Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.228.2018.1.AM
z 27 kwietnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 kwietnia 2018 r. (data wpływu 19 kwietnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją inwestycji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją inwestycji.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina w 2017 roku zrealizowała inwestycję dotyczącą budowy świetlicy wiejskiej. Charakter wykorzystywania zrealizowanej inwestycji został określony na etapie realizacji inwestycji. Świetlica wiejska przeznaczona została do użytkowania przez mieszkańców, a także przez Urząd Gminy w celu przeprowadzania zebrań, spotkań oraz konsultacji z mieszkańcami. Charakter inwestycji - niekomercyjny - tj. brak sprzedaży opodatkowanej.

Budowa świetlicy wiejskiej rozpoczęta została poniesionymi nakładami w 2016 roku na wykonanie dokumentacji projektowej. Gmina w 2017 roku poniosła wydatki:

1. Za wykonanie robót budowlanych.
   
2. Za nadzór inwestorski.
   
3. Za warunki o przyłączenie do sieci dystrybucyjnej.
   
   

Zadanie „Budowa świetlicy wiejskiej i zagospodarowanie wokół niej” zostało rozliczone finansowo i przyjęte na majątek gminy w dniu 17 listopada 2017 r.

Źródłem sfinansowania wydatków na zadanie były:

1. w roku 2016:
   • środki własne,
2. w roku 2017:
   • środki własne,
     
   • planowane środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej zgodnie z umową z dnia 4 kwietnia 2017 r. przejściowo uregulowano ze środków własnych.
   
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy istnieje możliwość prawna odliczenia podatku VAT dla wydatków związanych ze zrealizowanym zadaniem inwestycyjnym polegającym na wybudowaniu świetlicy wiejskiej?
   
2. Czy gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, zawartego w fakturach dotyczących opisanej inwestycji po jej zakończeniu?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (dalej: „Ustawa VAT”) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Oznacza to, że podatnikowi o którym mowa w art. 15 Ustawy VAT, którym jest Wnioskodawca, co do zasady przysługuje prawo do odliczenia podatku należnego VAT z zastrzeżeniem, że zakupione towary i usługi wykorzystane zostaną do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Przez czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego VAT, należy rozumieć tylko czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT z tytułu których prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT nie przysługuje np. czynności zwolnione z podatku VAT. W żadnym przypadku przepis ten nie odnosi się do czynności, nie związanych z działalnością gospodarczą oraz niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

W przedmiotowym stanie faktycznym świetlica wiejska wykorzystywana jest do celów niekomercyjnych niezwiązanych z działalnością gospodarczą np. wykorzystanie świetlicy na zebrania wiejskie, udostępnienie na rzecz społeczności lokalnej.

W takim stanie faktycznym, zdaniem Wnioskodawcy Gmina nie będzie miała prawa do odliczenia podatku VAT, ponieważ w przypadku wybudowanej świetlicy wiejskiej nie występuje sprzedaż opodatkowana.

W związku z powyższym zdaniem Wnioskodawcy, Gmina nie ma prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu zrealizowania przedmiotowej inwestycji, również po jej zakończeniu oraz oddaniu do użytkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT.

W myśl tego przepisu - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy).

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Powyższe wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Na mocy art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Ponadto, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast z art. 15 ust. 6 ustawy wynika, że nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez te podmioty odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Zatem, Gmina, wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy, działa w charakterze podatnika podatku VAT.

Z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875) wynika, że do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Należy wskazać, że w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują m.in. sprawy:

• pkt 8) edukacji publicznej;
  

• pkt 9) kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami;
  

• pkt 10) kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych;
  

• pkt 15) utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych;
  

• pkt 17) wspierania i upowszechniania idei samorządowej, w tym tworzenia warunków do działania i rozwoju jednostek pomocniczych i wdrażania programów pobudzania aktywności obywatelskiej;
  

• pkt 18) promocji gminy.
  
  
  

Tym samym, zadania realizowane przez Gminę, wskazane w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, finansowane z dotacji lub innych dopłat o podobnych charakterze nie stanowią działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina w 2017 roku zrealizowała inwestycję dotyczącą budowy świetlicy wiejskiej. Charakter wykorzystywania zrealizowanej inwestycji został określony na etapie realizacji inwestycji. Świetlica wiejska przeznaczona została do użytkowania przez mieszkańców, a także przez Urząd Gminy w celu przeprowadzania zebrań, spotkań oraz konsultacji z mieszkańcami. Charakter inwestycji - niekomercyjny - tj. brak sprzedaży opodatkowanej.

Budowa ww. świetlicy wiejskiej rozpoczęta została poniesionymi nakładami w 2016 roku na wykonanie dokumentacji projektowej. Gmina w 2017 roku poniosła wydatki za wykonanie m.in. robót budowlanych, nadzór inwestorski itp. i zakończyła inwestycję.

Wykonana inwestycja została rozliczona finansowo i przyjęta na majątek Gminy w dniu 17 listopada 2017 r.

Źródłem finansowania wydatków na wykonanie ww. zadania inwestycyjnego były środki własne oraz planowane środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej przejściowo uregulowano ze środków własnych.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest możliwość odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług związanych z realizacją inwestycji.

Rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Jak wskazał Wnioskodawca, świetlica wiejska, która była przedmiotem inwestycji przeznaczona została do użytkowania przez mieszkańców, a także przez Urząd Gminy w celu przeprowadzania zebrań, spotkań oraz konsultacji z mieszkańcami. Charakter inwestycji - niekomercyjny - tj. brak związku ze sprzedażą opodatkowaną.

Zatem, nabyte w związku z realizacją inwestycji towary i usługi nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W konsekwencji, Gmina nie miała prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych na realizację inwestycji pn. „Budowa świetlicy wiejskiej i zagospodarowanie wokół niej” zarówno w trakcie realizacji inwestycji jak i nie uzyska ww. prawa do odliczenia podatku naliczonego po zakończeniu tej inwestycji. Z wniosku wynika, że nie zostanie spełniona podstawowa przesłanka warunkująca prawo do odliczenia podatku naliczonego (wskazana w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT), jaką jest związek nabywanych towarów i usług z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.