INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 22 sierpnia 2011 r. (data wpływu 25 sierpnia 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 29 sierpnia 2011 r. (data wpływu 31 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i stawki podatku VAT dla opłat za korzystanie z dworca autobusowego i przystanków komunikacyjnych oraz w zakresie obowiązku podatkowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i stawki podatku VAT dla opłat za korzystanie z dworca autobusowego i przystanków komunikacyjnych oraz w zakresie obowiązku podatkowego. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 31 sierpnia 2011 r. o dokument potwierdzający dokonanie opłaty za wydanie interpretacji indywidualnej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (Gmina) w wyniku dokonanych inwestycji stała się właścicielem dworca autobusowego. Na mocy Uchwały Rady Miejskiej z dnia 14 czerwca 2011 r. będzie pobierać opłaty za korzystanie przez operatora i przewoźnika z dworca autobusowego i przystanków komunikacyjnych. Podstawą prawną uchwały jest art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) i art. 16 ust. 4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 5, poz. 13).

Administratorem dworca w imieniu Gminy jest Zakład Usług Komunalnych – zakład budżetowy gminy. Gmina będzie pobierać opłaty za korzystanie z dworca autobusowego i przystanków przez operatora i przewoźników w wysokości:

• 0,01 zł za jedno zatrzymanie środka transportu na przystanku komunikacyjnym,
• 0,05 zł za jedno zatrzymanie środka transportu na dworcu.
  
  

Gmina będzie zawierać umowy z przewoźnikami za korzystanie z dworca autobusowego i przystanków. Umowy będą oparte m.in. na Uchwałach Rady Miejskiej:

• z dnia 14 czerwca 2011 r. w sprawie ustalenia stawki opłat za korzystanie przez operatora i przewoźnika z dworca autobusowego i przystanków komunikacyjnych, których właścicielem jest Gmina,
• z dnia 14 czerwca 2011 r. w sprawie określenia warunków i zasad korzystania z dworca autobusowego i przystanków komunikacyjnych i na terenie Gminy, których właścicielem jest Gmina.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy czynność pobierania opłat od przewoźników będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, czy też będzie traktowana jako opłata administracyjna niepodlegająca opodatkowaniu...
2. Czy obowiązek podatkowy powstanie na zasadach ogólnych (7 dni po zakończeniu okresu rozliczeniowego)...
3. Jaką stawką podaniu VAT (w przypadku opodatkowania opłat) opodatkować usługę korzystania z dworca autobusowego i przystanków komunikacyjnych przez przewoźników...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Czynność pobierania opłat będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT z uwagi na to, że wykonywana będzie na podstawie umowy cywilnoprawnej (art. 15 ust. 6 ustawy o VAT z dnia 11 marca 2004 r.), stąd w tym przypadku Gmina jest podatnikiem podatku VAT.

Ad. 2

Obowiązek podatkowy powstanie na zasadach ogólnych ponieważ jest to rodzaj usługi, która nie występuje w katalogu usług w art. 19 na innych zasadach. Zdaniem Gminy, obowiązek podatkowy powstanie z art. 19 ust. 4 i 11 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.).

Ad. 3

Opłaty za korzystanie z dworca autobusowego i przystanków przez przewoźników powinny być opodatkowane, zdaniem Zainteresowanego, stawką podstawową, tj. 23%, ponieważ akty prawne w zakresie podatku VAT nie traktują tego rodzaju usług na zasadach preferencyjnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jednocześnie na mocy art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Wyłączenie organów władzy publicznej i urzędów obsługujących te organy z kategorii podatników podatku od towarów i usług ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy. W celu skorzystania przez ww. podmioty z wyłączenia z opodatkowania konieczne jest zatem spełnienie dwóch warunków:

• czynności – co do zasady podlegające opodatkowaniu – muszą być wykonane przez ściśle określone podmioty,
• czynności te muszą być wykonywane w ramach sprawowanego przez te podmioty władztwa publicznego.
  
  

Jednostki samorządu terytorialnego takie jak gminy, powiaty czy województwa, są innymi niż organy władzy publicznej uczestnikami sektora finansów publicznych, zatem nie korzystają z wyłączenia z opodatkowania, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy.

Wskazać przy tym należy, że jednostki samorządu terytorialnego objęte są zwolnieniem wskazanym w § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.).

Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z przywołanych przepisów wynika, iż organy władzy publicznej nie są podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, iż Gmina stała się właścicielem dworca autobusowego i na mocy Uchwały Rady Miejskiej będzie pobierać opłaty za korzystanie przez operatora i przewoźnika z dworca autobusowego i przystanków komunikacyjnych. Administratorem dworca w imieniu Gminy będzie zakład budżetowy gminy – Zakład Usług Komunalnych. Jednocześnie Gmina będzie zawierać z przewoźnikami umowy za korzystanie z dworca autobusowego i przystanków, a przedmiotowe umowy będą oparte na Uchwałach Rady Miejskiej.

W oparciu o art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie drogowym (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 5, poz. 13), publiczny transport zbiorowy, w zależności od obszaru działania lub zasięgu przewozów, jest organizowany przez: gminę, związek międzygminny, powiat, związek powiatów, województwo lub ministra właściwego do spraw transportu.

W art. 15 ust. 1 pkt 6 cyt. ustawy określono, że organizowanie publicznego transportu zbiorowego polega w szczególności na określaniu przystanków komunikacyjnych i dworców, których właścicielem lub zarządzającym jest jednostka samorządu terytorialnego, udostępnionych dla operatorów i przewoźników oraz warunków i zasad korzystania z tych obiektów.

Zgodnie z art. 16 ust. 4 ww. ustawy, za korzystanie przez operatora i przewoźnika z przystanków komunikacyjnych lub dworców, których właścicielem albo zarządzającym jest jednostka samorządu terytorialnego, mogą być pobierane opłaty. Stawka opłaty jest ustalana w drodze uchwały podjętej przez właściwy organ danej jednostki samorządu terytorialnego, z uwzględnieniem niedyskryminujących zasad.

Odnosząc się zatem do kwestii opodatkowania podatkiem od towarów i usług opłat za korzystanie z dworca autobusowego i przystanków komunikacyjnych, zauważyć należy, iż w świetle powołanych wyżej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, czynności które będzie dokonywał Wnioskodawca – czyli jednostkę samorządu terytorialnego – na podstawie umów cywilnoprawnych, polegające na umożliwieniu przewoźnikom korzystanie z dworca autobusowego i przystanków komunikacyjnych, za co pobierane będą opłaty, o których mowa w art. 16 ust. 4 ustawy o publicznym transporcie drogowym, spełniają przesłanki uznania tych czynności za odpłatne świadczenie usług. Bowiem do ponoszenia opłat zobowiązany będzie korzystający z przystanków komunikacyjnych w wysokości ustalonej uchwałą podjętą przez właściwy organ danej jednostki samorządu terytorialnego (tj. Uchwały Rady Miejskiej).

A zatem, czynność pobierania opłat od przewoźników będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W art. 41 ust. 1 ustawy postanowiono, iż stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Z uwagi na powyższe, skoro będące przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia czynności polegające na udostępnieniu operatorom i przewoźnikom dworca autobusowego oraz przystanków komunikacyjnych i pobieraniu opłat (w wysokości określonej uchwałą organu jednostki samorządu terytorialnego) realizowane będą na podstawie umów cywilnoprawnych uznać należy, że Wnioskodawca nie działa w tym zakresie jako organ władzy publicznej lub urząd obsługujący organ władzy publicznej i tym samym przewidziane w art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług wyłączenie z kategorii podatników nie znajduje w przedmiotowej sprawie zastosowania.

Reasumując, czynność pobierania opłat od przewoźników będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wysokości 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy.

Obowiązek podatkowy, zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy, powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do faktur za częściowe wykonanie usługi – art. 19 ust. 5 ustawy.

W myśl art. 19 ust. 11 ustawy, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

Ogólna zasada wynikająca z ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje, iż obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru, wykonania usługi lub wystawienia faktury VAT (pod warunkiem, że została wystawiona do 7. dnia od wykonania usługi).

Z kolei, stosownie do art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (…).

W związku z powyższy, obowiązek podatkowy w przedmiotowej sprawie powstanie, zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy. Jednakże jeżeli Wnioskodawca ma obowiązek dokumentowania przedmiotowej czynności poprzez wystawienie faktury VAT, to wówczas obowiązek podatkowy powstanie zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy, tj. z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu licząc od dnia wykonania usługi lub też w sytuacji, gdy przed wykonaniem usługi otrzymano część należności (przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę), zgodnie z art. 19 ust. 11 ustawy, z chwilą jej otrzymania w tej części należności.

W niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w zakresie opodatkowania i stawki podatku VAT dla opłat za korzystanie z dworca autobusowego i przystanków komunikacyjnych oraz w zakresie obowiązku podatkowego. Natomiast w kwestii określenia, czy okresem rozliczeniowym może być okres trzech miesięcy ustalony w umowie oraz w zakresie podstawy opodatkowania opłat za korzystanie z dworca autobusowego i przystanków komunikacyjnych wydano odrębne rozstrzygnięcia z dnia 21 listopada 2011 r. nr ILPP2/443-1244/11-4/SJ.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.