Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-1.4011.127.2018.2.MT
z 25 maja 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 marca 2018 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania kwoty pieniężnej w związku z uczestnictwem w pracowniczym programie emerytalnym, uzupełnionym pismem z dnia 15 maja 2018 r. – jest:

• prawidłowe w części dotyczącej zwolnienia ww. środków od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i
• nieprawidłowe w części dotyczącej zwolnienia ww. środków od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 58a lit. b tej ustawy.

UZASADNIENIE

W dniu 28 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych. Został on następnie uzupełniony – w odpowiedzi na wezwanie organu – pismem z dnia 15 maja 2018 r.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Podczas zatrudnienia w Niemczech od 1 grudnia 2005 r. do 13 grudnia 2013 r. Wnioskodawca uczestniczył w pracowniczym programie emerytalnym. Program zakończył w związku z rozwiązaniem umowy o pracę i powrotem do Polski. Uzyskana kwota została przesłana w październiku 2015 roku na konto Wnioskodawcy w Banku – wynosiła 28 389,05 euro, co w przeliczeniu wg kursu walut NBP z dnia poprzedzającego przelew wynosiło 117 417,11 zł.

W roku 2015 Wnioskodawca przebywał na terenie Polski powyżej 183 dni – pozostawał w stosunku pracy z S. na stanowisku inspektora technicznego na podstawie umowy o pracę od 1 grudnia 2013 r. Powiadomienie o wypłacie emerytalnego funduszu pracowniczego było datowane na 15 stycznia 2016 r.

Pracowniczy program emerytalny był dobrowolnym pracowniczym programem emerytalnym utworzonym i działającym zgodnie z prawem Republiki Federalnej Niemiec.

Wnioskodawca finansował składki z tytułu uczestnictwa w pracowniczym programie emerytalnym ze swojego uposażenia.

Wypłata otrzymana przez wnioskodawcę w 2015 r. z pracowniczego programu emerytalnego była związana z osiągnięciem przez Wnioskodawcę wieku emerytalnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy ww. kwota w świetle ww. ustawy podlega opodatkowaniu w Polsce?

Zdaniem Wnioskodawcy, uzyskane środki pieniężne są wolne od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 58a lit. b ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012, poz. 361, z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski uważa się przy tym – stosownie do art. 3 ust. 1a ustawy – osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Polski centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Jak wynika z cytowanego przepisu, źródłem nieograniczonego obowiązku podatkowego jest miejsce zamieszkania podatnika w Polsce. Treść tego obowiązku odnosi się natomiast do całości dochodów (przychodów) uzyskiwanych przez tego podatnika, tj. zarówno dochodów (przychodów) uzyskiwanych w Polsce, jak i zagranicznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Powołany przepis wyraża tzw. zasadę powszechności opodatkowania w ramach obowiązku podatkowego. Regułą jest, że każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną podlega opodatkowaniu, wyjątkiem zaś jest sytuacja, gdy dochód opodatkowaniu nie podlega. Wyjątki od omawianej zasady dotyczą:

• dochodów, które zostały wprost wymienione przez ustawodawcę w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako zwolnione z podatku oraz
• dochodów, od których zaniechano poboru podatku w drodze rozporządzenia ministra właściwego do spraw finansów publicznych wydanego na podstawie art. 22 ustawy Ordynacja podatkowa (rozporządzenie takie może być wydane w przypadkach uzasadnionych interesem publicznym lub ważnym interesem podatników).

Jako dochody objęte zwolnieniem od podatku na podstawie art. 21 ustawy ustawodawca wskazał m.in.:

• wypłaty środków zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym dokonane na rzecz uczestnika lub osób uprawnionych do tych środków po śmierci uczestnika - z zastrzeżeniem ust. 33 (art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b ustawy);
• dochody z tytułu oszczędzania na indywidualnym koncie emerytalnym, w rozumieniu przepisów o indywidualnych kontach emerytalnych, uzyskane w związku z wypłatą środków dokonaną na rzecz osób uprawnionych do tych środków po śmierci oszczędzającego – z tym że zwolnienie nie ma zastosowania w przypadku, gdy oszczędzający gromadził oszczędności na więcej niż jednym indywidualnym koncie emerytalnym, chyba że przepisy te przewidują taką możliwość (art. 21 ust. 1 pkt 58a lit. b ustawy).

Pierwszy z powołanych przepisów dotyczy środków zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym w sytuacjach:

• ich wypłaty na rzecz uczestnika programu lub
• ich wypłaty po śmierci uczestnika programu na rzecz osób uprawnionych do tych środków.

