Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4.4012.216.2018.1.MP
z 9 maja 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 kwietnia 2018 r. (data wpływu 9 kwietnia 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania opłat pobieranych przez administratora danych za dostarczanie informacji dotyczących danych osobowych zgodnie z przepisami RODO oraz kolejnych kopii danych osobowych podlegających przetwarzaniu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania opłat pobieranych przez administratora danych za dostarczanie informacji dotyczących danych osobowych zgodnie z przepisami RODO oraz kolejnych kopii danych osobowych podlegających przetwarzaniu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny :

Spółka jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku o towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka realizuje szereg usług jako operator zarówno w obrocie krajowym jak i zagranicznym. Wśród usług świadczonych przez Spółkę są również i inne usługi, w tym np. usługi ubezpieczeniowe i finansowe czy ochrony osób i mienia oraz usługi transportowe. Usługi świadczone przez Spółkę korzystają ze zwolnienia z opodatkowania, jak również podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku ze świadczonymi usługami Spółka dokonuje przetwarzania danych osobowych.

Od dnia 25 maja 2018 r. w polskim porządku prawnym zacznie obowiązywać rozporządzenie Rady UE 2016/679 z 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (Dz. U. L 119/1 z 04 maja.2016 r.) - w skrócie: RODO lub rozporządzenie, które wprowadza wiele nowych praw i obowiązków związanych z przetwarzaniem danych osobowych oraz modyfikuje istniejące już rozwiązania prawne. W związku z tym, każdy podmiot, który prowadzi działalność w UE, bądź oferujący produkty lub usługi w graniach UE osobom przebywającym w UE, lub monitoruje zachowania tych osób w graniach UE, będzie podlegał przepisom RODO. Istotne jest, że rozporządzenie to obowiązywać będzie wszystkich, którzy w związku ze swoją działalnością przetwarzają dane osobowe. Nie ma znaczenia wielkość, obrót czy forma prowadzonej działalności.

Zgodnie z przedmiotowym rozporządzeniem (art. 12) administrator danych zobowiązany będzie podejmować odpowiednie środki, aby udzielić osobie, której dane dotyczą wszelkich informacji oraz prowadzić z nią wszelką komunikację w sprawie przetwarzania. Informacje udzielane będą na piśmie lub w inny sposób, w tym w stosownych przypadkach - elektronicznie. Jeżeli osoba, której dane dotyczą, tego zażąda, informacji można będzie udzielić ustnie, o ile innymi sposobami potwierdzi się tożsamość osoby, której dane dotyczą.

Co do zasady podawane informacje oraz komunikacja i działania są wolne od opłat. Natomiast jeżeli żądania osoby, której dane dotyczą, będą ewidentnie nieuzasadnione lub nadmierne, w szczególności ze względu na swój ustawiczny charakter, administrator będzie mógł pobrać rozsądną opłatę, uwzględniając administracyjne koszty udzielenia informacji, prowadzenia komunikacji lub podjęcia żądanych działań.

Ponadto przepisy art. 15 RODO przewidują także, że administrator danych dostarczać będzie osobie, której dane dotyczą, kopię danych osobowych podlegających przetworzeniu. Za wszystkie kolejne kopie, o które zwróci się osoba, której dane dotyczą, administrator będzie mógł pobrać opłatę w rozsądnej wysokości wynikającej z kosztów administracyjnych. Jeżeli osoba, której dane dotyczą, zwraca się o kopię drogą elektroniczną i jeżeli nie zaznaczy inaczej, informacji udziela się powszechnie stosowaną drogą elektroniczną.

W związku z kwestią dotyczącą pobrania ww. opłaty powstała wątpliwość, co do kwalifikacji takiej opłaty na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług (VAT).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy czynność realizowana przez podatnika będącego administratorem danych polegająca na dostarczaniu informacji dotyczących danych osobowych, zgodnie z przepisami RODO, oraz wszelkich kolejnych kopii danych osobowych podlegających przetwarzaniu, za które pobrane zostaną opłaty, należy uznać za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
2. W przypadku uznania, że jest to czynność polegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, czy jest to usługa w rozumieniu przepisów ustawy o VAT podlegająca opodatkowaniu stawką podstawową, tj. 23%?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

1. W ocenie Spółki, w opisanym stanie faktycznym czynność realizowana przez podatnika będącego administratorem danych polegająca na dostarczaniu informacji dotyczących danych osobowych, zgodnie z przepisami RODO, oraz wszelkich kolejnych kopii danych osobowych podlegających przetwarzaniu, za które pobrane zostaną opłaty, należy uznać za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
2. Czynność ta jest usługą w rozumieniu przepisów ustawy o VAT podlegającą opodatkowaniu stawką podstawową, tj. 23%.
   
