2018.04.30 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-2.4012.83.2018.1.MŁ
z 30 kwietnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 marca 2018 r. (data wpływu 6 marca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na realizację zadania pn.: „Rewitalizacja obszaru Gminy poprzez zagospodarowanie przestrzeni publicznej w miejscowości (…)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na realizację zadania pn.: „Rewitalizacja obszaru Gminy poprzez zagospodarowanie przestrzeni publicznej w miejscowości (…)”.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Ponadto Gmina na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Zgodnie z art. 7 ust. 1 Gmina m.in. zajmuje się zaspokajaniem zbiorowych potrzeb wspólnoty zadań własnych. W szczególności zadania własne obejmują sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej, kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Gmina złożyła wniosek o dofinansowanie realizacji projektu w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020, tytuł projektu: „Rewitalizacja obszaru Gminy poprzez zagospodarowanie przestrzeni publicznej w miejscowości (…)”. Aktualnie wniosek o przyznanie pomocy złożony przez Gminę jest w trakcie weryfikacji przez Urząd Marszałkowski. Przed podpisaniem umowy o przyznanie pomocy Beneficjent (Gmina) zobowiązany jest dostarczyć indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego wskazującą, czy będzie mogła odzyskać uiszczony w związku z realizacją inwestycji podatek od towarów i usług (VAT).

Projekt polega na zagospodarowaniu dwóch przestrzeni publicznych poprzez utworzenie na dotychczas tam funkcjonujących „dzikich plażach” infrastruktury turystyczno-rekreacyjnej.

W miejscowości zaplanowano na jeziorze wybudowanie pomostu pływającego w kształcie zbliżonym do litery L oraz zagospodarowanie przyległego do pomostu terenu poprzez utworzenie m.in.:

altany drewnianej z grilem, ławostołem i koszem na śmieci,
boisko do gry w siatkówkę plażową,
mini placu zabaw,
elementów małej architektury, tj. przebieralnia, pojemnik na odpady, toi toi, kosze na śmieci,
slipu.

Natomiast, w miejscowości zaprojektowano wykonanie na jeziorze pomostu pływającego o kształcie litery I. W ramach infrastruktury terenowej przewiduje się wykonanie:

altany z grilem wyposażonej w ławostół, kosz na śmieci,
mini placu zabaw,
elementów małej architektury, tj. miejsce na gromadzenie odpadów, toi toi, stojaki na rowery, ławki, kosze na śmieci.

Realizacja niniejszego projektu wpisuje się w realizację celów osi priorytetowej VIII Infrastruktura usług dla użyteczności publicznej wsparcie inwestycji dokonywanych w kontekście wdrażania strategii na rzecz rozwoju lokalnego kierowanego do społeczności lokalnej. Zaplanowane na 2018 rok inwestycje Gminy powodują, iż Wnioskodawca nie dysponuje wolnymi środkami pozwalającymi na samodzielną, całościową realizację projektu. W przypadku braku wsparcia projektu środkami z RPO nie zostanie on zrealizowany lub zostanie wdrożony tylko w części poprzez zagospodarowanie w mniejszym stopniu od zaplanowanego tylko jednego obszaru, co jednak nie pozwoli na kompleksowe rozwiązanie problemów zidentyfikowanych przez społeczność. Najprawdopodobniej w przypadku samodzielnego finansowania inwestycji Gmina będzie zmuszona do rezygnacji z montażu urządzeń placu zabaw i wykonania boiska sportowego.

Analiza ww. sytuacji prowadzi do stwierdzenia, że skoro Gmina planuje przedmiotową inwestycję polegającą na zagospodarowaniu plaż i infrastruktury dla użyteczności publicznej w miejscowościach, a z obiektów będą mogli korzystać nieodpłatnie okoliczni mieszkańcy Gminy oraz osoby przyjezdne, a co za tym idzie zagospodarowanie „dzikich plaż” nie będzie wykorzystywane do działalności gospodarczej. W takim przypadku Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT z nią związanych, w związku z tym występujący w tej sytuacji VAT Gmina uznaje jako VAT kwalifikowany, gdyż planowane do poniesienia wydatki na to przedsięwzięcie nie będzie związane z czynnościami Gminy opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Podsumowując przedsięwzięcie to jest ogólnodostępne, publiczne i nieodpłatne.

Rozliczenie podatku VAT naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zgodnie z zasadą ogólną podatek VAT może zostać uznany za kwalifikowany jeśli Gmina nie ma prawnych możliwości odzyskania podatku VAT. Za „odzyskanie” podatku VAT rozumie się odliczenie go od podatku VAT należnego lub zwrot jego w określonych przypadkach, według warunków ściśle określonych przepisami ustawy o VAT.

Rozpatrując krajowe przepisy odnoszące się do kwalifikowalności podatku VAT w szczególności należy zwrócić uwagę na:

art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym podatnikom VAT przysługuje prawo do obniżenia podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony w zakresie jakim nabywane towary lub usługi wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych.

W szczególności należy zwrócić uwagę na związek zakupów z czynnościami opodatkowanymi.

Na mocy art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług odliczenie podatku VAT naliczonego od podatku VAT należnego jest możliwe wówczas, gdy nabywane przez Gminę towary lub usługi będą służyły czynnościom opodatkowanym. Jeśli nabywane towary lub usługi związane są z czynnościami zwolnionymi z podatku VAT lub z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu, wówczas prawo odliczenia podatku VAT nie przysługuje. Związek nabywanych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi winien mieć bezpośredni charakter.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub zwrotu podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na realizację zadania pod nazwą: „Rewitalizacja obszaru Gminy poprzez zagospodarowanie przestrzeni publicznej w miejscowości (…)” w przypadku nieodpłatnego udostępnienia powstałej infrastruktury turystyczno-rekreacyjno-sportowej swoim mieszkańcom, który to podatek VAT stanowi wydatek kwalifikowany w świetle art. 33 ust. 11 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy, naliczony podatek VAT zawarty w nakładach inwestycyjnych na zagospodarowanie „dzikich plaż” w miejscowościach nie będzie podlegał odliczeniu. Nie będzie wykazany w deklaracji VAT-7 jako podatek naliczony obniżający podatek należny (ani w całości, ani w części, zgodnie z art. 86 ust. 1 i art. 90 ust. 1 i 2 oraz art. 91 ust. 7 ustawy o VAT). Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, mieszkańcy gminy tworzą z mocy prawa wspólnotę samorządową zaś stosowanie do art. 2 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Z kolei art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy mówi, że do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, a w szczególności zadania własne Gminy obejmują sprawy dotyczące ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej oraz kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych. W ramach planowanych inwestycji zaplanowano: wykonanie nowego pomostu, ciągu pieszo-rowerowego, nawierzchni żwirowej zjazdu na teren plaży, oświetlenie i wymianę elementów ogrodzenia. Zaś, wykonanie nowej, dostosowanej do funkcji obiektu nawierzchni i pomostu. Efektem całokształtu planowanej inwestycji będzie nie tylko uporządkowanie terenu, ale również podniesienie poziomu bezpieczeństwa przebywających na nim osób, w tym regulacja uchu rowerowego. Ponadto zamontowane urządzenia będą posiadały wymagane prawem polskim atesty i aprobaty techniczne. W wyniku realizacji projektu w miejscach „dzikich plaż” zostanie utworzona infrastruktura turystyczno-rekreacyjno-sportowa, która będzie pełniła również funkcję społeczną poprzez ogólnodostępne, publiczne i nieodpłatne udostępnienie społeczności lokalnej miejsca do organizacji spotkań integracyjnych, pikników rodzinnych itp. Wielofunkcyjność infrastruktury sprawi, że z uwagi na zaplanowane wyposażenie będzie mogła również pełnić funkcję sportowo-rekreacyjną.

Wnioskodawca gwarantuje utrzymanie rezultatów projektu w okresie jego trwałości, tj. 5 lat od daty otrzymania płatności końcowej. Gmina zamierza nieodpłatnie udostępnić obiekty w obu miejscowościach wszystkim zainteresowanym, tzn. mieszkańcom Gminy jak i przyjezdnym. Gmina stoi na stanowisku, że nie będzie wykorzystywała inwestycji w celach opodatkowanych podatkiem VAT. W związku z tym nie będzie odliczała podatku VAT z faktur zakupowych dotyczących ww. inwestycji. Celem zaplanowanej inwestycji jest stworzenie miejsc przyjaznych mieszkańcom, a także miejsc integracji oraz edukacji.

Gmina uważa, że jeśli planowana inwestycja nie będzie wykorzystywana na cele związane z czynnościami opodatkowanymi, inwestycja będzie ogólnodostępna, a za korzystanie z niej nie będą pobierane opłaty, głównym celem projektu jest budowa miejsca, które będzie pełniło rolę miejsca spotkań, integracji mieszkańców oraz wypoczynku dzieci i młodzieży. Gmina planując realizację zadania, w ramach projektu realizuje w tym zakresie zadania własne służące zaspokojeniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej, Gmina nie będzie ponosiła wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a więc nabywając towary i usługi nie będzie działała w charakterze podatnika VAT (patrz: interpretację nr 0112-KDIL2-3.4012.37.2018.1.EZ z 14 lutego 2018 r. wydaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej). Zatem Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, gdyż nie będą spełnione wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. zakupione towary i usługi nie będą wykorzystywane do działalności opodatkowanej.

Ponadto powołując się na zapis w art. 13 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatkowego od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347 z 11 grudnia 2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jeśli występuje brak czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, nie powstaje sprzedaż opodatkowana, nabyte towary i usługi w celu zrealizowania zadań inwestycyjnych nie będą miały związku z wykonywanymi przez Gminę czynnościami opodatkowanymi. W związku z tym Gmina nie będzie miała prawa do obniżenia kwot podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z planowanym zadaniem inwestycyjnym.

Zdaniem Gminy, jeśli podatek VAT zawarty w nakładach inwestycyjnych na zagospodarowanie „dzikich plaż” w miejscowościach nie będzie podlegał odliczeniu, nie będzie wykazany w deklaracji VAT-7 jako podatek naliczony obniżający podatek należny (ani w całości, ani w części, zgodnie z art. 86 ust. 1 i art. 90 ust. 1 i 2 oraz art. 91 ust. 7 ustawy o VAT), to tym samym będzie mógł być uznany za koszt (wydatek) kwalifikowany w świetle art. 37 ust. 11 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r.

Gmina planuje nieodpłatnie udostępnić powstałe w przyszłości obiekty wszystkim zainteresowanym. tzn. mieszkańcom Gminy jak i przyjezdnym. Gmina stoi na stanowisku, że nie będzie wykorzystywała inwestycji w celach opodatkowanych podatkiem VAT. W związku z tym nie będzie odliczała VAT-u z faktur zakupowych dotyczących ww. inwestycji. A to jednoznacznie wskazuje na zakwalifikowanie podatku VAT jako wydatku kwalifikowanego.

W ramach określenia kwalifikowalności wydatków ponoszonych w projektach realizowanych ze środków unijnych wyodrębnia się ich dwa rodzaje:

wydatki, które mogą zostać zrefundowane ze środków unijnych (wydatki kwalifikowane)
wydatki, które nie mogą zostać zrefundowane ze środków unijnych i muszą być poniesione we własnym zakresie (wydatki niekwalifikowane).

W przypadku Wnioskodawcy występuje przesłanka z pkt 1, (patrz: http://www.wspolnota.org.pl/aktualności/aktualność/reguly-uznawania-vat-za-koszt-kwalifikowalny).

Ważnym aspektem są wytyczne Ministerstwa Infrastruktury i Rozwoju w których mowa, że podatek od towarów i usług może być uznany za wydatek kwalifikowany tylko wtedy, gdy:

został faktycznie poniesiony przez beneficjenta, oraz
beneficjent nie ma prawnej możliwości odzyskania podatku VAT.

Bez znaczenia pozostaje fakt czy beneficjent z tej możliwości skorzysta czy też nie. Powyższe wynika z art. 7 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1080/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 lipca 2006 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1783/1999 (Dz. U. UE L z dnia 12 listopada 2008 r.), który określa, jakie wydatki nie mogą być kwalifikowalne na poziomie krajowym do wsparcia w ramach EFRR. Stosownie do art. 7 ust. 1 lit. d tego rozporządzenia nie jest kwaliflkowalny do wsparcia z EFRR podlegający zwrotowi podatek od towarów i usług (VAT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu równicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

I tak, na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ponadto należy zauważyć, że na mocy art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W oparciu o art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875, z późn. zm.), gmina wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy dotyczące ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej, kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 1 i 10 ustawy o samorządzie gminnym).

Realizacja tych zadań następować może także w drodze dostawy towarów i świadczenia usług w rozumieniu art. 7 i art. 8 ustawy (w zakresie dostaw i usług co do zasady odpłatnych). Dodać jednocześnie należy, że wykonywanie wskazanych wyżej zadań może odbywać się w dwojakim charakterze, tj. wykonywanej władzy publicznej lub w warunkach działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Gmina) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Ponadto Gmina na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Gmina m.in. zajmuje się zaspokajaniem zbiorowych potrzeb wspólnoty zadań własnych. W szczególności zadania własne obejmują sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochronę środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej, kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych. Gmina złożyła wniosek o dofinansowanie realizacji projektu w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020, tytuł projektu: „Rewitalizacja obszaru Gminy poprzez zagospodarowanie przestrzeni publicznej w miejscowości (…)”. Projekt polega na zagospodarowaniu dwóch przestrzeni publicznych poprzez utworzenie na dotychczas tam funkcjonujących „dzikich plażach” infrastruktury turystyczno-rekreacyjnej. W miejscowości zaplanowano na jeziorze wybudowanie pomostu pływającego w kształcie zbliżonym do litery L oraz zagospodarowanie przyległego do pomostu terenu poprzez utworzenie m.in.:

altany drewnianej z grilem, ławostołem i koszem na śmieci,
boisko do gry w siatkówkę plażową,
mini placu zabaw,
elementów małej architektury tj. przebieralnia, pojemnik na odpady, toi toi, kosze na śmieci,
slipu.

Ponadto, zaplanowano ścieżkę pieszo-rowerową wraz z ławkami i stojakami na rowery. Jednocześnie, mając na uwadze poprawę bezpieczeństwa korzystających z infrastruktury, zaplanowano wykonanie oświetlenia terenu, wymianę elementów istniejącego ogrodzenia. Natomiast, w miejscowości zaprojektowano wykonanie na jeziorze pomostu pływającego o kształcie litery I. W ramach infrastruktury terenowej przewiduje się wykonanie:

altany z grilem wyposażonej w ławostół, kosz na śmieci,
mini placu zabaw,
elementów małej architektury, tj. miejsce na gromadzenie odpadów, toi toi, stojaki na rowery, ławki, kosze na śmieci.

W obu miejscowościach zostaną zamontowane tablice informacyjne z regulaminem korzystania z obiektów. Korzystanie z wybudowanej infrastruktury zaplanowano udostępnić nieodpłatnie. Będzie to miejsce ogólnodostępne dla mieszkańców oraz innych osób. Gmina nie planuje prowadzić tam działalności gospodarczej. Projekt zostanie zrealizowany do 31 października 2018 r. Realizacja niniejszego projektu wpisuje się w realizację celów osi priorytetowej VIII Infrastruktura usług dla użyteczności publicznej wsparcie inwestycji dokonywanych w kontekście wdrażania strategii na rzecz rozwoju lokalnego kierowanego do społeczność lokalnej. Planowane do poniesienia wydatki na to przedsięwzięcie nie będą związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Przedsięwzięcie to jest one ogólnodostępne, publiczne i nieodpłatne.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy ma on prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub zwrotu podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na realizację zadania pod nazwą: „Rewitalizacja obszaru Gminy poprzez zagospodarowanie przestrzeni publicznej w miejscowości (…)”.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zatem podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie będzie występował.

Z okoliczności sprawy wynika, że zagospodarowanie przestrzeni publicznych poprzez utworzenie na dotychczas tam funkcjonujących „dzikich plażach” infrastruktury turystyczno-rekreacyjnej będzie odbywało się w ramach zadań własnych Gminy nałożonych na nią ustawą o samorządzie gminnym. Gmina wykonując te inwestycje będzie działała jako organ administracji publicznej. W takim ujęciu Gmina bez wątpienia nie będzie mogła być uznana za podatnika, gdyż będzie realizowała w tym zakresie zadania własne służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej. Ponadto – jak wynika z wniosku – korzystanie z wybudowanej infrastruktury, będzie nieodpłatne, będzie to miejsce ogólnodostępne dla mieszkańców i innych osób, Gmina nie planuje prowadzić tam działalności gospodarczej. Tym samym w analizowanej sprawie Gmina nie będzie ponosiła wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Zatem, w analizowanej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż towary i usługi nabywane w ramach realizowanej inwestycji nie będą służyć czynnościom opodatkowanym podatkiem od towarów i usług, a Wnioskodawca realizując przedmiotową inwestycję nie będzie działać w charakterze podatnika VAT. Zatem Zainteresowany nie będzie mieć prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją przedmiotowego projektu.

W związku z poniesionymi wydatkami, Wnioskodawca nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1686, z późn. zm. ). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Gmina w stosunku do przedmiotowego zadania nie działa jako podatnik podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, nie ma zastosowania regulacja powołanego wyżej rozporządzenia.

Podsumowując, Gmina nie będzie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego oraz zwrotu podatku VAT w związku z realizacją projektu pn.: „Rewitalizacja obszaru Gminy poprzez zagospodarowanie przestrzeni publicznej w miejscowościach (…)”.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy ocenić jako prawidłowe.

Ponadto tut. Organ informuje, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W szczególności dla rozstrzygnięcia sprawy istotna była informacja, że wyposażenie i mienie będzie wykorzystywane do czynności niepodlegających oraz zwolnionych od podatku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin