Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
IBPBII/2/415-1053/14-1/MZA
z 14 maja 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 800 ze zm.) oraz zgodnie z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U. z 2016 r., poz. 1948 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 3 września 2015 r. sygn. akt I SA/Rz 631/15 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 20 lutego 2018 r.) oraz wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 14 grudnia 2017 r. sygn. akt II FSK 3413/15 stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 6 listopada 2014 r. (data wpływu 27 listopada 2014 r.), uzupełnionym 9, 11 i 26 lutego 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w części dotyczącej:

• ustalenia źródła przychodu – jest prawidłowe,
• ustalenia kosztów uzyskania przychodu – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 27 listopada 2014 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością.

Dotychczasowy przebieg postępowania

W dniu 9 marca 2015 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, wydał dla Wnioskodawcy interpretację indywidualną w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych Znak: IBPBII/2/415-1053/14/MMa, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Wnioskodawca na ww. interpretację przepisów prawa podatkowego wniósł pismem z 27 marca 2015 r. wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. W odpowiedzi na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, pismem z 30 kwietnia 2015 r. Znak: IBPBII/2/4511-1-25/15/MMa stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Wnioskodawca pismem 27 maja 2015 r. (data wpływu 8 czerwca 2015 r.) złożył skargę na ww. interpretację indywidualną.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie wyrokiem z 3 września 2015 r. sygn. akt I SA/Rz 631/15 uchylił zaskarżoną interpretację z 9 marca 2015 r. Znak: IBPBII/2/415-1053/14/MMa.

Od powyższego wyroku, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, złożył skargę kasacyjną z 16 października 2015 r. Znak IBRP/007-45/15/Rz do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Wyrokiem z 14 grudnia 2017 r. sygn. akt II FSK 3413/15 Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę kasacyjną.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. Organ.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej. Przedmiotem działalności spółki jawnej nie był obrót udziałami, przedmiotem jej działalności były m.in. usługi stolarskie. Na skutek likwidacji spółki jawnej Wnioskodawca otrzyma udziały w spółce z o.o., do której spółka jawna została wniesiona. Pod pojęciem wniesienia spółki jawnej do spółki z o.o. należy rozumieć, że do spółki z o.o. nie zostało wniesione przedsiębiorstwo spółki jawnej ani jej zorganizowana część tylko składniki majątku spółki jawnej, było to przejęcie w formie rzeczowej, gdzie nie występuje odroczony podatek dochodowy. Składniki majątku spółki jawnej zostały wniesione do spółki z o.o. przez poprzednika w 2000 r. Majątek i członkostwo w spółce jawnej Wnioskodawca nabył w drodze dziedziczenia. Obecnie spółka jest w likwidacji, gdzie podatek z tego tytułu nie powstanie, gdyż otrzymane udziały w wyniku likwidacji spółki jawnej opodatkowane będą dopiero w momencie ich ewentualnej sprzedaży. Przy likwidacji spółki jawnej nastąpił podział udziałów pomiędzy wspólników, gdzie jeden z nich (nie Wnioskodawca) oprócz udziałów otrzymał jeszcze zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego, w skład którego wchodziła m.in. nieruchomość, pracownicy i inne. Sprzedaż udziałów w spółce z o.o. nastąpiła w grudniu 2014 r. W wyniku tej sprzedaży jako koszt uzyskania przychodu Wnioskodawca ustali na podstawie tego co uzyskał na skutek likwidacji i co wynika z ksiąg spółki jawnej, a przychodem będzie wartość sprzedaży pomniejszona o ustalony koszt.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż otrzymanych przez Wnioskodawcę udziałów na skutek likwidacji spółki jawnej będzie stanowić dla niego przychód z działalności gospodarczej czy z kapitałów pieniężnych wedle skali, gdzie przychód ten pomniejszony zostanie o koszty uzyskania ustalone zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 4 i art. 24 ust. 3d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wedle ksiąg spółki jawnej?

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymane udziały na skutek likwidacji spółki jawnej stanowią przychód z działalności gospodarczej. Organy podatkowe uznają, iż jest to przychód z kapitałów pieniężnych, więc Wnioskodawca wnosi o zajęcie stanowiska w kwestii z jakiego źródła będzie to przychód.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – za przychód z działalności gospodarczej; uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Co do zasady należą do nich wszystkie przychody osiągane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, z wyjątkiem przychodów wymienionych w art. 14 ust. 3 tej ustawy.

Z kolei stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przychodem z działalności gospodarczej są przychody z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki.

Zgodnie jednak z art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – do przychodów podatkowych nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki, jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja spółki niebędącej osobą prawną, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, co do zasady, powstanie dopiero w momencie ewentualnego odpłatnego zbycia otrzymanych w wyniku likwidacji spółki osobowej składników majątku, z zastrzeżeniem warunków, o których mowa w art. 14 ust. 3 pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym wskazać, że możliwość zastosowania ww. przepisu, tj. art. 14 ust. 3 pkt 12 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy wyłącznie przychodów ze zbycia tych składników majątku, których sprzedaż generuje przychody zaliczane w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W tym kontekście należy wskazać przepis art. 5a pkt 6 ww. ustawy, zgodnie z którym ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

• wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
• polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
• polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,
• prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
  
  

Z powyższego przepisu wynika, że jeżeli ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zalicza określony przychód do innego źródła niż pozarolnicza działalność gospodarcza, przychód ten stanowi przychód z tego źródła, a nie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, niezależnie od tego, czy zdarzenie, które powoduje powstanie tego przychodu ma związek z działalnością gospodarczą prowadzoną przez przedsiębiorcę. Jak już wskazano, powyższa kwalifikacja determinuje również sposób opodatkowania przychodu (dochodu) ze zbycia składników majątku otrzymanych w wyniku likwidacji spółki osobowej. Jeżeli bowiem ww. ustawa określony przychód zalicza do odrębnego źródła przychodów w okresie funkcjonowania spółki osobowej prowadzącej działalność gospodarczą, to zasadnym jest stosowanie analogicznych kryteriów kwalifikacji tych przychodów również po likwidacji tej spółki.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 3 i 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – źródłami przychodów są:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
• kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).
  
  

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ww. ustawy – za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz papierów wartościowych.

Zgodnie z art. 30b ust. 1 ww. ustawy – od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, i z realizacji praw z nich wynikających oraz z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Jednakże w myśl art. 30b ust. 4 cyt. ustawy – przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli odpłatne zbycie papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacja praw z nich wynikających następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Sprzedaż udziałów otrzymanych przez Wnioskodawcę w wyniku likwidacji spółki jawnej skutkować będzie powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem warunków wskazanych w art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b) ww. ustawy. Oznacza to, że jeżeli odpłatne zbycie ww. udziałów nie nastąpi przed upływem sześciu lat, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja spółki osobowej, i odpłatne zbycie nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej, wówczas po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jeżeli natomiast zbycie udziałów w spółkach kapitałowych otrzymanych w wyniku likwidacji spółki jawnej nastąpi przed upływem sześciu lat, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja tej spółki, po stronie Wnioskodawcy powstanie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 24 ust. 3d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – dochodem z odpłatnego zbycia innych niż środki pieniężne składników majątku otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki lub z tytułu jej likwidacji jest różnica między przychodem uzyskanym z ich odpłatnego zbycia a wydatkami poniesionymi na ich nabycie lub wytworzenie, niezaliczonymi w jakiejkolwiek formie do kosztów uzyskania przychodów przez wspólnika lub spółkę; przepisy art. 22 ust. 8a stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 22 ust. 8a ww. ustawy, w przypadku odpłatnego zbycia przez spółkę niebędącą osobą prawną rzeczy i praw będących przedmiotem wkładu do takiej spółki za koszt uzyskania przychodu uważa się:

• wartość początkową przyjętą przez spółkę w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ustaloną zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 4, pomniejszoną o sumę odpisów amortyzacyjnych – jeżeli rzeczy te lub prawa były zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych spółki;
• wartość poniesionych wydatków na nabycie albo wytworzenie przedmiotu wkładu, niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie – jeżeli rzeczy te lub prawa nie były zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych spółki.
  
  

Mając na uwadze przytoczone regulacje prawne należy wskazać, że w celu ustalenia dochodu z odpłatnego zbycia udziałów w spółce kapitałowej otrzymanych w ramach likwidacji spółki jawnej Wnioskodawca powinien pomniejszyć przychód uzyskany z ich odpłatnego zbycia o wydatki poniesione na ich nabycie lub wytworzenie, niezaliczone w jakiejkolwiek formie do kosztów uzyskania przychodów przez wspólnika lub spółkę – zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 24 ust. 3d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy przy tym zauważyć, że kosztem uzyskania przychodu będzie wartość wkładu wniesionego przez Wnioskodawcę odpowiednio do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością albo do spółki jawnej, w takiej części, jaką będzie stanowiła wartość otrzymanych udziałów w spółce kapitałowej do wartości całego majątku otrzymanego w związku z likwidacją spółki jawnej (w postaci środków pieniężnych jak i składników majątku).

Natomiast zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się m.in. należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz papierów wartościowych. Przy czym przy ustalaniu wartości tych przychodów stosuje się odpowiednio przepisy art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 17 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Z powyższego można więc wywieść, iż przychodem podlegającym opodatkowaniu będzie wynagrodzenie należne Wnioskodawcy z tytułu zbycia udziałów, o ile bez uzasadnionej przyczyny nie odbiega ona od wartości rynkowej tych praw (tutaj udziałów spółki).

