Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-2.4012.193.2018.2.MC
z 16 maja 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 marca 2018 r. (data wpływu 12 marca 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 maja 2018 r. (data wpływu 14 maja 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „…”– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „…”.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 8 maja 2018 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy i wskazanie adresu elektronicznego do doręczeń.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (z uwzględnieniem pisma stanowiącego uzupełnienie wniosku z dnia 8 maja 2018 r.).

Gmina (dalej także: „Wnioskodawca”) działa na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (D. U. z 2017 r. poz. 1875; dalej „u.s.g.”). Zgodnie z przepisami tej ustawy Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność oraz posiada osobowość prawną (art. 2 ust. 1 i 2 u.s.g.). Gmina jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług (dalej: „podatek VAT”) i składa deklaracje VAT-7 za miesięczne okresy rozliczeniowe. Z dniem 01.01.2017 r. Gmina dokonała centralizacji rozliczeń podatku VAT i od tego momentu prowadzi wspólne rozliczenia podatku VAT wraz ze wszystkimi swoimi jednostkami organizacyjnymi.

Gmina, jako jednostka samorządu terytorialnego, realizuje zadania własne wynikające z u.s.g. i służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty. Do zakresu działania Gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Stosownie do treści art. 7 ust. 1 pkt 6 u.s.g zadania własne gminy obejmują m.in. sprawy dotyczące pomocy społecznej, w tym ośrodków i zakładów opiekuńczych. Szczegółowe zasady realizacji zadań z zakresu pomocy społecznej przez gminę określa ustawa z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2017 r. poz. 1769 z późn. zm.; dalej „u.p.s.”). Artykuł 17 ust. 2 pkt 3 tej ustawy stanowi, iż do zadań własnych gminy należy m.in. prowadzenie i zapewnienie miejsc w ośrodkach wsparcia o zasięgu gminnym oraz kierowanie do nich osób wymagających opieki.

Mając na uwadze obowiązek realizacji ww. zadań ustawowych w sposób sprawny i efektywny, Wnioskodawca złożył w ubiegłym roku wniosek o dofinansowanie projektu partnerskiego - realizowanego wspólnie z Gminą K. i Gminą Miasto P. – pt. „…” ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020.

Całkowita wartość przedmiotowego projektu wynosi 18 050 584,92 zł, z czego wartość dofinansowania ze środków europejskich (EFRR) wynosi 15 342 997,14 zł, co stanowi 85% wydatków kwalifikowanych projektu. Głównym celem projektu jest upowszechnienie dostępu do zdeinstytucjonalizowanych usług społecznych osobom doznającym przemocy, osobom w kryzysie, osobom niepełnosprawnym, seniorom oraz dzieciom i młodzieży na terenie Gmin: Miasto P., K. i Ż. poprzez wsparcie infrastruktury niezbędnej do jej sprawnego świadczenia.

Projekt jest realizowany przez trzech partnerów Gminę Miasto P., Wnioskodawcę oraz Gminę K. W ramach projektu każdy z partnerów zobowiązany jest do realizacji swojej części projektu, polegającej na utworzeniu określonej placówki świadczącej pomoc społeczną na terenie każdej gminy. Zakres rzeczowy realizowany przez każdego z partnerów stanowi odrębną część projektu i nie jest powiązany rzeczowo z działaniami realizowanymi przez pozostałych partnerów. Niniejszy wniosek dotyczy wyłącznie części projektu realizowanej przez Wnioskodawcę i nie odnosi się do zakresu rzeczowego realizowanego przez pozostałych partnerów. Przedmiotem części projektu realizowanej przez Wnioskodawcę jest zmiana sposobu użytkowania zespołu budynków oświatowych na dom pomocy społecznej świadczący usługi bytowe, opiekuńcze i wspierające dla ludzi starszych, wraz z przebudową, rozbudową i termomodernizacją istniejących obiektów i urządzeń budowlanych zlokalizowanych przy ul. … w ….

Drugą inwestycją realizowaną przez Gminę jest przebudowa i modernizacja budynku dawnej szkoły na świetlicę środowiskową w miejscowości Ż. Po przebudowie i modernizacji budynek będzie pełnił funkcję świetlicy, która będzie ośrodkiem wspierającym lokalną społeczność w różnym wieku od najmłodszych po osoby starsze – seniorów. Głównym celem świetlicy będzie aktywizacja i integracja społeczności lokalnej oraz zaspokajanie zbiorczych potrzeb wspólnoty. Dwa ośrodki wsparcia dla osób starszych, niepełnosprawnych i w kryzysie wraz z infrastrukturą techniczną, drogowo-chodnikową i miejscami postojowymi. W ramach projektu planuje się wykonanie robót ogólnobudowlanych (w zakresie architektury i konstrukcji) oraz prac remontowych związanych z instalacją elektryczną, sanitarną oraz instalacją teletechniczną. Ponadto w wyniku realizacji projektu budynki zostaną poddane termomodernizacji wraz z wymianą stolarki okiennej i drzwiowej, a także dostosowane do potrzeb osób niepełnosprawnych oraz wyposażone w odpowiedni sprzęt i meble.

Właścicielem nieruchomości, na których będzie prowadzona inwestycja jest Wnioskodawca, który pozostanie nim także po zakończeniu realizacji projektu. Natomiast administrowanie i zarządzanie wyremontowanym budynkiem zostanie powierzone Domowi Pomocy Społecznej w Ż. (dalej „DPS”), a administrowanie świetlicy będzie prowadzone przez Urząd Gminy. DPS będzie jednostką organizacyjną Wnioskodawcy, nieposiadającą osobowości prawnej i działającą w formie jednostki budżetowej w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 2077 z późn zm.). Podstawą działalności DPS będzie Statut nadany jednostce uchwałą Rady Gminy oraz Regulamin Organizacyjny wprowadzony zarządzeniem dyrektora tej jednostki. Przedmiotem działalności DPS będzie realizacja zadań własnych gminy oraz zadań zleconych z zakresu pomocy społecznej na terenie MOF P. DPS po centralizacji, nie będzie posiadał odrębności podatkowej w zakresie podatku VAT, a wszelkie czynności podlegające ustawie VAT dokonywane przez tę jednostkę na rzecz osób trzecich będą rozliczane wspólnie z Wnioskodawcą.

W przebudowanych w ramach projektu budynkach będą funkcjonowały dwa ośrodki wsparcia prowadzone przez DPS oraz Urząd Gminy. Centrum będzie również świadczyło usługi z zakresu m.in. rehabilitacji, fizykoterapii i gimnastyki oraz usługi pielęgniarskie, psychologiczne i edukacyjne, a także specjalistyczne usługi opiekuńcze w miejscu zamieszkania. Dodatkowo w Centrum będą prowadzone różnego rodzaju terapie zajęciowe (np. muzykoterapia, zajęcia manualne) oraz bezpłatna wypożyczalnia sprzętu rehabilitacyjnego. Natomiast świetlica … usługi psychologiczne i pedagogiczne, spotkania grup wsparcia, terapie grupowe i indywidualne.

Zaadaptowane w ramach projektu obiekty staną się miejscem spotkań, integracji oraz aktywności społecznej, zaspokajając tym samym potrzeby lokalnej społeczności dotkniętej dysfunkcjami i zagrożonej wykluczeniem społecznym. Przebudowane obiekty będą wykorzystywane wyłącznie do realizacji usług z zakresu pomocy społecznej w rozumieniu przepisów ustawy o pomocy społecznej.

Usługi prowadzone w obiektach będą świadczone nieodpłatnie, natomiast usługi prowadzone w Centrum Aktywności Seniora, za wyjątkiem wypożyczalni, będą świadczone za częściową odpłatnością wynikającą z tabeli odpłatności, która zostanie przyjęta uchwałą Rady Gminy. Przyznanie usług oraz ustalenie odpłatności na korzystanie z nich będzie następowało w drodze decyzji administracyjnej wydawanej przez dyrektora OPS na podstawie art. 106 u.p.s. Głównym kryterium odpłatności za usługi będzie sytuacja materialna beneficjentów. Należności z tytułu odpłatności za korzystanie z usług będą wpłacane bezpośrednio na rachunek bankowy jednostki, a następnie odprowadzane do budżetu Gminy. W przebudowanym budynku nie będzie prowadzona żadna dodatkowa działalność.

Wnioskodawca nie przewiduje też odpłatnego udostępniania powierzchni budynku podmiotom zewnętrznym na podstawie umów cywilnoprawnych, np. umowy najmu czy dzierżawy. Za właściwą realizację projektu, w tym za przygotowanie i przeprowadzenie procedury udzielenia zamówień publicznych oraz realizacje inwestycji będą odpowiedzialni pracownicy Urzędu Gminy. Rzeczowa realizacja projektu zostanie przeprowadzona w latach 2018-2019 .Wszystkie faktury dokumentujące poniesione wydatki w ramach inwestycji będą wystawiane na rzecz Wnioskodawcy.

Do dnia złożenia niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Gmina poniosła w ramach projektu wydatki na opracowanie dokumentacji projektowej oraz studium wykonalności dla projektu. Gmina nie dokonywała odliczenia podatku VAT od poniesionych dotychczas wydatków.

Ponadto w piśmie stanowiącym uzupełnieniu wniosku z dnia 8 maja 2018 r. Wnioskodawca doprecyzował, że efekty projektu, o którym mowa we wniosku będą służyły Gminie do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług na potrzeby inwestycji związanej z przebudową budynku przy ul. … w … oraz przebudowę i modernizację dawnej szkoły na świetlicę środowiskową w … realizowanej w ramach projektu pn. „…”?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie mu przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług na potrzeby inwestycji związanej z przebudową budynku przy ul. … w … oraz przebudowę i modernizację dawnej szkoły na świetlicę środowiskową w … realizowanej w ramach projektu pn. „…”.

Uzasadniając powyższe stanowisko należy wskazać, iż zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.; zwanej dalej „ustawą o VAT”) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z treści przywołanego wyżej przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko wówczas, gdy zostaną spełnione kumulatywnie dwie przesłanki warunkujące tę możliwość, tzn. nabywcą towarów bądź usług jest podatnik podatku VAT oraz nabywane towary bądź usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według przywołanego art. 15 ust. 2 ustawy o VAT obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Istotne wyłączenie z kręgu podatników przewiduje art. 15 ust. 6 ustawy o VAT który stanowi, że nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Oznacza to, że jednostki samorządu terytorialnego, jako organy władzy publicznej, będą uznane za podatnika podatku od towarów i usług jedynie w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonują czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach ich zadań ustawowych lub gdy wykonują czynności mieszczące się w ramach ich zadań ustawowych, ale czynią to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Gmina, jako jednostka samorządu terytorialnego, będzie zatem podatnikiem podatku od towarów i usług jedynie w przypadku dokonywania czynności o charakterze cywilnoprawnym, do których można przykładowo zaliczyć wszelkiego rodzaju czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i rzeczy ruchomych), wynajmu czy dzierżawy. Tylko w tym zakresie czynności dokonywane przez Gminę mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Powyższe regulacje prawne wykluczają zatem możliwość dokonania przez Wnioskodawcę odliczenia podatku naliczonego od nabywanych towarów i usług w związku z realizacją inwestycji wskazanej w opisie stanu faktycznego, ponieważ nabywając te towary i usługi Gmina będzie wykonywała zadania własne nałożone na nią w drodze ustawy, a więc nie będzie działała w charakterze podatnika VAT.

Stosownie bowiem do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1875; dalej „u.s.g.”) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. W myśl art. 7 ust. 1 u.s.g , zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne gminy obejmują sprawy dotyczące pomocy społecznej, w tym ośrodków i zakładów opiekuńczych. Zadania własne w tym zakresie zostały dodatkowo sprecyzowane w ustawie z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2017 r. poz. 1769 z późn. zm.), która w art. 17 ust. 2 pkt 3 stanowi, że do zadań własnych gminy należy m.in. prowadzenie i zapewnienie miejsc w ośrodkach wsparcia o zasięgu gminnym oraz kierowanie do nich osób wymagających opieki.

W związku z powyższym należy uznać, iż realizując przedmiotową inwestycję, której zakres rzeczowy dotyczy rozbudowy i przebudowy budynków przeznaczonego do pełnienia funkcji dwóch ośrodków wsparcia dla osób starszych, niepełnosprawnych i w kryzysie, Wnioskodawca będzie działał jako organ władzy publicznej, spełniając obowiązek publiczny nałożony na niego w drodze ustawy. W takim ujęciu Wnioskodawca nie może zostać uznany za podatnika VAT, gdyż realizuje w tym zakresie zadania własne służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej. Dodatkowo, na wypadek nie uwzględnienia przez tutejszy Organ powyższej argumentacji, należy podnieść, że w niniejszym stanie faktycznym nie jest spełniona także druga przesłanka warunkująca prawo do odliczenia podatku naliczonego, a mianowicie wykorzystywanie nabytych towarów i usług dla celów wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Jak bowiem wskazano w opisie stanu faktycznego, przebudowany budynek zostanie przekazany jednostce organizacyjnej Wnioskodawcy (tj. DPS), która będzie prowadziła w nim ośrodek wsparcia świadczący usługi z zakresu pomocy społecznej. Pomimo, iż niektóre z tych usług będą świadczone za częściową odpłatnością, to jednak - według Wnioskodawcy - będą one korzystały ze zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy o VAT.

W myśl przywołanego wyżej artykułu, zwalnia się od podatku usługi pomocy społecznej w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej oraz usługi określone w przepisach o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie, a także dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, na rzecz beneficjenta tej pomocy, wykonywane przez regionalne ośrodki polityki społecznej, powiatowe centrum pomocy rodzinie, ośrodki pomocy społecznej, rodzinne domy pomocy, ośrodki wsparcia i ośrodki interwencji kryzysowej.

Z powyższego przepisu wynika, że warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku jest spełnienie zarówno przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług (usług pomocy społecznej), jak również przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy, będącego ściśle określonym podmiotem. Niespełnienie bowiem chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie ma zastosowania. Biorąc pod uwagę przytoczone przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, że Wnioskodawca będzie świadczył usługi pomocy społecznej w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej oraz spełniony będzie również warunek podmiotowy usługodawcy (DPS), zatem odpłatne usługi będą korzystały ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług. Ponadto, w przebudowanym budynku nie będzie prowadzona żadna inna działalność podlegająca opodatkowaniu. Wnioskodawca nie przewiduje też odpłatnego udostępniania powierzchni budynku podmiotom zewnętrznym na podstawie umów cywilnoprawnych, np. umowy najmu czy dzierżawy.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie mu przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług na potrzeby realizacji inwestycji wskazanej w opisie stanu faktycznego, gdyż Wnioskodawca realizując przedmiotowe przedsięwzięcie nie będzie działał w charakterze podatnika VAT, a towary i usługi nabywane przez niego w związku z realizacją przedmiotowej inwestycji nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Tym samym nie zostaną spełnione ustawowe przesłanki warunkujące prawo odliczenia podatku naliczonego, wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE. L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875, z późn. zm.), wynika, że gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 8 ustawy o samorządzie gminnym do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie pomocy społecznej, w tym ośrodków i zakładów opiekuńczych. Ponadto w myśl art. 7 ust. 1 pkt 15 ww. ustawy o samorządzie gminnym, do zadań własnych gminy należy utrzymanie gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie będzie spełniony, ponieważ – jak wynika z okoliczności sprawy – efekty realizowanego projektu nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym, Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków ponoszonych z tytułu realizacji projektu. Tym samym Wnioskodawcy z tego tytułu nie przysługuje prawo do zwrotu podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Reasumując, Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „…”, ponieważ efekty powyższego projektu nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.