2018.05.11 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4012.112.2018.2.MK
z 11 maja 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 lutego 2018 r. (data wpływu 5 marca 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 kwietnia 2018 r. (data wpływu 23 kwietnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

opodatkowania podatkiem VAT według stawki podstawowej zamiany nieruchomości gruntowej niezabudowanej nr 680 – jest prawidłowe;
zwolnienia od podatku VAT zamiany nieruchomości gruntowej niezabudowanej nr 671 – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT według stawki podstawowej zamiany nieruchomości gruntowej niezabudowanej nr 680 oraz zwolnienia od podatku VAT zamiany nieruchomości gruntowej niezabudowanej nr 671. Dnia 23 kwietnia 2018 r. wniosek uzupełniono o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W oparciu o postanowienia art. 32 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. z 2017 r., poz. 788), Lasy Państwowe jako jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej reprezentują Skarb Państwa w zakresie zarządzanego mienia. Stosownie do postanowień art. 32 ust. 2 pkt 3 ustawy o lasach, w skład Lasów Państwowych wchodzą m.in. nadleśnictwa.

Nadleśnictwo (dalej zmienione jako: „Nadleśnictwo” lub „Jednostka”), będące jednostką organizacyjną Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe (dalej: „PGL LP”), jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, i prowadzi działalność gospodarczą zdefiniowaną w art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221: dalej jako: „u.p.t.u.”).

Nadleśnictwo w ramach prowadzonej gospodarki leśnej pozyskuje produkty gospodarki leśnej, które następnie są przedmiotem dokonywanej przez jednostkę sprzedaży (dostawy) opodatkowanej podatkiem od towarów i usług („VAT”). W zakresie prowadzonej działalności gospodarczej Nadleśnictwo dokonuje czynności opodatkowanych oraz zwolnionych od podatku VAT.

Przepisy o sprzedaży, zgodnie z art. 604 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny, stosuje się również do zamiany.

Na podstawie art. 38e ustawy o lasach lasy, grunty i inne nieruchomości Skarbu Państwa pozostające w zarządzie Lasów Państwowych mogą być przedmiotem zamiany na lasy, grunty i inne nieruchomości w przypadkach uzasadnionych potrzebami i celami gospodarki leśnej, po ich wycenie przez osoby posiadające uprawnienia z zakresu szacowania nieruchomości.

Nadleśnictwo wystąpiło do Dyrektora Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych o wyrażenie zgody na zamianę gruntów z Gminą. Dyrektor uznał prośbę za uzasadnioną potrzebami i celami gospodarki leśnej i wyraził zgodę na zamianę.

Przedmiotem dostawy w drodze umowy zamiany ze strony Nadleśnictwa, będą następujące grunty:

Nieruchomość gruntowa o numerze ewidencyjnym 680 o powierzchni 1,6061 ha (w tym: użytek Bz-1,5010 ha i Ps IV – 0,1051 ha). Jest to nieruchomość niezabudowana, położona na obszarze objętym Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego (dalej: „MPZP”) Miasta i Gminy. Przedmiotowa nieruchomość według MPZP położona jest częściowo w jednostce A-3(…), a częściowo w jednostce T012 – Miasto.
Według MPZP Miasta i Gminy:
1. ustalenia dla obszaru A3 są następujące:
  1. przeznaczenie podstawowe (ponad 50%) UT – usługi turystyczne: hotele, domy wczasowe, tereny pól biwakowych i namiotowych, domy gry, istniejące atrakcje turystyczne itp. z zielenią; US – usługi sportu: boiska, baseny, kręgielnie, strzelnice, obiekty i tereny do jazdy konnej, narciarstwa, plaże itp. z zielenią towarzyszącą;
  2. przeznaczenie uzupełniające (mniej niż 50%) UT – zieleń parkowa i towarzysząca, parkingi, administracja; US – usługi kultury, kultu, gastronomii, handlu, parki, parkingi;
  3. przeznaczenie dopuszczalne (mniej niż 25%) UT- handel, gastronomia, rzemiosło, usługi kultu i kultury, mieszkalnictwo (w tym pensjonatowe): US – usługi turystyki, mieszkalnictwo (w tym pensjonatowe).
2. ustalenia dla obszaru T012 są następujące:
  1. przeznaczenie podstawowe (ponad 50%) US – usługi sportu: boiska, baseny, kręgielnie, strzelnice, obiekty i tereny do jazdy konnej, narciarstwa, plaże, itp. z zielenią towarzyszącą;
  2. przeznaczenie uzupełniające (mniej niż 50%) US – usługi kultury, kultu, gastronomi, handlu, parki, parkingi;
  3. przeznaczenie dopuszczalne (mniej niż 25%) US – usługi turystyki, mieszkalnictwo (w tym pensjonatowe).
Nieruchomość gruntowa niezabudowana, o numerze ewidencyjnym 671 o powierzchni 1,8776 ha (użytek Ps V) objęta MPZP Miasta i Gminy.

Przedmiotowa nieruchomość zlokalizowana jest w jednostce A-3 (…).

Według MPZP Miasta i Gminy ustalenia dla obszaru A3 są następujące:

przeznaczenia podstawowe (ponad 50%) RL – lasy;
przeznaczenie uzupełniające (mniej niż 50%) – obiekty i urządzenie produkcji i obsługi gospodarki leśnej, urządzenia sportowe i rekreacji;
przeznaczenie dopuszczalne (mniej niż 25%) urządzenia sportowe i rekreacyjne, parkingi, urządzenia komunalne.

Dnia 23 kwietnia 2018 r. Zainteresowany doprecyzował opis sprawy wskazując, że:

W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego dla działki gruntu o aktualnym nr 671 (przed zmianami geodezyjnymi działka nr 350/1/151, 359/2/151, 645/151) nie wyznaczono linii rozgraniczających miejsce zabudowy.

Nadleśnictwu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia działek gruntu niezabudowanego nr 680 i 671. Nabycie gruntów nastąpiło z mocy prawa na podstawie dekretu PKWN z dnia 12 grudnia 1944 r. o przyjęciu niektórych lasów na własność Skarbu Państwa.

Opisane we wniosku nieruchomości nie były i nie są wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług. Przedmiotowe grunty dzierżawione były od roku 1998 przez Gminę na cele rolnicze (zwolnione na podstawie § 3 pkt l lit. j) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 156 z 1997 r., poz. 1024), a od 17 kwietnia 2015 r. (zgodnie z zawartą umową dzierżawy) na cele rolnicze w okresie 7 miesięcy od IV do X (zwolnione na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarowi usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2015 r., poz. 736) i na cele prowadzenia szkółki narciarskiej w okresie zimowym od XI do III (opodatkowane stawką 23%).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy planowana przez Nadleśnictwo dostawa, w drodze umowy zamiany, nieruchomości gruntowej położonej w granicach działki o nr ewidencyjnym 680 podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 23%?
Czy planowana przez Nadleśnictwo dostawa, w drodze umowy zamiany, nieruchomości gruntowej położonej w granicach działki o nr ewidencyjnym 671 podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

działka gruntu o numerze ewidencyjnym 680, zgodnie z MPZP Miasta i Gminy, jest terenem budowlanym i dokonana zamiana tej nieruchomości gruntowej będzie opodatkowana stawką 23%.
natomiast dostawa w drodze umowy zamiany, nieruchomości gruntowej o numerze 671, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. l pkt 9 u.p.t.u., ponieważ podstawowe przeznaczenie (ponad 50%) w MPZP Miasta i Gminy określono jako RL-lasy. Dopiero zaś w przeznaczeniu uzupełniającym i dopuszczalnym wskazano możliwość zabudowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

prawidłowe w zakresie opodatkowania podatkiem VAT według stawki podstawowej zamiany nieruchomości gruntowej niezabudowanej nr 680;
nieprawidłowe w zakresie zwolnienia od podatku VAT zamiany nieruchomości gruntowej niezabudowanej nr 671.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 603 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.), zwana dalej k.c., przez umowę zamiany każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy.

W art. 604 k.c., zawarto dyspozycję odpowiedniego stosowania do zamiany przepisów o sprzedaży.

Z powyższych przepisów Kodeksu cywilnego wynika, że w przypadku zamiany obie strony przenoszą na siebie wzajemnie własność rzeczy, występując zarówno w charakterze dostawcy, jak i w charakterze nabywcy.

Umowa zamiany jest umową wzajemną, bardzo zbliżoną do umowy sprzedaży. Różnica w stosunku do umowy sprzedaży polega na tym, że w miejsce świadczenia ceny pojawia się obowiązek drugiej strony przeniesienia własności rzeczy. Ze względu na wzajemny charakter umowy, wartość świadczonych rzeczy powinna być ekwiwalentna.

Zatem zamiana nieruchomości skutkuje przeniesieniem prawa do rozporządzania zamienianymi nieruchomościami jak właściciel.

Natomiast zgodnie z art. 158 k.c., umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. To samo dotyczy umowy przenoszącej własność, która zostaje zawarta w celu wykonania istniejącego uprzednio zobowiązania do przeniesienia własności nieruchomości; zobowiązanie powinno być w akcie wymienione.

