2018.05.22 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.145.2018.4.DC
z 22 maja 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 marca 2018 r. (data wpływu 8 marca 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 24 kwietnia 2018 r. (data wpływu 25 kwietnia 2018 r.) oraz pismem z dnia 15 maja 2018 r. (data wpływu 16 maja 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 100% podatku VAT z faktur dokumentujących wydatki związane z eksploatacją oraz użytkowaniem samochodów oraz raty leasingowe – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 100% podatku VAT z faktur dokumentujących wydatki związane z eksploatacją oraz użytkowaniem samochodów oraz raty leasingowe. Wniosek uzupełniono w dniu 25 kwietnia 2018 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz w dniu 16 maja 2018 r. o brakujący podpis.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej jako: VAT). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca zajmuje się sprzedażą voucherów oraz organizacją przejazdów samochodami na torach wyścigowych rozlokowanych na terenie Polski. Samochody wchodzące w skład floty Wnioskodawcy są, tzw. ekskluzywnymi samochodami sportowymi. Wszystkie samochody są oklejone reklamami Wnioskodawcy, a część z nich posiada tablice rejestracyjne nawiązujące do nazwy firmy.

Wnioskodawca posiada w swoich zasobach kilkanaście samochodów, z czego większość stanowi jego własność, a pozostała część jest przedmiotem leasingu. Przedmiotowe samochody są wykorzystywane przez Wnioskodawcę tylko w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, tj. są wykorzystywane w ramach organizowanych przez Wnioskodawcę eventów, na których podmioty posiadające vouchery mogą po podpisaniu oświadczenia o najmie samochodu, zrealizować wykupiony voucher. Sprzedaż voucherów na eventy organizowane przez Wnioskodawcę odbywa się drogą internetową (za pośrednictwem strony internetowej Wnioskodawcy lub innych portali Internetowych). Podmiot wykupujący voucher dokonuje rezerwacji terminu oraz pojazdu i miejsca jego realizacji spośród terminów wskazanych przez Wnioskodawcę w Kalendarzu Imprez.

Wnioskodawca jest zobowiązany do dostarczenia sprawnego technicznie, zatankowanego pojazdu w określonym czasie na wybrany przez wykupującego voucher tor. Samochody przewożone są na lohrach (tj. samochodach z lawetą przystosowaną do przewozu pojazdów), których właścicielem jest Wnioskodawca. Na torach samochody są zdejmowane z lohr oraz udostępniane osobom posiadającym vouchery. Przed przekazaniem samochodu osoba, która wykupiła voucher podpisuje oświadczenie o najmie pojazdu, w którym to oświadczeniu zawarte są postanowienia, o odpowiedzialności najemcy za wszelkie szkody wynikłe z niewłaściwego korzystania z samochodu w czasie jazdy na torze wyścigowym. Po evencie samochody są ponownie załadowywane na lohry i przewożone do B., gdzie przechowywane są w przeznaczonych do tego celu garażach.

Pomiędzy eventami Wnioskodawca dokonuje serwisowania przedmiotowych samochodów, a w razie potrzeby, ich niezbędnych napraw. Część drobnych napraw dokonywana jest przez pracowników Wnioskodawcy. Większe naprawy dokonywane są w zewnętrznych warsztatach. Co do zasady samochody dostarczane są do warsztatów autolawetą. W przypadku gdy laweta służąca do przewozu samochodów jest zajęta Wnioskodawca lub jego pracownik jedzie do warsztatu konkretnym pojazdem „na kołach”, prowadząc go. Trasa przejazdu w takich przypadkach nie przekracza kilkunastu kilometrów. Przejazdy te związane są wyłącznie z koniecznością utrzymania pojazdów w idealnym stanie technicznym i wizualnym.

Nadto zdążają się również sytuacje, że przedmiotowe samochody są przewożone na lohrach w celu ich prezentacji klientom. Nie występują inne formy wykorzystywania przedmiotowych samochodów niż ww.

Eventy są organizowane w okresie od maja do października. W pozostałych miesiącach pojazdy „zimują” w garażach lub jako wystawa w salonach samochodowych zlokalizowanych w B. W okresie, w którym pojazdy nie są eksploatowane dokumenty od nich wraz z kluczykami są zabezpieczone w biurze Wnioskodawcy. Nie ma możliwości, aby pracownicy bądź osoby trzecie bez zgody Wnioskodawcy użytkowali w tym czasie przedmiotowe pojazdy.

Samochody nie są wykorzystywane do celów prywatnych Wnioskodawcy lub Jego pracowników. Wnioskodawca posiada inny samochód, który wykorzystuje w celach prywatnych. Wskazać ponadto należy, że wykorzystanie pojazdów będących przedmiotem niniejszego wniosku do celów prywatnych byłoby ekonomicznie nieuzasadnione ze względu na duże spalanie paliwa przez te pojazdy.

Dodatkowo Wnioskodawca informuje, że nie prowadzi ewidencji przebiegu dla wynajmowanych samochodów, z uwagi na fakt, że przed oddaniem pojazdu do użytkowania osobie posiadającej voucher zawierane jest oświadczenie o najmie przedmiotowego pojazdu.

Faktury dokumentujące leasing oraz poniesione koszty związane z utrzymaniem, eksploatacją pojazdów są wystawiane na Wnioskodawcę.

Wnioskodawca w przypadku przedmiotowych samochodów nie składał oświadczenia VAT-26.

W uzupełnieniu z dnia 24 kwietnia 2018 r. Wnioskodawca wskazał, że:

Ad 1

Wnioskodawca wprowadził ustalenia ustne (zasady) dotyczące wykorzystywania pojazdów. Określone zasady wykluczają użycie pojazdów do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Zgodnie z wprowadzonymi przez Wnioskodawcę zasadami samochody sportowe służą do jazdy na torach w ramach organizowanych przez Wnioskodawcę eventów. Zainteresowany jest zobowiązany do dostarczenia sprawnego technicznie, zatankowanego pojazdu w określonym czasie na wybrany, przez wykupującego voucher tor. Samochody te nie jeżdżą w „cyklu miejskim”. Pomiędzy eventami Wnioskodawca dokonuje serwisowania przedmiotowych samochodów, a w razie potrzeby, ich niezbędnych napraw. Pomiędzy eventami samochody są przechowywane w przeznaczonych do tego celu garażach.

We flocie posiadanej przez Zainteresowanego znajdują się również pojazdy, które są wykorzystywane do przewozu samochodów sportowych na eventy oraz do warsztatów. Są to m.in. autolawety, lohry. Zgodnie z przyjętymi zasadami użytkowania, pojazdy te mogą być wykorzystywane jedynie w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

W okresie, w którym pojazdy wchodzące w skład posiadanej floty nie są eksploatowane dokumenty pojazdów wraz z kluczami są zabezpieczone w biurze Wnioskodawcy.

Ad 2

Wnioskodawca wskazuje, że oddanie samochodów w odpłatne użytkowanie na podstawie umowy najmu lub umowy o podobnym charakterze stanowi przedmiot działalności gospodarczej podatnika. Przeważająca część dochodów osiągana przez firmę Wnioskodawcy (ponad 90%) stanowią przychody z tytułu sprzedaży voucherów na organizowane eventy.

Ad 3.

We flocie posiadanej przez Wnioskodawcę znajdują się samochody o:

masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony – są to samochody sportowe, które służą do jazdy na torach w ramach organizowanych przez Wnioskodawcę eventów
masie całkowitej powyżej 3,5 tony – służące do przewozu samochodów sportowych na eventy.

Wskazać jednak należy, że wszystkie samochody o których mowa we wniosku są pojazdami o których mowa w art. 2 ust. 34 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, tj. pojazdami o masie całkowitej poniżej 3,5 tony.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia 100% podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących:

wydatki związane z eksploatacją oraz użytkowaniem przedmiotowych samochodów;
raty leasingowe?

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje mu prawo do odliczenia 100% VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z eksploatacją oraz użytkowaniem przedmiotowych samochodów oraz z faktur dokumentujących raty leasingowe.

Prawo do odliczenia 100% podatku VAT naliczonego wynika z generalnej zasady określonej w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w związku z zastosowaniem art. 86a ust. 3 pkt 1 oraz art. 86a ust. 5 lit. c, tj. bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu oraz zgłoszenia tego pojazdu do urzędu skarbowego na formularzu VAT-26.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, stanowi, że dla wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika. Zgodnie z tym przepisem podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku naliczonego w wysokości 50% w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego”, tj. zarówno do celów związanych z działalnością gospodarczą, jak i do celów niezwiązanych z tą działalnością.

W ramach wyjątku od tej zasady przepis art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, dopuszcza pełne odliczenie VAT, tj. w wysokości 100% w przypadku pojazdów samochodowych, które są „wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika”.

Przepis art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT precyzuje, że pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli „sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów nie związanych z działalnością gospodarczą”. W interpretacji indywidualnej z dnia 10 grudnia 2014 r., nr IPTPP4/443-652/14-4/UNR Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi wskazał, że „Dla celów pełnego odliczania VAT – fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W celu dokonania pełnego odliczenia podatku VAT muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, wyklucza ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu”.

Na podstawie art. 86 ust. 5 lit. c ustawy o VAT, obowiązek prowadzenia ewidencji pojazdów nie ma zastosowania do oddania pojazdów w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, jeżeli oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, że Wnioskodawca spełnia przesłanki warunkujące możliwość odliczenia 100% podatku VAT z faktur dokumentujących leasing oraz wydatki poniesione na użytkowanie oraz eksploatację przedmiotowych pojazdów. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego ekskluzywne samochody sportowe są wykorzystywane przez Wnioskodawcę jedynie w zakresie prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, w ramach której na podstawie oświadczenia o najmie udostępniane są osobom trzecim posiadającym wykupiony voucher. Przedmiotowe samochody nie są wykorzystywane do innych celów niż najem. W interpretacji indywidualnej z dnia 17 lutego 2015 r., nr IPPP1/443-1502/14-2/EK Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wskazał, „że w przypadku, kiedy Wnioskodawca wynajął wskazany samochód i samochód ten będzie samochodem przeznaczonym wyłącznie na wynajem, to Wnioskodawcy, przysługuje prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego w związku z nabyciem samochodu, bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu”. Podkreślić należy, że do miejsc w których odbywają się organizowane przez Wnioskodawcę eventy samochody, które mogą zostać wynajęte przez podmioty trzecie są dowożone przy pomocy przystosowanych do tego lohr.

Wszelkie naprawy przedmiotowych pojazdów dokonywane pomiędzy eventami, które jak wskazano w opisie stanu faktycznego w przypadku braku wolnej lohry odbywają się na „kołach” są dokonywane w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą i są niezbędne do utrzymania przedmiotowych pojazdów w stanie technicznym nadającym się do wykorzystania przez osoby trzecie w ramach umowy najmu. W wyroku z dnia 25 marca 2015 r., sygn. akt I SA/Po 1122/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wskazał, że „Nie można bowiem racjonalnie wyobrazić sobie prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na oddaniu samochodów w odpłatne używanie, bez doprowadzenia pojazdu do miejsca wskazanego przez najemcę, stacji benzynowej, stacji kontroli pojazdów, czy warsztatu”.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca nie powadzi ewidencji przebiegu pojazdu, albowiem przedmiotowe samochody są przeznaczone jedynie na wynajem podmiotom zewnętrznym. W wyroku z dnia 20 sierpnia 2015 r., sygn. akt I SA/Po 1124/14 Wojewódzki Sąd w Poznaniu wskazał, że „w przypadku, gdy pojazd samochodowy przeznaczony jest wyłącznie na wynajem/dzierżawę, to podatnik nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. W takim przypadku okolicznościami potwierdzającymi brak użytku prywatnego może być określenie reguł wykluczających ten użytek”. Przepisy ustaw podatkowych nie wskazują w jaki sposób podatnik ma określić reguły wykluczające prywatny użytek pojazdów. W interpretacji indywidualnej z dnia 2 stycznia 2018 r., nr 0111-KDIB3-1.4012.617.2017.1.BW Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, że „Określone przez podatnika zasady używania pojazdów muszą obiektywnie potwierdzać, że pojazd jest wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej i nie ma możliwości prywatnego użytku tych pojazdów. Przy czym użytek prywatny należy postrzegać w kategoriach potencjalnej, a nie faktycznej możliwości użytku pojazdu do celów prywatnych”.

W niniejszej sprawie Wnioskodawca podjął działania zmierzające do wyeliminowania możliwości używania samochodów na potrzeby inne niż związane z działalnością gospodarczą. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego w okresach kiedy samochody nie są eksploatowane dokumenty oraz klucze do przedmiotowych samochodów są zabezpieczone w biurze Wnioskodawcy.

Wskazać ponadto należy, że wykorzystywanie pojazdów będących przedmiotem niniejszego wniosku na użytek prywatny byłby nieuzasadniony ekonomicznie. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego są to pojazdy sportowe, ekskluzywne o dużej pojemności silnika i wysokim spalaniu. Część z samochodów jest oklejona reklamami oraz zawiera tablice rejestracyjne nawiązujące do nazwy firmy. Wnioskodawca do celów prywatnych wykorzystuje inny samochód, niezwiązany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Reasumując, należy stwierdzić, że wszystkie warunki wymagane do 100% odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z utrzymaniem oraz eksploatacją pojazdów, a także od rat leasingowych zostały przez Wnioskodawcę spełnione.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl ust. 2 pkt 1 lit. a tego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno, tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Jak stanowi art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Przez pojazdy samochodowe – stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy – rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Stosownie do zapisu art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Zatem zgodnie z powyższymi regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego”.

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie „mieszane” należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością, np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób „mieszany”. Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów „mieszanych”. Przyjmuje się, że każdy pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony – ze względu na swoje cechy konstrukcyjne – służy co do zasady użytkowi „mieszanemu”, a zatem wszystkie wydatki z nim związane podlegają ograniczeniu w odliczaniu do 50%.

Jednakże, od zasady wynikającej z art. 86a ust. 1 ustawy przewidziano wyjątki. I tak, w świetle art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Na mocy art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

W myśl art. 86a ust. 5 ustawy, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

przeznaczonych wyłącznie do:
1. odprzedaży,
2. sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,
3. oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze
– jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;
w odniesieniu do których:
1. kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub
2. podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Przez pojazdy samochodowe rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony – art. 2 pkt 34 ustawy.

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1260, z późn. zm.), przez pojazd samochodowy rozumie się pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

Natomiast art. 2 pkt 40 ustawy Prawo o ruchu drogowym wskazuje, że samochodem osobowym jest pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą oraz ich bagażu.

W powołanych wyżej przepisach art. 86a ustawy ustawodawca zawarł szczególne uregulowania dotyczące określenia wysokości przysługującej do odliczenia kwoty podatku naliczonego. Taka konstrukcja oznacza, że w sytuacji, gdy znajdzie zastosowanie szczególne uregulowanie zawarte w art. 86a ust. 1 ustawy, wówczas podatnik może skorzystać jedynie z ograniczonego prawa do odliczenia podatku naliczonego. Jeżeli jednak przepis art. 86a ust. 1 ustawy nie znajdzie zastosowania (vide: art. 86a ust. 3 ustawy), wówczas znajdą zastosowanie ogólne uregulowania zawarte w art. 86 ustawy.

Należy zauważyć, że przepis art. 86a ust. 4 ustawy wskazuje na istnienie dwóch grup pojazdów samochodowych uznawanych za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

W pierwszej grupie (zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy) mieszczą się pojazdy, których konstrukcja wskazuje na ich przeznaczenie z reguły do użytku prywatnego, jednakże pojazdy te mogą być także wykorzystywane w działalności gospodarczej (np. samochód osobowy, motocykl). Z tych też względów – dla celów pełnego odliczania VAT – fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności gospodarczej musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W konsekwencji, w celu dokonania pełnego odliczenia podatku VAT muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki:

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania wyklucza ich użycie do celów prywatnych,
wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

W drugiej grupie pojazdów uznawanych za wykorzystywane wyłącznie w działalności gospodarczej (zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy) mieszczą się natomiast pojazdy samochodowe, których konstrukcja wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne. Jednakże w tej grupie pojazdów nie ma samochodów osobowych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca zajmuje się sprzedażą voucherów oraz organizacją przejazdów samochodami na torach wyścigowych rozlokowanych na terenie Polski. Oddanie samochodów w odpłatne użytkowanie na podstawie umowy najmu lub umowy o podobnym charakterze stanowi przedmiot działalności gospodarczej podatnika. Wnioskodawca posiada w swoich zasobach kilkanaście samochodów, z czego większość stanowi jego własność, a pozostała część jest przedmiotem leasingu. Przedmiotowe samochody są wykorzystywane przez Wnioskodawcę tylko w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, tj. są wykorzystywane w ramach organizowanych przez Wnioskodawcę eventów, na których podmioty posiadające vouchery mogą po podpisaniu oświadczenia o najmie samochodu, zrealizować wykupiony voucher. Wnioskodawca jest zobowiązany do dostarczenia sprawnego technicznie, zatankowanego pojazdu w określonym czasie na wybrany przez wykupującego voucher tor. Samochody przewożone są na lohrach, których właścicielem jest Wnioskodawca. Na torach samochody są zdejmowane z lohr oraz udostępniane osobom posiadającym vouchery. Przed przekazaniem samochodu osoba, która wykupiła voucher podpisuje oświadczenie o najmie pojazdu, w którym to oświadczeniu zawarte są postanowienia, o odpowiedzialności najemcy za wszelkie szkody wynikłe z niewłaściwego korzystania z samochodu w czasie jazdy na torze wyścigowym. Pomiędzy eventami Wnioskodawca dokonuje serwisowania przedmiotowych samochodów, a w razie potrzeby, ich niezbędnych napraw. Nadto zdążają się również sytuacje, że przedmiotowe samochody są przewożone na lohrach w celu ich prezentacji klientom. Nie występują inne formy wykorzystywania przedmiotowych samochodów niż ww. Faktury dokumentujące leasing oraz poniesione koszty związane z utrzymaniem, eksploatacją pojazdów są wystawiane na Wnioskodawcę.

Wątpliwości w niniejszej sprawie dotyczą wskazania czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia 100% podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z eksploatacją oraz użytkowaniem przedmiotowych samochodów oraz raty leasingowe.

W przedmiotowej sprawie istotne są zwłaszcza przepisy art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a i art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy. Z treści tych regulacji wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z nabyciem pojazdów samochodowych oraz wydatków związanych z ich eksploatacją w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Do celów pełnego odliczenia podatku, fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. Co do zasady w celu dokonania pełnego odliczenia muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, musi wykluczać ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

Wnioskodawca wskazał, że pojazdy opisane we wniosku są przeznaczone tylko i wyłącznie do oddania w używanie na podstawie umów najmu. Wprowadzone przez Wnioskodawcę zasady dotyczące wykorzystywania pojazdów wykluczają użycie tych pojazdów do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Samochody, o których mowa we wniosku służą do jazdy na torach w ramach organizowanych przez Wnioskodawcę eventów. Samochody te nie jeżdżą w „cyklu miejskim”. Zgodnie z przyjętymi zasadami użytkowania, pojazdy te mogą być wykorzystywane jedynie w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. W okresie, w którym pojazdy wchodzące w skład posiadanej floty nie są eksploatowane dokumenty pojazdów wraz z kluczami są zabezpieczone w biurze Wnioskodawcy. Nie ma możliwości, aby pracownicy bądź osoby trzecie bez zgody Wnioskodawcy użytkowali w tym czasie przedmiotowe pojazdy.

Tym samym, w analizowanej sprawie znajdzie zastosowanie przepis art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy, umożliwiający dokonanie odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z pojazdami samochodowymi. Jednakże, Wnioskodawca może skorzystać z tego prawa, jeżeli wypełni – wskazane wcześniej – warunki określone w art. 86a ust. 4 pkt 1 z zastrzeżeniem ust. 5 ustawy.

Powołany przepis art. 86a ust. 5 ustawy wskazuje ściśle określone sytuacje, w których wyłączony zostaje obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. W przedmiotowej sprawie należy wskazać na pkt 1 lit. c tej regulacji. Zgodnie z tymi przepisami, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze. Ponadto, przepis art. 86a ust. 5 pkt 1 ustawy ma zastosowanie jeżeli oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika.

W przedmiotowej sprawie warunki są spełnione, ponieważ działalność Spółki polega na wynajmie samochodów osobowych, a pojazdy wskazane we wniosku są przeznaczone tylko i wyłącznie na wynajem.

Tym samym, skoro ww. pojazdy, są przeznaczone tylko i wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu i Zainteresowany wprowadził zasady zakazujące ich używania do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą oraz podjął działania wykluczające możliwość użycia ich do celów prywatnych – Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z tymi pojazdami bez prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, potwierdzającej ich wykorzystanie wyłącznie do prowadzonej działalności gospodarczej.

Reasumując, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia 100% podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z eksploatacją oraz użytkowaniem przedmiotowych samochodów oraz raty leasingowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin