Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.257.2018.1.JŻ
z 18 maja 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 kwietnia 2018 r. (data wpływu 20 kwietnia 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usługi monitorowania systemu alarmowego oraz ochraniania obiektu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usługi monitorowania systemu alarmowego oraz ochraniania obiektu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest firmą ochroniarską, działającą na podstawie koncesji wydanej przez MSWiA oraz wpisu do ewidencji CEIDG. Wnioskodawca wykonuje usługi sklasyfikowane przez PKWiU w grupowaniach:

80.20Z „Działalność ochroniarska w zakresie obsługi systemów bezpieczeństwa”

80.10Z „działalność ochroniarska z wyłączeniem obsługi systemów bezpieczeństwa”.

Firma prowadzi działalność usługową polegającą na odbieraniu sygnałów z systemów alarmowych zamontowanych w obiektach budowlanych zarówno w firmach jak i w domach mieszkalnych. Systemy alarmowe montowane są przez inne firmy, które podpinają system bezpieczeństwa do stacji monitorowania Wnioskodawcy. System alarmowy drogą elektroniczną przekazuje do stacji monitorowania sygnały o załączeniu bądź wyłączeniu systemu alarmowego w danym obiekcie, czy też o próbie wtargnięcia do obiektu bez wyłączenia kodem systemu alarmowego. Użytkownicy obiektu w którym wykonywana jest usługa ochrony posiadają pilot do systemu alarmowego z przyciskiem napadowym, którego mogą użyć w razie zagrożenia bezpośredniego. W przypadku wzbudzenia alarmu przez system alarmowy, operator stacji monitorowania powiadamia patrol interwencyjny, który natychmiast podjeżdża do obiektu, sprawdza przyczyny wzbudzenia alarmu, czy nie uległy naruszeniu wejścia do obiektu, okna, czy nie ma śladów włamania itp. Działalność Wnioskodawcy obejmuje teren R. oraz okolice. Usługa wykonywana jest na podstawie umowy na wykonywanie usługi ochrony z podaniem adresu obiektu (nieruchomości), w którym ma być monitorowany system alarmowy. Jednym z klientów Wnioskodawcy była firma, która prowadziła działalność w Polsce posiadając polski NIP, działalność ta została zlikwidowana. Klient reprezentuje teraz firmę, która ma siedzibę w Szkocji z NIP zaczynającym się od liter SC, planuje zlecić firmie Wnioskodawcy wykonanie usługi ochrony obiektów magazynowych w formie monitorowania systemu alarmowego oraz interwencji patrolu. Zainteresowanie Wnioskodawcy stanowi sposób rozliczenia VAT od wykonywanej usługi, czy podstawą będzie art. 28b czy też art. 28e ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Pytanie dotyczy sposobu rozliczania VAT na wystawionych w przyszłości przez Wnioskodawcę fakturach za usługę monitorowania systemu alarmowego oraz ochraniania obiektu położonego w Polsce a wykorzystywanego przez podatnika zarejestrowanego w UE z NIP UE.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Stanowiskiem Wnioskodawcy jest, iż podstawą do wystawienia faktur za wykonywaną przez Wnioskodawcę usługę będzie art. 28e ustawy o VAT, dotyczący fakturowania usług związanych z nieruchomością. Sygnały odbierane przez stację monitorowania pochodzą z systemu alarmowego zamontowanego w budynku, okablowanie jest wykonywane czasem przed położeniem w obiekcie tynków, a czasem są instalowane w listwach, następnie montowane na ścianach są elementy elektroniczne czyli system jest ściśle związany z budynkiem. Istotą odbierania sygnałów z systemów alarmowych jest ochrona obiektu oraz osób znajdujących się w obiekcie.

Reasumując, Wnioskodawca wnioskuje, iż winien wystawiać faktury za wykonaną usługę z podatkiem VAT rozliczonym w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik obowiązany jest wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Dane, które powinna zawierać faktura, zostały wskazane w art. 106e ust. 1 ustawy, gdzie w punktach 12 – 14 wymieniono:

• stawkę podatku (pkt 12),
  

• sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku (pkt 13),
  

• kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku (pkt 14).
  
  
  

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest firmą ochroniarską, działającą na podstawie koncesji wydanej przez MSWiA oraz wpisu do ewidencji CEIDG. Wnioskodawca wykonuje usługi sklasyfikowane przez PKWiU w grupowaniach: 80.20Z „Działalność ochroniarska w zakresie obsługi systemów bezpieczeństwa” oraz 80.10Z „działalność ochroniarska z wyłączeniem obsługi systemów bezpieczeństwa”.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii sposobu rozliczania VAT na wystawionych w przyszłości przez Wnioskodawcę fakturach za usługę monitorowania systemu alarmowego oraz ochraniania obiektu położonego w Polsce, a wykorzystywanego przez podatnika zarejestrowanego w UE z NIP UE.

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia (opodatkowania) danej usługi.

Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy. Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania ww. rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   
   

Wskazany powyżej art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Jak stanowi ust. 2 art. 28b ustawy w przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Z niniejszych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.

Według art. 28e ustawy – miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

Ustawa nie zawiera definicji pojęcia „nieruchomość” oraz pojęcia „usługi związanej z nieruchomościami”. Niemniej jednak ustawodawca unijny wychodząc naprzeciw oczekiwaniom państw członkowskich wprowadził rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) nr 1042/2013 z dnia 7 października 2013 r. (Dz. Urz. UE L Nr 284 z 26.10.2013 r., s. 1) zmianę do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z 23.03.2011, str. 1, z późn. zm.) – zwanego dalej rozporządzeniem 282/2011 – pojęcie „nieruchomość”, jak również wyjaśnił, na czym polegają „usługi związane z nieruchomościami”. Art. 13b, 31a i 31b rozporządzenia 282/2011 stosuje się od dnia 1 stycznia 2017 r. Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

W myśl art. 31a ust. 1 rozporządzenia 282/2011 – usługi związane z nieruchomościami, o których mowa w art. 47 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują jedynie te usługi, które mają wystarczająco bezpośredni związek z daną nieruchomością. Usługi uważa się za mające wystarczająco bezpośredni związek z nieruchomością w następujących przypadkach:

1. gdy wywodzą się z nieruchomości, a dana nieruchomość stanowi element składowy usługi i jest elementem centralnym oraz niezbędnym z punktu widzenia świadczonych usług;
2. gdy są świadczone w odniesieniu do nieruchomości lub dla niej przeznaczone i mają na celu zmianę prawnego lub fizycznego stanu danej nieruchomości.
   
   

Jak stanowi art. 31a ust. 2 lit. b rozporządzenia 282/2011 – ustęp 1 obejmuje w szczególności świadczenie usług nadzoru budowlanego lub ochrony na miejscu.

Jak wskazał Wnioskodawca, prowadzi działalność usługową polegającą na odbieraniu sygnałów z systemów alarmowych zamontowanych w obiektach budowlanych zarówno w firmach jak i w domach mieszkalnych. Systemy alarmowe montowane są przez inne firmy, które podpinają system bezpieczeństwa do stacji monitorowania Wnioskodawcy. System alarmowy drogą elektroniczną przekazuje do stacji monitorowania sygnały o załączeniu bądź wyłączeniu systemu alarmowego w danym obiekcie, czy też o próbie wtargnięcia do obiektu bez wyłączenia kodem systemu alarmowego. Użytkownicy obiektu w którym wykonywana jest usługa ochrony posiadają pilot do systemu alarmowego z przyciskiem napadowym, którego mogą użyć w razie zagrożenia bezpośredniego. W przypadku wzbudzenia alarmu przez system alarmowy, operator stacji monitorowania powiadamia patrol interwencyjny, który natychmiast podjeżdża do obiektu, sprawdza przyczyny wzbudzenia alarmu, czy nie uległy naruszeniu wejścia do obiektu, okna, czy nie ma śladów włamania itp. Usługa wykonywana jest na podstawie umowy na wykonywanie usługi ochrony z podaniem adresu obiektu (nieruchomości), w którym ma być monitorowany system alarmowy. Klient reprezentujący firmę, która ma siedzibę w Szkocji z NIP zaczynającym się od liter SC, planuje zlecić firmie Wnioskodawcy wykonanie usługi ochrony obiektów magazynowych w formie monitorowania systemu alarmowego oraz interwencji patrolu.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że świadczona przez Wnioskodawcę usługa polegająca na monitorowaniu systemu alarmowego oraz ochranianiu obiektu położonego w Polsce na rzecz podatnika zarejestrowanego w UE, z uwagi na fakt, że odnosi się do konkretnie określonej nieruchomości i jest dla niej przeznaczona, ma bezpośredni związek z nieruchomością w rozumieniu art. 28e ustawy. Jak wskazał bowiem Wnioskodawca usługa wykonywana jest na podstawie umowy na wykonywanie usługi ochrony z podaniem adresu obiektu (nieruchomości), w którym ma być monitorowany system alarmowy. Zatem usługę świadczoną przez Wnioskodawcę na podstawie art. 28e ustawy należy zakwalifikować jako usługę związaną z nieruchomością położoną w Polsce, tj. w państwie, w którym położona jest nieruchomość. W konsekwencji, przedmiotowa usługa podlega opodatkowaniu w Polsce, natomiast Wnioskodawca za wykonaną usługę na rzecz podatnika zarejestrowanego w UE powinien wystawić fakturę VAT z wykazanym podatkiem od towarów i usług.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.