Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB4.4014.90.2018.4.MD
z 14 maja 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r., poz. 800) − Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 marca 2018 r. (data wpływu – 8 marca 2018 r.), uzupełnionym 30 kwietnia 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych wniesienia aportem przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części do nowo tworzonej spółki komandytowej:

• w części dotyczącej ustalenia na kim ciąży obowiązek podatkowy − jest nieprawidłowe,
• w pozostałej części – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 8 marca 2018 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych wniesienia aportem przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części do nowo tworzonej spółki komandytowej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w związku z czym, w piśmie z 16 kwietnia 2018 r. znak: 0114-KDIP1-1.4012.130.2018.3.DG, 0111-KDIB4.4014.90.2018.3.MD wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 30 kwietnia 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, która nie odpowiada już skali działalności i związanemu z nią ryzyku. Chodzi zarówno o bezpieczeństwo współpracujących z Wnioskodawcą kontrahentów, pracowników, jak i o zabezpieczenie rodziny Wnioskodawcy w przypadku nagłych zdarzeń (śmierć lub choroba uniemożliwiająca Wnioskodawcy prowadzenie działalności gospodarczej). W związku z tym, Wnioskodawca planuje przeprowadzić zmianę formy prowadzenia podstawowej działalności gospodarczej na spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością spółkę komandytową.

W planowanym przekształceniu formy prowadzenia działalności Wnioskodawca zamierza pozostawić własną działalność gospodarczą, w ramach której Wnioskodawca zajmowałby się wynajmem pomieszczeń (w tym również dla spółki komandytowej), których jest właścicielem i które są ujęte w majątku firmy oraz ewentualnie doradztwem i szkoleniami. Natomiast dotychczasowa podstawowa działalność Wnioskodawcy prowadzona byłaby w spółce komandytowej, w której komplementariuszem byłaby spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, natomiast komandytariuszami osoby fizyczne.

Przekształcenia Wnioskodawca chce dokonać w ten sposób, że do spółki komandytowej zamierza przenieść w formie aportu majątek trwały (z wyłączeniem budynku), wyposażenie, zapasy, środki pieniężne na kontach firmowych, należności oraz zobowiązania (te, na przeniesienie których Wnioskodawca otrzyma zgodę wierzycieli) związane z prowadzoną działalnością podstawową, prawa z umów, itp., jako całość, czyli przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Wraz z aportem zostaną przeniesieni do spółki komandytowej dotychczasowi pracownicy z działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Spółka komandytowa przejmie działalności z momentem wskazanym w umowie.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał m.in., że w chwili obecnej nie została jeszcze utworzona spółka, do której Wnioskodawca zamierza wnieść aportem przedsiębiorstwo. Wnioskodawca jest na etapie uzyskiwania zgód od wierzycieli na przeniesienie zobowiązań na nowo utworzony podmiot. Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż według wstępnych założeń, nazwa spółki, do której zostanie wniesione przedsiębiorstwo będzie brzmiała następująco: E. Sp. z o.o. Sp. k. E. Sp. z o.o. jest podmiotem zarejestrowanym w KRS. Siedziba spółki będzie się mieściła w Ł. na ulicy K.

W związku z powyższym opisem, po przeformułowaniu w uzupełnieniu wniosku, zadano następujące pytanie:

Czy wniesienie aportem przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa spowoduje powstanie obowiązku podatkowego w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych u wnoszącego przedsiębiorstwo?

Zdaniem Wnioskodawcy (będącym częścią uzupełnienia wniosku i odpowiedzią na przeformułowane pytanie), zawiązanie umowy spółki osobowej i wniesienie wkładu niepieniężnego wiązać się będzie z opodatkowaniem na gruncie podatku od czynności cywilnoprawnych. W tym zakresie wspólnik zobowiązany będzie do zapłaty podatku według stawki 0.5% (art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych). Podstawa opodatkowania będzie mogła zostać pomniejszona o wysokość taksy notarialnej, opłatę sądową za wpis do KRS (bądź zmianę danych w KRS) oraz opłatę za ogłoszenie w Monitorze Sądowym i Gospodarczym (art. 6 ust. 9 pkt 1-3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych). Podstawą opodatkowania będzie wartość wkładu określona w umowie spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2017 r., poz. 1150), podatkowi podlegają umowy spółki. Na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, zakresem przedmiotowym ustawy objęte są również zmiany umów spółki, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4.

Zgodnie z art. 1 ust. 3 pkt 1 cyt. ustawy, w przypadku umowy spółki za zmianę umowy uważa się przy spółce osobowej – wniesienie lub podwyższenie wkładu, którego wartość powoduje zwiększenie majątku spółki, pożyczkę udzieloną spółce przez wspólnika, dopłaty oraz oddanie przez wspólnika spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania.

Art. 1 ust. 5 pkt 1 powołanej ustawy stanowi, że umowa spółki osobowej oraz jej zmiana podlega podatkowi, jeżeli w chwili czynności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej znajduje się siedziba tej spółki.

Z kolei według art. 1a pkt 1 ww. ustawy, użyte w ustawie określenie spółka osobowa oznacza spółkę: cywilną, jawną, partnerską, komandytową lub komandytowo-akcyjną.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 pkt 1 oraz art. 4 pkt 9 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej i ciąży na spółce.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy, podstawę opodatkowania stanowi przy zawarciu umowy spółki – wartość wkładów do spółki osobowej albo wartość kapitału zakładowego. Natomiast w myśl art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. b) cyt. ustawy, podstawę opodatkowania przy wniesieniu lub podwyższeniu wkładów do spółki osobowej albo podwyższeniu kapitału zakładowego – stanowi wartość wkładów powiększających majątek spółki osobowej albo wartość, o którą podwyższono kapitał zakładowy. Przy przekształceniu lub łączeniu spółek, podstawę opodatkowania stanowi wartość wkładów do spółki osobowej powstałej w wyniku przekształcenia albo wartość kapitału zakładowego spółki kapitałowej powstałej w wyniku przekształcenia lub połączenia (art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych).

W myśl art. 6 ust. 9 powołanej ustawy, od podstawy opodatkowania, o której mowa w ust. 1 pkt 8, odlicza się:

• kwotę wynagrodzenia wraz z podatkiem od towarów i usług, pobraną przez notariusza za sporządzenie aktu notarialnego umowy spółki albo jej zmiany, jeżeli powoduje ona zwiększenie majątku spółki albo podwyższenie kapitału zakładowego;
• opłatę sądową związaną z wpisem spółki do rejestru przedsiębiorców lub zmianą wpisu w tym rejestrze dotyczącą wkładu do spółki albo kapitału zakładowego;
• opłatę za zamieszczenie w Monitorze Sądowym i Gospodarczym ogłoszenia o wpisach, o których mowa w pkt 2.
  
  

Stawka podatku od umowy spółki wynosi 0,5% (art. 7 ust. 1 pkt 9 powołanej ustawy). Taką samą stawkę stosuje się również przy zmianach umowy spółki.

Jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, która nie odpowiada już skali działalności i związanemu z nią ryzyku. W związku z tym, Wnioskodawca planuje przeprowadzić zmianę formy prowadzenia podstawowej działalności gospodarczej na spółkę komandytową. W planowanym przekształceniu formy prowadzenia działalności Wnioskodawca zamierza prowadzić dotychczasową podstawową działalność. Przekształcenia Wnioskodawca chce dokonać w ten sposób, że do spółki komandytowej zamierza przenieść w formie aportu majątek trwały (z wyłączeniem budynku), wyposażenie, zapasy, środki pieniężne na kontach firmowych, należności oraz zobowiązania (te, na przeniesienie których Wnioskodawca otrzyma zgodę wierzycieli) związane z prowadzoną działalnością podstawową, prawa z umów, itp., jako całość, czyli przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Wraz z aportem zostaną przeniesieni do spółki komandytowej dotychczasowi pracownicy z działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Spółka komandytowa przejmie działalności z momentem wskazanym w umowie.

Na tle powyższego należy zgodzić się z Wnioskodawcą, iż czynność wniesienia aportu do nowo tworzonej spółki komandytowej będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, odpowiednio jako umowa spółki lub jej zmiana (w zależności od momentu wniesienia aportu – czy w momencie zakładania spółki, czy też już po jej założeniu). Stawka podatku od umowy spółki lub jej zmiany wynosi 0.5%. Podstawę opodatkowania stanowić będzie wartość wkładów podwyższających majątek spółki osobowej, która to wartość winna być określona w zmianie umowy spółki lub też wartość wkładów wniesionych do spółki przy zawieraniu umowy spółki. Od ww. podstawy opodatkowania odlicza się wydatki wymienione w art. 6 ust. 9 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wobec powyższego, w tej części, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Nie można jednak zgodzić się z Wnioskodawcą, iż obowiązek podatkowy w związku z zawarciem umowy spółki lub jej zmianą ciąży na wspólniku. Stosownie bowiem do wymienionego powyżej art. 4 pkt 9 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, obowiązek podatkowy w tej sytuacji ciąży na spółce. To nowo tworzona spółka będzie zatem zobowiązana do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych w związku z wniesieniem do niej aportu przez Wnioskodawcę.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.