego współwłaściciela.

Powyższe stanowisko zostało wyrażone w uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 maja 2017 r., sygn. akt II FPS 2/17, w której Sąd wskazał, że: „Dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176, z późn. zm.) nabytych przez współmałżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków”.

Argumenty zawarte w ww. uchwale są aktualne także w sytuacji, gdy do nabycia udziału w nieruchomości dojdzie np. po ustanowieniu rozdzielności i podziale majątku wspólnego. Zarówno w wyniku podziału majątku dorobkowego, jak i w wyniku ustania wspólności ustawowej np. poprzez rozwód, następuje nabycie nieruchomości lub prawa majątkowego wcześniej nabytego do ustawowej wspólności małżeńskiej i za datę nabycia w świetle uchwały należy uznać tę datę. Późniejsze/następcze zdarzenia prawne (sposób ustania ustawowej wspólności małżeńskiej) nie mają zatem, w tym aspekcie, prawnopodatkowego znaczenia dla ustalenia daty nabycia nieruchomości lub prawa majątkowego.

Wobec powyższego, w przedmiotowej sprawie za datę nabycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego należy uznać datę 26 listopada 1992 roku.

Należy zatem stwierdzić, że dokonane przez Wnioskodawczynię odpłatne zbycie w maju 2017 r. prawa do lokalu, nabytego przez Nią w 1992 r. do majątku wspólnego małżonków, w ogóle nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na fakt, że od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie do momentu odpłatnego zbycia upłynął pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, sprzedaż ww. prawa do lokalu nie stanowi źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a na Wnioskodawczyni nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku dochodowego z tego tytułu.

Należy wskazać, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.