2018.05.28 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-2.4011.121.2018.2.MM
z 28 maja 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2018 r. (data wpływu 15 marca 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 kwietnia 2018 r. (wpływ do tutejszego organu dnia 19 kwietnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z realizacją przez Wnioskodawcę projektu współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach RPO … 2014-2020 - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z realizacją przez Wnioskodawcę projektu współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach RPO … 2014-2020.

Z uwagi na stwierdzone we wniosku braki formalne, pismem z dnia 6 kwietnia 2018 r. znak 0115-KDIT2-2.4011.121.2018.1.MM wezwano Wnioskodawcę do ich usunięcia. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 10 kwietnia 2018 r. (wpływ do tutejszego organu dnia 19 kwietnia 2018 r.).

We wniosku oraz w piśmie uzupełniającym przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

…. jest jednostką samorządu terytorialnego. Jego organami są Rada … i Zarząd ….. Rada …. jest organem stanowiącym i kontrolnym. Zarząd … jest organem wykonawczym – wykonuje uchwały Rady … i zadania …. określone przepisami prawa. Zarząd …. wykonuje zadania ….. przy pomocy …. oraz jednostek organizacyjnych ….

…. organizuje pracę Zarządu …. i …., kieruje bieżącymi sprawami … oraz reprezentuje go na zewnątrz. …. jest kierownikiem …. oraz zwierzchnikiem służbowym pracowników …..

Wnioskodawca jako „zakład pracy” jest obowiązany – jako płatnik – obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, które uzyskują od tego zakładu przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy.

Wnioskodawca przystąpił do konkursu nr …. ogłoszonego w ramach PRO … 2014-2000 Oś Priorytetowa 5 – Zatrudnienie, Poddziałanie 5.4.2. Zdrowie na rynku pracy. Celem projektu jest eliminowanie zdrowotnych czynników ryzyka w miejscu pracy dostosowane do potrzeb pracownika Wnioskodawcy, w tym przewidziano działania służące przekwalifikowaniu osób narażonych na zdrowotne czynniki ryzyka w miejscu pracy.

Projekt skierowany będzie do 152 pracowników Wnioskodawcy. W ramach projektu Wnioskodawca zamierza objąć badaniem profilaktycznym, akcjami prozdrowotnymi 152 pracowników oraz spowodować lepsze wykorzystanie posiadanego potencjału wynikającego z wydłużania się życia. W ramach profilaktyki Wnioskodawca zamierza zaoferować uczestnikom projektu (beneficjentom), tj. pracownikom: badania medyczne ułatwiające profilaktykę i wczesne wykrywanie chorób cywilizacyjnych oraz specjalistyczne badania lekarskie. Ponadto Wnioskodawca zaoferuje pracownikom zajęcia podnoszące aktywność fizyczną i sportową poprzez m.in. zajęcia pływania na basenie, zajęcia sportowe na siłowni (np. karty multisport), zajęcia rehabilitacyjne, a także konsultacje w zakresie dietetyki. Ww. usługi będzie nabywało …., zaś Urząd (pracownicy wyznaczeni do realizacji projektu) będzie je zamawiał.

Wnioskodawca podkreśla, że ww. działania będą podejmowane w odniesieniu do tych osób, u których w tak zwanej „analizie pogłębionej” zostanie zidentyfikowana taka potrzeba wynikająca z miejsca pracy i wykonywanych zadań. A zatem poszczególny pracownik będzie mógł skorzystać jedynie z wybranych usług proponowanych w szerokim wachlarzu w projekcie. Wyżej wymienione usługi będą realizowane na rzecz pracowników poza godzinami pracy, z uwzględnieniem indywidualnych potrzeb (np. w zakresie godzin, odległości od miejsca zamieszkania i innych).

W ramach projektu Wnioskodawca zamierza również uzupełnić i zmodernizować wyposażenie biurowe (krzesła, biurka, podkładki pod myszki, podnóżki, ergonomiczne podpórki pod plecy), a także modernizację części pomieszczeń, tak aby zapewnić prawidłową temperaturę i cyrkulację powietrza.

Ważnym elementem projektu jest również utrwalanie wzorców zdrowego stylu życia, które zostanie zrealizowane poprzez warsztaty dla pracowników, a także zorganizowany zostanie piknik promujący zdrowy styl życia. Ponadto w ramach projektu zaplanowano przeprowadzenie szkoleń z zakresu zarzadzania czasem, radzenia sobie ze stresem i przeciwdziałania wypaleniu zawodowemu.

Korzyści, jakie otrzymają pracownicy, w związku z udziałem w warsztatach, pikniku oraz szkoleniu zarządzania czasem, radzenia sobie ze stresem i przeciwdziałania wypaleniu zawodowemu nie są możliwe do przypisania indywidualnemu pracownikowi, jako że w ramach tych działań nabywane będą tzw. kompetencje „miękie”. Przy obliczaniu korzyści przypadających na pracowników biorących udział w tych zajęciach, biorąc pod uwagę listę obecności można przydzielić średni koszt przypadający na uczestnika. Jednakże zdecydowana większość kosztów przewidzianych w ramach tych aktywności nie jest związana z pojedynczym pracownikiem (np. koszt trenera, sali). Takie wyliczenie nie jest natomiast możliwe do realizacji w odniesieniu do pikniku, w którym poza pracownikami będą uczestniczyć również rodziny tych pracowników, a co za tym idzie można wyliczyć koszt przypadający na osobę, a nie na pracownika.

Dodatkowo Wnioskodawca wskazuje, że szkolenia i warsztaty realizowane będą tylko w odniesieniu do tych osób, u których zidentyfikowana zostanie taka potrzeba związana z rodzajem zadań wykonywanych w ramach obowiązków zawodowych. Szkolenia i warsztaty odbywać się będą w godzinach pracy urzędu.

Średni koszt przypadający na jednego uczestnika projektu to: 11.019 zł 68 gr. Pracownicy będą uczestniczyć w projekcie bezkosztowo, tj. nie będą ponosić wydatków za przyjmowane formy wsparcia.

Projekt będzie realizowany wyłącznie na rzecz pracowników Wnioskodawcy, którzy będą uczestnikami projektu.

Projekt będzie współfinansowany z Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach RPO … 2014-2020. Beneficjentem środków będzie ….., a płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych będzie Wnioskodawca, wykonujące zadania ….

Cały projekt będzie finansowany w następujący sposób:

85% pochodzić będzie ze środków UE (Europejskiego Funduszu Społecznego),
10% ze środków budżetu państwa (krajowy wkład publiczny),
5% środki własne (obowiązkowy wkład minimalny - w przypadku Wnioskodawcy środki jednostki samorządu terytorialnego).

W ramach tych 5% wliczono wkład niepieniężny (rzeczowy) oraz finansowy. Obowiązkowy wkład własny wnoszony będzie w postaci udostepnienia sali na szkolenia i warsztaty w odniesieniu do kosztów bezpośrednich projektu oraz w postaci sfinansowania części kosztów tzw. „pośrednich”, czyli nie bezpośrednio związanych z realizacją projektu, takich jak np. zarządzania projektem, czy kosztów administracyjnych.

Ww. projekt nie będzie realizowany w ramach programu rządowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku realizacji wskazanego wyżej projektu współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach RPO … 2014-2020, pomoc skierowana do uczestników projektu – pracowników Wnioskodawcy w formie:

kart multisport, karnetów na basen, siłownię, zajęć rehabilitacyjnych, badań medycznych w tym: profilaktycznych i specjalistycznych, konsultacji w zakresie dietetyki,
szkoleń i warsztatów oraz
pikników promujących zdrowy styl życia

stanowić będzie dodatkowy przychód poszczególnych pracowników biorących udział w projekcie, a co za tym idzie, czy Wnioskodawca – jako płatnik – będzie zobowiązane do naliczania i odprowadzania należnego podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu uzyskanego wsparcia?

