UZASADNIENIE

W dniu 27 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny, uzupełniony w dniu 7 maja 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia mieszkań.

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania:

A, zam. …, PESEL …,

• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:

B, zam. …, PESEL ….

i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

We wrześniu 1997 r. Wnioskodawczyni zameldowała się wraz z mężem w lokalu mieszkalnym położonym przy ul. … w A. W październiku 1998 r. Wnioskodawczyni z mężem nabyła przedmiotowy lokal do majątku wspólnego. W 2016 r. Wnioskodawczyni z mężem dokonała podziału lokalu mieszkalnego nr … na dwa lokale mieszkalne o numerach … i ... W kwietniu 2017 r. dokonano sprzedaży lokalu numer …, natomiast we wrześniu 2017 r. zbyto lokal numer ….

Wnioskodawczyni wraz z mężem przeznaczyli środki uzyskane ze sprzedaży lokali mieszkalnych na zakup nieruchomości, którą przeznaczyli na własne cele mieszkaniowe.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy przychód uzyskany ze sprzedaży lokali mieszkalnych będzie zaliczony do źródła przychodów o którym mowa w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy przychód ten będzie objęty wyłączeniem z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwagi na czas jaki upłynął od końca roku kalendarzowego w którym nastąpiło nabycie lokalu?

Zdaniem Zainteresowanych: w przedmiotowym stanie faktycznym przychód uzyskany ze sprzedaży lokali numer … i … położonych przy …. w A będzie objęty wyłączeniem z opodatkowania z uwagi na czas jaki upłynął od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lokalu.

Biorąc pod uwagę fakt, iż do nabycia lokalu doszło w październiku 1998 r., w 2016 r. doszło jedynie do fizycznego podziału ww. lokalu, nie były w związku z tym zawierane żadne umowy (zbycie, zamiana, darowizna). Z tego względu Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że wypełniła wraz z mężem przesłanki wymienione w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Po pierwsze przychód uzyskany ze sprzedaży został przeznaczony na własne cele mieszkaniowe. Po drugie między transakcjami nie upłynęły dwa lata, licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiła pierwsza z nich.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonywaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w ww. przepisie.

Zatem dla określenia skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości istotne jest ustalenie daty jej nabycia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w 1998 r. lokal mieszkalny został nabyty przez małżonków do majątku wspólnego. W 2016 r. dokonano podziału tego lokalu na dwa lokale. Lokale te sprzedano w 2017 r.

Zasady dotyczące odrębnej własności lokali mieszkalnych uregulowane zostały w ustawie z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali. Zgodnie z art. 2 ust. 1 ww. ustawy, samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, zwane dalej „lokalami”, mogą stanowić odrębne nieruchomości. Samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy – stosownie do art. 2 ust. 2 ww. ustawy – jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne.

W przedstawionym stanie faktycznym, wyodrębnienie dwóch lokali mieszkalnych z jednego nie było zdarzeniem prawnopodatkowym, które należy utożsamiać z nabyciem, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stąd czynność ta nie ma wpływu na określenie początku biegu terminu, o którym mowa w tym przepisie. W wyniku podziału lokalu mieszkalnego i wyodrębnienia z niego dwóch mniejszych lokali mieszkalnych Zainteresowani nie nabyli niczego nowego ponad to, czego byli właścicielami od 1998 r. Oznacza to, że pomimo, że nastąpił podział lokalu mieszkalnego z którego wyodrębniono dwa lokale mieszkalne, to dokonany podział nie wpłynie na formę prawną władania przez Zainteresowanych przedmiotowymi lokalami mieszkalnymi. Nie wpływa to także na bieg pięcioletniego terminu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który należy liczyć dla obu powstałych z podziału lokali od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, tj. od końca 1998 r. W powołanym przepisie mowa jest bowiem o dacie nabycia nieruchomości, a nie dacie jej podziału.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że w sytuacji, gdy sprzedaż ww. lokali mieszkalnych została dokonana po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym Zainteresowani nabyli lokal mieszkalny, który został następnie podzielony, sprzedaż ta nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym bezprzedmiotowe są rozważania w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.