   

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) - dalej: ustawa o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści art. 7 ustawy o VAT wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust 1. Jednocześnie, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej - na wybrane grupy towarów i usług - ustawodawca przewidział stawki obniżone, jak również zwolnienia od podatku od towarów i usług. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy o VAT.

W kontekście przywołanych regulacji, należy zauważyć, iż aby doszło do odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu ustawy o VAT musi zostać spełnionych szereg warunków, w szczególności:

• musi istnieć stosunek prawny pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą na podstawie, którego występuje świadczenie wzajemne;
• musi istnieć beneficjent usługi, którego można scharakteryzować jako konsumenta, tj. osoba na użytek i korzyść której wykonywane jest świadczenie;
• wynagrodzenie musi pozostawać w bezpośrednim związku z wykonaną usługą.
  
  

Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu. Tym samym, pojęcie to ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Przy czym nie każde powstrzymanie się od działania czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę w rozumieniu przepisów ustawy o VAT. Z treści przywołanego bowiem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady, podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie. Zatem, aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Dana usługa podlega więc opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym w ten sposób, że zapłacona kwota stanowi rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 RODO administrator danych podejmuje odpowiednie środki, aby w zwięzłej, przejrzystej, zrozumiałej i łatwo dostępnej formie, jasnym i prostym językiem - w szczególności gdy informacje są kierowane do dziecka - udzielić osobie, której dane dotyczą, wszelkich informacji, o których mowa w art. 13 i 14, oraz prowadzić z nią wszelką komunikację na mocy art. 15-22 i 34 w sprawie przetwarzania. Informacji udziela się na piśmie lub w inny sposób, w tym w stosownych przypadkach - elektronicznie. Jeżeli osoba, której dane dotyczą, tego zażąda, informacji można udzielić ustnie, o ile innymi sposobami potwierdzi się tożsamość osoby, której dane dotyczą.

Jak wynika z art. 12 ust. 5 RODO informacje podawane na mocy art. 13 i 14 oraz komunikacja i działania podejmowane na mocy art. 15-22 i 34, co do zasady, są wolne od opłat. Jeżeli żądania osoby, której dane dotyczą, są ewidentnie nieuzasadnione lub nadmierne, w szczególności ze względu na swój ustawiczny charakter, administrator może:

1. pobrać rozsądną opłatę, uwzględniając administracyjne koszty udzielenia informacji, prowadzenia komunikacji lub podjęcia żądanych działań; albo
2. odmówić podjęcia działań w związku z żądaniem.
   
   

Obowiązek wykazania, że żądanie ma ewidentnie nieuzasadniony lub nadmierny charakter, spoczywa na administratorze.

Z kolei w art. 13 i w art. 14 RODO ustawodawca unijny zawarł zapisy odnoszące się do informacji i dostępu do danych osobowych.

Zwrócić również należy uwagę na przepisy art. 15 RODO. W myśl ust. 1, osoba której dane dotyczą, jest uprawniona do uzyskania od administratora potwierdzenia, czy przetwarzane są dane osobowe jej dotyczące, a jeżeli ma to miejsce, jest uprawniona do uzyskania dostępu do nich. Zgodnie zaś z ust. 3, administrator dostarcza osobie, której dane dotyczą, kopię danych osobowych podlegających przetwarzaniu. Za wszelkie kolejne kopie, o które zwróci się osoba, której dane dotyczą, administrator może pobrać opłatę w rozsądnej wysokości wynikającej z kosztów administracyjnych. Jeżeli osoba, której dane dotyczą, zwraca się o kopię drogą elektroniczną i jeżeli nie zaznaczy inaczej, informacji udziela się powszechnie stosowaną drogą elektroniczną.

W ocenie Spółki, dostarczenie za pobraniem opłaty przez administratora danych, tj. Spółkę osobie, której dane dotyczą, informacji oraz wszelkich kolejnych kopii, jeżeli żądanie tej osoby są ewidentnie nieuzasadnione lub nadmierne, w szczególności ze względu na swój ustawiczny charakter, wypełnia przesłanki art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Pobieranie opłaty stanowić będzie w istocie zapłatę za świadczenie. Opłatę taką należy uznać bowiem za wynagrodzenie pobrane przez podatnika (administratora danych) za usługę świadczoną na rzecz osoby, która zwróci się z takim żądaniem i jako taka powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT). Zaistnieje tu bowiem bezpośredni związek pomiędzy dokonanym świadczeniem a otrzymanym wynagrodzeniem.

Jednocześnie Spółka wskazuje, że przepisy ustawy o VAT nie przewidują możliwości zastosowania zwolnienia z opodatkowania takich czynności, jak opisane w stanie faktycznym.

Zatem czynność dostarczania informacji dotyczących danych osobowych na podstawie przepisów RODO oraz wszelkich kolejnych kopii za pobraniem opłaty, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT) według stawki podstawowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego.

Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4 , 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach – (art. 47 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.