Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.115.2018.2.MR
z 26 kwietnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 lutego 2018 r. (data wpływu 20 lutego 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 kwietnia 2018 r. (data wpływu 24 kwietnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku należnego na podstawie art. 89a ustawy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku należnego na podstawie art. 89a ustawy. Wniosek uzupełniono w dniu 24 kwietnia 2018 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W roku 2015 Wnioskodawca wykonywał roboty ziemne dla Sp. z o.o. z siedzibą w A. Za część faktur Wnioskodawca nie otrzymał wynagrodzenia. Dnia 18/10/2016 Sąd Rejonowy zatwierdził układ w postępowaniu restrukturyzacyjnym, przez co Wnioskodawca został pozbawiony 40% należności, a resztę czyli 60% należności, zostało rozłożonych na 60 równych miesięcznych rat. To zdarzenie omal nie doprowadziło do upadku firmy Wnioskodawcy.

Wnioskodawca uzupełnił złożony wniosek o następujące informacje:

1. Numery faktur, daty wystawienia oraz terminy płatności faktur dokumentujące wierzytelności:
   1. Nr faktury: (…), data wystawienia: 28-09-2015, termin płatności: 01-10-2015
   2. Nr faktury: (…), data wystawienia: 06-10-2015, termin płatności: 09-10-2015
   3. Nr faktury: (…), data wystawienia: 31-10-2015, termin płatności: 03-11-2015
   4. Nr faktury: (…), data wystawienia: 30-11-2015, termin płatności: 07-12-2015
   5. Nr faktury: (…), data wystawienia: 31-12-2015, termin płatności: 07-01-2016
   6. Nr faktury: (…), data wystawienia: 31-12-2015, termin płatności: 30-01-2016
   7. Nr faktury: (…), data wystawienia: 26-02-2016, termin płatności: 05-03-2016
   8. Nr faktury: (…), data wystawienia: 14-03-2016, termin płatności: 28-03-2016
   9. Nr faktury: (…), data wystawienia: 11-04-2016, termin płatności: 24-04-2016
   10. Nr faktury: (…), data wystawienia: 06-05-2016, termin płatności: 20-05-2016
2. Od terminów płatności do dziś upłynęło więcej niż 150 dni, również biorąc pod uwagę datę 18 października 2016 r. (postanowienie sądu o zatwierdzeniu układu) także upłynęło więcej niż 150 dni.
3. Świadczona usługa była dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny.
4. Na moment świadczenia usługi dłużnik nie był w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego w rozumieniu ustawy z dnia 15 maja 2015 r. – Prawo restrukturyzacyjne (Dz. U. z 2016 r. poz. 1574, 1579, 1948 i 2260), postępowania upadłościowego oraz nie był w trakcie likwidacji.
5. Na dzień poprzedzający złożenie deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty na podstawie art. 89a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) w zakresie wierzytelności, których dotyczy przedstawione we wniosku pytanie:
   • Wnioskodawca i dłużnik będą zarejestrowani jako czynni podatnicy VAT,
   • Dłużnik będzie w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego w rozumieniu ustawy z dnia 15 maja 2015 r. – Prawo restrukturyzacyjne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może ubiegać się o zwrot VAT-u za niezapłacone faktury, a objęte restrukturyzacją dłużnika? Wnioskodawca wskazuje, że dotyczy to 40% należności, które pomniejszyły należność główną, a za które Wnioskodawca musiał odprowadzić VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, wg art. 89a (ulga za złe długi VAT), nie może on użyć ulgi za złe długi, ponieważ dłużnik jest w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego. Czyli Wnioskodawca nie może ubiegać się o zwrot VAT-u za niezapłacone faktury. Według Wnioskodawcy nieuczciwe jest, że musi płacić za złe zarządzanie dłużnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zasady rozliczenia podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności, określanej często jako tzw. ulga na złe długi, zostały określone w przepisach art. 89a i art. 89b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą.

