Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-1.4011.143.2018.2.AA
z 9 maja 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2018 r. (data wpływu 16 marca 2018 r.), uzupełnionym w dniu 26 kwietnia 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów z najmu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów z najmu.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w związku z czym pismem z dnia 11 kwietnia 2018 r. znak 0112-KDIL3-1.4011.143.2018.1.AA na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 16 kwietnia 2018 r., a w dniu 26 kwietnia 2018 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 23 kwietnia 2018 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości, którą wynajmuje różnym odbiorcom. Zgodnie z umową za wynajem otrzymuje czynsz w określonej wysokości. W łączącej strony umowie jest również zapis w aneksie w następującym brzmieniu: „Najemca będzie ponosił, na podstawie odrębnych umów zawartych z dostawcami, koszty następujących opłat eksploatacyjnych:

1. z tytułu wywozu nieczystości stałych,
2. z tytułu usług telekomunikacyjnych,
3. z tytułu ogrzewania C.o.
4. z tytułu monitoringu.
   
   

Koszty opłat eksploatacyjnych z tytułu dostawy zimnej wody, odprowadzania ścieków, energii elektrycznej będą fakturowane przez Wynajmującego na podstawie stanu podliczników oraz dokumentów źródłowych do wglądu. Najemca zobowiązuje się regulować podatek od nieruchomości od wynajmowanej powierzchni najmu. Na kwotę podatku od nieruchomości składają się: podatek od budynków lub ich części związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz podatek od gruntów pod tymi budynkami. Wysokość powyższych stawek za 1 m² na dany rok jest określana w uchwałach Rady Miejskiej w sprawie wysokości stawek podatku od nieruchomości. W 2018 roku nadal obowiązującą uchwałą jest uchwała Rady Miejskiej z dnia 24 listopada 2016. Wysokość miesięcznego podatku od nieruchomości będzie liczona następująco: stawka podatku od nieruchomości i gruntów x zajmowana powierzchnia najmu x 1/12. Do tak ustalonej miesięcznej stawki na fakturze zostanie doliczony podatek VAT.”

Przy tak skonstruowanej umowie najmu, zapłatę stanowi czynsz + refaktura kosztów jakie Wnioskodawca ponosi jako właściciel nieruchomości.

Ponadto w uzupełnieniu do sprawy Wnioskodawca wskazał, że wynajmowane nieruchomości stanowią indywidualny majątek Zainteresowanego i wynajmuje je jako osoba fizyczna. Nieruchomości te nie mają żadnego związku z prowadzoną działalnością gospodarczą i nie są przedmiotem działalności gospodarczej. Zapis w umowie (…) na kwotę podatku od nieruchomości składają się podatek od budynków lub ich części związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz podatek od gruntów pod tymi budynkami (…) związany jest z wysokością opodatkowania ustaloną przez Urząd Miasta. Każdorazowo, gdy hala zostaje wynajęta (przez Wnioskodawcę jako osobę fizyczną) Zainteresowany ma obowiązek zgłoszenia tego faktu do Urzędu Miasta w związku z czym Urząd nalicza stosowny podatek od nieruchomości i gruntów, bowiem dla Urzędu Miasta istotny jest sam fakt prowadzenia działalności gospodarczej na tej nieruchomości. W wypadku Wnioskodawcy fakt prowadzenia przez najemców działalności gospodarczej powoduje kwalifikacje opodatkowania. Stąd w nakazie płatniczym podatku od nieruchomości te hale i grunty pod nimi opodatkowane są jako związane z prowadzeniem działalności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy od refakturowanej kwoty podatku od nieruchomości Wnioskodawca musi odprowadzić zryczałtowany podatek?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie powinien płacić zryczałtowanego podatku od kwoty refakturowanej dotyczącej podatku od nieruchomości, gdyż nie jest to przysporzeniem majątkowym (kwota nie stanowi dla Wnioskodawcy przychodu, a realny dochód wynosi zero zł).

W obrocie prawnym funkcjonują interpretacje indywidualne, które potwierdzają pogląd Wnioskodawcy m.in. interpretacja z dnia 12 kwietnia 2016 r. IPPB1/4511-160/16-2/AM wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, interpretacja z dnia 21 kwietnia 2016 r. IBPB-2-2/4511-429/16/MM wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, interpretacja z dnia 23 stycznia 2014 r. ITPB1/415-1137/13/AK wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy oraz interpretacja z dnia 12 maja 2016 r. ILPB1/4511-1-148/16-2/AK wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu. W związku z tak ugruntowanym poglądem różnych Dyrektorów Izb Skarbowych Wnioskodawca uważa swoją opinię jako zasadną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), źródłami przychodów są najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

W myśl art. 11 ust. 1 powołanej ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Oznacza to, że określenia wysokości przychodu z najmu zaliczanego do źródła przychodów wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc najmu niestanowiącego pozarolniczej działalności gospodarczej, należy dokonać w oparciu o postanowienia ww. art. 11 ustawy.

Stosownie do treści art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Przy czym, czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju (art. 659 § 2 Kodeksu cywilnego).

Podstawą generowania przychodów z najmu jest zawarcie pomiędzy stronami stosownej umowy. Strony umowy określają w niej wysokość czynsz, który jak wynika z cytowanego powyżej przepisu art. 659 § 2 Kodeksu cywilnego może być określony w pieniądzach, bądź też świadczeniach innego rodzaju. Czynsz ten niezależnie od formy w jakiej został określony stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego, a tym samym generuje przychód w rozumieniu podatkowym.

W myśl art. 9a ust. 6 ww. ustawy, dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2017 r., poz. 2157, z późn. zm.) osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Stosownie do treści art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Z przytoczonych powyżej uregulowań prawnych wynika, że podstawą generowania przychodów z najmu jest fakt zawarcia stosownej umowy między stronami. Określona w umowie wysokość czynszu stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego, natomiast wszelkie opłaty eksploatacyjne związane z przedmiotem najmu ponoszone przez najemcę, nie są składnikami przychodu osiąganego z tego tytułu, o ile z umowy wynika, że to najemca zobowiązany jest do ich ponoszenia. Opłaty te nie mieszczą się w pojęciu „świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń”, o których mowa w art. 6 ust. 1a ustawy, jak również nie powodują przysporzenia majątkowego po stronie wynajmującego. W zakresie uiszczania tych opłat wynajmujący pełni jedynie rolę pośrednika pomiędzy najemcą a podmiotami, którym przysługują ww. opłaty.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że kwoty stanowiące podatek od nieruchomości do ponoszenia których w umowie najmu zobowiązał się najemca a jednocześnie uiszczane za pośrednictwem wynajmującego (Wnioskodawcy) – można uznać za należności, których nie wlicza się do przychodu opodatkowanego zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę pism urzędowych co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.