Przez pracownicze programy emerytalne rozumie się przy tym – zgodnie z art. 21 ust. 33 omawianej ustawy – pracownicze programy emerytalne utworzone i działające w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych obowiązujące w państwach członkowskich Unii Europejskiej lub w innych państwach należących do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

W państwach członkowskich Unii Europejskiej ramy prawne dla instytucji pracowniczych programów emerytalnych ustala dyrektywa 2003/41/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie działalności instytucji pracowniczych programów emerytalnych oraz nadzoru nad takimi instytucjami (Dz. Urz. UE L 235 z 23.09.2003).

Pracownicze programy emerytalne to programy, których uczestnikami są co do zasady pracownicy, tworzone przez pracodawców (zakłady pracy) w celu gromadzenia środków przeznaczonych do późniejszej wypłaty na rzecz uczestników świadczeń pieniężnych służących zapewnieniu im źródła utrzymania i bezpieczeństwa finansowego w okresie emerytury lub w okresie przewidywanego przejścia na emeryturę (np. w związku z osiągnięciem określonego wieku).

W związku z powyższym, przez „wypłatę” środków zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym na rzecz uczestnika programu należy rozumieć takie przekazanie środków zgromadzonych na jego rzecz w programie, które jest związane z realizacją celu pracowniczego programu emerytalnego (np. z osiągnięciem wieku określonego w pracowniczym programie emerytalnym jako warunku wypłaty świadczeń z programu lub przejściem uczestnika na emeryturę).

W analizowanym stanie faktycznym w 2015 roku Wnioskodawca – jako osoba fizyczna mająca miejsce zamieszkania w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – uzyskał świadczenie pieniężne z pracowniczego programu emerytalnego utworzonego i działającego w oparciu o przepisy obowiązujące w Republice Federalnej Niemiec. Wnioskodawca uczestniczył w programie w związku z zatrudnieniem na terytorium Niemiec (zatrudnienie miało miejsce od 1 grudnia 2005 r. do 13 grudnia 2013 r.). Przelew środków z programu był związany z osiągnięciem przez Wnioskodawcę wieku emerytalnego (a więc był realizacją celu programu).

Wobec powyższego, wypłata środków pieniężnych uzyskana przez Wnioskodawcę w 2015 r. z pracowniczego programu emerytalnego spełnia warunki objęcia jej zwolnieniem od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W odniesieniu do drugiego z powołanych przepisów ustanawiających zwolnienia od podatku – art. 21 ust. 1 pkt 58a lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy natomiast wskazać, że dotyczy on:

• dochodów z tytułu oszczędzania na indywidualnym koncie emerytalnym, w rozumieniu przepisów o indywidualnych kontach emerytalnych,
• uzyskanych w związku z wypłatą środków dokonaną na rzecz osób uprawnionych do tych środków po śmierci oszczędzającego.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego (Dz. U. z 2014 r., poz. 1147, z późn. zm.) indywidualnym kontem emerytalnym jest wyodrębniony zapis w rejestrze uczestników funduszu inwestycyjnego, wyodrębniony rachunek papierów wartościowych lub inny rachunek, na którym zapisywane są instrumenty finansowe niebędące papierami wartościowymi oraz rachunek pieniężny służący do obsługi takich rachunków w podmiocie prowadzącym działalność maklerską, lub wyodrębniony rachunek w ubezpieczeniowym funduszu kapitałowym, wyodrębniony rachunek bankowy w banku, wyodrębniony rachunek IKE w dobrowolnym funduszu emerytalnym, prowadzone na zasadach określonych ustawą, a w zakresie w niej nieuregulowanym - na zasadach określonych w przepisach właściwych dla tych rachunków i rejestrów.

W opisanym stanie faktycznym wypłata środków pieniężnych była związana z uczestnictwem Wnioskodawcy w pracowniczym programie emerytalnym, a nie z indywidualnym kontem emerytalnym Wnioskodawcy. Jednocześnie, wypłata została dokonana za życia Wnioskodawcy na jego rzecz, a nie po jego śmierci na rzecz osób uprawnionych. Opisana wypłata nie mieści się więc w zakresie zastosowania zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 58a lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowując, w opisanym stanie faktycznym środki pieniężne uzyskane w 2015 r. przez Wnioskodawcę z pracowniczego programu emerytalnego są wolne od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie ma do nich natomiast zastosowania zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 58a lit. b tej ustawy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r, poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.