Zdaniem Wnioskodawcy, formy wsparcia dla jego pracowników przewidziane w projekcie mimo, że działania będą w formie niefinansowej, korzystać będą w całości ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 137 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż także w przypadku tej formy wsparcia możliwe jest dokonanie wyliczenia jej wartości. Wsparcie przewidziane do realizacji w projekcie jest pomocą udzieloną w ramach programu finansowanego z udziałem środków europejskich, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych i jako takie korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie ww. przepisu.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 137 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są środki finansowe otrzymane przez uczestnika projektu jako pomoc udzielona w ramach programu finansowanego z udziałem środków europejskich, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych. W myśl art. 2 pkt 5 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o środkach europejskich rozumie się przez to środki, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 1, 2, 4 i 5a-5c. Uwzględniając powyższe, do środków europejskich zalicza się m.in. środki pochodzące z funduszy strukturalnych (w tym Europejskiego Funduszu Społecznego) – wymienione w art. 5 ust. 3 pkt 1 ustawy o finansach publicznych. Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że dla zastosowania zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 137 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagane jest, aby środki finansowe były otrzymane przez uczestnika projektu, a tymi będą pracownicy Wnioskodawcy, którzy otrzymują wsparcie, gdyż dla nich faktycznie przeznaczona będzie pomoc udzielana w ramach projektu.

Reasumując Wnioskodawca wskazuje, że pomoc udzielana jego pracownikom w ramach projektu będzie stanowiła ich przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, korzystający ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 137 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do naliczenia i odprowadzenia podatku dochodowego od otrzymanej przez pracowników pomocy, a co za tym idzie do uwzględnienia otrzymanej pomocy w informacji o dochodach oraz pobranych zaliczkach na podatek dochodowy (PIT-11), ewentualnie w zeznaniu PIT-40, a także w informacji o wypłaconym stypendium, o przychodach z innych źródeł oraz niektórych dochodach z kapitałów pieniężnych – PIT-8C.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do art. 39 ust. 1 ww. ustawy, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, są obowiązani przesłać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, z zastrzeżeniem ust. 5. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy – przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W art. 10 ust. 1 ww. ustawy ustawodawca określił katalog źródeł przychodów i zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodu jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Mając na uwadze wyżej przywołane uregulowania prawne należy zaznaczyć, że przepis art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienia jedynie przykładowo przychody ze stosunku pracy. Świadczy o tym użycie słowa „w szczególności” co oznacza, że wymienione kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Oznacza to, że przychodami ze stosunku pracy są więc wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz świadczenia nieodpłatne, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Ponieważ przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji „nieodpłatnych świadczeń” przy interpretacji tego pojęcia odwołać się należy do jego słownikowego znaczenia. W związku z powyższym stwierdzić należy, zgodnie z Internetowym słownikiem języka polskiego, że świadczeniem nieodpłatnym jest świadczenie „niewymagające opłaty, takie za które się nie płaci, bezpłatne” (https://sjp.pwn.pl). W orzecznictwie sądowym przyjmuje się natomiast, że nieodpłatne świadczenie obejmuje nie tylko świadczenie w cywilistycznym znaczeniu, ale w jego zakres wchodzą także wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca przystąpił do konkursu nr … ogłoszonego w ramach PRO … 2014-2000 Oś Priorytetowa 5 – Zatrudnienie, Poddziałanie 5.4.2. Zdrowie na rynku pracy. Celem projektu jest eliminowanie zdrowotnych czynników ryzyka w miejscu pracy dostosowane do potrzeb pracownika Wnioskodawcy, w tym przewidziano działania służące przekwalifikowaniu osób narażonych na zdrowotne czynniki ryzyka w miejscu pracy.

Projekt skierowany będzie do 152 pracowników Wnioskodawcy. W ramach projektu Wnioskodawca zamierza objąć badaniem profilaktycznym, akcjami prozdrowotnymi 152 pracowników oraz spowodować lepsze wykorzystanie posiadanego potencjału wynikającego z wydłużania się życia. W ramach profilaktyki Wnioskodawca zamierza zaoferować uczestnikom projektu (beneficjentom), tj. pracownikom: badania medyczne ułatwiające profilaktykę i wczesne wykrywanie chorób cywilizacyjnych oraz specjalistyczne badania lekarskie. Ponadto Wnioskodawca zaoferuje pracownikom zajęcia podnoszące aktywność fizyczną i sportową poprzez m.in. zajęcia pływania na basenie, zajęcia sportowe na siłowni (np. karty multisport), zajęcia rehabilitacyjne, a także konsultacje w zakresie dietetyki. Ww. usługi będzie nabywał Wnioskodawca, zaś Urząd (pracownicy wyznaczeni do realizacji projektu) będzie je zamawiał.

Projekt będzie realizowany wyłącznie na rzecz pracowników Wnioskodawcy, którzy będą uczestnikami projektu.

Projekt będzie współfinansowany z Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach RPO … 2014-2020. Beneficjentem środków będzie …., a płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych będzie Wnioskodawca, wykonujące zadania …..

Cały projekt jest finansowany w następujący sposób:

85% pochodzić będzie ze środków UE (Europejskiego Funduszu Społecznego),
10% ze środków budżetu państwa (krajowy wkład publiczny),
5% środki własne (obowiązkowy wkład minimalny - w przypadku Wnioskodawcy środki jednostki samorządu terytorialnego).

Ww. projekt nie będzie realizowany w ramach programu rządowego.

Mając na uwadze opis zdarzenia przyszłego oraz zacytowane przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazać należy, że z wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13 (Dz. U. z 2014 r., poz. 947), wynika że za przychody pracownika, o których mowa w art. 12 ust. 1 i art. 11 ust. 1 ww. ustawy, mogą być uznane takie świadczenia, które:

po pierwsze, zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),
po drugie, zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,
po trzecie, korzyść ta jest wymierna (również w postaci zaoszczędzenia wydatku) i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).

Podkreślić należy, że ustawowe pojęcie nieodpłatnych świadczeń musi być zawsze interpretowane w konkretnym kontekście, a nie w oderwaniu od niego z pominięciem okoliczności realizacji pewnych uprawnień, zjawisk gospodarczych i zdarzeń prawnych.

W kontekście pierwszego warunku, Trybunał Konstytucyjny podkreślił, że „inne nieodpłatne świadczenia” na rzecz pracownika mogą być uznane za jego dochód w rozumieniu ustawy PIT tylko pod warunkiem, że rzeczywiście spowodowały zaoszczędzenie przez niego wydatków. Ustalenie tej okoliczności zależy od tego, czy pracownik skorzystał ze świadczenia oferowanego przez pracodawcę w pełni dobrowolnie. Zgoda na skorzystanie ze świadczenia wyraża bowiem ocenę pracownika, że świadczenie – z punktu widzenia jego sytuacji zawodowej, życiowej, rodzinnej – jest celowe i przydatne, leży w jego interesie. Oznacza to, że w braku świadczenia ze strony pracodawcy pracownik musiałby ponieść wydatek. W konsekwencji przyjęcie świadczenia oferowanego przez pracodawcę oznacza uniknięcie tego wydatku.

Formułując drugi warunek Trybunał Konstytucyjny wyjaśnił, że dla oceny czy świadczenie leżało w interesie pracownika, istotne jest czy stanowi ono realne przysporzenie majątkowe (korzyść), którego efekt jest uchwytny w jego majątku. Trybunał Konstytucyjny – w ślad za uchwałami NSA – uznał, że w zakres nieodpłatnego świadczenia, jako przychodu wchodzą wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, „których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy”. W konsekwencji, aby wartość świadczenia uzyskanego od pracodawcy podlegała, opodatkowaniu, po stronie pracownika musi pojawić się dochód, czyli korzyść majątkowa. Korzyść ta może wystąpić w dwóch postaciach: prowadzi do powiększenia aktywów, co jest zwykłym skutkiem wypłaty pieniędzy, albo do zaoszczędzenia wydatków, co może być następstwem świadczenia rzeczowego lub w formie usługi. W wyniku takiego świadczenia w majątku pracownika nie pojawia się wprawdzie realny dochód (w znaczeniu ekonomicznym), ale ponieważ znaczenie dochodu na gruncie ustawy PIT jest szersze, zaoszczędzenie wydatków musi być traktowane na równi z przyrostem majątku. Jako przykład Trybunał Konstytucyjny wskazał m.in. dowożenie pracownika z miejsca zamieszkania do pracy. W ocenie Trybunału Konstytucyjnego zorganizowanie tego rodzaju transportu może oznaczać zaoszczędzenie wydatku po stronie pracownika i w konsekwencji może stanowić przysporzenie objęte podatkiem dochodowym. Taka ocena jest jednak poprawna tylko pod warunkiem, że świadczenia te pracodawca spełniał, dysponując uprzednią zgodą pracownika na ich przyjęcie. O ile bowiem pracownik decyduje się skorzystać z przewozu, niewątpliwie zaoszczędza sobie wydatku, który musiałby ponieść.

Jednocześnie Trybunał Konstytucyjny zauważył, że w sytuacji, gdy nieodpłatne świadczenie zostało przyjęte jako warunek niezbędny do zgodnego z prawem wykonania pracy – po stronie pracownika nie pojawia się korzyść, która mogłaby być objęta podatkiem dochodowym.

Odnosząc się natomiast do trzeciego warunku, Trybunał Konstytucyjny wskazał, że przychód powstaje, gdy można zindywidualizować świadczenie, określić jego wartość pieniężną oraz skonkretyzować odbiorcę. Mając powyższe na uwadze Trybunał Konstytucyjny zauważył, że w sytuacji gdy otrzymane przez pracownika nieodpłatne świadczenie stanowi świadczenie pracodawcy, na które pracownik wyraził zgodę, które zostało spełnione w jego interesie i oznacza realne przysporzenie mu korzyści, problem ustalenia podstawy opodatkowania w zasadzie ulega rozwiązaniu. Dotyczy to między innymi zorganizowania przez pracodawcę dowozu do pracy, w sytuacji gdy pracodawca wie kto będzie korzystał z tej formy transportu oraz zna odległości, którą każdy będzie pokonywał. W takim przypadku pracodawca jest w stanie precyzyjnie określić wartość świadczenia przypadającą indywidualnie na każdego przewożonego.

Z kolei jako przykład świadczenia, które nie rodzi po stronie pracownika przysporzenia majątkowego (korzyści) Trybunał Konstytucyjny wskazał sytuację, w której pracodawca proponuje pracownikom udział w spotkaniach integracyjnych czy szkoleniowych, choćby organizowanych poza miejscem pracy (imprezy wyjazdowe). W tym przypadku, nawet jeśli pracownik uczestniczy w spotkaniu (konferencji, szkoleniu) dobrowolnie, po jego stronie nie pojawia się korzyść, choćby w postaci zaoszczędzenia wydatku. Nie sposób bowiem zakładać, że gdyby nie „kursokonferencja” organizowana przez pracodawcę, pracownik wydałby pieniądze na uczestnictwo w takim przedsięwzięciu. Trudno też poważnie utrzymywać, że przychodem pracownika z umowy o pracę czy stosunku służbowego jest możliwość okazjonalnego uczestnictwa w obiedzie czy kolacji, a wartość zjedzonych przez niego potraw i wypitych napojów wyznacza podstawę opodatkowania.

W świetle powyższego zauważyć należy, że nie każde świadczenie spełnione przez pracodawcę na rzecz pracownika bez ustalonej za nie zapłaty jest świadczeniem podlegającym podatkowi dochodowemu, podobnie jak nie każde tego rodzaju świadczenie jest wyłączone spod regulacji ustawy PIT. Przy czym, jak słusznie zauważył Trybunał Konstytucyjny ze względu na otwarty i rozwijający się katalog świadczeń oferowanych przez pracodawców – nie jest możliwe enumeratywne wyliczenie w ustawie podatkowej wszystkich nieodpłatnych przysporzeń, które zgodnie z zasadą powszechności przedmiotowej podatku dochodowego powinny być przez ustawodawcę uwzględnione.

