Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.225.2018.2.IT
z 12 czerwca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 marca 2018 r. (data wpływu 10 kwietnia 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 4 czerwca 2018 r. (data wpływu 5 czerwca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania przemieszczenia własnych towarów do magazynu nabywcy w Niemczech za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów oraz momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu tej dostawy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania przemieszczenia własnych towarów do magazynu nabywcy w Niemczech za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów oraz momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu tej dostawy. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 4 czerwca 2018 r. (data wpływu 5 czerwca 2018 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka zamierza zawrzeć umowę z niemieckim podatnikiem podatku od wartości dodanej, zarejestrowanym dla celów obrotu wewnątrzwspólnotowego (dalej „Nabywca”). Spółka nie jest zarejestrowana dla celów podatku od wartości dodanej w Niemczech.

Przedmiotem Umowy ma być dokonywanie przez Spółkę dostaw towarów dla Nabywcy w ten sposób, że Spółka – na podstawie zamówienia złożonego przez Nabywcę – przemieści własne towary do Niemiec, do magazynu konsygnacyjnego prowadzonego przez Nabywcę, przy czym przejście prawa do dysponowania towarami jak właściciel przejdzie na Nabywcę z chwilą pobrania tych towarów z magazynu konsygnacyjnego w Niemczech. Przemieszczeniu będą podlegały towary, do których prawo własności przejdzie na terytorium Niemiec, z chwilą pobrania ich z magazynu konsygnacyjnego.

Zgodnie z Umową Spółka zorganizuje skład magazynowy u Nabywcy (magazyn konsygnacyjny) w celu zapewnienia Nabywcy dostępności produktów Spółki. Dostarczone do składu towary pozostaną wyłączną własnością Spółki do momentu opuszczenia magazynu konsygnacyjnego zgodnie z postanowieniami Umowy – wówczas dochodzi do przeniesienia własności. Skład zostanie zorganizowany w wymaganych przez Nabywcę dwóch lokalizacjach i obejmie wspólnie ustalone produkty oraz ilości. Umowa przewiduje także, że Nabywca ma prawo i obowiązek odbioru towarów, dostarczonych uprzednio przez Spółkę do centralnych magazynów konsygnacyjnych, w celu niezwłocznego przekazania do magazynów oddziałów, aby w ten sposób uzyskać i zapewnić optymalną dostępność towarów w każdym indywidualnym punkcie sprzedaży Nabywcy. Nabywca ponosi koszty transportu wynikające z przemieszczania towarów między oddziałami i centralnymi magazynami konsygnacyjnymi, a także odpowiada za szkody wyrządzone na towarach podczas tych transportów. W Umowie wskazano również, że Nabywca będzie sprzedawał towary z magazynu konsygnacyjnego we własnym imieniu i na własny rachunek klientom Nabywcy. Umowa zakupu towarów pomiędzy Nabywcą a Spółką jest logicznym następstwem zawarcia umowy zakupu pomiędzy Nabywcą a klientem Nabywcy. Spółka upoważnia Nabywcę do odsprzedaży i przekazania klientowi Nabywcy towarów. Prawo własności przechodzi na klienta bezpośrednio w momencie dostawy lub załadunku towarów na samochód.

Umowa przewiduje, że stan magazynowy to suma towarów dostarczonych do składu magazynowego (magazynu konsygnacyjnego) z pominięciem towarów zafakturowanych. Spółka, po wcześniejszym uzgodnieniu z Nabywcą, ma prawo wglądu do magazynu konsygnacyjnego w godzinach jego otwarcia. Nabywca ubezpieczy magazyn konsygnacyjny w momencie przyjęcia towarów (na stan magazynu konsygnacyjnego lub magazynów oddziałów) od wszystkich przypadkowych uszkodzeń i strat i zrekompensuje wszelkie występujące straty oraz uszkodzenia najpóźniej w momencie rozwiązania umowy.

Umowa stanowi, że płatności będą dokonywane zgodnie z następującymi warunkami:

Nabywca będzie przedkładał Spółce (w ujęciu dziennym/tygodniowym/miesięcznym) do dyspozycji listę rozrachunkową, z której wynika, jakie produkty i w jakich ilościach Nabywca pobrał z magazynu konsygnacyjnego lub sprzedał. Na podstawie takiej listy Spółka wystawi fakturę VAT i prześle ją Nabywcy. Ponadto Spółka oprócz listy rozrachunkowej otrzyma także wykaz produktów i ilości aktualnie znajdujących się na stanach magazynów centralnych oraz magazynów oddziałów.

Zgodnie z Umową Spółka gwarantuje minimalną ilość towarów w magazynie konsygnacyjnym o wartości liczonej w cenach zakupu w wysokości określonej w Umowie. Nabywca i Spółka będą wspólnie kontrolować wielkość składu (ilość towarów w magazynie konsygnacyjnym) poprzez wzajemną wymianę informacji, tak aby z jednej strony zapas magazynowy gwarantował szybką dostępność towaru dla klientów oddziałów, a także umożliwiał w przypadku produktów sezonowych maksymalne wyprzedanie na koniec sezonu sprzedażowego. Jeśli okaże się, że ilość towarów w magazynie konsygnacyjnym jest zbyt duża, Spółka, po wcześniejszym ustaleniu z Nabywcą, ma prawo do zmniejszenia ilości towarów w centralnych magazynach. Koszty związane z transportem produktów ponosi Spółka. Z chwilą zakończenia Umowy, z dowolnego powodu, wszystkie istniejące centralne zapasy magazynowe zostaną przez Spółkę odebrane; koszty transportu poniesie Spółka.

Spółka zakłada, że ruch towarów będzie przebiegał w następujący sposób:

1. Towar na postawie zamówienia od klienta zostanie wysłany do magazynu konsygnacyjnego Spółki u Nabywcy w Niemczech (dokumenty towarzyszące: list przewozowy CMR, zestawienie ładunku przewozowego, dokument magazynowy ilościowy wychodzący z magazynu Spółki);
2. Towar dociera do Niemiec, zostaje przyjęty na stan magazynu konsygnacyjnego u Nabywcy. Spółka otrzyma informację od Nabywcy o tym fakcie wraz z potwierdzeniem na dokumencie CMR; w ewidencji Nabywcy zwiększa się stan magazynu konsygnacyjnego;
3. Następuje pobranie z magazynu konsygnacyjnego pierwszej partii towaru, w ewidencji magazynu konsygnacyjnego Nabywcy powstaje zapis o tym zdarzeniu. Na podstawie tej informacji Spółka wystawia dokument WZ nr 1 z datą pobrania we własnym systemie magazynowym (w systemie Spółki zapisuje się kurs waluty odnoszący się do dostawy z dnia poprzedzającego);
4. Następuje pobranie z magazynu konsygnacyjnego kolejnej partii towaru, w ewidencji magazynu konsygnacyjnego klienta powstaje zapis o tym zdarzeniu. Na podstawie tej informacji Spółka wystawia dokument WZ nr 2 z datą pobrania we własnym systemie (w systemie Spółki zapisuje się kurs waluty odnoszący się do dostawy z dnia poprzedzającego);
5. Następuje pobranie z magazynu konsygnacyjnego trzeciej (dalszych) partii towaru, w ewidencji magazynu konsygnacyjnego klienta powstaje zapis o tym zdarzeniu. Na podstawie tej informacji Spółka wystawia dokument WZ nr 3 z datą pobrania we własnym systemie (w systemie Spółki zapisuje się kurs waluty odnoszący się do dostawy z dnia poprzedzającego);
6. Spółka wystawia fakturę zbiorczą z tygodnia dostaw do dokumentów WZ nr 1, nr 2, nr 3. Faktura wystawiona jest w EURO.
   
   

Spółka będzie:

1. prowadziła ewidencję ilościową magazynu konsygnacyjnego z codziennym wykazywaniem rozchodów i przychodów,
2. prowadziła ewidencję przemieszczanych towarów do magazynu Nabywcy w systemie księgowym (z datą przemieszczenia),
3. dokumentowała wywóz towarów na teren Niemiec na potrzeby podatku od towarów i usług,
4. co najmniej na koniec każdego miesiąca Spółka wystawi fakturę sprzedaży za towar, który został pobrany przez klienta z magazynu konsygnacyjnego w danym miesiącu.
   
   

Zgodnie z informacjami uzyskanymi od Nabywcy w prawie niemieckim dopuszczalne jest stosowanie uproszczenia, zgodnie z którym przemieszczenie towarów do Niemiec w celu ich dostawy nie wywołuje obowiązku rejestracji w tym państwie. Dostawca z innego państwa UE towaru dla firmy niemieckiej, w ramach realizowanych wewnątrzwspólnotowych dostaw, nie musi się rejestrować w Niemczech w celu rozliczania podatku od wartości dodanej. Warunkiem jest jednak, że odbiorca towaru jest znany już w momencie dostawy na magazyn konsygnacyjny (wysyłki z Polski) i że towar jest przeznaczony wyłącznie dla tego odbiorcy.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

1. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT-UE.
2. Kontrahent (Nabywca) będzie obowiązany wykazać przemieszczenie oraz dostawę towarów na terytorium Niemiec jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w miesiącu, w którym powstanie u niego obowiązek podatkowy z tytułu tej dostawy.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy planowany sposób dokonywania dostaw będzie stanowił wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, opodatkowaną stawką 0%?
2. Czy obowiązek podatkowy z tytułu dokonywania planowanych dostaw będzie powstawał w dniu pobrania towarów z magazynu przez Nabywcę?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, planowane dostawy towarów będą stanowiły wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów (dalej także „WDT”), o których mowa w art. 13 ust. 1-3 oraz 20a ustawy z dnia 11 marca 2004 r., opodatkowane stawką 0%.

Obowiązek podatkowy z tytułu dokonywania tych dostaw będzie powstawał w dniu pobrania towarów z magazynu przez Nabywcę.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8. Jak stanowi art. 13 ust. 2 przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
2. osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.
   
   

Art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. stanowi natomiast, że za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

W art. 20a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. przewidziano system upraszczający dostawy do magazynów konsygnacyjnych. Uproszczenie polega na uznaniu, że przemieszczenie towarów do magazynu konsygnacyjnego nie skutkuje dostawą towarów na podstawie art. 13 ust. 3 (i następującej po niej dostawą lokalną), ale stanowi jedną czynność, tj. WDT po stronie dostawcy w Polsce oraz odpowiednio wewnątrzwspólnotowe nabycie (dalej również „WNT”) po stronie niemieckiego nabywcy.

Zgodnie z art. 20a ust. 1, w przypadku przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 13 ust. 3, do miejsca odpowiadającego magazynowi konsygnacyjnemu w celu ich późniejszej dostawy podatnikowi podatku od wartości dodanej, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dostawy towarów, nie później jednak niż z chwilą wystawienia faktury potwierdzającej tę dostawę podatnikowi podatku od wartości dodanej, pod warunkiem że podatnik podatku od wartości dodanej jest obowiązany wykazać dokonane przemieszczenie towarów w państwie członkowskim zakończenia transportu lub wysyłki oraz dostawę towarów jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w miesiącu, w którym u podatnika powstał obowiązek podatkowy z tytułu tej dostawy.

Jak stanowi przepis ust. 2 tego artykułu powyższą zasadę stosuje się, jeżeli:

1. przemieszczenia towarów dokonuje podatnik, który nie jest zarejestrowany jako podatnik podatku od wartości dodanej w państwie członkowskim zakończenia transportu lub wysyłki;
2. podatnik, który przemieszcza towary do miejsca odpowiadającego magazynowi konsygnacyjnemu, prowadzi ewidencję towarów przemieszczanych do tego miejsca zawierającą datę ich przemieszczenia, datę dostawy towarów podatnikowi podatku od wartości dodanej, dane pozwalające na identyfikację towarów, a w przypadku, o którym mowa w ust. 3 – także dane dotyczące powrotnego przemieszczenia towarów; przepis art. 109 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z przepisem art. 20a ust. 3, w przypadku powrotnego przemieszczenia towarów przez podatnika, który pierwotnie dokonał ich przemieszczenia, lub na jego rzecz, które nie były przedmiotem dostawy zgodnie z ust. 1, nie powstaje obowiązek podatkowy w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów i wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów w odniesieniu do tych towarów.

Podstawowe warunki stosowania tej procedury obejmują:

1. konieczność przemieszczenia towaru – do miejsca odpowiadającego magazynowi konsygnacyjnemu,
2. obowiązek nabywcy wykazania dokonanego przemieszczenie towarów w państwie członkowskim zakończenia transportu lub wysyłki oraz dostawę towarów jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w miesiącu, w którym u podatnika powstał obowiązek podatkowy z tytułu tej dostawy.
   
   

Jak wynika z art. 2 pkt 27c ustawy z dnia 11 marca 2004 r. magazyn konsygnacyjny – to wyodrębnione u podatnika zarejestrowanego jako podatnik VAT UE, o którym mowa w art. 97 ust. 4, miejsce przechowywania na terytorium kraju towarów należących do podatnika podatku od wartości dodanej przemieszczonych przez niego lub na jego rzecz z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju do tego miejsca, z którego podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT UE, przechowujący towary, pobiera je, a przeniesienie prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel następuje w momencie ich pobrania.

W interpretacji z dnia 7 stycznia 2016 r., sygn. ILPP4/4512-1-356/15-2/KM DKIS wskazał, że: „Zatem – jak wynika z powołanych przepisów – warunkami uznania dostawy do magazynu konsygnacyjnego położonego w innym państwie członkowskim za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów i w konsekwencji, warunkami powstania obowiązku podatkowego z tytułu dokonania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na podstawie art. 20a ustawy są:

1. przemieszczenie towarów, o którym mowa w art. 13 ust. 3 ustawy;
2. przemieszczenie towarów do miejsca odpowiadającego magazynowi konsygnacyjnemu;
3. przemieszczenie towarów w celu ich późniejszej dostawy zagranicznemu nabywcy;
4. przemieszczenie towarów przez podatnika, który nie jest zarejestrowany jako podatnik podatku od wartości dodanej w państwie członkowskim zakończenia transportu lub wysyłki. Jeżeli bowiem podatnik jest zarejestrowany jako podatnik podatku od wartości dodanej w państwie członkowskim zakończenia transportu lub wysyłki, może rozliczyć podatek od wartości dodanej należny w tym państwie, w związku z przemieszczeniem do niego towarów i ich późniejszą dostawą; prowadzenie przez podatnika dokonującego przemieszczenia towarów do miejsca odpowiadającego magazynowi konsygnacyjnemu ewidencji towarów przemieszczanych do tego miejsca, zawierającą datę ich przemieszczenia, datę dostawy towarów zagranicznemu nabywcy oraz dane pozwalające na identyfikację towarów.
   
   

Jak już wskazywano, definicja magazynu konsygnacyjnego w polskiej ustawie w istocie odpowiada magazynowi typu call-of-stock, który to magazyn prowadzi podmiot będący nabywcą towarów i tylko on towary z tego magazynu pobiera. Miejsce odpowiadające magazynowi konsygnacyjnemu jest to zatem wyodrębnione u podatnika zarejestrowanego w innym państwie członkowskim dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych miejsce przechowywania na terytorium innego państwa członkowskiego towarów należących do polskiego podatnika przemieszczonych przez niego lub na jego rzecz z terytorium Polski do tego miejsca, z którego zagraniczny podatnik, przechowujący towary, pobiera je, zaś przeniesienie prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel następuje w momencie ich pobrania.

Oznacza to, że magazyn nie może być prowadzony przez sprzedawcę lub podmiot trzeci, lecz wyłącznie przez ostatecznego nabywcę towarów. Podmiot prowadzący magazyn konsygnacyjny to jednocześnie nabywca towarów przechowywanych w magazynie.

Zatem instytucja magazynu konsygnacyjnego wymaga, aby towary do magazynu zostały przemieszczone z danego państwa członkowskiego do tego miejsca przez podmiot u którego wyodrębniono magazyn konsygnacyjny lub na jego rzecz”.

Podobnie wypowiedział się DKIS w interpretacji z dnia 13 października 2014 r., sygn. IPPP3/443-698/14-2/KT: „Obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów dokonywanej poprzez magazyn konsygnacyjny powstaje z chwilą dostawy towarów, nie później jednak niż z chwilą wystawienia faktury potwierdzającej tę dostawę zagranicznemu nabywcy. Przez »chwilę dostawy« rozumieć należy moment pobrania towarów z zagranicznego magazynu przez ich nabywcę. Tak więc rozpoznanie dostawy do magazynu konsygnacyjnego położonego w innym państwie członkowskim jako wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów jest warunkowane istnieniem w państwie zagranicznego nabywcy tych towarów przepisów albo praktyki, uznającej nabycie towarów poprzez magazyn konsygnacyjny – w postaci magazynu typu call-of-stock – za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Brak istnienia takich przepisów albo odpowiedniej praktyki w tym zakresie skutkuje rozpoznaniem dostawy poprzez magazyn konsygnacyjny na zasadach ogólnych – a więc jako wewnątrzwspólnotowe przemieszczenie własnych towarów, a następnie jako dostawę dokonaną w państwie, w którym znajduje się magazyn konsygnacyjny.

(...) Z przepisu art. 20a ust. 1 ustawy wynika, że ma on zastosowanie w przypadku, gdy następuje przemieszczenie towarów, o którym mowa w art. 13 ust. 3 ustawy, do miejsca odpowiadającego magazynowi konsygnacyjnemu w celu ich późniejszej dostawy podatnikowi podatku od wartości dodanej. W tej sytuacji obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dostawy towarów, nie później jednak niż z chwilą wystawienia faktury potwierdzającej tę dostawę podatnikowi podatku od wartości dodanej, pod warunkiem, że podatnik podatku od wartości dodanej wykaże dokonane przemieszczenie towarów w państwie członkowskim zakończenia transportu lub wysyłki oraz dostawę towarów jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w miesiącu, w którym u podatnika powstał obowiązek podatkowy z tytułu tej dostawy”.

Warunki zastosowania art. 13 ust. 3 w zw. z art. 20a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. będą spełnione. Po pierwsze, jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, zgodnie z informacjami uzyskanymi od Nabywcy w prawie niemieckim dopuszczalne jest stosowanie uproszczenia, zgodnie z którym przemieszczenie towarów do Niemiec w celu ich dostawy nie wywołuje obowiązku rejestracji w tym państwie. Dostawca z innego państwa UE towaru dla firmy niemieckiej, w ramach realizowanych wewnątrzwspólnotowych dostaw, nie musi się rejestrować w Niemczech w celu rozliczania podatku od wartości dodanej. Warunkiem jest jednak, że odbiorca towaru jest znany już w momencie dostawy na magazyn konsygnacyjny (wysyłki z Polski) i że towar jest przeznaczony wyłącznie dla tego odbiorcy. Z umowy z Nabywcą będzie wynikało, że towary przemieszczane przez Spółkę będą wysyłane z Polski na podstawie zamówienia Nabywcy, zatem będzie określony asortyment wysyłanych towarów, a także w chwili wysyłki znany będzie odbiorca towarów (Nabywca). Zgodnie z Umową towary są przeznaczone wyłącznie dla wskazanego w Umowie Nabywcy. Warunki zwolnienia Spółki z obowiązku rejestracji w Niemczech i rozliczenia WNT przez Nabywcę, będą zatem spełnione.

W niniejszej sprawie zastosowanie tej procedury jest możliwe, bowiem Nabywca będzie prowadził magazyn, spełniający definicję, o której mowa w art. 2 pkt 27c ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (stosowanym odpowiednio, tj. z uwzględnieniem uwarunkowań prawnych określonych w państwie zakończenia transportu – Niemcy). Towary przemieszczone przez Spółkę będą przechowywane w magazynach Nabywcy, do których Spółka będzie miała dostęp. Nabywca – zgodnie z umową – będzie przechowywał te towary w swoich magazynach i sprawował nad nimi pieczę do chwili ich pobrania z magazynu konsygnacyjnego. Do momentu pobrania towarów z magazynu konsygnacyjnego, towary będą pozostawały własnością Spółki, zaś prawo do tych towarów zostanie przeniesione w momencie ich pobrania. Zasady przechowywania i dysponowania towarem mają odzwierciedlenie w umowie stron.

Zdaniem Spółki spełniony będzie również warunek przewidziany w art. 20a ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., który wymaga aby podatnik, który przemieszcza towary do miejsca odpowiadającego magazynowi konsygnacyjnemu, prowadził ewidencję towarów przemieszczanych do tego miejsca zawierającą datę ich przemieszczenia, datę dostawy towarów podatnikowi podatku od wartości dodanej, dane pozwalające na identyfikację towarów, a w przypadku, o którym mowa w ust. 3 – także dane dotyczące powrotnego przemieszczenia towarów; przepis art. 109 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

Umowa stanowi, że Nabywca będzie przedkładał Spółce (w ujęciu dziennym/tygodniowym /miesięcznym) do dyspozycji listę rozrachunkową, z której wynika jakie produkty i w jakich ilościach Nabywca pobrał z magazynu konsygnacyjnego lub sprzedał. Na podstawie takiej listy Spółka wystawi fakturę VAT i prześle ją Nabywcy. Ponadto Spółka oprócz listy rozrachunkowej otrzyma także wykaz produktów i ilości aktualnie znajdujących się na stanach magazynów centralnych oraz magazynów oddziałów.

Towar na podstawie zamówienia od klienta zostanie wysłany do magazynu konsygnacyjnego Spółki u Nabywcy w Niemczech (dokumenty towarzyszące: list przewozowy CMR, zestawienie ładunku przewozowego, dokument magazynowy ilościowy wychodzący z magazynu Spółki). Spółka będzie zatem w posiadaniu dokumentów potwierdzających datę przemieszczenia, a także dane identyfikujące przemieszczone towary. Gdy towar dotrze do magazynu konsygnacyjnego, Spółka otrzyma informację od Nabywcy o tym fakcie wraz z potwierdzeniem na dokumencie CMR; w ewidencji Nabywcy zwiększa się stan magazynu konsygnacyjnego. W prowadzonej w Polsce ewidencji księgowej Spółka ujmie przesunięcie towarów.

Pobór towarów z magazynu konsygnacyjnego będzie skutkował odpowiednimi zapisami w ewidencji Spółki i wystawieniem dokumentów WZ, z zarejestrowaniem dat pobrania towarów z magazynu konsygnacyjnego. Spółka będzie fakturować dostawy w okresach tygodniowych, przy czym na koniec każdego miesiąca zostaną zafakturowane towary pobrane z magazynu konsygnacyjnego przez Nabywcę.

Spółka będzie zatem:

• prowadziła ewidencję ilościową magazynu konsygnacyjnego z codziennym wykazywaniem rozchodów i przychodów,
• prowadziła ewidencję przemieszczanych towarów do magazynu Nabywcy w systemie księgowym (z datą przemieszczenia),
• dokumentowała wywóz towarów na teren Niemiec na potrzeby podatku od towarów i usług,
• co najmniej na koniec każdego miesiąca Spółka wystawi fakturę sprzedaży za towar, który został pobrany przez klienta z magazynu konsygnacyjnego w danym miesiącu.
  
  

Obowiązek podatkowy będzie powstawał w związku z tym z chwilą pobrania towarów z magazynu konsygnacyjnego. Spółka będzie wystawiała fakturę po pobraniu towaru z magazynu. W związku z tym Spółka będzie obowiązana zadeklarować takie dostawy w deklaracjach i informacjach VAT – UE za miesiąc pobrania jako WDT, z zastosowaniem kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego (dzień dostawy, tj. pobrania z magazynu konsygnacyjnego).

Zdaniem Spółki planowane dostawy będą podlegały opodatkowaniu stawką 0% na podstawie art. 42 ust. 1 w zw. z ust. 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. Zgodnie z art. 42 ust. 14 przepisy ust. 1-4, 11 i 12 stosuje się odpowiednio do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3.

Jak stanowi art. 42 ust. 1 wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;
2. podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
3. podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.
   
   

Zgodnie z przepisem ust. 3 dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju – w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),

3. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.
   
   

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, Spółka będzie w posiadaniu dokumentów, które potwierdzać będą przemieszczenie towarów do Nabywcy (list przewozowy CMR, zestawienie ładunku przewozowego, dokument magazynowy ilościowy wychodzący z magazynu Spółki, informacja od Nabywcy o przyjęciu towarów na magazyn konsygnacyjny wraz z potwierdzeniem na dokumencie CMR). Jednocześnie, wobec stosowania uproszczenia, o którym mowa w art. 20a ustawy z dnia 11 marca 2004 r., Spółka nie będzie obowiązana do zarejestrowania się w Niemczech dla celów podatku od wartości dodanej, zaś obowiązanym do rozliczenia WNT pozostanie Nabywca. Ponieważ Spółka będzie fakturować w danym miesiącu dostawy towarów pobranych przez Nabywcę w tym miesiącu z magazynu konsygnacyjnego, zagwarantowane zostanie również spełnienie warunku, zgodnie z którym podatnik podatku od wartości dodanej jest obowiązany wykazać dokonane przemieszczenie towarów w państwie członkowskim zakończenia transportu lub wysyłki oraz dostawę towarów jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w miesiącu, w którym u podatnika powstał obowiązek podatkowy z tytułu tej dostawy.

Wobec powyższego stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe w całości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięć, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.