Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.88.2018.1.ZK
z 27 kwietnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 2 marca 2018 r. (data wpływu 12 marca 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości zastosowania przez Wnioskodawcę 15% stawki podatku dochodowego od osób prawnych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 marca 2018 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości zastosowania przez Wnioskodawcę 15% stawki podatku dochodowego od osób prawnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca - Sp. z o.o. (dalej także: „Spółka”) w 2017 r. uzyskał następujące przychody:

1. przychód ze sprzedaży usług wynikający z faktur sprzedaży i faktur korygujących za cały rok w kwocie brutto (razem z VAT) 4.200.747,24 zł,
2. przychód z odsprzedania obligacji zakupionych w celach inwestycyjnych w kwocie 3.100.000,00 zł (wartość nominalna) - przychód nie jest objęty podatkiem VAT,
3. przychód z odsetek od lokat bankowych w kwocie 23.947,11 zł - przychód nie jest objęty podatkiem VAT.

Spółka powstała w 2009 r. i od chwili powstania nie podlegała przekształceniu, podziałowi ani połączeniu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy ustalając status małego podatnika uprawniający do zastosowania stawki 15% w podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka bierze pod uwagę przychody określone w pkt 2 i 3, czy tylko przychód z pkt 1?

Zdaniem Wnioskodawcy, art. 4a ustawy o podatku dochodowym os osób prawnych, w pkt 10 definiuje małego podatnika jako podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Status małego podatnika, na podstawie art. 19 ust. 1 pkt 2a ww. ustawy, pozwala zastosować stawkę podatkową w wysokości 15% podstawy opodatkowania.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie określa wprost, co podatnik kwalifikuje do przychodów ze sprzedaży określonych w art. 4a pkt 10. Zatem na potrzeby zdefiniowania małego podatnika w podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka posłużyła się pomocniczo definicją małego podatnika z ustawy o podatku od towarów i usług. Przyjęto, że przychody ze sprzedaży oznaczają sprzedaż podlegająca podatkowi od towarów i usług, a więc odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług, określone w art. 2 pkt 22 ustawy o podatku od towarów i usług. Wymienione w pkt 2 i 3 przychody nie są sprzedażą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, zatem, zdaniem Wnioskodawcy, nie powinny być brane pod uwagę do ustalenia statusu małego podatnika również na potrzeby podatku dochodowego od osób prawnych.

Tym samym uwzględniając tylko przychody określone w pkt 1, Wnioskodawca jest małym podatnikiem, uprawnionym do zastosowania stawki 15% w podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 2343 ze zm., dalej: „updop”), w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2017 r., przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Ustawą z dnia 5 września 2016 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1550) - na mocy art. 2 pkt 7 tej ustawy - nadano nowe brzmienie art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z treścią znowelizowanego art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a i 24b, wynosi:

1. 19% podstawy opodatkowania;
   
2. 15% podstawy opodatkowania - w przypadku:
   
   1. małych podatników,
   2. podatników rozpoczynających działalność - w roku podatkowym, w którym rozpoczęli działalność.
   
   
   

Tym samym - co do zasady - podatek dochodowy od osób prawnych wynosi 19% podstawy opodatkowania. Jednocześnie stawkę tę obniżono do 15% podstawy opodatkowania dla niektórych podatników. Z obniżonej stawki korzystać mogą:

• mali podatnicy,
• podatnicy rozpoczynający działalność - w roku podatkowym, w którym rozpoczęli działalność.
  
  

W myśl art. 4a pkt 10 updop, ilekroć w ustawie jest mowa o małym podatniku - oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł.

W 2018 r. za małego podatnika można zatem uznać tego, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) za 2017 r. nie przekroczyła kwoty 5.176.000 zł. W 2017 r. pierwszym dniem roboczym października był 2 października i to według kursu na ten dzień należy przeliczyć kwoty wyrażone w euro. Wg wyliczenia: średni kurs euro ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na dzień 2 października 2017 r. (zgodnie z tabelą kursów NBP z 2 października 2017 r. Nr 190/A/NBP/2017) wynosił 4,3137 zł x 1.200.000 = 5.176.440 zł, w zaokrągleniu 5.176.000 zł.

Wskazane w art. 4a pkt 10 updop , sformułowanie „wartość przychodu ze sprzedaży” nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Wskazać także należy, że nie należy tego pojęcia utożsamiać z pojęciem przychodu podatkowego. W związku z tym należy dokonać literalnej wykładni tego pojęcia.

Zatem przy obliczaniu powyższego limitu należy uwzględnić wszelkie przychody ze sprzedaży danego podatnika, w tym także zwolnione od podatku dochodowego, z wyłączeniem przychodów osiąganych z innego tytułu niż sprzedaż, np. uzyskane odszkodowania, odsetki od środków finansowych na rachunku bankowym, dotacje, dopłaty lub refundacje kosztów.

Zauważyć należy, że ww. definicja „małego podatnika” na gruncie updop, koreluje z tożsamą definicją zawartą w art. 2 pkt 25 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1221 ze zm.), w myśl której, przez małego podatnika rozumie się podatnika od towarów i usług, u którego wartość sprzedaży (wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro. Z kolei sprzedażą jest odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów (art. 2 pkt 22 ustawy o podatku od towarów i usług). Zauważyć jednakże należy, że odwołanie się do definicji „sprzedaży” zawartej w ustawie o podatku od towarów i usług, dla potrzeb ustalenia „wartości przychodów ze sprzedaży” w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawsze jest uzasadnione. Wskazać bowiem należy na możliwe istotne rozbieżności, które mogą powstać pomiędzy wartością sprzedaży ustaloną na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług, a przychodem ze sprzedaży wg ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Istnieją bowiem sytuacje, w których określona sprzedaż nie podlega podatkowi VAT (np. sprzedaż usług poza terytorium kraju), a podlega podatkowi dochodowemu od osób prawnych i odwrotnie sprzedaż, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w 2017 r. Wnioskodawca uzyskał następujące przychody:

1. przychód ze sprzedaży usług wynikający z faktur sprzedaży i faktur korygujących za cały rok w kwocie brutto (razem z VAT) 4.200.747,24 zł,
2. przychód z odsprzedania obligacji zakupionych w celach inwestycyjnych w kwocie 3.100.000,00 zł (wartość nominalna) - przychód nie jest objęty podatkiem VAT,
3. przychód z odsetek od lokat bankowych w kwocie 23.947,11 zł - przychód nie jest objęty podatkiem VAT.
   
   

Spółka powstała w 2009 r. i od chwili powstania nie podlegała przekształceniu, podziałowi ani połączeniu.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że na potrzeby ustalenia, czy Wnioskodawca jest małym podatnikiem, należy za 2017 r. zsumować wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług), a zatem przychody wskazane w pkt 1 i 2 wniosku) bowiem są one bez wątpienia „przychodami ze sprzedaży” w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przychody te przekraczają kwotę 5.176.000 zł (równowartość 1.200.000 euro wyrażonej w złotych), co oznacza, że Wnioskodawca nie jest „małym podatnikiem”, w rozumieniu art. 4a pkt 10 updop.

W konsekwencji w roku podatkowym 2018 Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do opłacania podatku dochodowego od osób prawnych według 15% stawki, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 lit. a updop.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.