Należy zaznaczyć, że są świadczenia, które gwarantują higieniczne i bezpieczne warunki pracy i służą jej organizacji (umożliwiają prawidłowe wykonywanie pracy), których spełnienie leży przede wszystkim w interesie pracodawcy w celu odpowiedniego zorganizowania własnej działalności. W takim przypadku pracownik korzysta z tych świadczeń (w ramach wykonywania przypisanej pracy), jednak dla niego jest to korzyść niewychodząca na zewnątrz stosunku pracy i niestanowiąca dochodu, będącego przedmiotem opodatkowania.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wyjaśnić, że niewątpliwie pracownik Wnioskodawcy uzyska przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń w sytuacji, gdy Wnioskodawca przekaże mu zakupioną uprzednio kartę multisport oraz karnety (na basen i siłownię), opłaci zajęcia rehabilitacyjne, badania medyczne, w tym profilaktyczne i specjalistyczne oraz konsultacje w dziedzinie dietetyki, albowiem w tej sytuacji zostaną spełnione wszystkie przesłanki, o których mowa w ww. wyroku Trybunału Konstytucyjnego: pracownicy skorzystają bowiem dobrowolnie ze świadczeń oferowanych przez pracodawcę, wydatek zostanie poniesiony w interesie pracownika, a dzięki temu, że wydatek zostanie poniesiony przez pracodawcę (Wnioskodawcę) pracownicy zaoszczędzą wydatku, który musieliby ponieść w sytuacji gdyby sami chcieli dokonać zakupu ww. usług, korzyść ta będzie wymierna i przypisana indywidualnie poszczególnemu pracownikowi.

Odnosząc się natomiast do kwestii finansowania przez Wnioskodawcę kosztów uczestnictwa w szkoleniach i warsztatach stwierdzić należy, że w sytuacji, gdy udział pracownika w szkoleniu nastawiony jest na poszerzenie jego indywidualnej wiedzy i umiejętności, pracownik otrzymuje konkretne przysporzenie majątkowe, bowiem gdyby nie pokrycie tych wydatków przez pracodawcę - pracownik musiałby ponieść taki koszt z własnych środków. Wyjątkiem od powyższej zasady jest jedynie przypadek, gdy pracownik został zobowiązany, do obowiązkowego uczestnictwa w konkretnych szkoleniach, czy warsztatach. W opisie stanu faktycznego Wnioskodawca wprost poinformował, że warsztaty i szkolenia: zarządzania czasem, radzenia sobie ze stresem i przeciwdziałania wypaleniu zawodowemu realizowane będą tylko w odniesieniu do tych osób, u których zidentyfikowana zostanie taka potrzeba, związana z rodzajem zadań wykonywanych w ramach obowiązków zawodowych, zatem w takiej sytuacji nie sposób mówić o powstaniu przychodu po stronie pracownika, gdyż uczestnictwo w takich szkoleniach i warsztatach wpłynie korzystnie na funkcjonowanie pracownika w zakładzie pracy, a zatem uczestnictwo przez pracownika w tych zajęciach przyniesie korzyść zarówno pracownikowi, jak i pracodawcy.

Zatem opłacenie przez Wnioskodawcę szkoleń i warsztatów, w których pracownik bierze udział w celu prawidłowego wykonywania swych obowiązków pracowniczych, nie skutkuje powstaniem przychodu ze stosunku pracy u pracownika. W niniejszej sytuacji nie następuje bowiem żadne przysporzenie na rzecz pracownika. Podkreślić należy, że odnosi się to tylko do takich szkoleń, które związane są z bieżącym funkcjonowaniem podmiotu zatrudniającego, czyli szkoleń podnoszących posiadane kwalifikacje zawodowe w sensie umiejętności wykonywania bieżącej pracy. Szkolenia i warsztaty związane z bieżącym wykonywaniem pracy są naturalnym składnikiem procesu zatrudnienia i pracy. Ponoszenie wydatków na pracowników z tytułu szkoleń i warsztatów potrzebnych do wykonywania należycie pracy jest, co do zasady, dokonywane w interesie samego podmiotu, który zatrudnia pracowników. Nie ulega także wątpliwości, że wykwalifikowana siła robocza zwiększa efektywność pracy, przyczyniając się tym samym do wzrostu efektywności całej firmy.

Skoro zatem tylko ci pracownicy, u których zidentyfikowana zostanie taka potrzeba związana z rodzajem zadań wykonywanych w ramach obowiązków zawodowych będą uczestniczyć w szkoleniach i warsztatach, które będą odbywać się w godzinach pracy urzędu to kosztu tych szkoleń nie można uznawać za przychód pracownika ze stosunku pracy.

Mając na uwadze powyżej wymienione przez Trybunał Konstytucyjny cechy nieodpłatnego świadczenia jako elementu przychodu pracowniczego podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych należy wskazać, że udział w pikniku promującego zdrowy styl życia, który zostanie zorganizowany przez pracodawcę również nie spełni kryterium wystąpienia po stronie pracownika przysporzenia majątkowego (korzyści). Nawet gdyby przyjąć, że pracownik będzie dobrowolnie uczestniczył w takiej imprezie nie pojawi się u niego korzyść nawet w postaci zaoszczędzenia wydatku. Nie sposób bowiem zakładać, że gdyby pracodawca nie zorganizował takiego pikniku, pracownik wydałby pieniądze na uczestnictwo w takim przedsięwzięciu. Udział w pikniku zaoferowanym przez pracodawcę nie oznacza uzyskania przychodu przez pracownika także z tego powodu, że brak jest podstaw, by świadczenie adresowane do wszystkich pracowników i ich rodzin – przypisać indywidualnym uczestnikom, jako ich wymierną korzyść.

W konsekwencji, udział pracownika jak również członków jego rodziny w opisanym pikniku promującym zdrowy tryb życia nie będzie stanowił dla pracownika przychodu ze stosunku pracy, tym samym dla Wnioskodawcy (jako płatnika) nie powstaną obowiązki związane z pobraniem i odprowadzeniem podatku dochodowego od osób fizycznych z tego tytułu.

Z uwagi, że Wnioskodawca uważa, że do świadczeń udostępnianych przez niego w ramach konkursu nr … ogłoszonego w ramach PRO … 2014-2000 Oś Priorytetowa 5 – Zatrudnienie, Poddziałanie 5.4.2. Zdrowie na rynku pracy będzie miało zastosowanie zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 137 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazać należy, że zgodnie z ww. przepisem wolne od podatku dochodowego są środki finansowe otrzymane przez uczestnika projektu jako pomoc udzielona w ramach programu finansowanego z udziałem środków europejskich, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.

W omawianym przepisie ustawodawca wskazał, że wolne od podatku są „środki finansowe otrzymane przez uczestnika projektu”. Z ww. sformułowania wynika zatem jednoznacznie, że przedmiotowym zwolnieniem nie są objęte wszystkie świadczenia jakie otrzymuje uczestnik projektu (np. świadczenia nieodpłatne, świadczenia częściowo odpłatne oraz świadczenia rzeczowe), a wyłącznie świadczenia finansowe, czyli pieniężne.

Ponadto z treści art. 21 ust. 1 pkt 137 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że aby zwolnienie przedmiotowe mogło być zastosowane środki finansowe otrzymane przez uczestnika projektu muszą stanowić pomoc udzieloną w ramach programu finansowanego z udziałem środków europejskich, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.

Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych – (tj. Dz. U. z 2017 r., poz. 2077) przez środki europejskie rozumie się środki, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 1, 2, 4 i 5a-5c.