I tak, stosownie do treści art. 89a ust. 1 ustawy, podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Korekta dotyczy również podstawy opodatkowania i kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Natomiast, w myśl art. 89a ust. la ustawy, nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Przepis ust. 1, na podstawie art. 89a ust. 2 ustawy, stosuje się w przypadku gdy spełnione są następujące warunki:

1. dostawa towaru lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego w rozumieniu ustawy z dnia 15 maja 2015 r. – Prawo restrukturyzacyjne (Dz. U. z 2016 r. poz. 1574, 1579, 1948 i 2260), postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;
2. (uchylony)
3. na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty, o której mowa w ust. 1:
   1. wierzyciel i dłużnik są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni,
   2. dłużnik nie jest w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego w rozumieniu ustawy z dnia 15 maja 2015 r. – Prawo restrukturyzacyjne, postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;
4. (uchylony),
5. od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona;
6. (uchylony).
   
   

Na mocy art. 89a ust. 3 ustawy, korekta, o której mowa w ust. 1, może nastąpić w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną, pod warunkiem że do dnia złożenia przez wierzyciela deklaracji podatkowej za ten okres wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie.

W przypadku gdy po złożeniu deklaracji podatkowej, w której dokonano korekty, o której mowa w ust. 1, należność została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie, wierzyciel obowiązany jest do zwiększenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana lub zbyta. W przypadku częściowego uregulowania należności, podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego zwiększa się w odniesieniu do tej części (art. 89a ust. 4 ustawy).

Wierzyciel obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty, o której mowa w ust. 1, zawiadomić o tej korekcie właściwego dla niego naczelnika urzędu skarbowego wraz z podaniem kwot korekty oraz danych dłużnika (art. 89a ust. 5 ustawy).

Przywołane wyżej przepisy art. 89a ustawy dopuszczają możliwość dokonania przez podatnika korekty podstawy opodatkowania i podatku należnego, który powstał w związku z dostawą towarów lub świadczeniem usług na terytorium kraju, w sytuacji gdy nabywca towaru bądź usługi nie dokonał zapłaty na rzecz dostawcy. Należy także zauważyć, że tylko łączne spełnienie wszystkich warunków wymienionych w art. 89a ust. 1a i ust. 2 ustawy, daje prawo do skorygowania podatku należnego.

Jednym z warunków umożliwiających wierzycielowi skorzystanie z ulgi na złe długi jest ten, aby na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty, dłużnik nie był w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego w rozumieniu ustawy z dnia 15 maja 2015 r. – Prawo restrukturyzacyjne, postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy, należy jeszcze raz stwierdzić, iż aby podatnik mógł dokonać korekty określonej w art. 89a ust. 1 ustawy, warunki określone w art. 89a ust. 1a i ust. 2 ustawy muszą być spełnione łącznie. Brak któregokolwiek z wymienionych warunków stanowi przesłankę do braku takiego prawa.

Przenosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy należy stwierdzić, że – jak wskazał Wnioskodawca – dłużnik na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty na podstawie art. 89a ust. 1 ustawy, będzie w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego w rozumieniu ustawy z dnia 15 maja 2015 r. – Prawo restrukturyzacyjne, zatem nie zostanie spełniona wynikająca z przepisu art. 89a ust. 2 pkt 3 lit. b ustawy, jedna z przesłanek warunkujących możliwość dokonania przez Wnioskodawcę obniżenia podatku należnego w trybie przewidzianym w art. 89a ust. 1 ustawy.

Ponadto, w odniesieniu do części faktur dokumentujących wierzytelności wskazane w uzupełnieniu wniosku (wystawionych w 2015 roku), upłynęło więcej niż 2 lata, licząc od końca roku, w którym zostały wystawione. Tym samym, w odniesieniu do wierzytelności udokumentowanych za pomocą ww. faktur, również warunek określony w art. 89a ust. 2 pkt 5 ustawy nie zostanie spełniony.

W związku z powyższym, w odniesieniu do nieuregulowanych wierzytelności wskazanych we wniosku, w wysokości 40% należności, Wnioskodawca nie jest uprawniony do korekty podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego na podstawie art. 89a ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Tut. organ wskazuje, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.