Stosownie do art. 30b ust. 1 i ust. 2 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – od dochodów uzyskanych z (...) odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną (...) podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu, którym jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f lub art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest częściowo prawidłowe a częściowo nieprawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie wydania pierwotnej interpretacji, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie i orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) – odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 7 tego przepisu:

• pozarolnicza działalność gospodarcza,
• kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).
  
  

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 ww. ustawy – za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przychodem z działalności gospodarczej są przychody z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki.

Natomiast katalog przychodów z kapitałów pieniężnych zawiera art. 17 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do treści art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) wyżej wymienionej ustawy – za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się należne choćby nie zostały faktycznie otrzymane przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych.

Z przytoczonych przepisów wynika, że przychód z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną, jest przychodem z działalności gospodarczej. Brak jest przy tym przepisu uprawniającego do wyłączenia stosowania art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku, gdy składnikiem majątku, o którym mowa w tym przepisie są udziały (akcje) w spółce kapitałowej. Dodatkowo art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazując na sytuację zbycia składników majątku w żaden sposób nie różnicuje tych składników, ani nie odsyła do innych przepisów, z których można by wywieść takie zróżnicowanie.

Wobec istnienia regulacji art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b) ww. ustawy brak jest podstaw do kwalifikacji przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. kapitałów pieniężnych.

Skoro zatem do zdarzenia przyszłego i zapytania Wnioskodawcy wyraźnie odnosi się art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to w omawianej sprawie nie będzie miał zastosowania art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b) cytowanej ustawy – do przychodów z działalności gospodarczej, nie zalicza się – przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki – jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie, likwidacja spółki niebędącej osobą prawną lub nastąpiło wystąpienie wspólnika z takiej spółki, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 24 ust. 3d ww. ustawy – dochodem z odpłatnego zbycia innych niż środki pieniężne składników majątku otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki lub z tytułu jej likwidacji jest różnica między przychodem uzyskanym z ich odpłatnego zbycia a wydatkami poniesionymi na ich nabycie lub wytworzenie, niezliczonymi w jakiejkolwiek formie do kosztów uzyskania przychodów przez wspólnika lub spółkę; przepisy art. 22 ust. 8a stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 22 ust. 8a ww. ustawy – w przypadku odpłatnego zbycia przez spółkę niebędącą osobą prawną rzeczy i praw będących przedmiotem wkładu do takiej spółki za koszt uzyskania przychodu uważa się:

1. wartość początkową przyjętą przez spółkę w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ustaloną zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, pomniejszoną o sumę odpisów amortyzacyjnych – jeżeli rzeczy te lub prawa były zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych spółki;
2. wartość poniesionych wydatków na nabycie albo wytworzenie przedmiotu wkładu, niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie – jeżeli rzeczy te lub prawa nie były zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych spółki.
   
   

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego wynika, że udziały wydawane w związku z likwidacją spółki jawnej zostały uprzednio nabyte (objęte) przez spółkę jawną. Nie były zatem przedmiotem wkładu niepieniężnego do spółki jawnej. Tym samym nie zachodzą okoliczności uzasadniające zastosowanie art. 22 ust. 8a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie art. 22g ust. 1 pkt 4 ww. ustawy.

Dla ustalenia kosztów uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia udziałów spółki z ograniczoną odpowiedzialnością otrzymanych w wyniku likwidacji spółki osobowej zastosowanie znajdzie wyłącznie art. 24 ust. 3d ww. ustawy. Natomiast wydatkami poniesionymi na nabycie udziałów w spółce z o.o., o których mowa w ww. art. 24 ust. 3d ww. ustawy są wydatki jakie poniosła spółka jawna na ich nabycie (objęcie).

Powyższe oznacza, że w związku odpłatnym zbyciem udziałów otrzymanych w wyniku likwidacji spółki jawnej, kosztem uzyskania przychodów nie będzie wartość wkładu wniesionego przez Wnioskodawcę odpowiednio do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością albo do spółki jawnej – jak twierdzi Wnioskodawca – lecz wartość poniesionych przez spółkę jawną wydatków na nabycie (objęcie) udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, niezaliczona przez wspólnika lub spółkę do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie.

Również przywołane przez Wnioskodawcę we własnym stanowisku przepisy dotyczące kapitałów pieniężnych nie będą miały zastosowania, gdyż jak już zostało wcześniej wyjaśnione uzyskany dochód kwalifikowany będzie do źródła przychodu jakim jest działalność gospodarcza a nie do źródła kapitały pieniężne.

Tym samym, ze względu na błędny sposób ustalenia kosztów uzyskania przychodu przez Wnioskodawcę przy sprzedaży udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, stanowiska Wnioskodawcy nie można było w całości uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania uchylonej interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.