Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-2.4011.152.2018.2.MKA
z 10 maja 2018 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 17 marca 2018 r. (data wpływu 22 marca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych działu spadku – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 22 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych działu spadku.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
W dniu 25 listopada 2017 r. zmarł ojciec Wnioskodawczyni.
Spadkobiercami są:
- Paweł B.,
- Anna P.,
- Danuta J. (Wnioskodawczyni).
Spadkobierca pozostawił po sobie:
- dom z działką – wartość szacunkowa około 450 000 zł,
- grunt orny IIIb o powierzchni 0,15 ha – wartość około 7 000 zł,
- samochód rocznik 2001 – wartość około 5 000 zł,
- środki pieniężne na kontach bankowych około 100 000 zł.
W wyniku działu spadku:
- dom ma otrzymać siostra Anna P. z obowiązkiem spłaty Wnioskodawczyni i brata do wysokości ich udziałów czyli po 150 000 zł,
- grunt orny pozostaje własnością wszystkich współwłaścicieli po 1/3 udziału,
- samochód ma zatrzymać Wnioskodawczyni z obowiązkiem spłaty po około 1 660 zł,
- środki pieniężne mają zostać podzielone po 50 000 zł dla Pawła B. i Wnioskodawczyni.
Spadkobiercy szacują wartość majątku na 562 000 zł. Dzieląc się równo, czyli po 1/3 każdemu ze spadkobierców należy się po 187 330 zł.
Części jakie przypadną w wyniku działu spadku każdemu ze spadkobierców są następujące:
- Paweł B.:
- lokaty 50 000 zł,
- grunt 2 330 zł,
- Danuta J.:
- lokaty 50 000 zł,
- grunt 2 330 zł,
- samochód 5 000 zł,
- Anna P.:
- dom 450 000 zł,
- grunt 2 330 zł,
Aby kwoty spłaty nie przekraczały wysokości udziału w spadku:
- Paweł B. otrzyma od Anny P. kwotę 133 340 zł i od Danuty J. kwotę 1 660 zł
- Danuta J. otrzyma od Anny P. kwotę 133 320 zł,
- Anna P. otrzyma od Danuty J. kwotę 1 660 zł.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.
- Jak należy traktować otrzymane spłaty (do wysokości nieprzekraczającej udziału w spadku) w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z jednoczesnym uwzględnieniem wyroku WSA z dnia 9 listopada 2011 r.?
- Czy otrzymane spłaty przed upływem 5 lat od dnia nabycia spadku (data śmierci ojca) są zwolnione z podatku dochodowego?
- Czy zwolnienie od podatku dochodowego od osób fizycznych przysługuje w ww. sytuacji w przypadku niewykorzystania tychże pieniędzy w ciągu dwóch lat na własne cele mieszkaniowe?
Zdaniem Wnioskodawczyni, wyrok WSA wskazuje na brak podstaw do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, nawet jeśli spłata będzie miała miejsce przed upływem pięciu lat od dnia nabycia (daty śmierci) i niewykorzystania jej w ciągu 2 lat na własne cele mieszkaniowe.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:
- nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
- spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
- prawa wieczystego użytkowania gruntów,
‒ jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że Wnioskodawczyni wraz z bratem i siostrą nabyli spadek po ojcu zmarłym 25 listopada 2017 r. Przedmiot spadku stanowiły: dom z działką, grunt orny, samochód oraz środki pieniężne. Spadkobiercy zamierzają dokonać działu spadku ze spłatami w taki sposób aby wartość majątku nabytego w drodze działu spadku wraz z otrzymanymi spłatami nie przekroczyły wartości udziału przysługującego poszczególnym spadkobiercom w masie spadkowej.
Wobec powyższego wskazać należy, że zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459 z późn. zm.) spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów księgi niniejszej. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Stosownie do art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego, prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.
Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.
Stosownie do art. 1035 Kodeksu cywilnego, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Art. 1037 § 1 ww. Kodeksu stanowi natomiast, że dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców.
W myśl art. 210 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności.
Natomiast zgodnie z jego art. 211 i 212 cyt. Kodeksu zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych, bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.
Wyjaśnić przy tym należy, że okoliczność, że dział spadku następuje ze spłatą od spadkobiercy nabywającego na wyłączną własność składniki majątkowe wchodzące w skład spadku na rzecz drugiego spadkobiercy powoduje, że czynność taka ma charakter odpłatny. Nie jest to jednak równoznaczne z obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego z tytułu otrzymania takiej spłaty. W sytuacji, w której spłata równa jest wartości udziału w spadku i nie przekracza go, podatnik nie uzyskuje w związku z czynnością działu spadku żadnego przysporzenia majątkowego względem odziedziczonej ułamkowej części masy spadkowej. W takim przypadku brak jest podstaw do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych kwoty spłaty otrzymanej w wyniku działu spadku.
W związku z powyższym, z uwagi na fakt, że otrzymana przez Wnioskodawczynię spłata z tytułu działu spadku po zmarłym ojcu Zainteresowanej nie przekroczy wartości udziału Wnioskodawczyni w spadku, spłata ta nie powoduje powstania przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który mógłby podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Wnioskodawczyni powzięła również wątpliwość, czy w przypadku niewydatkowania środków pieniężnych uzyskanych w wyniku działu spadku w ciągu dwóch lat na własne cele mieszkaniowe będzie mogła skorzystać ze zwolnienia w zapłacie podatku.
Wskazać należy, że zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.
Skorzystanie z powyższego zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych uwarunkowane jest uprzednim uzyskaniem przez podatnika przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości. W związku z tym, że jak wskazano wyżej w opisanym we wniosku stanie faktycznym nie doszło do powstania przychodu, to przepis ten w niniejszej sprawie nie będzie miał zastosowania.
Podsumowując opisany we wniosku dział spadku nie spowoduje powstania przychodu po stronie Wnioskodawczyni. Wobec tego, niezależenie od sposobu wydatkowania otrzymanych środków pieniężnych, Zainteresowana nie jest zobowiązana do zapłaty podatku.
Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawczynię wyroku sądu administracyjnego, wskazać należy, że stanowisko przyjęte w tym orzeczeniu nie może stanowić samodzielnej podstawy prawnej stanowiska tut. Organu. Powyższe wynika przede wszystkim z przeszkód natury formalnoprawnej. Zgodnie bowiem z art. 153 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia/Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.