Zatem umowa przeniesienia własności nieruchomości (również w drodze zamiany) jest czynnością cywilnoprawną. Z uwagi na powyższe przepisy należy stwierdzić, że umowa zamiany towarów na gruncie podatku od towarów i usług jest niczym innym jak dwiema odpłatnymi dostawami towarów.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Należy wskazać, że stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Zgodnie natomiast z art. 2 pkt 33 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych – rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Opodatkowane są zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane, będące terenami budowlanymi, w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy.

Powyższe oznacza, że generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane (przeznaczone pod zabudowę). Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę – są zwolnione od podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i prowadzi działalność gospodarczą. Nadleśnictwo w ramach prowadzonej gospodarki leśnej pozyskuje produkty gospodarki leśnej, które następnie są przedmiotem dokonywanej przez jednostkę sprzedaży (dostawy) opodatkowanej podatkiem od towarów i usług (VAT). W zakresie prowadzonej działalności gospodarczej. Przedmiotem dostawy w drodze umowy zamiany ze strony Nadleśnictwa będą następujące grunty:

Nieruchomość gruntowa o numerze ewidencyjnym 680 o powierzchni 1,6061 ha (w tym: użytek Bz-1,5010 ha i Ps IV – 0,1051 ha). Jest to nieruchomość niezabudowana, położona na obszarze objętym Miejscowym Planem Zagospodarowanie Przestrzennego (MPZP).
Według MPZP:
1. ustalenia dla obszaru A3 (…) są następujące:
  1. przeznaczenie podstawowe (ponad 50%) UT-usługi turystyczne: hotele, domy wczasowe, tereny pól biwakowych i namiotowych, domy gry, istniejące atrakcje turystyczne itp. z zielenią; US – usługi sportu: boiska, baseny, kręgielnie. strzelnice, obiekty i tereny do jazdy konnej, narciarstwa, plaże itp. z zielenią towarzyszącą;
  2. przeznaczenie uzupełniające (mniej niż 50%) UT – zieleń parkowa i towarzysząca, parkingi, administracja; US – usługi kultury, kultu, gastronomii, handlu, parki, parkingi;
  3. przeznaczenie dopuszczalne (mniej niż 25%) UT – handel, gastronomia, rzemiosło, usługi kultu i kultury, mieszkalnictwo (w tym pensjonatowe): US – usługi turystyki, mieszkalnictwo (w tym pensjonatowe).
2. ustalenia dla obszaru T012-1 są następujące:
  1. przeznaczenie podstawowe (ponad 50%) US – usługi sportu: boiska, baseny, kręgielnie, strzelnice, obiekty i tereny do jazdy konnej, narciarstwa, plaże, itp. z zielenią towarzyszącą;
  2. przeznaczenie uzupełniające (mniej niż 50%) US – usługi kultury, kultu, gastronomi, handlu, parki, parkingi;
  3. przeznaczenie dopuszczalne (mniej niż 25%) US – usługi turystyki, mieszkalnictwo (w tym pensjonatowe).
Nieruchomość gruntowa niezabudowana, o numerze ewidencyjnym 671 o powierzchni 1,8776 ha (użytek Ps V) objęta MPZP.
Według MPZP:
1. przeznaczenia podstawowe (ponad 50%) RL – lasy;
2. przeznaczenie uzupełniające (mniej niż 50%) – obiekty i urządzenie produkcji i obsługi gospodarki leśnej, urządzenia sportowe i rekreacji;
3. przeznaczenie dopuszczalne (mniej niż 25%) urządzenia sportowe i rekreacyjne, parkingi, urządzenia komunalne.

Opisane we wniosku nieruchomości nie były i nie są wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii opodatkowania podatkiem VAT według stawki podstawowej, tj. 23%, transakcji zamiany działki o nr ewidencyjnym 680 oraz zwolnienia od podatku VAT czynności zamiany działki nr 671.

Nieruchomości będące przedmiotem dostawy (zamiany) objęte są ustaleniami obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Miasta.

W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1073, z późn. zm.), kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego – w myśl zapisów ust. 2 powołanego wyżej przepisu – określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Zatem także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Artykuł 2 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług, w zgodny sposób odpowiada zatem także treści powyższego orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

Z powyższego wynika, że ustawa o podatku od towarów i usług nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Rozpatrując pojęcie „grunty przeznaczone pod zabudowę” należy odwołać się do definicji zawartych w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2017 r., poz. 1332, z późn. zm). W rozumieniu tej ustawy przez „budowę” należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego (art. 3 pkt 6).

W myśl art. 3 pkt 1 ww. ustawy Prawo budowlane, przez obiekt budowlany należy rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Natomiast w myśl art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane, pod pojęciem budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Zgodnie z art. 3 pkt 3a ustawy Prawo budowlane, obiektem liniowym jest obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

W myśl art. 3 pkt 9 ustawy Prawo budowlane, przez urządzenie budowlane należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

Zainteresowany wskazał we wniosku, że stosownie do postanowień Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego działka gruntu nr 680 przeznaczona została m.in. pod budowę hoteli, domów wczasowych, domów gry oraz basenów.

Z uwagi na fakt, że – jak wskazał Wnioskodawca – zgodnie z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego nieruchomość nr 680 stanowi grunt przeznaczony pod zabudowę, zatem jest terenem budowlanym określonym w art. 2 pkt 33 ustawy, a tym samym jego dostawa nie może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Odnosząc się z kolei do wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie dostawy (zamiany) nieruchomości gruntowej nr 671 wskazać należy, że działka ta zapisami MPZP przeznaczona została w sposób podstawowy pod lasy, a w sposób uzupełniający pod obiekty i urządzenia produkcji i obsługi gospodarki leśnej oraz urządzenia sportowe i rekreacji.

Przy ocenie, czy przedmiotowa działka nr 671 stanowi teren budowlany, nie wystarczy analiza podstawowego przeznaczenia, określonego w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jako teren RL – lasy (ponad 50%). Uwzględnić należy również zapisy dotyczące przeznaczenia uzupełniającego tego terenu, w którym przewidziano możliwość lokalizacji obiektów i urządzeń produkcji i obsługi gospodarki leśnej, urządzeń sportowych i rekreacji (mniej niż 50%). Jednocześnie uchwalenie w MPZP warunku zachowania ponad 50% powierzchni zalesionej sprzedawanej działki nie zmienia jej przeznaczenia, a jest jedynie dodatkowym warunkiem ograniczającym zabudowę.

Zauważyć należy, że analiza ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku VAT obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę. Elementem, który determinuje możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT przy zbyciu gruntów, jest przeznaczenie gruntu na cele inne niż budowlane.

Ewentualnie wznoszone obiekty co prawda uzupełniają podstawową funkcję gruntu, co jednak nie zmienia faktu, że sama możliwość wybudowania wskazanych obiektów oznacza, że działki te stanowią grunt przeznaczony pod zabudowę.

Biorąc zatem pod uwagę, że miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, obejmujący działkę nr 671, przewiduje jej przeznaczenie m.in. pod obiekty i urządzenia produkcji gospodarki leśnej, urządzenia sportowe i rekreacji oraz nie wyznaczono w nim linii rozgraniczających miejsce zabudowy, należy stwierdzić, że ww. działka spełnia definicję terenu budowlanego określonego w art. 2 pkt 33 ustawy i tym samym jej dostawa nie może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Z uwagi na fakt, że w przedmiotowej sprawie nie zaistniały przesłanki umożliwiające zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, należy rozpatrzyć warunki do zastosowania zwolnienia dla dostawy nieruchomości wynikające z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy – zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT. Obydwa warunki muszą być spełnione jednocześnie.

Jednakże, Wnioskodawca w uzupełnieniu do wniosku wskazał, że opisane we wniosku nieruchomości nie były i nie są wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT. Zatem zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy – nie ma względem przedmiotowych działek gruntu zastosowania, ponieważ nie został spełniony jeden z warunków, o którym mowa w ww. artykule.

W konsekwencji przedmiotem planowanej przez Wnioskodawcę dostawy (zamiany działki nr 680 i nr 671) będą nieruchomości leśne niezabudowane, które będą stanowić tereny budowlane zdefiniowane w art. 2 pkt 33 ustawy. Skutkiem powyższego w analizowanym przypadku dla dostawy ww. działki nie zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Sprzedaż przedmiotowej nieruchomości nie będzie spełniała również warunku do objęcia jej zwolnieniem od podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Podsumowując:

planowana przez Nadleśnictwo dostawa, w drodze umowy zamiany, nieruchomości gruntowej położonej w granicach działki o nr ewidencyjnym 680 będzie podlegała opodatkowaniu 23% stawką podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy,
planowana przez Nadleśnictwo dostawa, w drodze umowy zamiany, nieruchomości gruntowej położonej w granicach działki o nr ewidencyjnym 671 nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 i pkt 2 ustawy, skutkiem czego będzie podlegała opodatkowaniu według 23% stawki podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.

W konsekwencji powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe, a w zakresie zadanego we wniosku pytania nr 2 za nieprawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin