Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4012.77.2018.2.WR
z 30 maja 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r., poz. 800, ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 marca 2018 r. (data wpływu – 20 marca 2018 r.), uzupełnione pismem z dnia 6 kwietnia 2018 r. (data wpływu 16 kwietnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie rozpoznania eksportu oraz importu towarów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 marca 2018 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie rozpoznania eksportu oraz importu towarów. Powyższy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 6 kwietnia 2018 r. (data wpływu 16 kwietnia 2018 r.), które stanowiło odpowiedź na wezwanie Organu z dnia 30 marca 2018 r., znak: 0111-KDIB3-3.4012.77.2018.1.WR.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. który zamierza dokonać nabycia towaru (blach) w trakcie transportu towarów z Ukrainy do Turcji od spółki zagranicznej, która pierwotnie nabędzie towar od spółki z siedzibą na Ukrainie. Wnioskodawca sprzeda blachę spółce w Turcji i kupi od spółki w Turcji rury. Rury te zostaną sprzedane klientowi ukraińskiemu (zwanemu dalej klientem). Następnie po sprzedaży rur zostaną one z Turcji przetransportowane na Ukrainę. Organizacją transportu zajmie się klient.

Przedstawiony opis zdarzenia przyszłego został uzupełniony przez Wnioskodawcę w piśmie z dnia 6 kwietnia 2018 r. (data wpływu 16 kwietnia 2018 r.), które stanowiło odpowiedź na wezwanie Organu z dnia 30 marca 2018 r. znak: 0111-KDIB3-3.4012.77.2018.1.WR. W piśmie tym Wnioskodawca wskazał co następuje:

1. Transport nabytych blach ma miejsce bezpośrednio z terytorium Ukrainy do Turcji z pominięciem terytorium Unii Europejskiej.
2. Nabyte przez Spółkę blachy nie są transportowane przez terytorium Polski.
3. Nabyte przez Spółkę blachy nie są dopuszczone do obrotu na terytorium Unii Europejskiej. 
4. Blachy nie będą wysyłane z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej. Blachy będą wysyłane z terytorium Ukrainy do Turcji. Wywozu blach z Ukrainy dokonuje ich bezpośredni nabywca a nie wnioskodawca.
5. W wyniku nabycia przez wnioskodawcę rur w Turcji nie następuje ich przywóz na terytorium Unii Europejskiej i nie następuje ich dopuszczenie do obrotu na terytorium Unii. Rury nie będą transportowane z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej. Rury będą transportowane z Turcji na Ukrainę.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym po stronie Wnioskodawcy wystąpi czynność powodująca opodatkowanie podatkiem od towarów i usług a w szczególności:

1. czy nabycie przez wnioskodawcę blach od spółki zagranicznej w transporcie będzie stanowił import towarów ?
2. czy sprzedaż blach spółce tureckiej będzie stanowił eksport towarów ?
3. czy nabycie od spółki tureckiej rur będzie stanowił import towarów ?
4. czy sprzedaż rur klientowi ukraińskiemu będzie stanowił eksport towarów ?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy

Zdaniem Wnioskodawcy żadna z wymienionych w pytaniach operacja gospodarcza nie spowoduje obowiązku podatkowego w podatku VAT po stronie Wnioskodawcy :

ad.1 Nabycie towaru od spółki zagranicznej w trakcie transportu z Ukrainy do Turcji nie stanowi importu towarów. Za import towarów uznaje się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej (art. 2 pkt 7). Jednak opodatkowaniu VAT w Polsce podlega tylko taki import towarów, który został dokonany na terytorium Polski (art. 5 ust. 1 pkt 3). Zakupiony w transporcie towar nie zostanie wprowadzony ani na teren Polski ani na inny teren położony w Unii Europejskiej, co wyklucza kwalifikację nabycia jako importu towarów rodzącego obowiązek podatkowy.

ad.2 Sprzedaż blach spółce tureckiej nie będzie stanowiła eksportu towarów. Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 8 przez eksport towarów - rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej. W niniejszej sprawie nie dojdzie do eksportu ponieważ towar w postaci rur nie jest wysyłany z Polski.

ad.3 Podobnie jak w przypadku nabycia blach od spółki zagranicznej tak samo nabycie rur od spółki z siedzibą w Turcji nie będzie stanowiła dla wnioskodawcy importu towarów, ponieważ zakupione rury zostaną dostarczone na Ukrainę przez klienta. Skoro zakupione towary nie trafią do Polski nie zajdzie import towarów w rozumieniu art. 2 pkt 7 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług.

ad.4 Sprzedaż rur klientowi nie będzie stanowiła eksportu towarów. Towar w postaci rur zostanie dostarczony na Ukrainę. Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 8 przez eksport towarów - rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej. W niniejszej sprawie nie dojdzie do eksportu, ponieważ towar w postaci rur nie jest wysyłany z Polski.

Z uwagi na powyżej opisany stan faktyczny zdaniem Wnioskodawcy żadna z operacji gospodarczych nie będzie rodziła po stronie Wnioskodawcy obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług zaś wystawiona na sprzedaż rur faktura klientowi ukraińskiemu nie będzie zawierała podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r. poz. 1221 ze zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które – stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (z zastrzeżeniem art. 2a).

Zgodnie z a art. 2 pkt 7 i 8 ustawy przez:

• import towarów - rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej;
  
• eksport towarów - rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:
  
  1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
     
  2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych
  • jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych;
  
  

Definicja importu kładzie nacisk przede wszystkim na czynność faktyczną, czyli przywóz towaru. Dla zaistnienia importu nie ma znaczenia cel przywozu bądź stosunek prawny, w ramach którego dokonano przywozu.

Na podstawie art. 26a ust. 1 ustawy, miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej.

Trzeba tutaj zauważyć, że art. 5 ust. 1 pkt ustawy przewiduje, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega import towarów, jednak z uwagi na terytorialny charakter VAT, opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności, których miejscem świadczenia jest terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, które w przypadku dostaw towarów wysyłanych lub transportowanych wyznacza art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecia - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Jak wynika z wniosku Wnioskodawca zamierza dokonać nabycia towaru (blach), od spółki zagranicznej, w trakcie jego transportu towarów z Ukrainy do Turcji. Towar ten nie jest transportowany przez terytorium kraju jak i też nie jest dopuszczony do obrotu na terytorium Unii.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że skoro nabyty przez Wnioskodawcę towar nie jest dopuszczany do obrotu na terytorium Unii, zatem brak jest podstaw do rozpoznania opisanego nabycia za import towarów. W konsekwencji nabycie to nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium kraju.

Podobnie wygląda ocena innej części zdarzenia przyszłego. Bowiem, zgodnie z opisem sprawy, Wnioskodawca będzie od spółki w Turcji nabywał rury i sprzedawał je klientowi z Ukrainy. Rury te nie będą przywiezione na terytorium Unii Europejskiej, ani dopuszczone do obrotu na tym terytorium. Będą one jedynie transportowane z Turcji na Ukrainę. Tym samym również w tym przypadku brak jest podstaw do rozpoznania importu w rozumieniu ustawy o VAT, a tym samym czynność ta nie będzie podlegać opodatkowaniu na terytorium Polski podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 oraz pytania nr 3 należy uznać za prawidłowe.

Ustawodawca definiując pojęcie eksportu towarów, dokonał rozróżnienia sytuacji, gdy będący przedmiotem wywozu towar jest wywożony przez dostawcę lub na jego rzecz, oraz, gdy jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz. Sytuacja kiedy eksporter lub podmiot przez niego upoważniony sam dokonuje wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej – stanowi tzw. eksport bezpośredni. Eksport pośredni natomiast ma miejsce wówczas, gdy wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, w wykonaniu dostawy towarów, jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Polski lub na jego rzecz.

Aby uznać daną czynność za eksport towarów muszą wystąpić łącznie następujące przesłanki:

• ma miejsce dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni) lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz (eksport pośredni),
• wywóz towarów musi być potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych.
  
  

Trzeba tutaj zauważyć, że art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy przewiduje, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega eksport towarów, jednak z uwagi na terytorialny charakter podatku VAT, opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności, których miejscem świadczenia jest terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, które w przypadku dostaw towarów wysyłanych lub transportowanych wyznacza art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem – miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Tylko zatem wywóz towarów, które w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu poza terytorium Unii Europejskiej znajdują się na terytorium kraju, stanowi eksport towarów w rozumieniu art. 2 pkt 8 i art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlegający opodatkowaniu w Polsce.

Jak wskazano we wniosku do Turcji będą sprzedawane blachy, które Wnioskodawca nabędzie w trakcie ich transportu do tego kraju z terytorium Ukrainy. Transport tych blach odbywa się bezpośrednio z Ukrainy do Turcji z pominięciem terytorium Unii Europejskiej. Blachy te nie są również dopuszczone do obrotu na terytorium Unii Europejskiej.

Natomiast w dalszej kolejności Wnioskodawca nabywa rury w Turcji, które nie będą przywiezione na terytorium Unii Europejskiej. Rury te nie będą również transportowane z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej.

Z uwagi, że ani blachy, ani rury nie są wysyłane z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej brak jest podstaw dla rozpoznania w obu z tych czynności eksportu w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie objętym pytaniami 2 i 4 również należy uznać za prawidłowe.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe w pełnym zakresie..

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego, zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.