Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.164.2018.2.KP
z 26 kwietnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 13 marca 2018 r. (data wpływu 13 marca 2018 r.) uzupełnione pismem z dnia 19 kwietnia 2018 r. (data wpływu 20 kwietnia 2018 r.) na wezwanie Nr z dnia 9 kwietnia 2018 r. (data nadania 9 kwietnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych powstałych wskutek sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych powstałych wskutek sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W 2011 i 2012 roku zmarli rodzice Wnioskodawczyni. W 2012 roku został sporządzony akt dziedziczenia, z którego wynika, że Wnioskodawczyni otrzymała 3/4 części nieruchomości, natomiast siostra Wnioskodawczyni 1/4. W 2013 roku została sporządzona umowa działu spadku w częściach zgodnie z aktem dziedziczenia. Wnioskodawczyni poinformowała, że:

• w wyniku dokonanego w 2013 działu spadku nie wystąpiły spłaty i dopłaty,
  
• w skład spadku po zmarłych rodzicach wchodziła tylko nieruchomość opisana we wniosku,
  
• w wyniku działu spadku wartość nabytych składników masy spadkowej mieści się w udziale jaki Wnioskodawczyni przysługiwał przed dokonaniem działu spadku.
  
  

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 9 kwietnia 2018 r. Nr (data nadania 9 kwietnia 2018 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego. Pismem z dnia 19 kwietnia 2018 r. (data wpływu 20 kwietnia 2018 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie. Wnioskodawczyni w uzupełnieniu poinformowała, że w wyniku działu spadku nie nabyła żadnych innych składników (udziałów) poza nieruchomością w części zgodnej z aktem dziedziczenia. W wyniku działu spadku siostra Wnioskodawczyni nie nabyła żadnych składników (udziałów) poza nieruchomością w części zgodnej z aktem dziedziczenia.

W wyniku działu spadku Wnioskodawczyni otrzymała taki sam udział w przedmiotowej nieruchomości jaki nabyła w drodze spadku.

Przedmiotową nieruchomość planuje sprzedać sama ponieważ po dokonaniu działu spadku stanowi ona odrębną nieruchomość.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy po sprzedaży w 2018 roku opisanej we wniosku nieruchomości nabytej w drodze spadku Wnioskodawczyni będzie musiała zapłacić podatek dochodowy od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z obowiązującymi przepisami po sprzedaży w 2018 roku opisanej we wniosku nieruchomości nabytej w drodze spadku, nie będzie Ona musiała zapłacić podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 200 ze zm.) - opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy - źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie m.in. nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment jej nabycia i zbycia.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu wynika, że w latach 2011 i 2012 zmarli rodzice Wnioskodawczyni. Na mocy aktu dziedziczenia sporządzonego w 2012 roku Wnioskodawczyni otrzymała 3/4 części udziału w nieruchomości, zaś siostra Wnioskodawczyni pozostałą 1/4 udziału. W 2013 roku został przeprowadzony dział spadku w częściach zgodnie z aktem dziedziczenia. W jego wyniku Wnioskodawczyni i jej siostra nabyły takie części w nieruchomości jakie przysługiwały im zgodnie z aktem dziedziczenia, nie nabyły żadnych innych składników. Podział odbył się bez spłat lub dopłat. W skład masy spadkowej po zmarłych rodzicach wchodziła tylko przedmiotowa nieruchomość. Wnioskodawczyni planuje w 2018 roku sprzedać nieruchomość, której, po przeprowadzeniu działu spadku, jest wyłączną właścicielką, z racji na to iż stanowi ona odrębną nieruchomość.

Aby zatem dokonać oceny czy sprzedaż (odpłatne zbycie) ww. nieruchomości stanowić będzie dla Wnioskodawczyni w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegające opodatkowaniu źródło przychodu, niezbędne jest ustalenie momentu ich nabycia. Pod pojęciem „nabycie” należy rozumieć każde zdarzenie i każdą czynność prawną, w efekcie której dochodzi do przeniesienia prawa własności.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 459 ze zm.) - spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów niniejszej ustawy.

W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego - spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Prawomocne postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia (art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego).

Mając na uwadze powyższe informacje należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni udziały w masie spadkowej po zmarłych rodzicach nabyła w datach ich śmierci –tj. w 2011 i 2012 roku. Zatem spadkobiercy, po których Wnioskodawczyni nabyła udział w masie spadkowej zmarli ponad 5 lat temu.

Stosownie do treści art. 1035 Kodeksu cywilnego - jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.

Zgodnie z art. 1037 § 1 Kodeksu cywilnego - dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców. Sądowy dział spadku -zgodnie z art. 1038 § 1 Kodeksu cywilnego powinien obejmować cały spadek. Jednakże z ważnych powodów może być ograniczony do części spadku.

Natomiast stosownie do art. 210 § 1 Kodeksu cywilnego - każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Stosownie zaś do art. 211 i art. 212 ww. Kodeksu - zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom, przechodzą na nich, ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom. Tak więc na skutek działu spadku następuje „konkretyzacja” składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom. Dział spadku nie stanowi nabycia rzeczy wyłącznie wówczas, jeżeli nabyte na własność mienie mieści się w ramach udziału jaki przypadał spadkobiercom w rzeczy wspólnej. Jeżeli jednak w drodze działu spadku spadkobierca nabywa udział w majątku ponad wielkość, którą uprzednio nabył w spadku, to nabycie w drodze działu spadku, w części przekraczającej udział w spadku (nawet wówczas, jeżeli nabycie to następuje nieodpłatnie) należy traktować jako nabycie w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. O tym zaś czy udział uległ powiększeniu nie decyduje subiektywne odczucie dotychczasowego współwłaściciela, lecz obiektywne kryteria odwołujące się do cen rynkowych udziałów przed i po dokonaniu działu spadku. Aby ustalić czy udział spadkowy uległ powiększeniu należy porównać wartość udziału w masie spadkowej nabytego w spadku z wartością majątku jaki przypadł spadkobiercy w wyniku działu spadku.

Powyższe stanowisko potwierdza orzecznictwo sądów administracyjnych np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 6 czerwca 2013 r. sygn. akt II FSK 1966/11 czy też wyrok Wojewódzkiego Administracyjnego w Białymstoku z 22 grudnia 2010 r. sygn. akt I SA/Bk 433/10, w którym Sąd stwierdził, że „(...) momentem nabycia nieruchomości, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w części obejmującej udział spadkowy będzie moment nabycia spadku, w pozostałym zaś zakresie - moment działu spadku”. Potwierdzeniem powyższego stanowiska jest również stwierdzenie zawarte w uzasadnieniu wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 18 grudnia 2014 r. sygn. akt II FSK 2836/12 „(...) ponieważ w wyniku działu spadku nie doszło do przyrostu mienia spadkobiercy, w stosunku do wartości nabytego uprzednio udziału spadkowego, czynność taka nie może być utożsamiana z nabyciem nieruchomości (udziału w nieruchomości) w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych". A contrario jeśli w opisanej sprawie doszłoby do przyrostu mienia spadkobiercy w stosunku do wartości nabytego uprzednio udziału spadkowego, czynność taka byłaby utożsamiana z nabyciem udziału w nieruchomości w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem za datę nabycia nieruchomości lub prawa - w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku działu spadku, należy zatem przyjąć datę ich pierwotnego nabycia, jeżeli:

1. wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku działu spadku mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w dzielonym majątku oraz
2. dział spadku został dokonany bez spłat i dopłat.
   
   

Tak więc co do zasady, dział spadku jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy w wyniku tej czynności prawnej podatnik otrzymuje rzecz lub prawo, którego wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał w dzielonej masie spadkowej.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu Wnioskodawczyni wskazała, że w wyniku działu spadku nabyła taki sam udział w nieruchomości jaki przysługiwał jej w drodze spadku, nie nabyła zatem żadnych składników wykraczających ponad przysługujący jej udział.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że w wyniku działu spadku dokonanego w 2013 r. nie doszło do przyrostu mienia Wnioskodawczyni w stosunku do wartości nabytego uprzednio udziału spadkowego, a daty nabycia udziałów w nieruchomościach, tj. 3/4 udziału w nieruchomości będącej przedmiotem spadku, utożsamiać należy z datami śmierci rodziców Wnioskodawczyni, tj. 2011 oraz 2012 rokiem. Tym samym w drodze działu spadku nie nastąpiło u Wnioskodawczyni żadne nowe nabycie w odniesieniu do masy spadkowej.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że jeżeli wartość udziału w nieruchomości, tj. 3/4 udziału w nieruchomości będącej przedmiotem spadku, otrzymanego przez Wnioskodawczynię w wyniku działu spadku, istotnie nie przekroczyła wartości udziału jaki przysługiwał Wnioskodawczyni w spadku i ich wartość odpowiadała wartości rynkowej na dzień działu spadku, to przychód uzyskany przez Wnioskodawczynię z planowanej sprzedaży w 2018 r. ww. nieruchomości nie będzie stanowić źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie (daty śmierci rodziców), pięcioletni okres upłynął odpowiednio wraz z końcem 2016 i 2017 roku. Tym samym na Wnioskodawczyni nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z ww. tytułu.

Stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14 na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   
   

Interpretacja dotyczy opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4 , 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach – (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z poźn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy)

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.