Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-2.4011.173.2018.1.MM
z 6 czerwca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 kwietnia 2018 r. (data wpływu 13 kwietnia 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 kwietnia 2018 r. (data wpływu 23 kwietnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodu myśliwego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 19 kwietnia 2018 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodu myśliwego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest członkiem Polskiego Związku Łowieckiego i myśliwym należącym do Koła Łowieckiego „…” w ….. Koło jest zrzeszeniem osób fizycznych, stowarzyszone w Polskim Związku Łowieckim. Koło prowadzi działalność na podstawie przepisów ustawy z dnia 13 października 1995 r. Prawo Łowieckie, statutu zrzeszenia Polskiego Związku Łowieckiego oraz uchwał organów zrzeszenia i Koła Łowieckiego.

Gospodarka łowiecka prowadzona jest na zasadach określonych w ustawie, w oparciu o roczne plany łowieckie i wieloletnie łowieckie plany hodowlane, które są sporządzane na dzień 31 marca, w konsekwencji rok sprawozdawczy w Polskim Związku Łowieckim ustalono na dzień 31 marca.

Koło Łowieckie prowadzi gospodarkę łowiecką poprzez hodowlę i pozyskiwanie zwierzyny oraz działa na rzecz jej ochrony, poprzez regulację liczebności populacji zwierząt łownych. Zadania Koła i sposób ich realizacji określa statut Polskiego Związku Łowieckiego.

Dochód z prowadzonej gospodarki łowieckiej w całości przeznaczany jest na działalność statutową.

Koło na obszarze Województwa … dzierżawi trzy obwody łowieckie oddalone od siebie średnio 80 km. Pozyskiwanie zwierzyny jest jednym z zadań powierzonych Kołu, odbywa się na podstawie zatwierdzonego rocznego planu pozyskania. Realizują go myśliwi poprzez zaplanowane i organizowane przez zarząd Koła polowania zbiorowe oraz polowania indywidualne na terenach dzierżawionych obwodów. Ustalanie zasad wydawania zezwoleń na polowania indywidualne oraz zagospodarowywanie pozyskanej zwierzyny należą do wyłącznej kompetencji walnego zgromadzenia. Na podstawie uchwalonych zasad, Zarząd Koła na wszystkie trzy obwody wydaje myśliwym upoważnienia do wykonania polowania indywidualnego z przydzieloną do odstrzału zwierzyną w poszczególnych gatunkach. Koordynacja i przydział dodatkowych sztuk zwierzyny do pozyskania należy do zarządu, który odpowiada za realizację uchwalonego budżetu w tym planu pozyskania. Na tej podstawie myśliwy pozyskuje zwierzynę i odstawia do punktu skupu. Przedstawiciel firmy skupującej (punkt skupu) przyjmując zwierzynę dokonuje jej ważenia, określa klasę, znakuje i ustala cenę jednostkową za kilogram tuszy oraz cenę końcową. Skupujący nie wypłaca pieniędzy myśliwemu, zaś fakt przyjęcia tuszy do skupu potwierdza wystawiając kwit dla Koła Łowieckiego z podaniem również danych adresowych myśliwego. Myśliwy przekazuje kwit do Zarządu Koła (Łowczego) i na tym udział myśliwego w tej transakcji się kończy. Za sprzedane przez Koło tusze środki pieniężne wpływają na konto Koła i przy dobrej sytuacji finansowej Zarząd Koła – zgodnie z uchwałą Walnego Zgromadzenia i regulaminem wewnętrznym Koła – wypłaca myśliwemu, który pozyskał zwierzynę i dostarczył ją do punktu skupu rekompensatę poniesionych kosztów w wysokości 20% wartości pozyskanej zwierzyny.

Do celów rozliczeń wewnątrzorganizacyjnych, w tym zobowiązań statutowo-regulaminowych Zarząd Koła (Skarbnik) prowadzi indywidualne konta myśliwego. Skarbnik nie wypłaca rekompensat za pozyskaną zwierzynę lecz zasila indywidualne konto Wnioskodawcy-myśliwego. Dokonuje rozrachunku w poczet zobowiązań statutowo-regulaminowych, w tym składek członkowskich do Koła Łowieckiego i składek członkowskich do Polskiego Związku Łowieckiego.

Koło Łowieckie – jako organizacja – do celów prowadzonej działalności posiada konto bankowe. Konto osobiste Wnioskodawcy w Kole zostało założone przez Zarząd Koła (Skarbnika) do rozliczeń wewnątrzorganizacyjnych (jest kontem pomocniczym) i nie ma żadnego związku z kontem bankowym Koła, ani prywatnym kontem Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie otrzymuje z kasy środków pieniężnych z tytułu rekompensat, jak również środki te nie są przelewane na jego prywatne konto bankowe. Wszyscy członkowie Koła (myśliwi) posiadają do rozliczeń wewnętrzne w Kole indywidualne konto.

Jednocześnie Wnioskodawca przedstawia swoje rozliczenie z ostatnich dwóch lat, tj.: 2016 i 2017 r.

Wnioskodawca jest myśliwym/emerytem. Źródłem jego dochodu za lata 2016 i 2017 było świadczenie emerytalne oraz uzyskiwane rekompensaty w Kole, z tytułu zwrotu kosztów polowania wykazane na druku PIT-8C wystawionym przez Zarząd Koła (Skarbnika).

Roczne obliczenie podatku za 2016 i 2017 r. zostało przez Wnioskodawcę dokonane na druku PIT-37, na podstawie wystawionego przez organ rentowy PIT-40 oraz na podstawie informacji PIT-8C wystawionej przez Koło Łowieckie z tytułu rekompensat kosztów polowania za pozyskaną zwierzynę. Za ww. lata Wnioskodawca innych dochodów nie osiągał. Wnioskodawca pozyskuje mało zwierzyny, a w rezultacie kwoty z uzyskanych rekompensat są również małe. Faktycznie z Koła Łowieckiego Wnioskodawca nie pobiera środków pieniężnych. Natomiast zasilenie jego konta w Kole środkami uzyskanymi z rekompensat nie wystarcza na pokrycie zobowiązań statutowo-regulaminowych, w tym składek członkowskich do Koła oraz składek członkowskich do Polskiego Związku Łowieckiego. W każdym roku Wnioskodawca dopłaca brakujące kwoty pieniężne na pokrycie tych zobowiązań. Zgodnie z regulaminem wewnętrznym Koła roczna składka wynosi 360 zł, natomiast składka członkowska do Polskiego Związku Łowieckiego w 2017 r. wyniosła 357 zł, a jej wysokość wynika z uchwały Naczelnej Rady Łowieckiej z dnia 5 września 2017 r. nr 35/2017. Zarząd Koła (Skarbnik) podtrzymuje stanowisko, że uzyskane i rozliczane w ten sposób rekompensaty są przychodem Wnioskodawcy. Za wskazane lata: 2016 i 2017 wystawił informacje podatkowe PIT-8C o osiągniętym dochodzie z tytułu rozliczonych rekompensat, na indywidualnym koncie Wnioskodawcy. Stosownie do otrzymanych informacji PIT-8C Wnioskodawca dokonał rocznych rozliczeń podatkowych na druku PIT-37 i odprowadził należny z tego tytułu podatek.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w opisanej we wniosku sytuacji zasilenie osobistego konta Wnioskodawcy w Kole środkami pieniężnymi z rekompensat oraz rozliczenie ich w poczet zobowiązań statutowo - regulaminowych (w tym składek członkowskich do Koła oraz do Polskiego Związku Łowieckiego) stanowi przychód Wnioskodawcy podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym?
2. Czy zgromadzone na indywidualnym koncie w Kole nadwyżki środków pieniężnych z rekompensat, przeznaczone na przyszłe zobowiązania statutowo-regulaminowe stanowią przychód Wnioskodawcy podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym?

Zdaniem Wnioskodawcy, przypisane na indywidualne konto w Kole środki pieniężne z rekompensat i rozliczane w poczet zobowiązań statutowo-regulaminowych (w tym składek członkowskich) nie stanowią jego przychodu, który podlegałby opodatkowaniu. Uchwalone rekompensaty są symboliczne. Dla realizacji zadań statutowych (w tym pozyskiwanie zwierzyny) rzeczywiste koszty ponoszone przez myśliwego są znacznie wyższe, są wartością zmienną, zależą od szeregu czynników, w tym m.in.:

1. Lokalizacja trzech obwodów łowieckich w terenie rozległym o średniej odległości 80 km,
   
2. Dojazd do łowisk własnym samochodem na średnią odległość w jedną stronę 75 km x 2 = 150 km. Niejednokrotnie dla pozyskania jednej sztuki zwierzyny trzeba wykonać od 3 do 4 wyjazdów (dla osiągnięcia efektu końcowego trzeba mieć tzw. przysłowiowe szczęście).
   
3. Uwarunkowanie pogodowe, sprzętowe oraz dobra dyspozycja myśliwego w dniu dokonywania polowania.
   
4. Jazda po terenie w łowisku średnio za jednym pobytem 60 km.
   
5. Koszty transportu pozyskanej zwierzyny do punktu skupu – średnio 20 km.
   
6. Zmienność średniorynkowych cen skupu, np.:
   
   
   
   
   1. w miesiącu marcu i kwietniu cena tuszy dzika o średniej wadze 37 kg wynosiła 1,50 zł – 2,00 zł,
      
   2. sarny od 12 do 15 zł, przy średniej wadze 13,5 kg,
      
   3. łani jelenia o wadze 55 kg oraz samca jelenia o średniej wadze 95 kg wyniosła od 6 do 9 zł,
      
      
      
   
   
7. koszty pozostałe, w tym wyposażenie i sprzęt myśliwego.

Przedstawione powyżej pochodne kosztów myśliwego nie rekompensują faktycznie poniesionych przez niego wydatków, są jedynie zachętą mobilizującą myśliwego do aktywnego udziału w realizacji planu pozyskania i redukcji populacji i tym samym ograniczania szkód łowieckich, wyrządzanych w gospodarstwach rolnych oraz leśnych przez zwierzynę dziko żyjącą w stanie wolnym, będącą – zgodnie z ustawą Prawo łowieckie - własnością Skarbu Państwa.

Na potwierdzenie własnego stanowiska Wnioskodawca powołuje interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie znak: IPPB4/4511-1042/15-4/MSZ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, źródłami przychodów są inne źródła.

Stosownie natomiast do art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Jak wynika z powyższego przepisu katalog przychodów zaliczanych do tzw. przychodów z innych źródeł jest katalogiem otwartym. Tym samym do tego źródła należy zaliczyć wszystkie inne przychody, które nie mogą być zakwalifikowane do pozostałych kategorii źródeł, szczegółowo wymienionych w treści art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest członkiem Polskiego Związku Łowieckiego i myśliwym należącym do Koła Łowieckiego „…” w …..

Koło na obszarze Województwa … dzierżawi trzy obwody łowieckie oddalone od siebie średnio 80 km. Pozyskiwanie zwierzyny jest jednym z zadań powierzonych Kołu, odbywa się na podstawie zatwierdzonego rocznego planu pozyskania. Realizują go myśliwi poprzez zaplanowane i organizowane przez zarząd Koła polowania zbiorowe oraz polowania indywidualne na terenach dzierżawionych obwodów. Na podstawie uchwalonych zasad, Zarząd Koła na wszystkie trzy obwody wydaje myśliwym upoważnienia do wykonania polowania indywidualnego z przydzieloną do odstrzału zwierzyną w poszczególnych gatunkach. Koordynacja i przydział dodatkowych sztuk zwierzyny do pozyskania należy do zarządu, który odpowiada za realizację uchwalonego budżetu w tym planu pozyskania. Na tej podstawie myśliwy pozyskuje zwierzynę i odstawia do punktu skupu. Przedstawiciel firmy skupującej (punkt skupu) przyjmując zwierzynę dokonuje jej ważenia, określa klasę, znakuje i ustala cenę jednostkową za kilogram tuszy oraz cenę końcową. Skupujący nie wypłaca pieniędzy myśliwemu, zaś fakt przyjęcia tuszy do skupu potwierdza wystawiając kwit dla Koła Łowieckiego z podaniem również danych adresowych myśliwego. Myśliwy przekazuje kwit do zarządu Koła (Łowczego) i na tym udział myśliwego w tej transakcji się kończy. Za sprzedane tusze przez Koło środki pieniężne wpływają na konto Koła i przy dobrej sytuacji finansowej Zarząd Koła – zgodnie z uchwałą Walnego Zgromadzenia i regulaminem wewnętrznym Koła – wypłaca myśliwemu, który pozyskał zwierzynę i dostarczył ją do punktu skupu rekompensatę poniesionych kosztów w wysokości 20% wartości pozyskanej zwierzyny.

Do celów rozliczeń wewnątrzorganizacyjnych, w tym zobowiązań statutowo-regulaminowych Zarząd Koła (Skarbnik) prowadzi indywidualne konta myśliwego. Skarbnik nie wypłaca rekompensat za pozyskaną zwierzynę lecz zasila indywidualne konto Wnioskodawcy-myśliwego. Dokonuje rozrachunku w poczet zobowiązań statutowo-regulaminowych, w tym składek członkowskich do Koła Łowieckiego i składek członkowskich do Polskiego Związku Łowieckiego.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i zacytowane przepisy prawa stwierdzić należy, że rekompensata za pozyskanie zwierzyny stanowi dla myśliwego przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 i art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym i to niezależnie od tego, czy zostaje wypłacona myśliwemu, czy też zarachowana na poczet należnych (obecnie lub w przyszłości) składek członkowskich do Koła Łowieckiego, czy też składek Polskiego Związku Łowieckiego. Przychód z ww. tytułu Wnioskodawca był zatem zobowiązany uwzględnić w zeznaniu za rok podatkowy, w którym otrzymał ww. rekompensatę i odprowadzić podatek dochodowy.

W odniesieniu do powołanej interpretacji indywidualnej wskazać należy, iż jakkolwiek interpretacje podatkowe kształtują pewną linię wykładni obowiązującego prawa, jednak dotyczą wyłącznie konkretnych spraw, a zatem nie mają one zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Rozstrzygnięcie to zapadło w indywidualnej sprawie i w świetle art. 87 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej nie jest źródłem powszechnie obowiązującego prawa i tym samym nie może być wiążące dla organu wydającego interpretację indywidualną.

Końcowo należy dodać, iż dokumenty dołączone przez Wnioskodawcę do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.