Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.197.2018.1.DB
z 14 maja 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 800) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 kwietnia 2018 r. (data wpływu 5 kwietnia 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 kwietnia 2018 r. (data wpływu 11 kwietnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania przychodów z najmu nieruchomości w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania przychodów z najmu nieruchomości w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, prowadzącym działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych, na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Na początku i w trakcie działalności gospodarczej w zakresie handlu detalicznego artykułami spożywczymi (trzy sklepy spożywcze) Wnioskodawca użytkował trzy nieruchomości użytkowe. Od dnia 1 lipca 2017 r. dwie nieruchomości użytkowe, których Wnioskodawca nie wykorzystywał w działalności gospodarczej, po zakończeniu działalności handlowej, przekazał na potrzeby osobiste i wynajął innym podmiotom gospodarczym. Podatek z tytułu najmu tych dwóch nieruchomości stanowiących własność Wnioskodawcy, opodatkował zryczałtowanym podatkiem dochodowym 8,5% - najem prywatny. W ramach własnej działalności gospodarczej, Wnioskodawcy pozostała tylko jedna nieruchomość użytkowa, którą wynajmuje w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej. Od lipca 2018 r. Wnioskodawca zamierza zlikwidować działalność gospodarczą i najem wszystkich nieruchomości (trzy nieruchomości użytkowe), opodatkować zryczałtowanym podatkiem dochodowym - najem prywatny wg. stawki 8,5%. Wnioskodawca dodaje, iż umowy najmu ww. nieruchomości są zawarte na długi okres, tj. 10 lat. Przy wynajmowaniu nieruchomości Wnioskodawca nie będzie dokonywał żadnych dodatkowych czynności marketingowych i reklamowych w celu pozyskania najemców. Nieruchomości użytkowe zostały nabyte w trakcie prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie handlu detalicznego (trzy sklepy spożywcze) i służyły na potrzeby działalności gospodarczej – sklepów spożywczych. Dokonując zakupu ww. nieruchomości Wnioskodawca nie miał zamiaru ich wynajmować i czerpać z tego tytułu zysku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca jest zobowiązany do założenia działalności gospodarczej w zakresie najmu trzech nieruchomości użytkowych ?
2. Czy Wnioskodawca może opodatkować najem trzech nieruchomości w formie zryczałtowanego podatku dochodowego – najem prywatny według stawki 8,5% ?

Wnioskodawca uważa, iż nie jest przedsiębiorcą w zakresie najmu, gdyż żadna z jego nieruchomości nie jest majątkiem firmy, ani nie była zakupiona w celu wynajmu. Dwie nieruchomości zostały nabyte do wspólnego majątku małżeńskiego, a jedna nieruchomość, uzyskana w formie darowizny od rodziców stanowi własność Wnioskodawcy. W lokalach prowadzona była przez wiele lat działalność handlowa i w tym celu były pozyskiwane. Nieruchomości te są obecnie jedynie przedmiotem wynajmu, w związku z czym należałoby je traktować jako odrębne źródło przychodu.

Ponadto, w związku z zawarciem wieloletnich umów najmu (po 10 lat każda) nie są prowadzone przez Wnioskodawcę żadne czynności reklamowe, marketingowe czy inne, w celu pozyskania najemców, czyli najem nie jest prowadzony w sposób zorganizowany i ciągły, a przychody uzyskiwane z tego tytułu można zakwalifikować do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli do najmu stanowiącego odrębne źródło przychodów.

Bez znaczenia, zdaniem Wnioskodawcy dla zakwalifikowania do odrębnego źródła przychodów jest ilość posiadanych nieruchomości jak i wysokość uzyskiwanych z najmu kwot. Dochody uzyskiwane z najmu jako odrębnego źródła przychodu, mogą być opodatkowane zarówno według skali podatkowej 18% i 32% z możliwością odliczenia kosztów uzyskania przychodu, bez konieczności prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, jak i w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych 8,5% tj. bez możliwości odliczania kosztów uzyskania przychodów, przy czym wybór formy opodatkowania należy do podatnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 459 z późn. zm.) – przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 200 z późn. zm.) – opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 10 ww. ustawy zawiera katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wyliczenie tytułów powstawania źródeł przychodów ma na celu ich pogrupowanie według odpowiedniego charakteru, co w konsekwencji prowadzi do odmiennego traktowania tychże źródeł. Ustalenie z jakiego źródła pochodzi przychód ma kluczowe znaczenie z punktu widzenia takich kwestii jak sposób opodatkowania przychodu, możliwość odliczenia kosztów jego uzyskania itp. W pewnych sytuacjach możliwe jest występowanie wątpliwości, do jakiego źródła przychodu należy zaliczyć konkretny przychód. Jeden i ten sam przychód może stanowić bowiem przychód tylko z jednego źródła. Ten sam przychód nie może być częściowo zaliczony od dwóch różnych źródeł.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6 ww. ustawy odrębnymi źródłami przychodów są:

1. pozarolnicza działalność gospodarcza,
2. najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ww. ustawy – ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

• prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

W związku z powyższym dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą, niezbędne jest łączne spełnienie następujących przesłanek: po pierwsze zarobkowy charakter tej działalności, po drugie prowadzenie jej w sposób zorganizowany oraz po trzecie ciągły.

Zatem działalność gospodarcza to działalność która:

1. jest prowadzona w celu osiągnięcia dochodu, przy czym wystarczy tutaj sam zamiar osiągnięcia zysku, czyli nadwyżki przychodów nad wydatkami. Ewentualna strata będąca wynikiem działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej,
2. wykonywana jest w sposób zorganizowany co oznacza, że podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym,
3. wykonywana jest w sposób ciągły, przy czym nie należy rozumieć tego, jako konieczność wykonywania bez przerwy, lecz jako stałość (trwałość) ich wykonywania, powtarzalność, regularność i stabilność. Istotny jest tutaj tak jak w przypadku charakteru zarobkowego sam zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu.

Stosownie do art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Ponadto zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą. Przepis ten jest skorelowany z art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, który wyklucza ze źródła przychodu jakim jest najem, składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

Z kolei, według art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odrębnym źródłem przychodów jest najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą. W art. 16a ww. ustawy wskazano przy tym, iż przy określaniu przychodów z tytułu umowy najmu lub dzierżawy rzeczy albo praw majątkowych oraz umów o podobnym charakterze, których przedmiotem nie są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą, przepis art. 14 ust. 2b stosuje się odpowiednio, z tym że opłaty ponoszone przez najemcę lub dzierżawcę na rzecz osoby trzeciej stanowią przychód wynajmującego lub wydzierżawiającego w dniu zapłaty.

Z powyższych przepisów wynika, iż najem dla celów podatkowych może być traktowany jako pozarolnicza działalność gospodarcza, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub jako odrębne źródło przychodów, określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 tejże ustawy. Kwalifikacja przychodów nie jest pod tym względem ograniczona ilością wynajmowanych nieruchomości, lecz charakterem zawartych umów najmu a także ewentualnym powiązaniem funkcjonalnym wynajętych nieruchomości z prowadzoną działalnością gospodarczą. W przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą, albo najem jest przedmiotem tej działalności, zgodnie z treścią cytowanego uprzednio art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynajmowanie nieruchomości zaliczane jest do źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zatem przy kwalifikacji uzyskiwanych przychodów z najmu (najem prywatny czy działalność gospodarcza) zawsze należy brać pod uwagę treść art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Decydujące znaczenie ma to, czy w okolicznościach faktycznych danej sprawy zostały spełnione przesłanki ze wskazanej regulacji, a nie tylko przekonanie podatnika o właściwej, jego zdaniem, kwalifikacji osiąganych przez niego przychodów do określonego źródła przychodów. Podstawowe znaczenie ma sposób wykonywania najmu – a więc profesjonalny, zarobkowy, zorganizowany i ciągły charakter dokonywanych czynności oraz prowadzenie najmu na własny rachunek i ryzyko.

Innymi słowy nie w każdym przypadku podatnik może sam zaliczyć wynajmowane nieruchomości do majątku prywatnego. Jeżeli sposób wykonywania tego najmu ze względu na rozmiar, powtarzalność, zarobkowy charakter oraz sposób zorganizowania wskazują na znamiona działalności gospodarczej, to w takim przypadku wynajem nieruchomości spełnia przesłanki uznania za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i winien zostać rozliczony na zasadach właściwych dla tej działalności, a nie jako tzw. najem prywatny, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 powoływanej ustawy. Zauważyć przy tym należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależnia uznania danego działania za pozarolniczą działalność gospodarczą od faktu zarejestrowania (zgłoszenia do właściwego rejestru) tej działalności. Zatem każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki, stanowi w rozumieniu przepisów ww. ustawy pozarolniczą działalność gospodarczą, niezależnie od tego czy podatnik dokonał jej rejestracji. Dlatego też nie w każdym przypadku podatnik może sam zaliczyć wynajmowanie nieruchomości do majątku prywatnego lub związanego z działalnością gospodarczą.

Zatem, biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, że przychody uzyskiwane z tytułu najmu można zaliczyć do odrębnego od pozarolniczej działalności gospodarczej źródła przychodów, jakim jest najem, wyłącznie wtedy, gdy najem ten nie jest przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej, bądź gdy przedmiotem najmu nie są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

Zgodnie z art. 9a ust. 6 ww. ustawy dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2017 r., poz. 2157 z późn. zm.), ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne, w tym: osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

W myśl art. 2 ust. 1a ww. ustawy osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Jak stanowi art. 6 ust. 1a ww. ustawy opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych polegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Z treści art. 6 ust. 1b ww. ustawy wynika, że przychody uzyskane z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1a, podlegają opodatkowaniu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych również, jeżeli są uzyskiwane przez podatników, o których mowa w art. 8 ust. 1.

Stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ww. ustawy ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, wynosi 8,5% przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, do kwoty 100 000 zł; od nadwyżki ponad tę kwotę ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 12,5% przychodów.

Warunkiem skorzystania z opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych jest złożenie pisemnego oświadczenia o wyborze tej formy opodatkowania właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego. Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego, pisemne oświadczenie składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy podatnik może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

W przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, przepisy dotyczące oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio, z tym że podatnik rozpoczynający osiąganie takich przychodów w trakcie roku podatkowego składa pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego (art. 9 ust. 4 cyt. ustawy).

Ponadto, należy zwrócić uwagę, że przychody z najmu wspólnej nieruchomości uzyskiwane przez małżonków, między którymi istnieje wspólność majątkowa, co do zasady, podlegają opodatkowaniu odrębnie przez każdego ze współmałżonków, chyba że złożą pisemne oświadczenie o opodatkowaniu całości przychodu przez jednego z nich.

Art. 12 ust. 5 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne stanowi, iż przychody z udziału w spółce w odniesieniu do każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku. W razie braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Natomiast zgodnie z art. 12 ust. 6 ww. ustawy zasada, o której mowa w ust. 5, ma również zastosowanie do małżonków, między którymi istnieje wspólność majątkowa, osiągających przychody, o których mowa w art. 6 ust. 1a, chyba że złożą pisemne oświadczenie o opodatkowaniu całości przychodu przez jednego z nich.

W myśl art. 12 ust. 7 ww. ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 6, składa się właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego najpóźniej do dnia 20 stycznia roku podatkowego, a w przypadku rozpoczęcia osiągania przychodów w trakcie roku podatkowego w terminie pierwszej wpłaty na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, prowadzącym działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych, na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Na początku i w trakcie działalności gospodarczej w zakresie handlu detalicznego artykułami spożywczymi (trzy sklepy spożywcze) Wnioskodawca użytkował trzy nieruchomości użytkowe. Od dnia 1 lipca 2017 r. dwie nieruchomości użytkowe, których Wnioskodawca nie wykorzystywał w działalności gospodarczej, po zakończeniu działalności handlowej, przekazał na potrzeby osobiste i wynajął innym podmiotom gospodarczym. Podatek z tytułu najmu tych dwóch nieruchomości stanowiących własność Wnioskodawcy, opodatkował zryczałtowanym podatkiem dochodowym 8,5% - najem prywatny. W ramach własnej działalności gospodarczej, Wnioskodawcy pozostała tylko jedna nieruchomość użytkowa, którą wynajmuje w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej. Od lipca 2018 r. Wnioskodawca zamierza zlikwidować działalność gospodarczą i najem wszystkich nieruchomości (trzy nieruchomości użytkowe), opodatkować zryczałtowanym podatkiem dochodowym - najem prywatny wg. stawki 8,5%. Wnioskodawca dodaje, iż umowy najmu ww. nieruchomości są zawarte na długi okres, tj. 10 lat. Przy wynajmowaniu nieruchomości Wnioskodawca nie będzie dokonywał żadnych dodatkowych czynności marketingowych i reklamowych w celu pozyskania najemców. Nieruchomości użytkowe zostały nabyte w trakcie prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie handlu detalicznego (trzy sklepy spożywcze) i służyły na potrzeby działalności gospodarczej – sklepów spożywczych. Dokonując zakupu ww. nieruchomości Wnioskodawca nie miał zamiaru ich wynajmować i czerpać z tego tytułu zysku.

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz przytoczone przepisy prawne, należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca ma zamiar zakończyć prowadzenie działalności gospodarczej i wynajmować nieruchomości użytkowe w ramach majątku osobistego, to przedmiotem najmu nie będą nieruchomości związane z działalnością gospodarczą, ani stanowiące składnik majątkowy takiej działalności. Ponadto, jak wskazał Wnioskodawca, czynności związane z wynajem tych nieruchomości nie będą spełniały przesłanek pozwalających uznać je za działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 5a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w szczególności nie będą podejmowane w sposób zorganizowany i ciągły. Przychody uzyskiwane z tego najmu będą zatem stanowić dla Wnioskodawcy źródło przychodów o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Co za tym idzie, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo opodatkowania przychodów z najmu nieruchomości użytkowych w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, pod warunkiem złożenia pisemnego oświadczenia o wyborze tej formy opodatkowania naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania, zgodnie z art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.