Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-2.4011.182.2018.3.ENB
z 11 czerwca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 kwietnia 2018 r. (data wpływu 18 kwietnia 2018 r.), uzupełnionym w dniu 1 czerwca 2018 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 1 czerwca 2018 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest obywatelem Polski i posiada w Polsce status rezydenta. Osiąga przychody z umowy o pracę w firmie polskiej oraz jest zatrudniony w firmie niemieckiej. Zatrudnienie w firmie niemieckiej odbywa się na podstawie umowy o pracę. Praca ta jest wykonywana na terenie Niemiec.

Obowiązkowe składki społeczne oraz składka zdrowotna z umowy z firmą niemiecką są odprowadzane do polskiego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, i były potrącone w roku podatkowym ze środków Wnioskodawcy przez płatnika. Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podstawę naliczenia podatku stanowił dochód po odliczeniu kwot m.in. składek określonych w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych potrąconych w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika. Zgodnie z art. 27b ust. 1 pkt 2 ustawy, podatek dochodowy w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne. Art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera zamknięty katalog dochodów od których nie można odliczać składek na ubezpieczenie społeczne. Nie zostały tam wskazane dochody zwolnione na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. W rozliczeniu rocznym wynagrodzenie jest wskazywane jako dochód zwolniony od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Dochód ten jest dodany do pozostałego dochodu w celu obliczenia stawki podatku. Składki na ubezpieczenie zdrowotne zostały pobrane w roku podatkowym przez płatnika.

Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne stanowił dochód zwolniony na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 20 w części odpowiadającej 30% diety.

Dokonując odliczenia składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne uwzględniono ograniczenia, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 oraz art. 27b ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wynika to bowiem z faktu, iż diety są częścią przychodu, który na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 20 korzysta ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy składki społeczne i zdrowotne zapłacone od niemieckiego wynagrodzenia a odprowadzane do polskiego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych podlegają odliczeniu w rozliczeniu rocznym?

Zdaniem Wnioskodawcy odliczeniu podlegają składki społeczne i zdrowotne zapłacone do polskiego Zakładu Ubezpieczeń Zdrowotnych w wysokości, która podlega opodatkowaniu. Dochody uzyskane z wynagrodzenia niemieckiego podlegają opodatkowaniu w Niemczech tj. nie są zwolnione z podatku. Jednocześnie są uwzględnione przy wyliczeniu procentu podatku do wynagrodzeń z Polski. Zwolniony jest z opodatkowania przychód w wysokości 30% diety liczony za każdy dzień przebywania za granicą. W takiej też wysokości powinny być pomniejszone składki społeczne i zdrowotne opłacone od wynagrodzenia niemieckiego podlegające odliczeniu w rozliczeniu rocznym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym przed 18 maja 2018 r., podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c, art. 30e i art. 30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e i 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych potrąconych w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika, z tym że w przypadku podatnika osiągającego przychody określone w art. 12 ust. 6, tylko w części obliczonej, w sposób określony w art. 33 ust. 4, od przychodu podlegającego opodatkowaniu - odliczenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy, oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 27b ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy stanowi natomiast, że podatek dochodowy, obliczony zgodnie z art. 27 lub art. 30c, w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1938, 2110 i 2217) pobranej w roku podatkowym przez płatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych - obniżenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie natomiast z art. 21 ust. 1 pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolna od podatku dochodowego jest część przychodów osób, o których mowa w art. 3 ust. 1, przebywających czasowo za granicą i uzyskujących przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, za każdy dzień pobytu za granicą, w którym podatnik pozostawał w stosunku służbowym, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczym stosunku pracy, w kwocie odpowiadającej 30% diety, określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 15.

Z powyższych przepisów wynika, że składki określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych potrącone w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika podlegają odliczeniu od dochodu pod warunkiem, że podstawy ich wymiaru nie stanowi dochód (przychód), zwolniony od podatku na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Na takich samych zasadach odliczeniu od podatku podlegają pobrane przez płatnika składki na ubezpieczenie zdrowotne, o których mowa w ustawie o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Jak wskazano we wniosku, Wnioskodawca jest obywatelem Polski i posiada w Polsce status rezydenta. Osiąga przychody z umowy o pracę w firmie polskiej oraz jest zatrudniony w firmie niemieckiej. Zatrudnienie w firmie niemieckiej odbywa się na podstawie umowy o pracę. Praca ta jest wykonywana na terenie Niemiec.

Obowiązkowe składki społeczne oraz składka zdrowotna z umowy z firmą niemiecką są odprowadzane do polskiego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, i były potrącone w roku podatkowym ze środków Wnioskodawcy przez płatnika. Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podstawę naliczenia podatku stanowił dochód po odliczeniu kwot m.in. składek określonych w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych potrąconych w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika. Zgodnie z art. 27b ust. 1 pkt 2 ustawy, podatek dochodowy w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne. Art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera zamknięty katalog dochodów od których nie można odliczać składek na ubezpieczenie społeczne. Nie zostały tam wskazane dochody zwolnione na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. W rozliczeniu rocznym wynagrodzenie jest wskazywane jako dochód zwolniony od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Dochód ten jest dodany do pozostałego dochodu w celu obliczenia stawki podatku. Składki na ubezpieczenie zdrowotne zostały pobrane w roku podatkowym przez płatnika.

Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne stanowił dochód zwolniony na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 20 w części odpowiadającej 30% diety.

Dokonując odliczenia składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne uwzględniono ograniczenia, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 oraz art. 27b ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wynika to bowiem z faktu, iż diety są częścią przychodu, który na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 20 korzysta ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowym.

Przenosząc powyższe uregulowania na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że wskazane we wniosku składki na ubezpieczenie społeczne, co do zasady podlegają odliczeniu od dochodu, na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), natomiast składka na ubezpieczenie zdrowotne podlega odliczeniu od podatku na podstawie art. 27b ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Składki podlegają odliczeniu w zeznaniu rocznym składanym za rok podatkowy, w którym zostały potrącone przez płatnika. Zgodnie z art. 27b ust. 2 ustawy, kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którą zmniejsza się podatek, nie może przekroczyć 7,75% podstawy wymiaru tej składki.

Odliczenie składek na ubezpieczenie społeczne oraz składek na ubezpieczenie zdrowotne, nie może jednak dotyczyć składek, których podstawę wymiaru stanowił dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy, oraz składek, których podstawę wymiaru stanowił dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Nie podlegają zatem odliczeniu składki obliczone od wynagrodzenia w części zwolnionej z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia wskazanych we wniosku składek, w części w jakiej podstawy ich wymiaru nie stanowił dochód zwolniony od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast składki których podstawę wymiaru stanowił dochód zwolniony nie podlegają odliczeniu.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo zauważyć należy, iż przedmiotem niniejszej interpretacji, zgodnie z zakresem wyznaczonym zadanym pytaniem jest wyłącznie możliwość odliczenia składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.