Natomiast stosownie do art. 5 ust. 3 ww. ustawy, do środków, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zalicza się:

środki pochodzące z funduszy strukturalnych, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rybackiego oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego, z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. a i b;
niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. c i d:
1. Norweskiego Mechanizmu Finansowego,
2. Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego,
3. Szwajcarsko-Polskiego Programu Współpracy;
środki przeznaczone na realizację programów przedakcesyjnych oraz Programu Środki Przejściowe;
środki na realizację wspólnej polityki rolnej;
środki przeznaczone na realizację:
1. programów w ramach celu Europejska Współpraca Terytorialna,
2. programów, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1638/2006 z dnia 24 października 2006 r. określającym przepisy ogólne w sprawie ustanowienia Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa i Partnerstwa (Dz. Urz. UE L 310 z 09.11.2006, str. 1) oraz programów Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa,
3. Norweskiego Mechanizmu Finansowego 2004-2009,
4. Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego 2004-2009;
5a środki przeznaczone na realizację Inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych;
5b środki Europejskiego Funduszu Pomocy Najbardziej Potrzebującym;
5c środki pochodzące z instrumentu "Łącząc Europę", o którym mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1316/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. ustanawiającym instrument "Łącząc Europę", zmieniającym rozporządzenie (UE) nr 913/2010 oraz uchylającym rozporządzenia (WE) nr 680/2007 i (WE) nr 67/2010 (Dz. Urz. UE L 348 z 20.12.2013, str. 129, z późn. zm.);
inne środki.

Uwzględniając powyższe, do środków europejskich zalicza się m.in. środki pochodzące z funduszy strukturalnych (w tym Europejskiego Funduszu Społecznego) – wymienione w art. 5 ust. 3 pkt 1 ustawy o finansach publicznych. Użyte w powyższym przepisie pojęcie „z udziałem środków europejskich” należy rozumieć, jako współfinansowanie pomocy z tych środków. Natomiast przez uczestników projektu, o których mowa w przywołanym wyżej przepisie, należy rozumieć osoby, dla których faktycznie przeznaczona jest pomoc udzielona w ramach projektu.

Analiza cytowanego powyżej art. 21 ust. 1 pkt 137 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że jego regulacją objęte są tylko i wyłącznie środki finansowe (czyli środki pieniężne), które otrzymuje uczestnik projektu, jako pomoc udzieloną w ramach programu finansowanego z udziałem środków europejskich. Zatem ww. zwolnienie przedmiotowe nie ma zastosowania do świadczeń innych niż pieniężne, nawet wówczas, gdy zostaną otrzymane jako pomoc w ramach programu finansowanego z udziałem środków europejskich, o których mowa w ustawie o finansach publicznych.

Mając na uwadze opisane zdarzenie przyszłe oraz zacytowane powyżej przepisy stwierdzić należy, że nieodpłatne świadczenia, które otrzymają pracownicy Wnioskodawcy w związku z realizacją przez niego projektu współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach RPO 2014-2020 Oś Priorytetowa 5 – Zatrudnienie, Poddziałanie 5.4.2. Zdrowie na rynku pracy – nie będą objęte zwolnieniem przedmiotowym wynikającym z art. 21 ust. 1 pkt 137 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Niezależnie od powyższego wskazać należy, że w przedmiotowej sprawie nie znajdzie również zastosowanie zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 114 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym: wolna od podatku dochodowego jest wartość otrzymanych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych oraz wartość świadczeń rzeczowych (w naturze) finansowanych lub współfinansowanych ze środków budżetu państwa, jednostek samorządu terytorialnego, ze środków agencji rządowych, agencji wykonawczych lub ze środków pochodzących od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych, w ramach rządowych programów, gdyż jak wskazał Wnioskodawca projekt nie jest realizowany w ramach programu rządowego.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że wartość nieodpłatnych świadczeń jakie zostaną przekazane pracownikom w związku z realizacją projektu współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach RPO 2014-2020 Oś Priorytetowa 5 – Zatrudnienie, Poddziałanie 5.4.2. Zdrowie na rynku pracy, w postaci: kart multisport, karnetów (na basen i siłownię), zajęć rehabilitacyjnych, badań medycznych, w tym profilaktycznych i specjalistycznych oraz konsultacji w dziedzinie dietetyki Wnioskodawca jako pracodawca będzie zobowiązany doliczyć do dochodu danego pracownika ze stosunku pracy i wykazać w informacji PIT-11, o której mowa w art. 39 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin