Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-2.4012.211.2018.2.JS
z 25 maja 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 marca 2018 r. (data wpływu 14 marca 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 maja 2018 r. (data wpływu 23 maja 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• opodatkowania podatkiem VAT oraz korzystania ze zwolnienia od tego podatku otrzymanych przez Wnioskodawcę Opłat za Zarządzanie;
  

• momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu usług wykonywanych przez Wnioskodawcę na podstawie Umowy;
  

• braku obowiązku wystawiania faktury dokumentującej wykonanie usługi
  

–jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• opodatkowania podatkiem VAT oraz korzystania ze zwolnienia od tego podatku otrzymanych przez Wnioskodawcę Opłat za Zarządzanie;
  

• momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu usług wykonywanych przez Wnioskodawcę na podstawie Umowy;
  

• braku obowiązku wystawiania faktury dokumentującej wykonanie usług.
  
  

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 17 maja 2018 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz uiszczenie brakującej opłaty.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

X S.A. (dalej „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Większościowym udziałowcem Spółki jest Województwo XXX. Podstawowym celem statutowym Wnioskodawcy jest udział w realizacji priorytetów rozwoju gospodarczego i społecznego, ustalonych przez organy samorządów terytorialnych i organy państwa, a w szczególności priorytetów Województwa. Przeważającym rodzajem działalności Spółki jest pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania. Wnioskodawca świadczy pomoc małym i średnim przedsiębiorcom, działającym na obszarze Województwa XXX, wspomaga ich aktywizację gospodarczą poprzez udzielanie pożyczek w ramach wyodrębnionych Funduszy Pożyczkowych oraz projektów unijnych, organizuje szkolenia, misje zagraniczne promujące eksport.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy również odpłatną działalność komercyjną (doradztwo, organizacja konferencji, szkoleń, najem powierzchni biurowej). Dodatkowo Spółka prowadzi działalność pożyczkową. Pożyczki udzielane są ze środków Funduszu Pożyczkowego utworzonego z dotacji Wojewody XXX oraz dotacji z PARP, a także w ramach programów unijnych. Jako obrót zwolniony z VAT Wnioskodawca traktuje kwotę odsetek wynikającą z udzielonych pożyczek.

We wrześniu 2017 r. Wnioskodawca zawarł umowę operacyjną z Bankiem …, w ramach której pełnić będzie rolę Pośrednika Finansowego i zobowiązał się do wdrożenia i zarządzania Instrumentem Finansowym, z którego udzielane będą jednostkowe pożyczki na rzecz ostatecznych odbiorców. Instrument Finansowy stanowi oddzielny blok finansowy, zachowujący finansową i księgową rozdzielność między środkami Wkładu Funduszu Funduszy (przekazanego przez Bank) oraz innymi aktywami Spółki. Środki Wkładu Funduszu Funduszy są przechowywane na odrębnym rachunku bankowym Spółki.

Zawarta umowa związana jest z Projektem pn. „Instrumenty Finansowe dla rozwoju województwa xxx”, realizowanym w ramach zadań Regionalnego Programu Operacyjnego dla Województwa XXX na lata 2014-2020 ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego oraz Europejskiego Funduszu Społecznego. Bank pełni rolę Menadżera Funduszu Funduszy – funduszu utworzonego i zarządzanego przez Bank na podstawie umowy o finansowanie w celu realizacji Projektu, zawartej z Instytucją zarządzającą Regionalnym Programem Operacyjnym Województwa XXX, którą jest Zarząd Województwa.

Instrument Finansowy będzie składał się z wkładu Funduszu Funduszy, wnoszonego przez Bank ze środków budżetu europejskiego, które znajdują się w jego dyspozycji w związku z realizacją umowy o finansowanie Projektu oraz wkładu własnego Wnioskodawcy (Pośrednika Finansowego) w postaci funkcjonującego od roku 1996, w ramach prowadzonej przez niego działalności, Funduszu Pożyczkowego, utworzonego ze środków pochodzących z dotacji Wojewody XXX oraz dotacji z PARP. Z Instrumentu Finansowego zawierającego wkład Funduszu Funduszy oraz Wkład Pośrednika Finansowego (Wnioskodawcy) udzielane będą jednostkowe pożyczki dla ostatecznych odbiorców, spełniających warunki szczegółowo określone w Umowie Operacyjnej.

W § 8 Umowy Operacyjnej zawarto postanowienia, zgodnie z którymi Spółce, pełniącej na mocy umowy rolę Pośrednika Finansowego, przysługuje wynagrodzenie w formie Opłaty za Zarządzanie, określonej ryczałtowo w zależności od wyników osiąganych we wdrażaniu Instrumentu Finansowego. Wynagrodzenie podzielone będzie na dwie składowe tj. wynagrodzenie za wynik w udzielaniu Jednostkowych Pożyczek oraz wynagrodzenie za wynik w zwrocie przez Ostatecznych Odbiorców. Opłata za Zarządzanie nie ma bezpośredniego związku z poniesionymi kosztami, ustalana jest w zależności od kwoty wypłaconych i spłaconych pożyczek. Składa się z dwóch elementów składowych:

1. części za wyniki w udzielaniu Jednostkowych Pożyczek, w wysokości określonego procenta kwoty Wkładu Funduszu Funduszy wypłaconego przez Spółkę Ostatecznym Odbiorcom,
2. części za wyniki w zwrocie przez Ostatecznych Odbiorców środków finansowych z Inwestycji, w wysokości określonego procenta kwoty Wkładu Funduszu Funduszy zwróconego przez Ostateczny Odbiorców.
   
   

Zgodnie z Umową Bank powierzył Spółce wdrożenie i zarządzanie Instrumentem Finansowym, w ramach którego udzielane będą Jednostkowe Pożyczki dla Ostatecznych Odbiorców. Wnioskodawca w ramach zawartej umowy zobowiązał się do następujących czynności:

• przeprowadzeniu akcji promocyjnej i informacyjnej o wdrażanych produktach finansowych;
  

• bezpośredniej obsługi klientów, polegającej na udzielaniu informacji na temat pożyczek udzielanych w związku z realizacja Projektu;
  

• przyjmowania wniosków pożyczkowych;
  

• dokonania oceny formalnej i merytorycznej wniosków o pożyczkę, w ramach której dokonywana jest ocena zdolności kredytowej wnioskodawców (analiza przedstawionych we wniosku danych finansowych) oraz ocena planowanych do realizacji projektów;
  

• wyboru Ostatecznych Odbiorców;
  

• wypłaty pożyczek;
  

• rozliczania pożyczek (spłat);
  

• monitorowania wykorzystania udzielonych pożyczek (zgodnie ze wskazanym celem) poprzez dokonywanie kontroli i audytów u Ostatecznych Odbiorców;
  

• monitorowania i windykacji należności z tyt. zaciągniętych pożyczek;
  

• prowadzeniu dla Banku sprawozdawczości z postępu tj. wypłat i spłat pożyczek, przeprowadzonych działań windykacyjnych oraz wykorzystania środków z pożyczek;
  

• archiwizacji i przechowywania dokumentów;
  

• wyliczanie wartości pomocy de minimis, wystawianie zaświadczeń i raportowanie do UOKIK.
  
  

Zgodnie z Umową Spółka dokonuje wyboru Ostatecznych Odbiorców, którym mają być udzielone Pożyczki Jednostkowe, na podstawie warunków ustalonych w Umowie. Z wybranymi Ostatecznymi Odbiorcami Spółka zawiera Umowy Inwestycyjne. Przedmiotem tych umów jest sfinansowanie Inwestycji (tj. przedsięwzięcia realizowanego przez Ostatecznego Odbiorcę, finansowanego ze środków Instrumentu Finansowego). Na podstawie zawartej Umowy Inwestycyjnej Spółka wypłaca Ostatecznym Odbiorcom Jednostkowe Pożyczki.

Zgodnie z Umową Jednostkowa Pożyczka, to pożyczka udzielana Ostatecznemu Odbiorcy przez Pośrednika Finansowego w ramach środków Wkładu Funduszu Funduszy (środki wniesione przez Bank) oraz Wkładu Własnego Pośrednika Finansowego, na warunkach określonych w Umowie. Zgodnie z Umową Inwestycyjną Ostateczny Odbiorca zobowiązany jest wobec Spółki w szczególności do:

1. przeznaczenia środków na cel wskazany w Umowie Inwestycyjnej,
2. przekazywania informacji dotyczących realizacji Umowy Inwestycyjnej,
3. zwrotu całości kwoty wypłaconej z tytułu Jednostkowej Pożyczki wraz z odsetkami oraz innymi zobowiązaniami wobec Spółki.
   
   

Spółka prowadzi szczegółową ewidencję księgową udzielanych pożyczek w podziale na źródła ich finansowania. Odsetki od pożyczek od środków Banku (udziału obcego), zarówno umowne wynikające z harmonogramu, karne (za opóźnienia w zapłacie) oraz odsetki od lokat bankowych (lub wolnych środków pieniężnych pozostających na rachunku bankowym) przekazywane są systematycznie do Banku. Natomiast odsetki wygenerowane od wkładu własnego Spółki są zatrzymywane przez Spółkę i zwiększają Fundusz Pożyczkowy (po pomniejszeniu o podatek dochodowy jeśli wystąpi).

W ramach działań windykacyjnych może zdarzyć się konieczność skierowania sprawy na drogę sądową. Spółka korzysta wówczas z pomocy prawnej świadczonej przez zewnętrznych usługodawców. Spółka nie sprzedaje należności, nie następuje żadna cesja praw, wszelkie należności dochodzone są na rzecz Wnioskodawcy.

W Umowie poszczególne czynności, do których zobowiązany jest Pośrednik Finansowy nie zostały odrębnie wycenione. Uzależnienie Opłaty za Zarządzanie od wyników osiąganych we wdrażaniu Instrumentu Finansowego tj. wypłat pożyczek oraz spłat pożyczek uniemożliwia oszacowanie wartości poszczególnych czynności we własnym zakresie przez Pośrednika Finansowego.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z § 2 zawartej z Bankiem Umowy Operacyjnej przedmiotem umowy jest: „Na mocy niniejszej umowy, po przeprowadzeniu Negocjacji, w celu realizacji zamówienia Menadżer powierza Pośrednikowi Finansowemu za wynagrodzeniem zadanie wdrożenia i zarządzania Instrumentem Finansowym, w ramach którego udzielane będą Jednostkowe Pożyczki dla Ostatecznych Odbiorców, posiadających siedzibę lub oddział lub prowadzących działalność gospodarczą na terenie województwa xxx, na zasadach i warunkach określonych w niniejszej umowie.”

W ramach realizowanej umowy Pośrednik Finansowy (w roli którego występuje Wnioskodawca) zobowiązany jest do wykonania szeregu czynności tj. przeprowadzenie akcji promocyjnej i informacyjnej o produkcie finansowym, przyjmowanie i ocena wniosków pożyczkowych, wybór Ostatecznych Odbiorców, których celem jest udzielenie pożyczek, a w dalszej kolejności ich rozliczenie, monitorowanie wykorzystania pożyczek oraz przeprowadzenie procesu windykacji jeśli zaistnieje taka konieczność.

Postanowienia Umowy Operacyjnej określające przedmiot umowy wskazują jako świadczenie główne udzielanie Jednostkowych Pożyczek dla Ostatecznych Odbiorców. Na dominujący charakter tego świadczenia wskazywać mogą również postanowienia zawarte w § 8 Umowy Operacyjnej dotyczące wynagradzania Pośrednika Finansowego. Zostało ono bowiem uzależnione od wyniku w udzielaniu Jednostkowych Pożyczek oraz wyniku w zwrocie (spłacie) Jednostkowych Pożyczek przez Ostatecznych Odbiorców.

W § 7 Umowy Operacyjnej Bank określił wskaźniki realizacji umowy ilościowe i wartościowe, które również uzależnione są od udzielonych – wypłaconych Jednostkowych Pożyczek Ostatecznym Odbiorcom.

Wnioskodawca wskazuje przy tym, że ocena czy wymienione w umowie czynności stanowią świadczenie kompleksowe jest element oceny co do zastosowania w sprawie przepisów prawa materialnego (ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług) wskazanych we wniosku. Zdaniem Wnioskodawcy nie jest to element stanu faktycznego, ale zagadnienie wymagające oceny przez DKIS. Niezależnie od powyższego – zdaniem Wnioskodawcy – świadczenie ma charakter kompleksowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Opłaty za Zarządzanie należne Spółce na podstawie Umowy podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz korzystają ze zwolnienia od tego podatku?
2. W którym momencie powstaje obowiązek podatkowy z tytułu usług wykonywanych na podstawie Umowy?
3. Czy Spółka będzie obowiązana do wystawiania faktury dokumentującej wykonane usługi?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, Opłaty za Zarządzanie stanowią wynagrodzenie za usługę wykonywaną przez podatnika podatku od towarów i usług. Usługi wykonywane na podstawie Umowy korzystają ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 jako usługi zarządzania pożyczkami przez pożyczkodawcę.

Obowiązek podatkowy dla przedmiotowych usług powstawać będzie w chwili otrzymania całości lub części zapłaty.

Spółka nie byłaby zobowiązana do wystawiania faktury, jeżeli żądania takiego nie zgłosi usługobiorca.

W opinii Spółki czynności wykonywane na podstawie Umowy na rzecz Banku, wynagradzane Opłatami za Zarządzanie, stanowią wynagrodzenie za odpłatne świadczenie usług, wykonywane przez podatnika podatku od towarów i usług, zwolnione od opodatkowania. Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. ze zwolnienia korzystają usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę. Pkt 40 zwalnia od podatku usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług.

Zgodnie z art. 43 ust. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41, nie mają zastosowania do:

1. czynności ściągania długów, w tym factoringu;
2. usług doradztwa;
3. usług w zakresie leasingu.
   
   

Jak wynika ze stanu faktycznego Spółka wykonuje usługi obejmujące szereg czynności zmierzających do udzielenia pożyczki, zaczynając od informowania potencjalnych pożyczkobiorców, poprzez etap zawarcia umowy, wypłaty pożyczki, rozliczenia i dochodzenia jej zwrotu.

Wynagrodzenie należne Spółce od Banku związane jest bezpośrednio z wysokością udzielonych pożyczek oraz pożyczek zwróconych przez Ostatecznych Odbiorców. Opisane we wniosku usługi stanowią kompleksowe świadczenie, które stanowi usługę zarządzania pożyczkami przez pożyczkodawcę w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.

Podstawą udzielenia pożyczki jest zawarta przez Spółkę Umowa Inwestycyjna, na podstawie której Spółka wypłaca Ostatecznemu Odbiorcy Pożyczkę Jednostkową. Spółka samodzielnie dokonuje wyboru pożyczkobiorcy, ocenia zdolność kredytową, wypłaca pożyczkę (ze środków powierzonych przez Bank oraz własnych), a także prowadzi dalsze czynności związane z obsługą zawartej umowy.

Ponieważ Spółka jest stroną Umowy Inwestycyjnej, w zakresie usług wykonywanych na rzecz Banku, nie może być uznana za pośrednika, zajmuje bowiem miejsce strony umowy pożyczki. Okoliczność finansowania pożyczki w części ze środków Banku (wkład Funduszu Funduszy), nie czyni ze Spółki pośrednika w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. Przepis ten zwalnia od podatku również usługi zarządzania kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę. Nie wyjaśnia przy tym w jaki sposób należy rozumieć usługi zarządzania. Jedynym warunkiem przewidzianym w ustawie jest, aby usługa była wykonywana na rzecz osoby trzeciej przez pożyczkodawcę, którym jest w tym przypadku Spółka.

W praktyce interpretacyjnej przyjmuje się, że czynności odpowiadające opisanym w niniejszym wniosku, stanowią zarządzanie pożyczkami przez pożyczkodawcę, zwolnione od opodatkowania podatkiem od towarów i usług. W interpretacji z dnia 29 lutego 2016 r. sygn. IPTPP2/4512-660/15-2/KK wskazano, że „Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest w szczególności świadczenie usług finansowych polegających na udzielaniu pożyczek. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca otrzymuje od pożyczkobiorców wynagrodzenie z tytułu udzielenia, bądź udzielenia i obsługi przedmiotowych pożyczek. Spółka w odniesieniu do udzielonych pożyczek wykonuje szereg czynności mających na celu odpowiednie zarządzanie tymi pożyczkami, m.in.:

• gromadzi, kompletuje oraz przechowuje dokumenty dotyczące przedmiotowych pożyczek,
  

• prowadzi rozliczenia związane z przedmiotowymi pożyczkami,
  

• dostarcza pożyczkobiorcom informacji o stanie rozliczeń związanych z realizacją umów pożyczek,
  

• sporządza i negocjuje z pożyczkobiorcą harmonogram spłaty oraz nadzoruje jego realizację, w przypadku możliwości zawarcia takiego harmonogramu,
  

• kontroluje jakość pożyczki, w tym sprawuje kontrolę nad jej spłatą.
  
  

Z tytułu przedmiotowych czynności Spółka otrzymuje określone wynagrodzenie od pożyczkobiorcy. W związku z potrzebą dalszego rozwoju oraz pozyskania finansowania, a także uporządkowania struktury posiadanych aktywów, Spółka dokonała przeniesienia (cesji) wierzytelności z określonych portfeli udzielonych pożyczek na rzecz innego podmiotu (dalej: „Nowego Wierzyciela”). Jednocześnie jednak, z uwagi na posiadane zasoby (infrastruktura techniczna, personel oraz kompetencje) zamierza nadal aktywnie zarządzać wierzytelnościami z udzielonych przez siebie pożyczek przeniesionych do Nowego Wierzyciela. Wnioskodawca w odniesieniu do portfeli wierzytelności z pożyczek, które zostały pierwotnie przez niego udzielone, będzie podejmować na podstawie zawartej z Nowym Wierzycielem umowy określone działania w zakresie zarządzania i administrowania poprzez (dalej: „usługa zarządzania pożyczkami”):

• gromadzenie, kompletowanie oraz przechowywanie dokumentów dotyczących pożyczek objętych zarządzaniem,
  

• prowadzenie wszelkich rozliczeń związanych z przedmiotowymi pożyczkami,
  

• dostarczanie Nowemu Wierzycielowi raportów informujących o stanie rozliczeń związanych z realizacją umowy,
  

• sporządzenie i negocjowanie z pożyczkobiorcą harmonogramu spłaty oraz nadzorowanie jego realizacji, w przypadku możliwości zawarcia takiego harmonogramu,
  

• kontrolę jakości pożyczki, w tym kontrolę jej spłaty.
  
  

Z tytułu przedmiotowych czynności Spółka otrzyma wynagrodzenie od Nowego Wierzyciela. Wątpliwości Strony dotyczą tego czy „Wynagrodzenie za zarządzanie”, przysługujące Wnioskodawcy z tytułu świadczenia przez Wnioskodawcę usług zarządzania pożyczkami, będzie zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT. Przepisy ustawy nie wyjaśniają, co należy rozumieć pod pojęciem zarządzania pożyczką.

Zarządzanie w szerokim ujęciu oznacza „zrobienie czegoś za pomocą wysiłków innych osób” (por. B. Kudrycka, B.G. Peters, P.J. Suwaj, Nauka administracji, Warszawa 2009); organizowanie działań dla osiągnięcia określonych celów przy zachowaniu zasad skuteczności i sprawności organizacyjnej z uwzględnieniem realnej odpowiedzialności za osiągnięte rezultaty.

Zatem jeżeli wziąć pod uwagę, że na podstawowe i kluczowe etapy zarządzania składają się: planowanie, organizowanie zasobów, wdrażanie tego, co zaplanowane oraz monitoring, ewaluacja i kontrola przeprowadzonych działań, to świadczenie usług: gromadzenia, kompletowania oraz przechowywania dokumentów dotyczących wierzytelności i pożyczek objętych zarządzaniem, prowadzenie wszelkich rozliczeń związanych z przedmiotowymi pożyczkami, dostarczenie raportów informujących o stanie rozliczeń związanych z realizacją umowy, sporządzenie i negocjowanie z pożyczkobiorcą harmonogramu spłaty, nadzorowanie jego realizacji, w przypadku możliwości zawarcia takiego harmonogramu, oraz kontrola jakości pożyczki, w tym kontrola jej spłaty – mieści się w pojęciu usług zarządzania pożyczką.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że przysługujące Wnioskodawcy wynagrodzenie z tytułu świadczenia usługi zarządzania pożyczkami przez Wnioskodawcę będzie zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.

Podobnie Minister Finansów wypowiedział się w interpretacji z dnia 22 kwietnia 2015 r. sygn. IPPP1/4512-13/15-4/KC: „Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest spółką kapitałową z siedzibą w Polsce a przedmiotem jej działalności jest m.in. działalność finansowa w zakresie udzielania pożyczek, nabywanie wierzytelności, doradztwo finansowe. Wnioskodawca planuje nabycie wierzytelności pieniężnej od spółki kapitałowej z siedzibą w Luksemburgu, która jest Pożyczkodawcą. Wierzytelność, którą zamierza nabyć wynika z umowy pożyczki, jaka została zawarta pomiędzy Pożyczkodawcą, czyli spółką z Luksemburga oraz polską spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, jako pożyczkobiorcą. Na mocy Umowy pożyczki, Pożyczkobiorca zobowiązany będzie do zapłaty prowizji przygotowawczej od Umowy pożyczki, jak również prowizji za zaangażowanie od kwoty postawionej do dyspozycji pożyczki. Prowizje zostaną wypłacone Pożyczkodawcy.

Po nabyciu Wierzytelności przez Wnioskodawcę, Wnioskodawcy będzie przysługiwała opłata administracyjna za zarządzanie pożyczką w wysokości 1,5% kwoty pożyczki rocznie. Opłata będzie doliczana do kwoty pożyczki po zakończeniu każdego roku i będzie ostatecznie uiszczona przez Pożyczkobiorcę w momencie zwrotu pożyczki lub w innej dacie ustalonej przez strony. Jak wskazał Wnioskodawca, opłata administracyjna jest wynagrodzeniem za czynności zaplecza organizacyjnego oraz czynności administracyjne związane z udzieloną pożyczką. Usługa ta obejmuje m.in. administrowanie kontem pożyczki, naliczanie odsetek, monitorowanie stanu zadłużenia (w tym kontakt z pożyczkobiorcą w przypadku ryzyka opóźnień w spłacie i innych kwestiach związanych z regulowaniem zobowiązań przez pożyczkobiorcę), koordynację kontaktów między podmiotami zaangażowanymi w umowę pożyczki (np. między pożyczkobiorcą a agentem zabezpieczeń).

(...) Przedstawiona w zdarzeniu przyszłym usługa zarządzania pożyczką jest, ze względu na zakres i charakter, świadczeniem wpisującym się w zakres czynności objętych zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy. Takie czynności jak administrowanie kontem pożyczki, naliczanie odsetek czy monitorowanie stanem zadłużenia stanowią przykład działań ściśle związanych z umową pożyczki jako usługi finansowej. Jednocześnie, na co wskazuje również Wnioskodawca, objęcie zwolnieniem usług zarządzania kredytami czy pożyczkami dotyczy podmiotów które udzieliły takiego kredytu czy pożyczki, tj. kredytodawcy czy pożyczkodawcy”.

W interpretacji z dnia 3 listopada 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPP3/443-770/14-3/IG ocenił, że „Przepisy ustawy nie wyjaśniają, co należy rozumieć pod pojęciem zarządzania pożyczką. Zarządzanie w szerokim ujęciu oznacza „zrobienie czegoś za pomocą wysiłków innych osób” (por. B. Kudrycka, B.G. Peters, P.J. Suwaj, Nauka administracji, Warszawa 2009); organizowanie działań dla osiągnięcia określonych celów przy zachowaniu zasad skuteczności i sprawności organizacyjnej z uwzględnieniem realnej odpowiedzialności za osiągnięte rezultaty. Zatem jeżeli wziąć pod uwagę, że na podstawowe i kluczowe etapy zarządzania składają się: planowanie, organizowanie zasobów, wdrażanie tego, co zaplanowane oraz monitoring, ewaluacja i kontrola przeprowadzonych działań, to świadczenie usług: gromadzenia, kompletowania oraz przechowywania dokumentów dotyczących wierzytelności i pożyczek objętych zarządzaniem, prowadzenie wszelkich rozliczeń związanych z przedmiotowymi pożyczkami, dostarczenie raportów informujących o stanie rozliczeń związanych z realizacją umowy, sporządzenie i negocjowanie z pożyczkobiorcą harmonogramu spłaty, nadzorowanie jego realizacji, w przypadku możliwości zawarcia takiego harmonogramu, oraz kontrola jakości pożyczki, w tym kontrola jej spłaty – mieści się w pojęciu usług zarządzania pożyczką. Z powyższych względów otrzymane wynagrodzenie za zarządzanie pożyczkami będzie zwolnione od podatku od towarów i usług”.

Także z orzecznictwa sądowego wynika, że objęte niniejszym wnioskiem czynności stanowią usługę zarządzania pożyczką, zwolnioną od opodatkowania. W wyroku z dnia 25 czerwca 2014 r. sygn. I FSK 1136/13 NSA wskazał: „(....) W konkluzji tej części wywodów trzeba zaakcentować, że jeżeli szczegółowo przedstawione we wnioski czynności monitujące dotyczące udzielonej przez siebie pożyczki skarżąca spółka wykonuje we własnym zakresie i nie korzysta w tym zakresie z usług podmiotów "trzecich", to czynności tych nie można zaliczyć do usług ściągania długów lub factoringu w rozumieniu art. 43 ust. 15 pkt 1 ustawy o VAT. W rezultacie czynności te będą podlegały zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, gdyż mieszczą się w pojęciu "zarządzania pożyczkami pieniężnymi przez pożyczkodawcę"”.

Podobnie odniósł się do tego zagadnienia WSA w Poznaniu w prawomocnym wyroku z dnia 2 lipca 2015 r. sygn. I SA/Po 312/15: „Podkreślić należy, że także w orzecznictwie sądów administracyjnych, czynności dokonane po udzieleniu pożyczki, a polegające m.in. na wydłużeniu okresu spłat lub zmianie wysokości rat pożyczki, nazywane są także zbiorczo czynnościami dokonywanymi w ramach restrukturyzacji pożyczki, i kwalifikowane są jako czynności z zakresu zarządzania pożyczką (por. wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 lutego 2013 r., III SA/Wa 2180/12, LEX nr 1321539; wyrok NSA z dnia 25 czerwca 2014 r., I FSK 1136/13, LEX nr 1475301).

(...) Nie zasługuje natomiast na akceptację stanowisko organu interpretacyjnego w kwestii kwalifikacji czynności, za które pobierane są opłaty dodatkowe, a które polegają na: wysłaniu pisemnego wezwania do zapłaty; przesłaniu wezwania SMS-em lub mailem; wezwaniu do zapłaty telefonicznie; windykacji terenowej czy zawarciu umowy w celu spłaty zadłużenia. Zdaniem organu, co do tych czynności zastosowanie znajdzie wyjątek zawarty w art. 43 ust. 15 pkt 1 ustawy o PTU, który wyłącza spod analizowanego tu zwolnienia czynności ściągania długów, a taki charakter – w ocenie Ministra Finansów – mają wymienione wyżej czynności, za które skarżąca pobiera opłaty dodatkowe. (...) Odnosząc się zatem do okoliczności faktycznych przedstawionych we wniosku uznać należy, że jeżeli wymienione wyżej czynności dotyczące udzielonej przez siebie pożyczki skarżąca spółka wykonuje we własnym zakresie i nie korzysta w tym zakresie z usług podmiotów "trzecich", to w rezultacie czynności te będą podlegały zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o PTU, gdyż mieszczą się w pojęciu "zarządzania pożyczkami pieniężnymi przez pożyczkodawcę"”.

Wykonywane w zamian za Opłaty za Zarządzanie czynności obejmujące:

1. przeprowadzenie akcji promocyjnej i informacyjnej o wdrażanych produktach finansowych;
2. bezpośredniej obsługi klientów, polegającej na udzielaniu informacji na temat pożyczek udzielanych w związku z realizacją Projektu;
3. przyjmowania wniosków pożyczkowych;
4. dokonania oceny formalnej i merytorycznej wniosków o pożyczkę, w ramach której dokonywana jest ocena zdolności kredytowej wnioskodawców (analiza przedstawionych we wniosku danych finansowych) oraz ocena planowanych do realizacji projektów;
5. wyboru Ostatecznych Odbiorców;
6. wypłaty pożyczek;
7. rozliczania pożyczek (spłat);
8. monitorowania wykorzystania udzielonych pożyczek (zgodnie ze wskazanym celem) poprzez dokonywanie kontroli i audytów u Ostatecznych Odbiorców;
9. monitorowania i windykacji należności z tyt. zaciągniętych pożyczek;
10. prowadzeniu dla Banku sprawozdawczości z postępu tj. wypłat i spłat pożyczek oraz przeprowadzonych działań windykacyjnych oraz wykorzystania środków z pożyczek;
11. archiwizacji i przechowywania dokumentów;
12. wyliczanie wartości pomocy de minimis, wystawianie zaświadczeń i raportowanie do UOKIK,

-stanowią kompleksową usługę w zakresie zarządzania pożyczkami przez pożyczkodawcę (Spółkę), zatem spełnione są przesłanki do zastosowania zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. Spełniony jest zwłaszcza warunek podmiotowy zwolnienia, tj. wykonywanie tych czynności przez ten sam podmiot, który pożyczki udzielił. Powyższa ocena koresponduje nie tylko z literalnym brzmieniem Umowy, w której wynagrodzenie należne Spółce określono jako „Opłata za Zarządzanie”, ale także sposobem jego kalkulacji. Składa się ono z dwóch elementów składowych: 1) części za wyniki w udzielaniu Jednostkowych Pożyczek, w wysokości określonego procenta kwoty Wkładu Funduszu Funduszy wypłaconego przez Spółkę Ostatecznym Odbiorcom, 2) części za wyniki w zwrocie przez Ostatecznych Odbiorców środków finansowych z Inwestycji, w wysokości określonego procenta kwoty Wkładu Funduszu Funduszy zwróconego przez Ostateczny Odbiorców – co wprost wiąże wynagrodzenie z czynnościami zarządczymi związanymi z zarządzaniem pożyczkami od etapu ich udzielenia po zwrot.

Mając powyższe na względzie obowiązek podatkowy będzie powstawał na zasadach określonych w art. 19a ust. 5 pkt 1 lit. e) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. Zgodnie z tym przepisem obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty z tytułu świadczenia usług zwolnionych od podatku zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 37-41.

Na mocy art. 106b ust. 2 i 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. Spółka nie jest obowiązana do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, chyba że żądanie takie zgłosi Bank.

Wobec powyższego stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe w całości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.